Rejoice Evermore

 

మరల చెప్పుదును ఆనందించుడి - (ఫిలిప్పీ 4:4).

ప్రభువులో ఆనందించడం మంచిది. మీరు బహుశా ఈ ప్రయత్నం చేసి మొదటి సారి విఫలులయ్యారేమో, ఫర్వాలేదు. ఏలాంటి ఆనందమూ మీకు తెలియక పోయినా ప్రయత్నిస్తూనే ఉండండి. వాతావరణం అనుకూలంగా లేకపోయినా, ఆదరణ, సౌఖ్యం లేకపోయినా ఆనందించండి. వాటన్నిటినీ ఆనందంగా ఎంచుకోండి. మీరు అనేకమైన శోధనల్లో పడేటప్పుడు అదంతా ఆనందంగా ఎంచుకోండి. దేవుడు దాన్ని నిజం చేస్తాడు. తన విజయ ధ్వజాన్నీ ఆనందాన్నీ తీసుకుని నువ్వు పోరాటంలోకి చొచ్చుకుపోతుంటే, నిన్ను శత్రువులు వెనక్కి తరిమి కొడుతూ ఉంటే, బందీగా పట్టుకుంటూ ఉంటే దేవుడు వెనకే ఉండిపోయి చూస్తూ ఉంటాడనుకుంటున్నావా? అసంభవం! నీ పురోగతిలో పరిశుద్ధాత్మ నిన్ను నిలబెడతాడు. నీ హృదయాన్ని ఉత్సాహంతోను వందన సమర్పణతోను నింపుతాడు. నీలో పొంగే సంపూర్ణతవల్ల నీ హృదయం గాలిలో తేలిపోతున్నట్టు ఉంటుంది.

అతి బలహీన విశ్వాసి, స్తోత్ర సునాదంతో ఎదురైతే

సైతాను తోక ముడిచి పరిగెడతాడు. 

"ఆత్మ పూర్ణులైయుండుడి... మీ హృదయములలో ప్రభువును గూర్చి పాడుచు కీర్తించుచు...” (ఎఫెసీ 5:18,19)

ఇక్కడ అపొస్తలుడు ఆధ్యాత్మిక జీవితానికి ప్రోత్సాహాన్నిచ్చే సాధనంగా కీర్తనలు పాడడాన్ని ఉదహరిస్తున్నాడు. శరీరరీతిగా గాక ఆత్మబలాన్నీ ప్రేరేపణనూ పొందమని హెచ్చరిస్తున్నాడు. శరీరాన్ని దృఢపర్చుకోవడం వల్లకాదు గాని ఆత్మ ఉల్లసించడం వల్లనే బలాన్ని పుంజుకొమ్మని హితవు చెబుతున్నాడు.

పాడాలని అనిపించకపోయినా పాడుతూనే ఉండాలి. ఇలా చేస్తేనే మన సీసపు కాళ్ళు తేలికై మన అలసటే శక్తిగా మారి మనకి సత్తువ వస్తుంది.

"అయితే మధ్యరాత్రివేళ పౌలును సీలయు దేవునికి ప్రార్ధించుచు కీర్తనలు పాడుచునుండిరి. ఖయిదీలు వినుచుండిరి” (అపొ.కా. 16:25). 

క్రీస్తు గుర్తుల్ని శరీరంలో కలిగియుండి దేవుణ్ణి ఇలా మహిమపరుస్తున్న పౌలు క్రైస్తవులందరికీ ఎంత ఆదర్శ పురుషుడు! చావుకి అంగుళం దూరం వరకూ అతనిని రాళ్ళతో కొట్టినప్పటి గుర్తులు, మూడుసార్లు తిన్న బెత్తపు దెబ్బల గుర్తులు, యూదులు కొట్టిన నూట తొంబై అయిదు కొరడా దెబ్బల గుర్తులు, ఫిలిప్పీ జైలులో తిన్న దెబ్బల గుర్తులు, రక్తం కారినా వాటిని కడగడానికి ఎవరూ లేనప్పుడు పడిన చారికలు. ఇవన్నీ అతని శరీరం మీద ఉన్నాయి. ఆ స్థితిలో స్తోత్రాలు చెల్లించేలా అతనికి ఆనందం ఇచ్చిన కృప అతని అన్ని అవసరాలకీ సరిపోయిన కృపే కదా.

