He Knows Us

 

తన పిల్లలును, తన యింటివారును నీతి న్యాయములు జరిగించుచు, యెహోవా మార్గమును గైకొనుటకు అతడు వారి కాజ్ఞాపించునట్లు నేనతని నెరిగియున్నాననెను (ఆది 18:19). 

బాధ్యత గల వ్యక్తులు దేవునికి కావాలి. అబ్రాహాము గురించి ఏమంటున్నాడో చూడండి. 'తన పిల్లలకు అతడు ఆజ్ఞాపిస్తాడని నాకు తెలుసు.' ఇది యెహోవా దేవుడు “అబ్రాహామును గురించి చెప్పినది అతనికి కలుగజేయునట్లు చేసింది.” దేవుడు నమ్మదగినవాడు. మనం కూడా అంత నమ్మకస్థులుగా, స్థిరులుగా కావాలని కోరుతున్నాడు. విశ్వాసమంటే సరిగ్గా ఇదే.

తన ప్రేమ భారం, తన శక్తి, తన నమ్మదగిన వాగ్దానాల భారం మోసే నిమిత్తం తగిన మనుషుల కోసం దేవుడు వెదుకుతున్నాడు. మనం తగిలించే ఎంత బరువునైనా తన వైపుకు ఆకర్షించుకోగలిగే యంత్రాలు ఆయన వద్ద ఉన్నాయి. కాని దురదృష్టవశాత్తూ మన ప్రార్థనలను దేవుని యంత్రాలకు కలిపే ఇనుప తీగె బలహీనంగా ఉంది. అందుకే దేవుడు మనకు స్థిరత్వాన్ని, దారుఢ్యాన్ని చేకూర్చడానికి విశ్వాస జీవితంలో శిక్షణనిస్తున్నాడు. మన పాఠాలను సరిగ్గా నేర్చుకొని స్థిరులై ఉందాము.

శ్రమను నువ్వు తట్టుకోగలవని దేవునికి తెలుసు. అలా కాదనుకుంటే ఆయన ఆ శ్రమను నీ మీదికి పంపించేవాడు కాదు. శ్రమలు ఎంత తీవ్రమైనవైనా ఆయన మీద నీకున్న నిరీక్షణే వాటికి జవాబు. దేవుడు మన శక్తిని ఆఖరు అంగుళం వరకు కొలిచిన తరువాతే దానికి పరీక్ష పెడతాడు. ఆయనలో మనకున్న శక్తిని మించిన పరీక్ష ఎప్పుడూ మనకు రాదు.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

I know him, that he will command his children (Gen - 18:19)

God wants people that He can depend upon. He could say of Abraham, “I know him, that he will command his children … that the Lord may bring upon Abraham that which he hath spoken.” God can be depended upon; He wants us to be just as decided, as reliable, as stable. This is just what faith means.

God is looking for men on whom He can put the weight of all His love and power and faithful promises. God’s engines are strong enough to draw any weight we attach to them. Unfortunately the cable which we fasten to the engine is often too weak to hold the weight of our prayer; therefore God is drilling us, disciplining us to stability and certainty in the life of faith. Let us learn our lessons and stand fast. —A. B. Simpson

God knows that you can stand that trial; He would not give it to you if you could not. It is His trust in you that explains the trials of life, however bitter they may be. God knows our strength, and He measures it to the last inch; and a trial was never given to any man that was greater than that man’s strength, through God, to bear it.

Unadorned Life

 

వారు కుమ్మరివాండ్లయి నెతాయీమునందును గెదేరానందును కాపురముండిరి; రాజు నియమము చేత అతని పని విచారించుటకై అచ్చట కాపురముండిరి (1 దిన 4:23).

మన రాజు కోసం పని చెయ్యడం కోసం ఎక్కడైనా మనం కాపురముండడానికి జంక కూడదు. ఇందు కోసం మనం అననుకూలమైన స్థలాలకు వెళ్ళవలసి రావచ్చు. పల్లెటూళ్ళలో, రాజు సన్నిధి ఎక్కువగా కనిపించని ప్రదేశాల్లో, ఆటంకాలున్న ప్రాంతాల్లో పనిచెయ్యవలసి రావచ్చు. దానికి తోడు మన చేతి నిండా మనం చెయ్యవలసిన కుండలూ, పని భారంతో ఉండవచ్చు.

