Sit Still

 

మీరు త్వరపడి బయలుదేరరు, పారిపోవురీతిగా వెళ్ళరు - (యెషయా 52:12)

నిశ్చలంగా ఉండడంలో ఉన్న అపారశక్తిని గురించి మనం లేశమాత్రమైనా అర్థం చేసుకున్నామో లేదో నాకు నమ్మకం లేదు. మనం ఎప్పుడూ హడావుడిగానే ఉంటాము. ఏదో ఒకటి చేస్తూనే ఉంటాము. అందువలన దేవుడెప్పుడైనా "ఊరకుండు", లేక "కదలకుండా కూర్చో" అన్నాడు అంటే ఆయన ఏదో ఒకటి మన పక్షంగా చెయ్యబోతున్నాడన్న మాట.

మన క్రైస్తవ జీవితాల్లో మనకెదురయ్యే సమస్య ఇదే. దేవుడు మనలో పనిచేసేందుకు అవకాశమివ్వడానికి బదులు, క్రైస్తవులమని చూపించుకోవడానికి మనమేదో చెయ్యబోతాము. ఫోటో తీసేటప్పుడు కదలకుండా కూర్చుంటారు గదా మీరు. కొన్నిసార్లు దేవుని ముందు కూడా అలాగే కూర్చోవాలి. 

మన విషయంలో దేవునికి ఒక శాశ్వత ప్రణాళిక ఉంది. మనల్ని తన కుమారుని స్వారూప్యంలోకి మార్చాలని. ఇది జరగాలంటే మనకై మనం ఏమీ చెయ్యకూడదు. హుషారుగా పనిచెయ్యడాన్ని గురించి ఎన్నెన్నో వింటుంటాము, కాని కదలక మెదలక ఉండడాన్ని గురించి కూడా తెలుసుకోవలసింది చాలా ఉంది.

కదలకుండా కూర్చో ప్రియ కుమారీ 

ఎదురుచూసే ఈ రోజులు వ్యర్థం కావు 

నిన్ను ప్రేమించేవాడు నీ అవసరాన్ని మనసులో ఉంచుకున్నాడు 

ఆయన కదలక ఎదురు చూస్తున్నాడంటే

అది తన ప్రేమని నిరూపించడానికే

కదలకుండా కూర్చో ప్రియకుమారీ 

నీ ప్రియ ప్రభు చిత్తాన్ని అన్వేషించావు 

ఆలస్యంవల్ల అనుమానాలు చెలరేగాయి నీ మదిలో

విశ్వాసాన్ని కుదుటపరచుకో 

ప్రేమామయుడూ, జ్ఞానవంతుడు ఐన దేవుడు

నీకేది మంచిదో అదే జరిపిస్తాడు

కదలకుండా కూర్చో ప్రియకుమారీ 

ఆయన దారి తెరిచేదాకా ఒక్క అడుగు కూడా వెయ్యకు అటూ ఇటూ

దారి కనిపించినప్పుడు ఎంత చురుకు నీ అడుగు!

ఎంత తేలిక నీ హృదయం!

ఎదురు చూసిన రోజుల బాధంతా మర్చిపోతావు

కదలకుండా కూర్చో ప్రియకుమారీ

ఆయన కోసం ఏ పని సాధించనున్నావో

అది కష్టమే, విలువైనదెప్పుడూ అమూల్యమే

నిజమే, కాని ఉంది నీకు ఆయన కృప

కఠినమైనవన్నీ అతి మధురమవుతాయి నీకోసం

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ye shall not go out with haste - (Isa - 52:12)

    I do not believe that we have begun to understand the marvelous power there is in stillness. We are in such a hurry—we must be doing—so that we are in danger of not giving God a chance to work. You may depend upon it, God never says to us, “Stand still,” or “Sit still,” or “Be still,” unless He is going to do something.

    This is our trouble regarding our Christian life; we want to do something to be Christians when we need to let Him work in us. Do you know how still you have to be when your likeness is being taken?

    Now God has one eternal purpose concerning us, and that is that we should be like His Son; and so that this may be so, we must be passive. We hear so much about activity, maybe we need to know what it is to be quiet.  —Crumbs

Sit still, my daughter! Just sit calmly still!

