ఆ రోజు జోరుగా వాన కురిసింది. మా తోటలోని చెట్లన్నీ వంగిపోయాయి. తోటలో నాకు ఎక్కువ ఇష్టమైన ఒక పువ్వును చూశాను. దాని అందంతో అది నన్ను ఆకట్టుకుంది. దాని పరిమళం నన్ను మత్తెక్కించేది. ఇప్పుడు అది ఆ జడివాన పాలయింది. దాని రేకులన్నీ ముడుచుకుపోయి, వాడిపోయి వేలాడుతుంది. దాని అందమంతా పోయింది. 'ఇంత అందమైన పువ్వును మళ్ళీ చూడాలంటే వచ్చే సంవత్సరం దాకా ఆగాలి' అనుకున్నాను.
ఆ రాత్రి గడిచి తెల్లవారింది. సూర్యుడు ఉదయించాడు. ఉదయంతో పాటే ఆ పువ్వుకి ఏదో క్రొత్త బలం వచ్చింది. సూర్యకాంతి ఆ పువ్వు మీద పడింది. పువ్వు దాని వంకకి చూసింది. అవి రెండూ ఏమి గుసగుసలాడుకున్నాయో, సూర్య కిరణాలలోని ఏ శక్తి ఆ పువ్వుకు సోకిందో, అది తన తలను పైకెత్తి రేకుల్ని విప్పి నిటారుగా నిలిచి తన అందాన్నంతటినీ మళ్ళీ ప్రదర్శించింది. ఇదివరకటి కంటే ఇంకా అందంగా ఉన్నట్టు అనిపించింది. ఇదెలా జరిగింది! అని నాకాశ్చర్యం వేస్తూ ఉంటుంది. వడలి వేలాడిపోయిన ఈ పువ్వుకు చైతన్యవంతమైన కిరణాలు తాకే సరికి ఆ పువ్వు వాటి శక్తిని పొందింది.
నా హృదయంలోకి దేవుని శక్తిని ఎలా గ్రహించగలనో, ఆయనతో ఎలా సంబంధం పెట్టుకోగలనో తెలియదుగాని ఇది వాస్తవంగా జరిగిందని మాత్రం చెప్పగలను.
నిన్ను అణచివేసే శ్రమలో, ఆపదలో ఉన్నావా? క్రీస్తుతో ఈ సంబంధాన్ని ఏర్పరచుకో. నీకు శక్తి లభిస్తుంది. శ్రమలను జయించగలుగుతావు. “నేను నిన్ను బలపరుస్తాను” అన్నాడు దేవుడు.
నిన్నటి వానలే నేడు గులాబి రేకపై వైఢూర్యం
తామరాకు పైన మంచి ముత్యం
నిన్నటి శోకం ఈనాటి దేవుని ప్రేమ
హృదయంపై చెక్కిన స్వర్ణ శిలాక్షరం.
నిన్నటి వర్షం కొండ చరియలను
నేడు తళతళలాడించింది
గడ్డిని మిసమిసలాడించింది.
నిన్నటి శోకం హృదయానికి పాఠం నేర్పింది
ఎన్ని గాలులు వీచినా నిత్యానందం
మనసులో గుసగుసలాడుతూనే ఉంది.
అల్పవిశ్వాసీ, నేటి వర్షం రేపు నిన్ను పరిశుద్ధుడిని చేస్తుంది
అది ముళ్ళపొదల్లో చిక్కుకున్న ముత్యాలహారం వంటిది
ఈనాడు శోకం కలవరపెట్టినా
ఉదయమయ్యేసరికి అది అందమైన ఆనందమౌతుంది.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
They that dwell under his shadow shall return; they shall revive as the corn and grow as the vine (Hos - 14:7)
The day closed with heavy showers. The plants in my garden were beaten down before the pelting storm, and I saw one flower that I had admired for its beauty and loved for its fragrance exposed to the pitiless storm. The flower fell, shut up its petals, dropped its head; and I saw that all its glory was gone. “I must wait till next year,” I said, “before I see that beautiful thing again.”
That night passed, and morning came; the sun shone again, and the morning brought strength to the flower. The light looked at it, and the flower looked at the light. There was contact and communion, and power passed into the flower. It held up its head, opened its petals, regained its glory, and seemed fairer than before. I wonder how it took place—this feeble thing coming into contact with the strong thing, and gaining strength!
I cannot tell how it is that I should be able to receive into my being a power to do and to bear by communion with God, but I know It is a fact.
Are you in peril through some crushing, heavy trial? Seek this communion with Christ, and you will receive strength and be able to conquer. “I will strengthen thee.”
YESTERDAY’S GRIEF
The rain that fell a-yesterday is ruby on the roses,
Silver on the poplar leaf, and gold on willow stem;
The grief that chanced a-yesterday is silence that incloses
Holy loves when time and change shall never trouble them.
The rain that fell a-yesterday makes all the hillsides glisten,
Coral on the laurel and beryl on the grass;
The grief that chanced a-yesterday has taught the soul to listen
For whispers of eternity in all the winds that pass.
O faint-of-heart, storm-beaten, this rain will gleam tomorrow,
Flame within the columbine and jewels on the thorn,
Heaven in the forget-me-not; though sorrow now be sorrow,
Yet sorrow shall be, beauty in the magic of the morn.
