Wednesday, November 24, 2021

The Power of Silence

 

ఊరకుండుడి - నేనే దేవుడనని తెలిసికొనుడి (కీర్తనలు 46:10).


సంగీతం మధ్యలో వచ్చే మౌనం కంటే అందమైన స్వరం ఉందా? తుఫానుకి ముందుండే ప్రశాంతత కంటే, ఏదైనా అసాధారణమైన దృగ్విషయం జరగబోయే ముందు అలుముకునే నిశ్శబ్దం కంటే గంభీరమైనది మరొకటి ఉందా? నిశ్చలతలో ఉన్న శక్తి కంటే బలంగా హృదయాన్ని తాకే శక్తి ఏదైనా ఉందా?


తన శక్తినుండి తానే తప్పించుకుని అన్ని శబ్దాలనుండి విముక్తి పొందిన హృదయంలో ఊహలకు మించిన దేవుని శాంతి ఉంటుంది. శక్తికి మూలమైన ప్రసన్నత, నిశ్చయత ఉంటాయి. ఏదీ కదిలించలేని శాంతి ఉంటుంది. ఒక దివ్యమైన విశ్రాంతి ఉంటుంది. ప్రపంచం అలాటి విశ్రాంతిని ఇవ్వలేదు. తీసుకోనూ లేదు. ఆత్మ లోతుల్లో ఎక్కడో ఒక చిన్నగది ఉంది. అందులో దేవుడుంటాడు. మనం చెవుల్లో గింగురుమనే శబ్దాలన్నింటినీ వదిలించుకుని దానిలోకి ప్రవేశించగలిగితే ఆ మెల్లని స్వరాన్ని వినగలం.


అతివేగంగా తిరిగే చక్రంలో ఇరుసు దగ్గర ఒక అతి సూక్ష్మమైన బిందువు ఉంది. అక్కడ చలనమేమీ ఉండదు. అలాగే మన హడావుడి జీవితంలో మనం దేవునితో ఉండగలిగిన ఒక చిన్న ప్రదేశం ఉంది. అక్కడంతా ప్రశాంతత, నిశ్శబ్దం. దేవుణ్ణి తెలుసుకోవడానికి ఒకటే మార్గముంది. “మౌనంగా ఉండి” తెలుసుకోవాలి. “దేవుడు తన పరిశుద్ధాలయములో ఉన్నాడు. లోకమంతయు ఆయన ఎదుట మౌనముగా ఉండును గాక."


“ప్రేమా స్వరూపియైన తండ్రీ, చాలాసార్లు మేము చీకటి రాత్రుళ్ళలో నడిచాము. చుక్కల వెలుగు, వెన్నెల మాకు సరిపడేది కాదు. చిమ్మచీకటి మరిక ఎన్నడూ తొలిగిపోదేమోనన్నంత చిక్కగా మా మీద పరుచుకుంది. ఆ చీకటిలో పగిలిన మా హృదయాలను బాగుచేసే స్వరమేదీ వినిపించేది కాదు. కనీసం ఉరుముల ధ్వని వినిపించినా సంతోషించేవాళ్ళమే. ఆ నిశ్శబ్దం మమ్మల్ని నరకయాతన పెట్టింది.


“కాని మధురధ్వనిగల వీణెల స్వరంకంటే మెల్లగా వినిపించే నీ తియ్యని స్వరమే మా గాయపడిన ఆత్మలకు హాయి గొల్పింది, మాతో మాట్లాడినది. 'నీ మెల్లని స్వరమే' మేము శ్రద్ధతో ఆలకిస్తే వినబడింది. మేము కన్నులెత్తి చూస్తే ప్రేమ కాంతిలో మెరుస్తున్న నీ వదనం కనిపించింది. నీ స్వరాన్ని విని, నీ ముఖాన్ని చూసినప్పుడు ఎండిన చెట్టుకు వర్షపు ధారలు జీవాన్నిచ్చినట్టుగా మా ఆత్మలు సేదదీరాయి.”

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Be still, and know that I am God (Ps - 46:10)

Is there any note of music in all the chorus as mighty as the emphatic pause? Is there any word in all the Psalter more eloquent than that one word, Selah (Pause)? Is there anything more thrilling and awful than the hush that comes before the bursting of the tempest and the strange quiet that seems to fall upon all nature before some preternatural phenomenon or convulsion? Is there anything that can touch our hearts as the power of stillness?