శోధకుని బాణాలు దూసుకు వచ్చినా

ఎప్పటికీ ప్రభువులో ఆనందిద్దాము

ఎప్పటిలాగానే ఇప్పుడూ భయమే సైతానుకి

నిట్టూర్పుల కంటే పాటలెక్కువ

పాడేవాళ్ళకు అదే మక్కువ

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

And again I say, Rejoice - (Phil - 4:4)

    It is a good thing to rejoice in the Lord. Perhaps you have tried this, and the first time seemed to fail. Never mind, keep right on, and when you cannot feel any joy when there is no spring, and no seeming comfort and encouragement, still rejoice and count it all joy. Even when you fall into diverse temptations, reckon its joy and delight and God will make your reckoning good. Do you suppose your Father will let you carry the banner of His victory and His gladness on to the front of the battle, and then coolly stand back and see you captured or beaten back by the enemy? NEVER! The Holy Spirit will sustain you in your bold advance and fill your heart with gladness and praise, and you will find your heart all exhilarated and refreshed by the fullness within. Lord teach me to rejoice in Thee, and to “rejoice evermore.”  —Selected

“The weakest saint may Satan rout,

Who meets him with a praiseful shout.”

    “Be filled with the Spirit…singing and making melody in your heart to the Lord” (Eph. 5:18-19).

    Here the Apostle urges the use of singing as one of the inspiring helps in the spiritual life. He counsels his readers not to seek their stimulus through the body, but through the spirit; not by the quickening of the flesh, but by the exaltation of the soul.

“Sometimes a light surprises

The Christian while he sings.”

    Let us sing even when we do not feel like it, for thus we may give wings to leaden feet and turn weariness into strength.   —J. H. Jowett

    “At midnight Paul and Silas prayed, and sang praises unto God: and the prisoners heard them” (Acts 16:25).

    Oh, Paul, thou wondrous example to the flock, who could thus glory, bearing in the body as thou didst “the marks of the Lord Jesus”! Marks from stoning almost to the death, from thrice beating with rods, from those hundred and ninety-five stripes laid on thee by the Jews, and from stripes received in that Philippian jail, which had they not drawn blood would not have called for washing! Surely the grace which enabled thee to sing praises under such suffering is all-sufficient grace.  —J. Roach

“Oh, let us rejoice in the Lord, evermore,

When darts of the tempter are flying,

For Satan still dreads, as he oft did of yore,

Our singing much more than our sighing.”

Specialize in the Impossible

 ఆ కొండ (ప్రాంతము) మీదే*_ - (యెహోషువ 17:18).

ఉన్నతమైన ప్రదేశాల్లో మీకు చోటు ఎప్పుడూ ఉంటుంది. లోయ ప్రాంతాల్లో కనానీయులు ఉన్నప్పుడు, మిమ్మల్ని వాళ్ళు తమ ఇనుప రథాలతో అడ్డగించినప్పుడు కొండల పైకి వెళ్ళండి. ఎత్తయిన ప్రదేశాలను ఆక్రమించుకోండి. దేవుని కోసం నువ్విక పనిచెయ్యలేని సమయం వచ్చేస్తే, పనిచేసే వాళ్ళకోసం ప్రార్థన చెయ్యి. ఈ లోకాన్ని ప్రసంగాల ద్వారా ఊపెయ్యడం నీకు కుదరకపోతే, నీ ప్రార్ధనద్వారా పరలోకాన్ని ఊపెయ్యి. పల్లపు భూముల్లో నీ ఉపయోగం లేకపోతే, సేవకి తగిన బలం, ఆర్థిక సహాయం లేకపోతే, నీ చురుకుతనం పైవాటిల్లో, పరలోకంపై ప్రయోగించు.

