Be Definite in Prayer

అప్పుడు యాకోబు - నా తండ్రియైన అబ్రాహాము దేవా, నా తండ్రియైన ఇస్సాకు దేవా - నీ దేశమునకు, నీ బంధువులయొద్దకు తిరిగి వెళ్ళుము, నీకు మేలు చేసెదనని నాతో చెప్పిన యెహోవా . . . దయచేసి నన్ను తప్పించుము - (ఆది 32:9,11)

ఈ ప్రార్థనలో ఆరోగ్యకరమైన లక్షణాలు చాలా ఉన్నాయి. మన ఆత్మీయ అంతరంగాన్ని శ్రమల కొలిమిలో కరిగించి ఇలాటి ప్రార్ధన మూసలో పోయాలి. 

యాకోబు - దేవుడు చేసిన వాగ్దానాన్ని ఉదహరించడంతో మొదలుపెట్టాడు ప్రార్థన. నువ్వు మాట ఇచ్చావుకదా అని రెండుసార్లు ఈ ప్రార్ధనలో అన్నాడు. ఇలా అనడంలో దేవుణ్ణి బుట్టలో వేసుకున్నట్టే అయింది. తన వాగ్దానాల ద్వారా దేవుడు మన అందుబాటులో ఉంటాడు. 'దేవా నువ్వే అన్నావు కదా' అని మనం ప్రార్థిస్తే ఆయన కాదనలేడు. తాను మాట ఇచ్చిన ప్రకారం నెరవేర్చవలసిందే. హేరోదు రాజే తాను ఇచ్చిన మాటకి కట్టుబడి యోహాను తల నరికించాడు కదా. ఇక దేవుడు మాట తప్పడం ఎలా సాధ్యం? మనకి ఒక నిర్దిష్టమైన వాగ్దానం దొరికేలా ప్రార్థించాలి. ఇంక దాన్ని చేతబట్టుకుని పరలోకద్వారాలను కూడా బద్దలుకొట్టే శక్తి సంపాదించుకోవచ్చు.

మన విజ్ఞాపనలు సూటిగా ఖచ్చితంగా ఉండాలి. ప్రత్యేకమైన విషయాల గురించి మనం ప్రార్థించాలని దేవుని అభీష్టం. శ్రమల భారాన్ని మోసుకుంటూ ఆయన్ని ఆశ్రయించిన వారిని ఆయన ప్రశ్నిస్తాడు. “నేను నీకొరకు ఏమి చెయ్యాలనుకుంటున్నావు?” దేవుని నుండి ఖచ్చితమైన జవాబు రావాలని నువ్వు కోరుకుంటే నీ ప్రార్థనకూడా ఖచ్చితంగా ఉండాలి. ప్రార్థనలకు జవాబు రావడం లేదని దిగులు పడుతుంటాము. మన ప్రార్థనలు డొంక తిరుగుడుగా ఉండడమే దీనికి కారణం. నీక్కావలసిందేమిటో స్పష్టంగా అడగాలి. ఖాళీ బ్యాంకు చెక్కు నీ దగ్గర ఉంది. నీకు కావలసిన మొత్తం దాన్లో నింపి, పూర్తి చేసి, యేసు పేరిట దాన్ని పరలోకంలో ఇచ్చి నీకు కావలసినంత మొత్తాన్ని పొందు. దేవునితో వ్యవహరించడం నేర్చుకో.

మిస్ హోవర్గల్ అనే భక్తురాలు ఇలా అంది - "నా జీవితకాలంలోని సంవత్సరాలన్నింటిలో, ప్రతి దినమూ ఒక విషయం మరీమరీ తేటతెల్లం అవుతుంది. అదేమిటంటే దేవుని మాటను గురించి శంకలు లేకపోవడమూ, ఆయన అన్న మాటలను తప్పక నెరవేరుస్తాడని నమ్మడం, తన నీతిని, కృపను కనపరిచే ఆయన పలుకులను స్వీకరించడం, ఆయన వాగ్దానాలను ప్రతి అక్షరమూ యథాతథంగా నమ్మి నిరీక్షించడం. ఇవే క్రైస్తవ జీవితంలో గోచరమయ్యే శక్తి ఉత్సాహాల వెనుక ఉన్న రహస్యాలు.

క్రీస్తు మీకిచ్చిన మాట, వాగ్దానం, ఆయన మీకోసం చేసిన త్యాగం, ఆయన రక్తం, వీటన్నిటినీ వెంట తీసుకువెళ్ళండి, పరలోకపు ఆశీర్వాదాలు మీకు దక్కకుండా ఎవరు కాదంటారో చూద్దాం!

