How To Wait

కనిపెట్టుకొనువాడు ధన్యుడు (దానియేలు 12:12). 

కనిపెట్టుకొని ఉండడం తేలిక లాగే అనిపించవచ్చు, అయితే క్రైస్తవ సైనికుడు అనేక సంవత్సరాల శిక్షణ తరువాత మాత్రమే నేర్చుకోగలిగిన విన్యాసమిది. దేవుని యోధులకి నిలబడి ఉండడం కంటే వేగంగా ముందుకి సాగడమే తేలికగా వస్తుంది.

ఎటూ తోచని పరిస్థితులు కొన్ని ఎదురవుతాయి. ప్రభువుని సేవించాలని మనస్పూర్తిగా కంకణం కట్టుకున్న వాళ్ళకి కూడా తాము ఏం చెయ్యాలో అర్థం కాదు. అప్పుడేం చెయ్యాలి? చిరాకుతో గంగవెర్రులెత్తిపోవాలా? పిరికితనంతో పారిపోవాలా, భయంతో తోచిన వైపుకి తిరగాలా, మొండి ధైర్యంతో ముందుకి దూకాలా?

ఇవేవీ కావు. కేవలం నిలిచి కనిపెట్టాలి. ప్రార్థనలో కనిపెట్టాలి. దేవుని సన్నిధిలో మన పరిస్థితిని వివరించాలి. నీ కష్టాన్ని చెప్పుకోవాలి. సహాయం చేస్తానన్న ఆయన వాగ్దానం కోసం వేడుకోవాలి.

విశ్వాసంలో వేచియుండు. ఆయనలో నిశ్చలమైన నీ నమ్మకాన్ని ప్రకటించు. అర్ధరాత్రిదాకా నిన్నలాగే ఉంచినా ఆయన మాత్రం తప్పకుండా సరైన సమయంలో వస్తాడన్న నమ్మకముంచు. దర్శనం వస్తుంది. ఇక ఆలస్యం లేదు.

ఓపికతో కనిపెట్టు. ఇశ్రాయేలీయులు మోషేకు విరోధంగా సణిగినట్టు సణగకు. పరిస్థితిని ఉన్నదున్నట్టు స్వీకరించు. దాన్నలాగే నీ హృదయపూర్వకంగా స్వనీతితో కలుషితం కానియ్యకుండా నిబంధనకర్త అయిన దేవుని చేతుల్లో పెట్టి ప్రార్థించు. "తండ్రీ నా ఇష్టం కాదు, నీ ఇష్ట ప్రకారమే జరగాలి. ఏం చెయ్యాలో నాకు తెలియడం లేదు, ఆఖరు దశకి వచ్చేసాను. అయినా ప్రవాహాన్ని నువ్వు పాయలుగా విడగొట్టేవరకూ కనిపెడతాను. లేక నా శత్రువులను నువ్వు వెనక్కి తరిమే వరకు ఎదురు చూస్తాను. ఎన్ని రోజులు నువ్వు నన్నిలా ఉంచినా ఫర్వాలేదు. ఎందుకంటే ప్రభూ, నీ ఒక్కడి మీదే నా హృదయం ఆశలు పెట్టుకుని ఉంది. నువ్వే నా ఆనందం, నా రక్షణ, నా విమోచన, నా బలమైన కోట అని నా ఆత్మ పూర్తి నమ్మకంతో ఎదురుచూస్తున్నది.”

ఓపికగా ఎదురుచూడు

దేవుడాలస్యం చెయ్యడు

నీ ఆశయాలు ఆయన చేతిలో ఉన్నాయి

ఫలించే వరకు నిరీక్షించు.

నమ్ము, ఆశతో నమ్ము, దేవుడు సరిచేస్తాడు

చిక్కు ముడులు పడిన జీవితం చీకటి బ్రతుకును

వెలుగులోకి తెచ్చి పరిష్కరిస్తాడు

ఆశలు నిలిపి నమ్మకముంచు.

 

విశ్రమించు శాంతిలో క్రీస్తు రొమ్మున

నీ ఆశయాన్ని ఆయన చెవిలో చెప్పు

ఆయన వాటిని ఫలింపజేస్తాడు

శాంతితో విశ్రమించు.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Blessed is he that waiteth (Dan - 12:12)

It may seem an easy thing to wait, but it is one of the postures which a Christian soldier learns not without years of teaching. Marching and quick-marching are much easier to God’s warriors than standing still.