Nor deem these days—these waiting days—as ill!

The One who loves thee best, who plans thy way,

Hath not forgotten thy great need today!

And, if He waits, ’tis sure He waits to prove

To thee, His tender child, His heart’s deep love.

Sit still, my daughter! Just sit calmly still!

Thou longest much to know thy dear Lord’s will!

While anxious thoughts would almost steal their way

Corrodingly within, because of His delay

Persuade thyself in simple faith to rest

That He, who knows and loves, will do the best.

Sit still, my daughter! Just sit calmly still!

Nor move one step, not even one, until

His way hath opened. Then, ah then, how sweet!

How glad thy heart, and then how swift thy feet

Thy inner being then, ah then, how strong!

And waiting days not counted then too long.

Sit still, my daughter! Just sit calmly still!

What higher service couldn't thou for Him fill?

’Tis hard! ah yes! But the choicest things must cost!

For lack of losing all how much is lost!

’Tis hard, ’tis true! But then—He giveth grace

To count the hardest spot the sweetest place.

—J. D. Smith

God's Wind

 

దేశము యొక్క ఉన్నత స్థలముల మీద నేను నిన్నెక్కించెదను - (యెషయా 58:14).

గాలి ఓడల్లో (విమానాలు రాకముందు ఇవి ఉండేవి) ప్రయాణం చేసేవాళ్ళు నేర్చుకునే మొదటి కిటుకు ఏమిటంటే ఓడని ఎప్పుడు గాలికి ఎదురుగా నడపాలి అనేదే. ఆ గాలి ప్రవాహాలు ఓడని పై పైకి తీసుకెళ్తాయి. ఈ సూత్రాన్ని వాళ్ళు ఎక్కడ నేర్చుకున్నారు? పక్షులు వాళ్ళకి నేర్పిస్తాయి. పక్షి ఏదో సరదాకి ఎగిరేటప్పుడు గాలి వాలులో ఎగురుతుంది. కాని ఏదన్నా ప్రమాదం ఎదురైతే అది వెనక్కి తిరిగి గాలికి అభిముఖంగా ఎగరడం వల్ల ఎత్తుకి ఎగిరి తప్పించుకుంటుంది.

శ్రమలు దేవుని ఎదురు గాలులే. వ్యతిరేకంగా వీచే గాలులు, పెనుగాలులు కూడా ఇంతే. అవి మానవ జీవితాలను దేవుని వైపుకి ఎగరేసుకుని తీసుకుపోతాయి.

ఎండాకాలంలో కొన్ని రోజులు చాలా ఉక్కగా ఉండి, ఆకైనా కదలక ఊపిరి తీసుకోవడమే కష్టమైనట్టుగా ఉంటుంది. అయితే దూరాన నీలాకాశంలో చిన్న మబ్బు కనిపిస్తుంది. అది పెరిగి పెరిగి పెద్దదై ఆకాశమంతా కమ్ముకుంటుంది. గాలివాన, మెరుపులు, ఉరుములు వ్యాపిస్తాయి. భూమంతటినీ తుపాను కమ్ముకుంటుంది. వాతావరణమంతా మంచు కడిగిన మల్లెపూవులా అవుతుంది. గాలి కొత్త జీవంతో ఉట్టిపడుతుంది. ప్రపంచమంతా నవనవలాడుతూ కనిపిస్తుంది.

మానవ జీవితం కూడా ఈ పద్ధతిలోనే నడుస్తుంది. తుఫాను వచ్చినప్పుడు వాతావరణం మారిపోతుంది. స్వఛ్ఛమై, పరిశుద్ధమై, కొత్త జీవాన్ని సంతరించుకుని పరలోకంలో కొంతభాగం భూమికి దిగివచ్చిందా అనిపిస్తుంది.