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

And Jacob said, O God of my father Abraham, and God of my father Isaac, the Lord which saidst unto me, Returns unto thy country, and to thy kindred, and I will deal well with thee: Deliver me, I pray thee - (Gen -32:9,11)

There are many health symptoms in that prayer. In some respects, it may serve as a mold into which our own spirits may pour themselves when melted in the fiery furnace of sorrow.

He began by quoting God’s promise: “Thou saidst.” He did so twice (9 and 12). Ah, he has got God in his power then! God puts Himself within our reach in His promises; and when we can say to Him, “Thou saidst,” He cannot say nay. He must do as He has said. If Herod was so particular for his oath’s sake, what will not our God be? Be sure in prayer, to get your feet well on a promise; it will give you purchase enough to force open the gates of heaven and to take it by force. —Practical Portions for the Prayer-life

Jesus desires that we shall be definite in our requests and that we shall ask for some special thing. “What will ye that I shall do unto you?” is the question that He asks of everyone who in affliction and trial comes to Him. Make your requests with definite earnestness if you would have definite answers. Aimlessness in prayer accounts for so many seemingly unanswered prayers. Be definite in your petition. Fill out your check for something definite, and it will be cashed at the bank of Heaven when presented in Jesus’ Name. Dare to be definite with God. —Selected

Miss Havergal has said: “Every year, I might almost say every day, that I live, I seem to see more clearly how all the rest and gladness and power of our Christian life hinges on one thing; and that is, taking God at His word, believing that He really means exactly what He says, and accepting the very words in which He reveals His goodness and grace, without substituting others or altering the precise modes and tenses which He has seen fit to use.”

Bring Christ’s Word—Christ’s promise, and Christ’s sacrifice—His blood, with thee, and not one of Heaven’s blessings can be denied thee. —Adam Clarke

Victorious Suffering

యెహోవా మందిరము ఘనముగా కట్టించుటకై … యుద్ధములలో పట్టుకొని ప్రతిష్టించిన కొల్లసొమ్మును ఉపయోగించిరి...._ - (1 దిన 26:26-27).

భూగర్భంలోని బొగ్గు గనుల్లో ఊహకందనంత శక్తి నిక్షిప్తమై ఉంది. కొన్ని సంవత్సరాల క్రితం గొప్ప అరణ్యాలు సమూలంగా దహనమై పోవడంవల్ల ఇవి ఏర్పడినాయి. అలాగే గతకాలంలో మనం అనుభవించిన ఆవేదన వల్ల సమకూరిన ఆత్మీయ శక్తి మన మనసు పొరలక్రింద దాక్కుని ఉంది.

ఈ శ్రమల పోరాటాల్లో మనకి దక్కిన కొల్లసొమ్ము ఒక దినాన్న బయటపడుతుంది ‘యాత్రికుని ప్రయాణము' పుస్తకంలో రాయబడిన రీతిగా శ్రేష్టమైన హృదయాలుగా మనలను అది తర్ఫీదు చేస్తున్నదని గమనిస్తాము. మన రాజు నివసించే పట్టణం వరకు శ్రమల దారుల గుండా మన తోటి ప్రయాణికుల్ని విజయవంతంగా నడిపించేందుకు ఇది మనకి బలాన్నిస్తుంది.

మనం శ్రమను చిరునవ్వుతో ఎదుర్కోగలిగితేనే ఇతరులను కూడా నడిపించగలం అన్నది విస్మరించకూడదు.

పౌలు జయగీతాలనేగాని, స్మశాన స్తబ్దతను వెంటబెట్టుకు వెళ్ళేవాడు కాడు. శ్రమ ఎంత కఠినమైనదైతే అంత ఉత్సాహంగా స్తుతిగానాలు చేస్తూ ఆనందించేవాడు. మృత్యువు కోరల్లో చిక్కుకున్నప్పుడు కూడా ఆయనలోని నమ్మకం చలించేది కాదు. దేవా నీ విశ్వాసంలో, సేవలో, త్యాగంలో నేను ఆహుతి కాగలిగితే ధన్యుడిని, గొంతెత్తి ఉత్సాహధ్వని చేస్తాను, నాకీరోజున సంభవిస్తున్న వాటన్నిటిలో నుంచి మరింత బలాన్ని పొందేలా సహాయం చెయ్యి" అని అంటాడు.

గున్నమామిడి తోటకి దూరంగా వున్న

పంజరంలో కోయిలను నేను

పాడేను తియ్యనిపాట హాయిగా

దైవ సంకల్పానికి తలవాల్చేను

ఇదే ఆయన సంకల్పమైతే

రెక్కలు కొట్టుకొనుటెందుకు పదేపదే?

గొంతునుంచి జాలువారే గీతానికి

ప్రతిధ్వనిస్తుంది పరలోక ద్వారమదే

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Out of the spoils won in battle did they dedicate to maintain the house of the Lord - (1 Chr - 26:27)

Physical force is stored in the bowels of the earth, in the coal mines, which came from the fiery heat that burned up great forests in ancient ages; and so spiritual force is stored in the depths of our being, through the very pain which we cannot understand.