There are hours of perplexity when the most willing spirit, anxiously desirous to serve the Lord, knows not what part to take. Then what shall it do? Vex itself by despair? Fly back in cowardice, turn to the right hand in fear, or rush forward in presumption?

No, but simply wait. Wait in prayer, however. Call upon God and spread the case before Him; tell Him your difficulty, and plead His promise of aid.

Wait in faith. Express your unstaggering confidence in Him. Believe that if He keeps you tarrying even till midnight, yet He will come at the right time; the vision shall come, and shall not tarry.

Wait in quiet patience. Never murmur against the second cause, as the children of Israel did against Moses. Accept the case as it is, and put it as it stands, simply and with your whole heart, without any self-will, into the hand of your covenant God, saying, “Now, Lord, not my will, but Thine be done. I know not what to do; I am brought to extremities; but I will wait until Thou shalt cleave the floods, or drive back my foes. I will wait, if Thou keep me many a day, for my heart is fixed upon Thee alone, O God, and my spirit waiteth for Thee in full conviction that Thou wilt yet be my joy and my salvation, my refuge and my strong tower.” —Morning by Morning

Wait patiently wait,  

God never is late;  

Thy budding plans are in Thy Father’s holding,  

And only wait His grand divine unfolding.  

Then wait, wait,  

Patiently wait.  

Trust, hopefully trust,  

That God will adjust  

Thy tangled life; and from its dark concealings,  

Will bring His will, in all its bright revealings.  

Then trust, trust,  

Hopefully trust.  

Rest, peacefully rest  

On thy Saviour’s breast;  

Breathe in His ear thy sacred high ambition,  

And He will bring it forth in blest fruition.  

Then rest, rest,  

Peacefully rest! —Mercy A. Gladwin

Quicken Us

 

అనేకమైన కఠిన బాధలను మాకు కలుగజేసినవాడా, నీవు మరల మమ్ము బ్రదికించెదవు (కీర్తనలు 71:20). 

దేవుడు మనకు కష్టాలను చూపిస్తాడు. ఒక్కొక్కసారి దేవుడు మనకెలా శిక్షణ నిస్తాడంటే మనం భూమి పునాదులలోకంటా దిగిపోవలసి ఉంటుంది. భూగర్భపు దారుల్లో ప్రాకవలసి ఉంటుంది. చనిపోయిన వారిమధ్య సమాధిలో ఉండవలసి వస్తుంది. కాని ఆయనకూ, మనకూ మధ్య ఉన్న సహవాసపు తీగె ఎప్పుడూ బిగుతై తెగిపోదు. ఆ లోతుల్లోనుండి దేవుడు మనలను పైకి తెస్తాడు.

దేవుణ్ణి అనుమానించవద్దు. ఆయన నిన్ను వదిలేశాడనీ, మరచిపోయాడనీ ఎప్పుడూ అనుకోవద్దు. సానుభూతి లేనివాడని తలంచవద్దు. ఆయన తిరిగి బ్రతికిస్తాడు. చరఖా పై ఉన్న నూలు దారంలో ఎన్ని ముడులూ, చిక్కులు ఉన్నప్పటికీ ఎక్కడో ఒకచోట సాఫీగా చిక్కుల్లేకుండా ఉండే భాగం ఉంటుంది. చలికాలపు మంచు ఉంటుంది. ఎట్టకేలకు వసంత ఋతువు రాగానే అది తప్పకుండా విడిపోతుంది.

నిలకడగా ఉండండి. దేవుడు తప్పక మీవైపుకు తిరుగుతాడు. మిమ్మల్ని ఆదరిస్తాడు. ఆయన అలా చేసినప్పుడు కీర్తనలు మరచిపోయిన హృదయంలోనుండి తిరిగి విజయగీతం పొంగిపొరలుతుంది. అప్పుడు కీర్తనల రచయితలాగా మనం కూడా పాటలు పాడతాం. “స్వరమండల వాద్యముతో నిన్ను స్తుతించెదను. నా పెదవులును, నీవు విమోచించిన నా ప్రాణమును నిన్ను గూర్చి ఉత్సాహధ్వని చేయును.”