ఆటంకాలు వస్తే మనం పాటలు పాడాలి. సముద్ర విశాలం మీదికి గాలి వీస్తునప్పుడు శబ్దమేమీ రాదు గాని గాలికి కొబ్బరిచెట్లు అడ్డుపడినప్పుడే వింత ధ్వనులు వస్తాయి. పిల్లనగ్రోవిలోనుండి బయటికి వస్తున్న గాలిని వేలితో మూసినప్పుడే సంగీత మాధురి మన చెవినబడుతుంది. నీ ఆత్మను జీవితపు అడ్డంకులకు ఎదురుగా ప్రవహింప జెయ్యి. బాధలనే క్రూరమైన అరణ్యాలగుండా, చిన్న చిన్న చిరాకులకి వ్యతిరేకంగా ప్రవహించనియ్యి. అది కూడా పాటలు పాడుతుంది.

గాలిలో ఊగుతూ 

అలవోకగా కొమ్మపై దిగుతుంటే 

బరువుకి కొమ్మ విరిగి పడుతుంటే 

పక్షికి తెలిసిపోతుంది 

తను క్షేమంగా ఎగిరిపోగలనని 

తనకి రెక్కలున్నాయని

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

I will cause thee to ride upon the high places of the earth - (Isa - 58:14 )

     Those who fly through the air in airships tell us that one of the first rules they learn is to turn their ship toward the wind and fly against it. The wind lifts the ship up to higher heights. Where did they learn that? They learned it from the birds. If a bird is flying for pleasure, it goes with the wind. But if the bird meets danger, it turns right around and faces the wind, so that it may rise higher; and it flies away towards the very sun.

    Sufferings are God’s winds, His contrary winds, sometimes His strong winds. They are God’s hurricanes, but, they take human life and lift it to higher levels and toward God’s heavens.

    You have seen in the summertime a day when the atmosphere was so oppressive that you could hardly breathe? But a cloud appeared on the western horizon and that cloud grew larger and threw out a rich blessing for the world. The storm rose, lightning flashed and thunder pealed. The storm covered the world, and the atmosphere was cleansed; new life was in the air, and the world was changed.

    Human life is worked out according to exactly the same principle. When the storm breaks the atmosphere is changed, clarified, filled with new life; and a part of heaven is brought down to earth.  —Selected

    Obstacles ought to set us singing. The wind finds voice, not when rushing across the open sea, but when hindered by the outstretched arms of the pine trees, or broken by the fine strings of an Aeolian harp. Then it has songs of power and beauty. Set your freed soul sweeping across the obstacles of life, through grim forests of pain, against even the tiny hindrances and frets that love uses, and it, too, will find its singing voice.  —Selected

“Be like a bird that, halting in its flight,

Rests on a bough too slight.

And feeling it give way beneath him sings,

Knowing he hath wings.”

Suddenness of Change

 

వెంటనే పరిశుద్ధాత్మ ఆయనను అరణ్యములోనికి త్రోసికొనిపోయెను - (మార్కు 1:12).

దేవుడు చేసే మేళ్ళకి ఇది విచిత్రమైన ఉదాహరణ. వెంటనే...అంటే దేని వెంటనే? ఆకాశం చీలి పరిశుద్ధాత్మ పావురంలాగా క్రీస్తు మీదికి దిగివచ్చి, తండ్రి దీవెన వాక్యం “నీవు నా ప్రియ కుమారుడవు, నీయందు నేనానందించుచున్నాను" అంటూ వినిపించిన వెంటనే. ఇది అసాధారణమైన అనుభవమేమీ కాదు. నీ ఆత్మకి కూడా ఇలాటి అనుభవాలు కొత్తేమీ కాదు. నీ మనసు ఉత్సాహంతో గాలిలో తేలిన మరుక్షణమే దిగులుతో పాతాళానికి క్రుంగిపోయిన సందర్భాలు లేవా? నిన్ననే ఆకాశంతో ఆడుకుంటూ ఉదయ కిరణాలతో ఊసులాడింది నీ హృదయం. ఈ రోజు దాని రెక్కలు ముడుచుకున్నాయి. దాని నోరు మూతబడింది. మధ్యాహ్నం తండ్రి చిరునవ్వుతో కేరింతలు కొట్టావు. సాయంత్రమయ్యేసరికి అరణ్య ప్రాంతాల్లో తిరుగుతూ “నా దారి దేవునికి కనుమరుగైంది” అని నిట్టూరుస్తున్నావు.