Some day we shall find that the spoils we have won from our trials were just preparing us to become true “Great Hearts” in The Pilgrim’s Progress and to lead our fellow pilgrims triumphantly through trial to the city of the King.

But let us never forget that the source of helping other people must be victorious suffering. The whining, murmuring pang never does anybody any good.

Paul did not carry a cemetery with him, but a chorus of victorious praise; and the harder the trial, the more he trusted and rejoiced, shouting from the very altar of sacrifice. He said, “Yea, and if I am offered upon the service and sacrifice of your faith, I joy and rejoice with you all.” Lord, help me this day to draw strength from all that comes to me! —Days of Heaven upon Earth

“He placed me in a little cage,  

Away from gardens fair;  

But I must sing the sweetest songs  

Because He placed me there.  

Not beat my wings against the cage  

If it’s my Maker’s will,  

But raise my voice to heaven’s gate  

And sing the louder still!”

God's Timing

నలువది ఏండ్లయిన పిమ్మట సీనాయి పర్వతారణ్యమందు ఒక పొదలోని అగ్నిజ్వాలలో ఒక దేవదూత అతనికగపడెను . . . ఐగుప్తులోనున్న నా ప్రజల దురవస్థను నేను నిదానించి చూచితిని; వారి మూలుగు వింటిని; వారిని విడిపించుటకు దిగివచ్చియున్నాను; రమ్ము, నేనిప్పుడు నిన్ను ఐగుప్తునకు పంపుదునని అతనితో చెప్పెను - (అపొ.కా 7:30,34)

నలభై సంవత్సరాలు! మోషేకి అప్పగించబడిన పని అంత కష్టతరమైనది గనుకనే అన్ని దీర్ఘ సంవత్సరాలు వేచియుండవలసివచ్చింది. దేవుడు ఆలస్యం చేస్తున్నాడనుకుంటాం గాని మన విషయంలో ఆయన సోమరిగా ఉండలేడు. తన పనిముట్టులను పదును పెడుతున్నాడు. మన శక్తిని పరిపక్వం చేస్తున్నాడు. సమయం ఆసన్నమయ్యే సరికి మనకప్పగింపబడినదాన్ని నెరవేర్చే సామర్థ్యం మనకి వస్తుంది. నజరేయుడైన యేసు సైతం ముప్పై యేళ్ళు చేతులు ముడుచుకుని కూర్చున్నాడు. తన పనిని ప్రారంభించబోయే ముందు జ్ఞానంలో ఎదుగుతూ.

దేవుడు హడావుడి పడడు. తాను బలంగా వాడుకోదలచినవాళ్ళని సంవత్సరాల తరబడి అలా ఉంచుతాడు. ఆయన దృష్టిలో ఈ కాలం చవి సారం లేనిది కాదు.