వర్షాలు కురిసినా గాలులు వీచినా

చలికాలపు గాలులు వణికించినా

మబ్బులు కమ్మిన ఆకాశం ఇంకా చీకటైపోయినా

ఆకులు రాలి వసంత కాలం గతించినా

నా ముఖం పై గాలివానలు కొట్టినా

నిశ్చల సంద్రంలా నా ఆత్మ నిబ్బరంగా ఉంది

దేవుడిచ్చినదేదైనా దాన్ని స్వీకరించేందుకు

నా హృదయంలో లేదు

ఆయన తీర్చలేని ఏ కోరిక.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Thou, who hast showed us many and sore troubles, wilt quicken us again (Ps -  71:20)

God shows us the troubles. Sometimes, as this part of our education is being carried forward, we have to descend into “the lower parts of the earth,” pass through subterranean passages, lie buried amongst the dead, but never for a moment is the cord of fellowship and union between God and us strained to breaking; and from the depths God will bring us again.

Never doubt God! Never say that He has forsaken or forgotten. Never think that He is unsympathetic. He will quicken again. There is always a smooth piece in every skein, however tangled. The longest day at last rings out the evensong. The winter snow lies long, but it goes at last.

Be steadfast; your labor is not in vain. God turns again, and comforts. And when He does, the heart which had forgotten its Psalmody breaks out in jubilant song, as does the Psalmist: “I will thank thee, I will harp unto thee, my lips shall sing aloud.” —Selected

“Though the rain may fall and the wind be blowing,  

And cold and chill is the wintry blast;  

Though the cloudy sky is still cloudier growing,  

And the dead leaves tell that the summer has passed;  

My face I hold to the stormy heaven,  

My heart is as calm as the summer sea,  

Glad to receive what my God has given,  

Whate’er it be.  

When I feel the cold, I can say, ’He sends it,’  

And His winds blow blessing, I surely know;  

For I’ve never a want but that He attends it;  

And my heart beats warm, though the winds may blow.”

Don't Be Offended

 

నా విషయమై అభ్యంతరపడనివాడు ధన్యుడు (లూకా 7:23).

క్రీస్తు విషయం అభ్యంతరపడకుండా ఉండడం ఒక్కొక్కసారి చాలా కష్టమైపోతూ ఉంటుంది. సమయానుసారంగా అభ్యంతరాలు కలుగుతుంటాయి. నేను జైలులో పడతాననుకోండి, లేక ఇరుకులో చిక్కుకుంటాననుకోండి, ఎన్నెన్నో అవకాశాల కోసం ఎదురుచూసే నేను వ్యాధితో మంచం పట్టాననుకోండి, అపనిందల పాలౌతాననుకోండి, అభ్యంతరపడకుండా నిగ్రహించుకోవడమెలా? అయితే నాకేది మంచిదో దేవునికి తెలుసు. నా చుట్టూ ఉన్న పరిస్థితులు ఆయన నిర్దేశించినవే. నా విశ్వాసాన్ని పెంపొందించడానికి తనతో సన్నిహిత సంబంధం ఏర్పరచుకోవడానికీ, నా శక్తిని సంపూర్ణ చెయ్యడానికి ఆయన వాటిని సంకల్పించాడు. చీకటి కొట్టులో నా ఆత్మ మాత్రం మొగ్గ తొడుగుతూ ఉంటుంది.

అభ్యంతరాలు మానసికమైనవి కావచ్చు. నా మనస్సును సమస్యలు, జవాబు దొరకని ప్రశ్నలు వేధిస్తుంటాయి. ఆయనకు నన్ను నేను సమర్పించుకొన్నప్పుడు నాకు ఇంకేమీ బాధలుండవనుకున్నాను. అయితే మాటిమాటికీ కారుమబ్బులు కమ్ముకుంటున్నాయి. కాబట్టి కష్టాలు కొనసాగుతూ ఉన్నట్టయితే ఇంకా ఇంకా ఖచ్చితంగా ఆయనలో నేను నమ్మకం ఉంచాల్సిన అవసరం ఉంటుందన్న మాట. నేను చేసే ఇలాటి ప్రయత్నాల వల్ల మిగిలిన బాధితులకు నేను మార్గదర్శిగా ఉండాలన్న మాట. 