విశ్వాసం అరణ్యాలను నరికే శక్తిగలది. కొండ ప్రాంతాలు నివాసానికి ఎంత శ్రేష్టమైనవో తెలిసినప్పటికీ, అరణ్యాలు నిండిన ఆ కొండల్ని నివాసయోగ్యంగా చెయ్యడానికి, ఆ అడవుల్ని నరకడానికి యోసేపు సంతానానికి ధైర్యం చాలేది కాదు. అయితే దేవుడు వాళ్ళకాపని అప్పగించాడు. వాళ్ళ శక్తి ఆ పనికి సరిపోతుందన్నాడు. అరణ్యాలు నిండిన ఆ కొండల్లాగా మనకి దేవుడు కేటాయించే పనులన్నీ అసాధ్యంగానే కనిపిస్తాయి. అవి మనల్ని హేళన చెయ్యడానికి కాదు గాని, మనల్ని ఘన కార్యాలకి  పురికొల్పడానికే. దేవుడు తన సన్నిధి శక్తిని మనలో నింపకపోతే మనకీ కార్యాలు అసాధ్యమే.

విశ్వాస సహిత ప్రార్థనకి జవాబుగా దేవుడు ఏమేమి చెయ్యగలడు అన్నది మనకి తెలియడానికే ఇబ్బందులు వస్తాయి. లోయలో నువ్వు ఉండలేకపోతున్నావా?  కొండల్లోకి వెళ్ళి నివసించు. బండరాళ్ళలో నుండి కొండ తేనె సంపాదించుకో. అరణ్యాలు కప్పిన కొండ చరియలను సస్యశ్యామలం చేసుకో.

*మేం దాటలేమనే నదులున్నాయా*

*తొలచలేమని వదిలేసిన పర్వతాలున్నాయా*

*అసాధ్యమనుకున్న పనులే మేం చేపట్టేది*

*చెయ్యలేమన్న వాటినే మేం చేసేది.*

--------------------------------------------------------------------

The hill country shall be thine*_ - (Josh - 17:18)

 

    There is always room higher up. When the valleys are full of Canaanites, whose iron chariots withstand your progress, get up into the hills, occupy the upper spaces. If you can no longer work for God, pray for those who can. If you cannot move earth by your speech, you may move Heaven. If the development of life on the lower slopes is impossible, through limitations of service, the necessity of maintaining others, and such-like restrictions, let it break out toward the unseen, the eternal, the Divine.

    Faith can fell forests. Even if the tribes had realized what treasures lay above them, they would hardly have dared to suppose it possible to rid the hills of their dense forest-growth. But as God indicated their task, He reminded them that they had power enough. The visions of things that seem impossible are presented to us, like these forest-covered steeps, not to mock us, but to incite us to spiritual exploits which would be impossible unless God had stored within us the great strength of His own indwelling.

    Difficulty is sent to reveal to us what God can do in answer to the faith that prays and works. Are you straitened in the valleys? Get away to the hills, live there; get honey out of the rock, and wealth out of the terraced slopes now hidden by forest.  —Daily Devotional Commentary

Got any rivers they say are uncrossable,

Got any mountains they say ’can’t tunnel through’?

We specialize in the wholly impossible,

Doing the things they say you can’t do.

—Song of the Panama builders

The Father's Hand

 మీ పరలోకపు తండ్రికి తెలియును*_ - (మత్తయి 6:32).

మూగ చెవిటి పిల్లల ఆశ్రమంలో ఒకాయన ఆ పిల్లల వినోదం కోసం కొన్ని ప్రశ్నల్ని బోర్డు మీద వ్రాస్తున్నాడు. పిల్లలు హుషారుగా వాటికి జవాబులు రాస్తున్నారు. ఉన్నట్టుండి ఆయన ఈ ప్రశ్న రాశాడు. "దేవుడు నాకు వినడానికి, మాట్లాడడానికి శక్తినిచ్చి మీకు ఎందుకివ్వలేదు?"