ఫర్వాలేదు. మనలను అక్కడ ఉంచిన మన రాజు తానే వచ్చి మనతో ఉంటాడు. అక్కడున్న అడ్డు గోడలన్నీ మన మేలు కోసమే. లేకపోతే వాటినెప్పుడో తొలగించేవాడుగా. అలాగే మన దారికి అడ్డుగా ఉన్నవి ఒకవేళ ఆ దారికి భద్రత కలిగించడానికే అక్కడ ఉన్నాయేమో. కుమ్మరి పని మాటేమిటి? మనకు దేవుడు అప్పగించాలనుకున్న పని అదే అయితే ఇక వాదాలెందుకు. కాబట్టి ప్రస్తుతానికి మన పని ఇదే.

ప్రియా, తోటలోకి తిరిగి వెళ్ళు

సాయంత్రమయ్యేదాకా శ్రమించు

పాదులు త్రవ్వి పందిళ్ళు కట్టు

యజమాని పిలిచేదాకా పని చేపట్టు

నీ చేతనైనంత సింగారించు నీ తోటను

నీ శ్రమ వ్యర్థం కాదు

నీ ప్రక్కన ఉన్న మరో పనివాడు

నిన్ను చూసైనా ఒళ్ళు వంచుతాడేమో

రంగు రంగుల సూర్యాస్తమయాలు, చుక్కలు పొదిగిన ఆకాశం, అందమైన పర్వతాలు, మెరిసే సముద్రం, పరిమళం నిండిన అరణ్యాలు, కోటి కాంతుల పుష్పాలు... ఇవేవీ క్రీస్తు కోసం ప్రేమతో పాటుపడుతున్న హృదయానికి సాటి రావు.

రచయితలు గానో, ఇతరులు శ్లాఘించేలా ఘనకార్యాలు చేసినవాళ్ళు గానో ఎన్నడూ ప్రఖ్యాతి చెందని వాళ్ళలో నిజమైన పరిశుద్ధులు ఎందరో ఉన్నారు. వాళ్ళంతా తమ అంతరంగాలలో పవిత్ర జీవనం నెరిపారు. ఎక్కడో మనుష్య సంచారంలేని లోయల్లో, కొండవాగుల ఒడ్డున విరబూసిన పుష్పగుచ్ఛంలాగా తన పరిమళాలు వెదజల్లి వెళ్ళి పోయారు.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

These were the potters, and those that dwelt among plants and hedges: there they dwelt with the king for his work (1 Chr - 4:23)

Anywhere and everywhere we may dwell “with the king for his work.” We may be in a very unlikely and unfavorable place for this; it may be in a literal country life, with little enough to be seen of the “goings” of the King around us; it may be among the hedges of all sorts, hindrances in all directions; it may be furthermore, with our hands full of all manner of pottery for our daily task.

No matter! The King who placed us “there” will come and dwell there with us; the hedges are right, or He would soon do away with them. And it does not follow that what seems to hinder our way may not be for its very protection; and as for the pottery, why, that is just exactly what He has seen fit to put into our hands, and therefore it is, for the present, “His work.”—Frances Ridley Havergal

“Go back to thy garden-plot, sweetheart!  

Go back till the evening falls,  

And bind thy lilies and train thy vines,  

Till for thee the Master calls.  

“Go make thy garden fair as thou canst,  

Thou workest never alone;  

Perhaps he whose plot is next to thine  

Will see it and mend his own.”  

The colored sunsets and starry heavens, the beautiful mountains and the shining seas, the fragrant woods and painted flowers, are not half so beautiful as a soul that is serving Jesus out of love, in the wear and tear of common, unpoetic life. —Faber

The most saintly spirits are often existing in those who have never distinguished themselves as authors, or left any memorial of themselves to be the theme of the world’s talk; but who have led an interior angelic life, having borne their sweet blossoms unseen like the young lily in a sequestered vale on the bank of a limpid stream. —Kenelm Digby

Lawn Care

 

గడ్డి కోసిన బీటి మీద కురియు వానవలెను భూమిని తడుపు మంచి వర్షము వలెను అతడు విజయము చేయును (కీర్తనలు 72:6). 

గడ్డి కోయడాన్ని గురించి ఆమోసు రాసాడు. మన రాజు దగ్గర చాలా కొడవళ్ళు ఉన్నాయి. ఆయన నిత్యమూ తన గడ్డి భూముల్ని కోస్తున్నాడు. ఆకురాయి మీద కొడవలి పదును పెడుతున్న సంగీతానికి పరపరా గడ్డి కోస్తున్న శబ్దాలు తోడౌతున్నాయి. పచ్చని గడ్డిపరకలు, చిన్న చిన్న రంగు రంగుల పూలు ఇంత క్రితమే కళకళలాడుతూ ఉన్నాయి. ఇప్పుడు తెగి కుప్పలు కుప్పలుగా పడి ఉన్నాయి. మానవ జీవితంలో కూడా బాధ అనే కొడవలి, నిరాశ అనే కత్తిరింపు రాకముందు మనం చాలా ధైర్యంగా, దర్జాగా నిలబడి ఉంటాం.

