Tuesday, November 16, 2021

Your Crown of Glory

 వారు గొఱ్ఱె పిల్ల రక్తమునుబట్టియు . . . వానిని జయించియున్నారుగాని, మరణము వరకు తమ ప్రాణములను ప్రేమించిన వారు కారు (ప్రకటన 12:11).


యోహాను, యాకోబు తమ తల్లిని తీసుకుని యేసు ప్రభువు దగ్గరకు వచ్చి ఆయన రాజ్యంలో ప్రధానమైన స్థానాలను తమకు ఇవ్వమని అడిగినప్పుడు ఆయన కాదనలేదు గాని, వాళ్ళు తన పనిని నిర్వర్తించగలిగితే, తన గిన్నెలోనిది త్రాగగలిగితే, తాను పొందిన బాప్తిస్మాన్ని పొందగలిగితే అలాటి స్థానాలను ఇస్తానన్నాడు.


ఇలాటి సవాలును మనం ఎదుర్కొనగలమా? మంచి మంచి వస్తువుల చుట్టూ కర్కశమైన అవరోధాలు ఉంటాయి. మనం వెళ్దామనుకున్న ప్రదేశం చుట్టూరా కొండలూ, అరణ్యాలూ, ఇనుప రథాలూ ఉంటాయి. పట్టాభిషేకం పొందాలంటే ఆపదలను ఎదిరించి నెగ్గాలి. విజయ ద్వారాలకు గులాబి పూలు, సిల్కు దారాలు, తోరణాలు, అలంకారాలు కావు. రక్తపు మరకలూ, గాయపు మచ్చలే విజయ చిహ్నాలు. నువ్విప్పుడు ఎదుర్కొంటున్న శ్రమలన్నీ నీ కిరీటాన్ని నువ్వు గెలుచుకోవడానికి నీ దేవుడు నీకు అనుగ్రహించిన సాధనాలే.


ఎక్కడినుంచో కష్టమొస్తుందనీ, ఆకర్షణీయమైన శోధన వస్తుందనీ, మనకు సరిపడని క్లిష్ట పరిస్థితి ఎదురవుతుందనీ చూడకు. ఈ రోజే దేవుడు నీ చుట్టూ ఉంచిన వాస్తవాల సవాళ్ళను ఎదుర్కో. ఈ గంటలో, ఈ వారంలో, ఈ నెలలో నీకున్న సమస్యల సాలెగూడులోనే నీ కిరీటం చిక్కుకుని ఉంది. అతి కష్టమైన విషయాల గురించి ఈ లోకానికి ఏమీ తెలియదు. నీ అంతరంగపు లోతుల్లో యేసుకు తప్ప మరెవరికీ తెలియని, బయటకు నువ్వు ధైర్యంగా చెప్పలేని ఇబ్బంది ఒకటుంది. ప్రాణాలు పెట్టడంకంటే దుర్భరమైనది నీలో ఉన్న ఆ ముల్లు.


ప్రియ స్నేహితుడా, అందులోనే ఉంది నీ కిరీటం. ఆ శోధనను జయించి కిరీటాన్ని సంపాదించుకునేందుకు దేవుడు నీకు సహాయం చేస్తాడు.


యుద్ధమెలా సాగుతుందనే ప్రశ్న లేదు

ఎంత సేపు జరుగుతుందనే భయం లేదు

చాలించుకోకు పోరాడుతూనే ఉండు

రేపే నీ విజయ గీతం వినిపిస్తుంది.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

They overcame him by the blood of the Lamb ... and they loved not their lives unto the death (Rev -  12:11)

When James and John came to Christ with their mother, asking Him to give them the best place in the kingdom, He did not refuse their request, but told them it would be given to them if they could do His work, drink His cup, and be baptized with His baptism.

Do we want the competition? The greatest things are always hedged about by the hardest things, and we, too, shall find mountains and forests and chariots of iron. Hardship is the price of coronation. Triumphal arches are not woven out of rose blossoms and silken cords, but of hard blows and bloody scars. The very hardships that you are enduring in your life today are given by the Master for the explicit purpose of enabling you to win your crown.

Do not wait for some ideal situation, some romantic difficulty, some far-away emergency; but rise to meet the actual conditions which the Providence of God has placed around you today. Your crown of glory lies embedded in the very heart of these things—those hardships and trials that are pressing you this very hour, week and month of your life. The hardest things are not those that the world knows of. Down in your secret soul unseen and unknown by any but Jesus, there is a little trial that you would not dare to mention that is harder for you to bear than martyrdom.

There, beloved, lies your crown. God help you to overcome, and sometime wear it. —Selected


“It matters not how the battle goes,  

The day how long;  

Faint not! Fight on!  

Tomorrow comes the song.”

Monday, November 15, 2021

Through Faith

 



అత్యధిక భారమువలన కృంగిపోతిమి (2 కొరింథీ 1:8). _

క్రీస్తు శక్తి నా మీద నిలిచియుండు నిమిత్తము_ ... (2 కొరింథీ 12:9).


