*నేను అక్కడికి వెళ్ళి ప్రార్థన చేసి వచ్చు వరకు మీరిక్కడ కూర్చుండుడి*_ (మత్తయి 26:36).
పరిస్థితులు బాగా లేనప్పుడు మనల్ని ఒక మూలన కూర్చోబెడితే మనకి అది ఏమాత్రం నచ్చదు. గెత్సేమనే తోటలో పదకొండు మందిలో ఎనిమిది మందిని అలా ఊరికే కూర్చోమన్నాడు ప్రభువు. ఆయన బాగా ముందుకు వెళ్ళాడు ప్రార్థించడానికి. పేతురు, యాకోబు, యోహానులకు మధ్యలో ఉండి కనిపెట్టమని చెప్పాడు. మిగతా వాళ్ళంతా దూరంగా ఒక చోట కూర్చున్నారు. ఆ ఎనిమిది మంది చాలా సణుగుకుని ఉంటారను కుంటాను. వాళ్ళు తోటలో ఉన్నారన్న పేరు మాత్రం ఉంది. అంతే దాన్లోని పూలు పూయించే విషయంలో వాళ్ళ పాత్ర ఏమాత్రం లేదు. అది అత్యవసర పరిస్థితి. అందరూ అనేక రకాలైన వత్తిడులకి లోనై ఉన్నారు. అయినప్పటికీ వాళ్ళకి యేసు ఇచ్చిన ఆజ్ఞ ఏమిటంటే “ఏమీ చెయ్యకుండా అక్కడ కూర్చోండి.” ఇలాటి అనుభవమే చాలాసార్లు నీకూ నాకూ వచ్చింది కదా. ఆ నైరాశ్యతను మనం చవి చూశాం. సేవ చెయ్యడానికి ఎన్నో అవకాశాలు మనకి కనబడినాయి. మన తోటివాళ్ళు కొందరు బాగా ముందుకు వెళ్ళారు. మరికొందరు మధ్యను ఉన్నారు. మనం మాత్రం వెనకాల పండుకుని ఉండవలసివచ్చింది. అస్వస్థతో, పేదరికమో, లేక మరో విధంగానో పరిస్థితులు తలక్రిందులు కావడం జరిగి మనం వెనకాల ఉండవలసి వచ్చింది. మనం చిన్నబుచ్చుకున్నాం. క్రైస్తవులుగా మన పాత్ర మనం నిర్వహించకుండా ఈ అడ్డంకులేమిటో మనకి అర్థం కాదు. తోటలోకి మనం ప్రవేశించిన తరువాత కూడా చెయ్యడానికి ఏ పనీ లేకపోతే అన్యాయం జరిగినట్టు అనిపిస్తుంది.
"హృదయమా మెదలకుండా ఉండు. నీకర్థమయ్యేదే ఎప్పుడూ వాస్తవం అనుకోకు. క్రైస్తవ జీవితంలో పాలుపంపులు నీకు తప్పకుండా ఉన్నాయి. దేవుని తోటలో నడిచేవాళ్ళే, నిలబడేవాళ్ళే నిజమైన సేవకులు అనుకోకు. నువ్వు కూర్చుని ఉండవలసి వచ్చిన స్థలం కూడా పరిశుద్ధమైనదే.”