There is for the heart that will cease from itself, “the peace of God that passeth all understanding,” a “quietness and confidence” which is the source of all strength, a sweet peace “which nothing can offend,” a deep rest which the world can neither give nor take away. There is in the deepest center of the soul a chamber of peace where God dwells, and where, if we will only enter in and hush every other sound, we can hear His still, small voice.

There is in the swiftest wheel that revolves upon its axis a place in the very center, where there is no movement at all; and so in the busiest life there may be a place where we dwell alone with God, in eternal stillness, There is only one way to know God. “Be still, and know.” “God is in his holy temple; let all the earth keep silence before him.” —Selected

“All-loving Father, sometimes we have walked under starless skies that dripped darkness like drenching rain. We despaired of starshine or moonlight or sunrise. The sullen blackness gloomed above us as if it would last forever. And out of the dark there spoke no soothing voice to mend our broken hearts. We would gladly have welcomed some wild thunder peal to break the torturing stillness of that over-brooding night.

“But Thy winsome whisper of eternal love spoke more sweetly to our bruised and bleeding souls than any winds that breathe across Aeolian harps. It was Thy ’still small voice’ that spoke to us. We were listening and we heard. We looked and saw Thy face radiant with the light of love. And when we heard Thy voice and saw Thy face, new life came back to us as life comes back to withered blooms that drink the summer rain.”


Tuesday, November 23, 2021

Rock Flowers

 

నీ ప్రజలకు నీవు కఠిన కార్యములు చేసితివి (కీర్తనలు 60:3).


“కొన్ని విషయాలు కఠినంగా ఉన్నాయి” అని కీర్తనకారుడు దేవునితో అన్నందుకు నాకు సంతోషంగా ఉంది. ఇందులో పొరపాటేమీ లేదు. జీవితంలో కఠినమైన విషయాలెన్నో ఉన్నాయి. ఈ మధ్య నాకు ఎవరో అందమైన ఎర్రటి పూలగుత్తి ఇచ్చారు. “ఎక్కడివి?” అని అడిగాను. “ఇవి రాళ్ళలో పూసిన పూలు. నేల ఏమీ లేని రాళ్ళపైనే ఇవి వికసిస్తాయి” అని చెప్పారు. కఠినమైన పరిస్థితుల్లో దేవుని పుష్పాల గురించి ఆలోచించాను. ఇలాటి రాతి పూల విషయంలో ఆయన హృదయంలో గులాబీలపై లేని ఓ ప్రత్యేకమైన వాత్సల్యం ఉందేమోనని నేను అనుకుంటాను.


జీవితంలో ఎదురయ్యే పరీక్షలు మనలను కట్టడానికే గాని పడగొట్టడానికి కాదు. కష్టాలు ఒక మనిషి వ్యాపారాన్ని పాడుచేయవచ్చు గాని అతని వ్యక్తిత్వాన్ని బాగుచేస్తాయి. బాహ్య పురుషుడి పాలిట కత్తి దెబ్బ అంతరంగ పురుషుడికి ఆశీర్వాద కారణం కావచ్చు. కాబట్టి మన జీవితాల్లో దేవుడు ఏదన్నా శ్రమలకు అవకాశమిస్తే మనకు వాస్తవంగా జరిగే నష్టం ఏమిటంటే పెనుగులాడడం ద్వారా, తిరుగుబాటు చేయడం ద్వారా మనం పోగొట్టుకొనేదే.


కొలిమిలో దగ్ధమై

సమ్మెట దెబ్బలు తిన్నవారే యోధులౌతారు

అగ్ని పరీక్ష ద్వారానే వస్తుంది శౌర్యం

రక్తం తడిసిన నేలలోనే

పుష్పిస్తుంది పరమాత్మకి ఇష్టమైన పుష్పం 


శ్రమల కొండ ప్రాంతాలలో దేవుని సైన్యంలో చేరేందుకు పరాక్రమవంతులు దొరుకుతారు.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Thou hast shewed thy people hard things (Ps - 60:3)