అయితే పట్టు తివాచీలాంటి పచ్చిక పెరగాలంటే ప్రతిదినం ఆ గడ్డిని కోస్తూ ఉండడమే మార్గం. దేవుని కొడవలి మన మీదికి రానిదే మనలో వాత్సల్యం, సానుభూతి, గంభీరత రావు. దేవుని వాక్యం ఎప్పుడూ మనిషిని గడ్డితోను, అతని మహిమను గరిక పువ్వుతోను పోలుస్తూ ఉంటుంది. గడ్డి కోసినప్పుడు, దాని లేత పరకలన్నీ తెగిపడినప్పుడు, పూలు పూసిన చోట అంతా సర్వనాశనం తాండవమాడినట్టు అనిపించినప్పుడు అదే మెత్తగా, వెచ్చగా వాన చినుకులు పడవలసిన సమయం.

"ఓ హృదయమా, నిన్ను కూడా దేవుడు కత్తిరించాడు. చాలాసార్లు నీ రాజు తన కొడవలితో నీ దగ్గరకు వచ్చాడు. కొడవలికి భయపడకు. వెంటనే వర్షం కురుస్తుంది.”

దౌర్భాగ్యపు మనసులో

విచారపు కెరటాలు పొంగాయి 

రేపు అనేది నిరాశ నిండిన నిశీధి అయ్యింది

తుఫాను అదుపు లేకుండా ఎగిసింది

ఇహలోకపు సౌఖ్యాలు

నోటికి చేదయ్యాయి

ఆశలు పేలవంగా కూలిపోతూ

వ్యధ నిండిన మదిని వెక్కిరించాయి

కుములుతున్న మదిలో నిట్టూర్పును

మదిలో నిండిన శూన్యాన్ని

ఎవరాపగలరు? ఎవరు మాపగలరు?

శాంతిని ఎవరు నింపగలరు?

ఎవరి హృదయం గాయపడి పగిలిపోయిందో

ఎవరు ముళ్ళకిరీటధారియై సిలువ మోశారో

మన కోసం తన జీవం ఎవరు ధారపోశారో

ఆయన ప్రేమ వాక్కులే శాంతి ప్రదాతలు

పరమ వైద్యుడా! తేలికచెయ్యి మా భారాలు

శాంతిని, నీ శాంతిని మాలో స్థాపించు

తెల్లారేదాకా నీతో తిరగనీ

నీడలు పోయేదాకా మాకు నీడగా ఉండు.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

He shall come down like rain upon the mown grass (Ps - 72:6)

Amos speaks of the king’s mowings. Our King has many scythes, and is perpetually mowing His lawns. The musical tinkle of the whetstone on the scythe portends the cutting down of myriads of green blades, daisies and other flowers. Beautiful as they were in the morning, within an hour or two they lie in long, faded rows.

Thus in human life we make a brave show, before the scythe of pain, the shears of disappointment, the sickle of death.

There is no method of obtaining a velvety lawn but by repeated mowings; and there is no way of developing tenderness, evenness, sympathy, but by the passing of God’s scythes. How constantly the Word of God compares man to grass, and His glory to its flower! But when grass is mown, and all the tender shoots are bleeding, and desolation reigns where flowers were bursting, it is the most acceptable time for showers of rain falling soft and warm.

O soul, thou hast been mown! Time after time the King has come to thee with His sharp scythe. Do not dread the scythe—it is sure to be followed by the shower. —F. B. Meyer

“When across the heart deep waves of sorrow  

Break, as on a dry and barren shore;  

When hope glistens with no bright tomorrow,  

And the storm seems sweeping evermore;  

“When the cup of every earthly gladness  

Bears no taste of the life-giving stream;  

And high hopes, as though to mock our sadness,  

Fade and die as in some fitful dream,  

“Who shall hush the weary spirit’s chiding?  

Who the aching void within shall fill?  

Who shall whisper of a peace abiding,  

And each surging billow calmly still?  

“Only He whose wounded heart was broken  

With the bitter cross and thorny crown;  

Whose dear love glad words of Joy had spoken,  

Who His life for us laid meekly down.  

“Blessed Healer, all our burdens lighten;  

Give us peace, Thine own sweet peace, we pray!  

Keep us near Thee till the morn shall brighten,  

And all the mists and shadows flee away!”