అభ్యంతరాలు ఆధ్యాత్మికమైనవి కావచ్చు. ఆయన మందలో చేరిన నాకు శోధన చలిగాలులు తగలవని ఆశించాను. అయితే శోధనలు ఎదురవడమే మంచిదని తెలుసుకున్నాను. ఎందుకంటే శోధనలతో బాటు ఆయన కృప కూడా అధికమౌతున్నది. నా వ్యక్తిత్వం ఈడేరుతున్నది. దినదినం పరలోకం నాకు చేరువౌతున్నది. అక్కడికి చేరి వెనక్కి తిరిగి నాకు ఎదురైన సమస్యలన్నిటినీ చూస్తాను. నాకు దారి చూపిన దేవుణ్ణి స్తుతిస్తాను. కాబట్టి వచ్చే వాటిని రానియ్యండి. ఆయన చిత్తాన్ని అడ్డగించవద్దు. ప్రేమగల ప్రభువు గురించి అభ్యంతరపడడం నాకు దూరమౌనుగాక. -

అభ్యంతరపడనివాడు ధన్యుడు

అతని చుట్టూ దేవుని సన్నిధి

అతని చుట్టూ ఉన్నవారికి

విడుదల కలిగిస్తూ ఉంటుంది.

అతని శరీరం కారాగారంలో కృశించినా

తండ్రి ప్రేమను తలపోస్తూ

తృప్తిగా కాలం గడుపుతాను

అతని జీవన జ్యోతి ఆరేదాకా

పనిచేసే శక్తి ఉడిగిపోయి

చాలా రోజులు మూలనబడ్డవాళ్ళు ధన్యులు

ఇతరులకోసం ప్రార్థించడంవల్ల

శ్రమ ఫలితంలో భాగం పొందుతారు.

శ్రమలు పడే వాళ్ళు ధన్యులు

నీ శ్రమలకు కారణాలేమిటో

లేశమాత్రమైనా తెలియకపోయినా

ఆ దివ్యహస్తాలలో నీ జీవితాన్ని పెట్టు.

అవును, అభ్యంతర పడనివాళ్ళు ధన్యులు

వచ్చే ఆపదలు అర్థం కాకపోయినా

రహస్యాలు రహస్యాలుగానే మిగిలిపోయినా

గమ్యం చేరేదాకా అభ్యంతర పడనివాళ్ళు ధన్యులు.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Blessed is he, whosoever shall not be offended in me (Luke -7:23)

It is sometimes very difficult not to be offended in Jesus Christ. The offenses may be circumstantial. I find myself in a prison-house—a narrow sphere, a sick chamber, an unpopular position—when I had hoped for wide opportunities. Yes, but He knows what is best for me. My environment is of His determining. He means it to intensify my faith, to draw me into nearer communion with Himself, to ripen my power. In the dungeon my soul should prosper.

The offense may be mental. I am haunted by perplexities, questions, which I cannot solve. I had hoped that, when I gave myself to Him, my sky would always be clear; but often it is overspread by mist and cloud. Yet let me believe that, if difficulties remain, it is that I may learn to trust Him all the more implicitly—to trust and not be afraid. Yes, and by my intellectual conflicts, I am trained to be a tutor to other storm-driven men.

The offense may be spiritual. I had fancied that within His fold I should never feel the biting winds of temptation; but it is best as it is. His grace is magnified. My own character is matured. His Heaven is sweeter at the close of the day. There I shall look back on the turnings and trials of the way, and shall sing the praises of my Guide. So, let come what will come, His will is welcome; and I shall refuse to be offended in my loving Lord. —Alexander Smellie

Blessed is he whose faith is not offended,  

When all around his way  

The power of God is working out deliverance  

For others day by day;  

Though in some prison drear his own soul languish,  

Till life itself be spent,  

Yet still can trust his Father’s love and purpose,  

And rest therein content.  

Blessed is he, who through long years of suffering,  

Cut off from active toil,  

Still shares by prayer and praise the work of others,  

And thus “divides the spoil.”  

Blessed are thou, O child of God, who sufferest,  

And canst not understand  

The reason for thy pain, yet gladly leavest  

Thy life in His blest Hand.  

Yea, blessed art thou whose faith is “not offended”  

By trials unexplained,  

By mysteries unsolved, past understanding,  

Until the goal is gained. —Freda Hanbury Allen