ఈ భయంకరమైన ప్రశ్న చెంపదెబ్బ లాగ వాళ్ల ముఖాలకి తగిలింది. 'ఎందుకు?' అనే ప్రశ్న వాళ్ళని ప్రతిమల్లాగా చేసేసింది. అంతలో ఒక చిన్న పాప లేచింది. 

ఆమె చిన్న పెదాలు వణుకుతున్నాయి ఆమె కళ్ళల్లో నీళ్లు నిండుతున్నాయి. నేరుగా బోర్డు దగ్గరికి నడిచి చాక్ పీస్ ని అందుకుంది.  స్థిరమైన చేతితో ఈ జవాబును రాసింది. "తండ్రీ,  ఇది నీ దృష్టికి సరైనది గనుక ఇది ఇలానే ఉండనియ్యి."

ఎంత ధన్యకరమైన జవాబు! ఇది నిత్య సత్యం. తల నెరసిపోయిన విశ్వాసి దగ్గర్నుండి దేవునిలో అప్పుడే పుట్టిన చంటి పిల్లల దాకా దీని మీద ఆధారపడవచ్చు. దేవుడు మన తండ్రి అనేదే సత్యం. నిజంగా దీన్ని నమ్ముతున్నావా?

నువ్వు నిజంగా ఈ సత్యాన్ని నమ్మితే నీ విశ్వాస విహంగం అశాంతిగా అటూ ఇటూ ఎగిరిపోక తన నిత్య విశ్రాంతి స్థానంలో గూడుకట్టుకుని ఉంటుంది. దేవుడు నీ తండ్రి.

అందరి జీవితాల్లో ఎప్పుడో ఒకప్పుడు ఈ విషయం మనకి అర్థమయ్యే రోజు వస్తుందనుకుంటాను.

*కారణం లేకుండా రాలేదు నాకీ కష్టాలు* 

*ఉంది దీని వెనుక దేవుని హస్తం*

*నేను చూడలేనిది ఆయనకవగతమే*

*ప్రతి నొప్పి వెనుకా ఉందొక ప్రయోజనం*

*ఈ లోకంలో నష్టం, పై లోకంలో లాభం* 

*అల్లిక వెనుక వైపంతా దారాలు అల్లిబిల్లిగా* *ముందువైపు అంతా అందంగా*

*కళాకారుని కలలు పండిన కళ*

*ప్రభూ, నువ్వు చిత్రకారుడివి*

*నీ ఆకారం ముద్రించు*

*నీ మహిమార్థం నామీద*

-------------------------------------------------------------------

Your heavenly Father knoweth*_ - (Matt - 6:32)

    A visitor at a school for the deaf and dumb was writing questions on the blackboard for the children. By and by he wrote this sentence: “Why has God made me to hear and speak, and made you deaf and dumb?”

    The awful sentence fell upon the little ones like a fierce blow in the face. They sat palsied before that dreadful “Why?” And then a little girl arose.

    Her lip was trembling. Her eyes were swimming with tears. Straight to the board she walked, and, picking up the crayon, wrote with firm hand these precious words: “Even so, Father, for so it seemed good in thy sight!” What a reply! It reaches up and lays hold of an eternal truth upon which the maturest believer as well as the youngest child of God may alike securely rest—the truth that God is your Father.

    Do you mean that? Do you really and fully believe that? When you do, then your dove of faith will no longer wander in weary unrest, but will settle down forever in its eternal resting place of peace. “Your Father!”

    I can still believe that a day comes for all of us, however far off it may be, when we shall understand; when these tragedies, that now blacken and darken the very air of heaven for us, will sink into their places in a scheme so august, so magnificent, so joyful, that we shall laugh for wonder and delight.  —Arthur Christopher Bacon

No chance hath brought this ill to me;

’Tis God’s own hand, so let it be,

He seeth what I cannot see.

There is a need-be for each pain,

And He one day will make it plain

That earthly loss is heavenly gain.

Like as a piece of tapestry

Viewed from the back appears to be

Naught but threads tangled hopelessly;

But in the front a picture fair

Rewards the worker for his care,

Proving his skill and patience rare.

Thou art the Workman, I the frame.

Lord, for the glory of Thy Name,

Perfect Thine image on the same.