క్రీస్తులో జీవించి ఉండడంలో మూడు రకాలున్నాయి. ముందుకి వెళ్ళి పనిచేస్తూ కనిపెడుతూ తెల్లవారేదాకా పోరాడుతూ ఉండే ఆత్మలు కొన్ని. మరి కొన్ని ఆత్మలు మధ్యలో ఉండి ముందు జరుగుతున్నవాటిని ఇతరులకు తెలియజేస్తుంటాయి. ఇవి రెండూ కాక మూడో రకం పోరాడలేనివి, పోరాటాన్ని చూడలేనివి ఉంటాయి. ఆ ఆత్మలకి ప్రస్తుతం దేవుడిచ్చే ఆజ్ఞ 'ఇక్కడే కూర్చుని ఉండండి. ”
నీకిలాటి అనుభవం తటస్థించినప్పుడు దేవుడు నిన్ను కించపరుస్తున్నాడనుకో వద్దు. 'ఇక్కడ కూర్చోండి' అని యేసు ఇచ్చిన ఆజ్ఞను జ్ఞాపకం చేసుకోండి. తోటలో నువ్వు కూర్చుని ఉన్న స్థలంకూడా పరిశుద్ధమైనదే. దాని పేరు 'వేచియుండే చోటు' కొన్ని ఆత్మలు గొప్ప పనులు చెయ్యడానికి గాని, గొప్ప భారాలు వహించడానికి గాని ఈ లోకానికి రావు. అవి కేవలం అలా ఉండడం కోసమే నియమించబడినాయి. అవి మనుషులు ఎప్పుడూ ఉపయోగించని పూలు. వాటిని ఎవరూ దండగా గుచ్చలేదు. ఏ బల్ల మీదా అవి అలంకారంగా ఉండలేవు. పరిశీలకుల దృష్టిలోకి ఎప్పుడూ అవి రాలేదు. కాని క్రీస్తు హృదయాన్ని అవి సంతోషపెట్టాయి. వాటి పరిమళం వల్ల, వాటి అందం వల్ల అవి క్రీస్తుకి ప్రియమైనవయ్యాయి. తన అందాన్ని చూసేవాళ్ళెవరూ లేకపోయినా అవి అందాన్ని నింపుకున్నందువల్ల దేవుడు చూసి సంతోషిస్తున్నాడు. నువ్వు ఇలాటి పువ్వువైతే సణుక్కోవద్దు.
--------------------------------------------------------------------
*Sit ye here while I go and pray yonder* - (Matt - 26:36)
It is a hard thing to be kept in the background at a time of crisis. In the Garden of Gethsemane eight of the eleven disciples were left to do nothing. Jesus went to the front to pray; Peter, James and John went to the middle to watch; the rest sat down in the rear to wait. Methinks that party in the rear must have murmured. They were in the garden, but that was all; they had no share in the cultivation of its flowers. It was a time of crisis, a time of storm and stress; and yet they were not suffered to work.
You and I have often felt that experience, that disappointment. There has arisen, mayhap a great opportunity for Christian service. Some are sent to the front; some are sent to the middle. But we are made to lie down in the rear. Perhaps sickness has come; perhaps poverty has come; perhaps obloquy has come; in any case we are hindered and we feel sore. We do not see why we should be excluded from a part in the Christian life. It seems like an unjust thing that, seeing we have been allowed to enter the garden, no path should be assigned to us there.
Be still, my soul, it is not as thou deemest! Thou art not excluded from a part of the Christian life. Thinkest thou that the garden of the Lord has only a place for those who walk and for those who stand! Nay, it has a spot consecrated to those who are compelled to sit. There are three voices in a verb—active, passive and neuter. So, too, there are three voices in Christ’s verb “to live.” There are the active, watching souls, who go to the front, and struggle till the breaking of the day. There are the passive, watching souls, who stand in the middle, and report to others the progress of the fight. But there are also the neuter souls—those who can neither fight, nor be spectators of the fight, but have simply to lie down.
When that experience comes to thee, remember, thou are not shunted. Remember it is Christ that says, “Sit ye here.” Thy spot in the garden has also been consecrated. It has a special name. It is not “the place of wrestling,” nor “the place of watching,” but “the place of waiting.” There are lives that come into this world neither to do great work nor to bear great burdens, but simply to be; they are the neuter verbs. They are the flowers of the garden which have had no active mission. They have wreathed no chaplet; they have graced no table; they have escaped the eye of Peter and James and John. But they have gladdened the sight of Jesus. By their mere perfume, by their mere beauty, they have brought Him joy; by the very preservation of their loveliness in the valley they have lifted the Master’s heart. Thou needst not murmur shouldst thou be one of these flowers! —Selected