పెనూయేలు దగ్గర విధేయతతో యాకోబు దేవునికి సాష్టాంగ పడినప్పుడు అన్ని వైపులనుండీ ఆపదలు అతణ్ణి చుట్టుముట్టేలా చేశాడు దేవుడు. ఇంతకు ముందెన్నడూ లేనంతగా దేవునిపై ఆనుకొనేలా అతణ్ణి చెయ్యాలనే దీన్ని జరిగించాడు. ఆ ఆపదల దారిలోనే యాకోబు విశ్వాసంలోను, దేవుని గురించిన జ్ఞానంలోను విశారదుడయ్యాడు. విజయవంతమైన క్రొత్త జీవితానికి కావలసిన శక్తిని సంపాదించుకున్నాడు.


దేవుడు దావీదును బలవంతం చేశాడు. తన దేవుని విశ్వాస్యతను, అపార శక్తిని అతడు గ్రహించి విశ్వాసం, పరిశుద్ధత మొదలైన దివ్యసూత్రాలలో నిష్ణాతుడయ్యేలా అతనిని అంతులేని క్రమశిక్షణకు గురిచేశాడు. ఇశ్రాయేలుకు రాజయ్యే యోగ్యతను పొందాలంటే ఇదంతా అత్యవసరం మరి.


పౌలు అస్తమానము ఎదుర్కొంటూ వచ్చిన విపరీత విపత్తులే అతనికీ, అతని ద్వారా సంఘాలకీ ‘నా కృప నీకు చాలును' అనే దివ్య వాగ్దానపు అర్థాన్ని బోధించ గలిగాయి.


మనకు సంభవించిన శ్రమలు తప్ప మరేవీ దేవుణ్ణి ఇంతగా తెలుసుకొనేలా చెయ్యగలిగేవి కావు. ఇంతగా ఆయనలో నమ్మకం ఉంచేలా, ఆయన నుండి ఇంత కృపను పొందగలిగేలా చెయ్యగలిగేవి కావు. అందుకే మనకు సంభవించే వైపరీత్యాలు మనకు తప్పనిసరి.


ఆటంకాలు, బాధలు మన విశ్వాసం వైపు దేవుడు విసిరే సవాళ్ళు. మన విధి నిర్వహణలో ఆటంకాలేర్పడినప్పుడు వాటిని మనం విశ్వాసపు పాత్రలుగా గుర్తించి వాటిలో క్రీస్తు శక్తిని, పరిపూర్ణతను నింపాలి. ఆయన మీద ఆధారపడి మనం ముందుకు వెళ్తే మనకు పరీక్షలు ఎదురుకావచ్చు. ఓర్పు అవసరం కావచ్చు. కాని ఎట్టకేలకు ఆ అడ్డుబండ తొలగిపోతుంది. మనం ఎదుర్కొన్న అగ్నిపరీక్షలో మనకు జరిగిన నష్టానికి రెండింతల దీవెనలు ఇవ్వడానికి దేవుడు ఎదురుచూస్తూ కనిపిస్తాడు.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Pressed out of measure (2 Cor - 1:8)

That the power of Christ may rest upon me (2 Cor - 12:9)

God allowed the crisis to close around Jacob on the night when he bowed at Peniel in supplication, to bring him to the place where he could take hold of God as he never would have done; and from that narrow pass of peril, Jacob became enlarged in his faith and knowledge of God, and in the power of a new and victorious life.

God had to compel David, by a long and painful discipline of years, to learn the almighty power and faithfulness of his God, and grow up into the established principles of faith and godliness, which were indispensable for his glorious career as the king of Israel.

Nothing but the extremities in which Paul was constantly placed could ever have taught him, and taught the Church through him, the full meaning of the great promise he so learned to claim, “My grace is sufficient for thee.”

And nothing but our trials and perils would ever have led some of us to know Him as we do, to trust Him as we have, and to draw from Him the measures of grace which our very extremities made indispensable.

Difficulties and obstacles are God’s challenges to faith. When hindrances confront us in the path of duty, we are to recognize them as vessels for faith to fill with the fullness and all-sufficiency of Jesus; and as we go forward, simply and fully trusting Him, we may be tested, we may have to wait and let patience have her perfect work; but we shall surely find at last the stone rolled away, and the Lord waiting to render unto us double for our time of testing. —A. B. Simpson

Sunday, November 14, 2021

Only Through Death

 

గోధుమ గింజ భూమిలో పడి చావకుండిన యెడల అది ఒంటిగానే యుండును; అది చచ్చిన యెడల విస్తారముగా ఫలించును (యోహాను 12:24).