I have always been glad that the Psalmist said to God that some things were hard. There is no mistake about it; there are hard things in life. Some beautiful pink flowers were given me this summer, and as I took them I said, “What are they?” And the answer came, “They are rock flowers; they grow and bloom only on rocks where you can see no soil.” Then I thought of God’s flowers growing in hard places; and I feel, somehow, that He may have a peculiar tenderness for His “rock flowers” that He may not have for His lilies and roses. —Margaret Bottome

The tests of life are to make, not break us. Trouble may demolish a man’s business but build up his character. The blow at the outward man may be the greatest blessing to the inner man. If God, then, puts or permits anything hard in our lives, be sure that the real peril, the real trouble, is what we shall lose if we flinch or rebel. —Maltbie D. Babcock


“Heroes are forged on anvils hot with pain,  

And splendid courage comes but with the test.  

Some natures ripen and some natures bloom  

Only on blood-wet soil, some souls prove great  

Only in moments dark with death or doom.”


“God gets his best soldiers out of the highlands of affliction.”

Monday, November 22, 2021

Dealing With the Past

 నేను ఇది చేయగలనని మీరు నమ్ముచున్నారా? (మత్తయి 9:28).


అసాధ్యాలను సాధ్యం చెయ్యడం దేవునికి అలవాటు. ఎవరి జీవితాల్లోనయితే అసాధ్యం అనుకున్నవి, దేవుని మహిమార్థం తప్పకుండా సాధ్యం కావాల్సి ఉన్నాయో వాళ్ళు సంపూర్ణ విశ్వాసంతో వాటిని ఆయన దగ్గరికి తీసుకెళ్ళాలి. ఏ పనీ ఆయన చెయ్యి దాటిపోయి సమయం మించిపోయిన పనికాదు. మన జీవితాల్లో తిరుగుబాటు, అపనమ్మకం, పాపం, ఆపద, ఇవన్నీ పొంచి ఉంటాయి. ఈ విచారకరమైన నిజాలను పూర్తి విధేయతతో నమ్మకంతో ఆయన ఎదుటికి తీసుకువస్తే 'ఇది చెయ్యి దాటి పోయిందని' ఆయనెప్పుడూ అనడు. క్రీస్తు మార్గం గురించి ఒక మాట ఉంది. ఇది నిజం కూడా. “క్రైస్తవ మార్గం ఒక్కటే ఒక మనిషి ఎప్పుడో చేసిన దానిని కూడా సరిదిద్దగల మార్గం.” దేవుడు “చీడ పురుగులు.. తినివేసిన సంవత్సరముల పంటను” మనకి మరల ఇవ్వగలడు. మనం మన పరిస్థితినంతటినీ, మనలనూ ఏమీ దాచుకోకుండా నమ్మికతో ఆయన చేతుల్లో పెడితేనే ఇది సాధ్యం. ఇదంతా మనం ఏమై ఉన్నామో దానివల్ల కాదుగాని తానేమై ఉన్నాడో దాని మూలంగా జరుగుతుంది. దేవుడు క్షమిస్తాడు, బాగుచేస్తాడు. తిరిగి మునుపటి స్థితిని దయచేస్తాడు. ఆయన కృపకు మూలమైన దేవుడు. ఆయన మీద నమ్మకముంచి స్తుతించుదాము.


కాదేదీ అసాధ్యం క్రీస్తుకి

లేరెవరూ ఆయనతో సాటి


అసాధ్యాలను చూసి సరదా పడే దేవుడు నాకున్నాడు. నాకేదీ అసాధ్యం కాదు.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Believe ye that I am able to do this? (Matt -  9:28)

God deals with impossibilities. It is never too late for Him to do so, when the impossible is brought to Him, in full faith, by the one in whose life and circumstances the impossible must be accomplished if God is to be glorified. If in our own life there have been rebellion, unbelief, sin, and disaster, it is never too late for God to deal triumphantly with these tragic facts if brought to Him in full surrender and trust. It has often been said, and with truth, that Christianity is the only religion that can deal with man’s past. God can “restore the years that the locust hath eaten” (Joel 2:25); and He will do this when we put the whole situation and ourselves unreservedly and believingly into His hands. Not because of what we are but because of what He is. God forgives and heals and restores. He is “the God of all grace.” Let us praise Him and trust Him. —Sunday School Times


“Nothing is too hard for Jesus  

No man can work like Him.”  


“We have a God who delights in impossibilities.” Nothing too hard for Me. —Andrew Murray