బహుశా మనకి సంభవించే శ్రమల్లో అతి భయంకరమైన భాగం కాలమేనేమో. అనుకోకుండా ఒక్కసారి సంభవించి చల్లబడిపోయే బాధని భరించడం తేలికే. కానీ సంవత్సరాల తరబడి భారంగా ఒక దిగులు మనసుని అలుముకుని కొనసాగితే, ప్రతి నిత్యమూ అదే ఆవేదన, అదే గుండెల్ని పిండి చేసే గుబులు, వదలకుండా పీడిస్తే అంతకన్న నరకం మరోటి లేదు. హుషారు చచ్చిపోతుంది. దేవుని కృప తోడుగా లేకపోతే నిరాశ నిస్పృహల అధఃపాతాళానికి కృంగిపోతాము. యోసేపు, ఈ దీర్ఘమైన శ్రమకి లోనయ్యాడు. ఎర్రగా కాలిన ఇనుముతో చర్మంపై వాత పెట్టినట్టు ఒక్కోసారి దేవుడు తన శిక్షను ఇలా సుదీర్ఘమైన బాధ ద్వారా మన అంతరాళాల్లో ముద్రిస్తాడు. వెండి పరిశుభ్రపరిచేవాడిలా, పుటం వేసేవాడిలా ఆయన పనిచేస్తాడు. కరిగిన బంగారంలో తన ప్రతిబింబాన్ని చూడగానే కంసాలి మంటని ఎలా ఆర్పివేస్తాడో, అలానే దేవుడు మనలో తన పోలిక కనిపించగానే మన కష్టాలకు స్వస్తి చెప్తాడు. తన గుప్పిట్లో ఆయన దాచి ఉంచిన దివ్య సంకల్ప ఫలాలను మనం ఇప్పుడే చూడలేకపోవచ్చు. ఇంకా కొంత కాలం మనకవి అర్థం కాకపోవచ్చు. కాని ఆయన సింహాసనాసీనుడై తగిన కాలం కోసం ఎదురుచూస్తున్నాడు. “అంతా మన మేలుకే జరిగింది” అంటూ ఆనందంతో మనం కేరింతలు కొట్టే ఘడియ వస్తుంది. ఈ బాధనుండి విముక్తి ఎప్పటికి అని ఎదురు తెన్నులు చూడక, యోసేపు లాగా దుఃఖపు బడిలో పాఠాలను జాగ్రత్తగా నేర్చుకోవాలి. ప్రతి పాఠాన్ని విధిగా కంఠస్థం చెయ్యాల్సి ఉంది. మనం పూర్తిగా సిద్దపడినప్పుడు విముక్తి తప్పకుండా వస్తుంది. కాని ఆ తరువాత ఉన్నతమైన స్థానంలో మన కర్తవ్యాన్ని నిర్వర్తిస్తున్నప్పుడు కష్టకాలంలో మనం నేర్చుకున్నవన్నీ ఎంత ఉపయోగిస్తామో తెలిసి వస్తుంది. భవిష్యత్తులో ఇంకా మహత్తరమైన బాధ్యతలు, ఉత్కృష్టమైన దీవెనలు మనకివ్వడం కోసం దేవుడు మనకి శిక్షణనిస్తున్నాడు. సింహాసనానికి తగిన లక్షణాలు మనలో ఉన్నట్టయితే దేవుడు నిర్దేశించిన సమయం వచ్చినప్పుడు మనల్నేదీ అడ్డగించ లేదు. కాలాన్ని మీ చేతుల్లోకి తీసుకోవద్దు. మీకు తన చిత్తాన్ని తెలియజేసేంతవరకూ ఓపికగా కని పెట్టండి. అవసరమైన దానికంటే ఎక్కువ ఆలస్యం చెయ్యడాయన. ఎదురు చూడడం నేర్చుకోండి.

చెయ్యడు దేవుడు జాగు

తెలుసాయనకు మన బాగు

ప్రభువాగమనం కోసం

వ్యర్థంగా చూపకు ఉక్రోషం

ఎదురుచూడు!

విసుగులేకుండా

కడుపులో చల్ల కదలకుండా

దేవునికంటే ముందు పరుగెత్తాలని ఆత్రుత పడకండి. దేవుని గడియారంలో గంటలముల్లు, నిమిషాల ముల్లు కూడా సరైన కాలం చూపించేదాకా వేచి యుండడం నేర్చుకోండి.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

And when forty years were expired, there appeared to him in the wilderness of Mount Sinai an angel of the Lord in a flame of fire in a bush...saying...I have seen the affliction of my people which is in Egypt, and I have heard their groaning, and am come down to deliver them. And now come, I will send thee into Egypt - (Acts - 7:30,32,34)

That was a long wait in preparation for a great mission. When God delays, He is not inactive. He is getting ready His instruments, He is ripening our powers, and at the appointed moment, we shall arise equal to our task. Even Jesus of Nazareth was thirty years in privacy, growing in wisdom before He began His work. —Dr. Jowett

God is never in a hurry but spends years with those He expects to greatly use. He never thinks the days of preparation too long or too dull.

The hardest ingredient in suffering is often time. A short, sharp pang is easily borne, but when a sorrow drags its weary way through long, monotonous years, and day after day returns with the same dull routine of hopeless agony, the heart loses its strength, and without the grace of God, is sure to sink into the very sullenness of despair. Joseph’s was a long trial, and God often has to burn His lessons into the depths of our being by the fires of protracted pain. “He shall sit as a refiner and purifier of silver,” but He knows how long, and like a true goldsmith He stops the fires the moment He sees His image in the glowing metal. We may not see now the outcome of the beautiful plan which God is hiding in the shadow of His hand; it yet may belong concealed; but faith may be sure that He is sitting on the throne, calmly waiting the hour when, with adoring rapture, we shall say, “All things have worked together for good.” Like Joseph, let us be more careful to learn all the lessons in the school of sorrow than we are anxious for the hour of deliverance. There is a “need-be” for every lesson, and when we are ready, our deliverance will surely come, and we shall find that we could not have stood in our place of higher service without the very things that were taught us in the ordeal. God is educating us for the future, for higher service and nobler blessings; and if we have the qualities that fit us for a throne, nothing can keep us from it when God’s time has come. Don’t steal tomorrow out of God’s hands. Give God time to speak to you and reveal His will. He is never too late; learn to wait. —Selected

“He never comes too late; He knoweth what is best;  

Vex not thyself in vain; Until He cometh—REST.”  

Do not run impetuously before the Lord; learn to wait His time: the minute-hand, as well as the hour-hand, must point the exact moment for action.