నార్త్ ఆంప్టన్ లో ఉన్న సమాధుల్లోకి వెళ్ళి డేవిడ్ బ్రెయినార్డ్ సమాధినీ, అతడు ప్రేమించినప్పటికీ పెళ్ళి చేసుకోలేకపోయిన అందాల రాశి జెరూషా ఎడ్వర్డ్సు సమాధినీ చూడండి.


ఆ యువ మిషనరీతో పాటే ఎన్ని ఆశలు, క్రీస్తు కోసం ఎన్ని ఆశయాలు ఆ సమాధిలోకి వెళ్ళిపోయాయో. అతని మిషనరీ సేవ గురించిన జ్ఞాపకాలన్నీ తెరమరుగయ్యాయి. అయితే తన కుమార్తె జెరూషాను అతనికిద్దామనుకున్న దైవజనుడు జోనాథాన్ ఎడ్వర్డు గారు అతని జీవిత విశేషాలను సంగ్రహించి చిన్న పుస్తకం రాశారు.ఆ పుస్తకం అట్లాంటిక్ సముద్రం దాటి కేంబ్రిడ్జిలో విద్యనభ్యసిస్తున్న హెన్రీ మార్టిన్ కంటబడింది.


పాపం మార్టిన్! అతనికి వస్తున్న ఉపకారవేతనాన్ని, అతని తెలివితేటల్నీ, విజ్ఞాన సముపార్జననీ ఎందుకు వదిలేశాడు? ఇండియాకు మిషనరీగా వెళ్ళి ఆరోగ్యం పాడైనప్పటికీ లెక్కచేయ్యకుండా ఉత్తరదిశగా ఎందుకు ప్రయాణించాడు? టర్కీ ఎడారి ప్రాంతాలగుండా నల్ల సముద్రం దాకా వెళ్ళి, మాడిపోతున్న జ్వరం నుండి కాస్తంత చల్లదనం కోసం ఆ ఎడారి ఇసుకల్లో గుర్రం కళ్ళేల క్రింద తలదాచుకుని ఒంటరి చావు చావవలసిన అగత్యం ఏముంది?


ఎందుకిలా మనుషులు వ్యర్థంగా నశించడం? యవ్వన ప్రాయంలో చనిపోయిన బ్రెయినార్డు సమాధి నుండి, నల్ల సముద్రం ఇసుకలో ఉన్న మార్టిన్ ఒంటరి సమాధి దాకా వేలమంది ఆధునిక మిషనరీలు ఎంతెంతమందో! అందుకని.


ఎడారి ఉందా ఎల్లలులేని సముద్రముందా

ప్రభూ నన్నెక్కడికి పంపుతావు?

నరకవలసిన దేవదారు మ్రాను ఉందా

పగలగొట్టాల్సిన బండ ఉందా?


లేక పొలంలో చల్లేందుకు

పిడికెడు గింజలున్నాయా?

అవి ఫలించి పంట పండితే

పంచి పెట్టడానికి నీ ప్రజలున్నారా?


తండ్రీ! ఎడారినైనా సాగరాన్నైనా

చూపించు, నన్ను పంపించు నీ ఇష్టమైతే

నా తనువు రాలిన తరువాత

తండ్రీ! నన్ను విశ్వాసుల్లో లెక్కించు.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Except a grain of wheat fall into the ground and die, it remains a single grain, but if it dies away in the ground, the grain is freed to spring up in a plant bearing many grains (John - 12:24)

Go to the old burying ground of Northampton, Mass., and look upon the early grave of David Brainerd, beside that of the fair Jerusha Edwards, whom he loved but did not live to wed.

What hopes, what expectations for Christ’s cause went down to the grave with the wasted form of that young missionary of whose work nothing now remained but the dear memory, and a few score of swarthy Indian converts! But that majestic old Puritan saint, Jonathan Edwards, who had hoped to call him his son, gathered up the memorials of his life in a little book, and the little book took wings and flew beyond the sea, and alighted on the table of a Cambridge student, Henry Martyn.

Poor Martyn! Why should he throw himself away, with all his scholarship, his genius, his opportunities! What had he accomplished when he turned homeward from “India’s coral strand,” broken in health, and dragged himself northward as far as that dreary khan at Tocat by the Black Sea, where he crouched under the piled-up saddles, to cool his burning fever against the earth, and there died alone?

To what purpose was this waste? Out of that early grave of Brainerd, and the lonely grave of Martyn far away by the splashing of the Euxine Sea, has sprung the noble army of modern missionaries. —Leonard Woolsey Bacon


“Is there some desert, or some boundless sea,  

Where Thou, great God of angels, wilt send me?  

Some oak for me to rend, Some sod for me to break,  

Some handful of Thy corn to take  

And scatter far afield,  

Till it in turn shall yield  

Its hundredfold  

Of grains of gold  

To feed the happy children of my God?


“Show me the desert, Father, or the sea;  

Is it Thine enterprise? Great God, send me!  

And though this body lies where ocean rolls,  

Father, count me among all faithful souls.”