'వెంటనే' అనే మాటలోని ఆదరణని గమనించావా? దీవెన వెంటనే ఎడబాటు ఎందుకు కలగాలి? ఇంత త్వరగా కష్టం కలగడమే మనకి నిశ్చయత కలుగజేస్తున్నది. ఎలాగంటే దీవెన వెంటనే కష్టం వాటిల్లింది కాబట్టి ఆ కష్టం కూడా మారువేషంలో ఉన్న దీవెనన్న మాట. నువ్వు అరణ్యాలలోను, గెత్సెమనే తోటలలోను, కల్వరిలోను ధైర్యవంతుడివిగా ఉండాలని దేవుడు తన సన్నిధి కాంతిని నీపై ప్రకాశింపజేస్తాడు. నువ్వింకా లోతుల్లోకి దిగగలగాలని నిన్ను పైకెత్తి నీకు బలాన్నిస్తాడు. అసహాయులకి సహాయం చెయ్యడానికిగాను నిన్ను రాత్రి చీకటిలోకి పంపనుద్దేశించి నిన్ను వెలిగిస్తాడు.

అరణ్యంలోకి పోవడానికి అన్ని వేళల్లోనూ నీకు శక్తి చాలదు. యొర్దాను నది ఒడ్డున మహిమానుభవం పొందిన మరుక్షణంలోనే నీకు ఆ శక్తి ఉంటుంది. బాప్తిస్మం లోని తేజస్సే నిన్ను అరణ్యంలోని ఆకలిని తట్టుకునేలా చెయ్యగలదు. ఆశీర్వాదాల తరువాత వచ్చేవి పోరాటాలే.

ఆధ్యాత్మిక జీవితాన్ని స్థిరపరచి దాన్ని అనేక రెట్లు అభివృద్ది చెందించే పరీక్షలు సామాన్యమైనవి కావు. ఆ సమయాల్లో నరకమే దిగివచ్చినట్టు ఉంటుంది. మన ఆత్మ వలలో చిక్కుకుపోయినట్టుగా అనిపిస్తుంది. దేవుడు మనల్ని సైతాను చేతికి అప్పగించాడని అర్థమవుతుంది. అయితే ఆత్మకు దేవుణ్ణే కాపరిగా ఉంచుకున్న వాళ్ళకి ఈ అనుభవం ఒక ఘనవిజయానికి దారి తీస్తుంది. శోధన తరువాత కాలమంతా జీవితానికి అరవై రెట్లు ప్రయోజనం కనిపిస్తుంది.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

And immediately the Spirit driveth him into the wilderness - (Mark  - 1:12)

      It seemed a strange proof of Divine favor. “Immediately.” Immediately after what? After the opened heavens and the dove-like peace and the voice of the Father’s blessing, “Thou art my beloved Son, in whom I am well pleased.” It is no abnormal experience. Thou, too, has passed through it, O my soul. Are not the times of thy deepest depression just the moments that follow thy loftiest flight? Yesterday thou went soaring far in the firmament, and singing in the radiance of the morn; today thy wings are folded and thy song silent. At noon thou went basking in the sunshine of a Father’s smile; at eve thou art saying in the wilderness, “My way is hidden from the Lord.”

    Nay, but, my soul, the very suddenness of the change is proof that it is not revolutionary.

    Hast thou weighed the comfort of that word “immediately”? Why does it come so soon after the blessing? Just to show that it is the sequel to the blessing. God shines on thee to make thee fit for life’s desert-places—for its Gethsemanes, for its Calvaries. He lifts thee up that He may give thee strength to go further down; He illuminates thee that He may send thee into the night, that He may make thee help to the helpless.

    Not at all times art thou worthy of the wilderness; thou art only worthy of the wilderness after the splendors of Jordan. Nothing but Son’s vision can fit thee for the Spirit’s burden; only the glory of the baptism can support the hunger of the desert.  —George Matheson

    After benediction comes to battle.

    The time of testing that marks and mightily enriches a soul’s spiritual career is no ordinary one, but a period when all hell seems let loose, a period when we realize our souls are brought into a net when we know that God is permitting us to be in the devil’s hand. But it is a period which always ends in certain triumph for those who have committed the keeping of their souls to Him, a period of marvelous “nevertheless afterward” of abundant usefulness, the sixty-fold that surely follows.  —Aphra White