Impossible Flowers

 

దేవుడు చెప్పిన యే మాటయైనను నిరర్థకము కానేరదు (లూకా 1:37). 

హిమాలయ పర్వతాల్లో ఎక్కడో పైన ప్రతి యేడూ దేవుడు ఒక అద్భుతాన్ని చేస్తుంటాడు. మంచు కురిసిన చోట్ల మంచు గడ్డలు కట్టి మట్టిని గట్టిగా కప్పేసి ఉంటాయి. ఎండ వెలుతురు చలిరాత్రుల వణికింపు ఆ నేలను తాకదు. ఆ మంచు గడ్డలను చీల్చుకుని అత్యంత ఆకర్షణీయమైన పూలు బయటకు వచ్చి వికసిస్తాయి.

గడిచిన ఎండాకాలమంతా ఆ మొక్క నేల మీద పాకుతూ తన ఆకులను, కొమ్మలను వ్యాపింపజేస్తుంది. సూర్యరశ్మినంతా ఆత్రంగా తాగుతుంది. ఆ వేడిమినంతటినీ చలికాలం పొడుగునా తన వేళ్ళలో భద్రంగా దాచుకుంటుంది. వసంతం రాగానే మంచు గడ్డలక్రింద ఉన్న మొక్కల్లో చలనం వస్తుంది. దానిలోనుంచి పుట్టిన వేడి మంచుపొరను కొద్దికొద్దిగా కరిగిస్తూ ఆ మొగ్గ పెరుగుతుంటుంది. ఆ మొగ్గ అలా చొచ్చుకుంటూ వస్తున్నప్పుడు మంచులో చిన్న గాలి ప్రదేశం ఎప్పుడూ ఆ మొగ్గ చుట్టూ ఉంటుంది. మంచుపొరను తొలుచుకుని మొగ్గ బయటకి వచ్చిన తరువాత సూర్యరశ్మిలో ఇది అందంగా వికసిస్తుంది. ఎండలో మంచుగడ్డ తళతళలాడినట్టుగానే ఆ పుష్పపు ముఖ్ మల్ ఎరుపుదనం తళతళ లాడుతుంది.

స్ఫటికంలా, స్వచ్ఛంగా మెరిసే ఈ పువ్వు మన హృదయంతో మాట్లాడినంత స్పష్టంగా వెచ్చని వాతావరణంలో విరగబూసిన బంగారు రంగుల పూలు మాట్లాడలేవు. అసాధ్యాలు సాధ్యం కావడాన్ని చూడడానికి మనం కుతూహలపడుతుంటాం. దేవునికి కూడా ఇదే ఇష్టం.

చివరిదాకా ఎదుర్కోండి. మానవపరమైన ఆశలు, ప్రయత్నాలన్నీ దేవుని శక్తికి ఆటంకాలే. ఎదురైన కష్టాలన్నిటినీ పడేసి మూట కట్టండి. మీరు వెయ్యగలిగినన్నిటిని వేసి మోపు కట్టండి. ఇది అసాధ్యం అనే ప్రసక్తి తేవద్దు. విశ్వాసం దేవునివైపుకి చూస్తుంది. మన దేవుడు అసాధ్యాలకు దేవుడు.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

For with God nothing shall be impossible (Luke 1:37)

Far up in the Alpine hollows, year by year God works one of His marvels. The snow-patches lie there, frozen with ice at their edge from the strife of sunny days and frosty nights; and through that ice-crust come, unscathed, flowers that bloom.

Back in the days of the by-gone summer, the little soldanelle plant spread its leaves wide and flat on the ground, to drink in the sun-rays, and it kept them stored in the root through the winter. Then spring came, and stirred the pulses even below the snow-shroud, and as it sprouted, warmth was given out in such strange measure that it thawed a little dome in the snow above its head.

Higher and higher it grew and always above it rose the bell of air, till the flower-bud formed safely within it: and at last the icy covering of the air-bell gave way and let the blossom through into the sunshine, the crystalline texture of its mauve petals sparkling like snow itself as if it bore the traces of the flight through which it had come.

And the fragile thing rings an echo in our hearts that none of the jewel-like flowers nestled in the warm turf on the slopes below could waken. We love to see the impossible done. And so does God.

Face it out to the end, cast away every shadow of hope on the human side as an absolute hindrance to the Divine, heap up all the difficulties together recklessly, and pile as many more on as you can find; you cannot get beyond the blessed climax of impossibility. Let faith swing out to Him. He is the God of the impossible. 

Upper Springs

 

కాలేబు ఆమెను చూచి - నీకేమి కావలెనని ఆమెనడిగెను. అందుకామె – నాకు దీవెన దయచేయుము; నీవు నాకు దక్షిణ భూమి యిచ్చియున్నావు గనుక నీటి మడుగులను నాకు దయచేయుమనగా అతడు ఆమెకు మెరక మడుగులను పల్లపు మడుగులను ఇచ్చెను (యెహోషువ 15:18, 19). 

మెరక మడుగులు, పల్లపు మడుగులు కూడా ఉన్నాయి. అవి ఊటలు. నీళ్ళు నిలిచిన మడుగులు కాదు. ఎండ వేడిమిలో, శ్రమ, బాధలు నిండిన ఎడారిభూముల్లో పైనుండి కురిసే ఆనందాలు, ఆశీర్వాదాలు ఉన్నాయి. అక్సా కి కాలేబు దక్షిణ భూముల నిచ్చాడు. దానిలో ఎండ ఎప్పుడూ మాడ్చేస్తూ ఉంటుంది. కాని కొండల్లో నుంచి ఎండిపోని సెలయేళ్ళు వస్తున్నాయి. అవి దేశమంతటినీ చల్లార్చి సారవంతంగా చేస్తున్నాయి.

జీవితపు పల్లపు భూముల్లో ప్రవాహాలు ఉంటాయి. కఠినమైన ప్రదేశాల్లో ఎడారుల్లో ఒంటరి ప్రాంతాల్లో ఇవి ఉంటాయి. మనమెక్కడ ఉన్నా, ఈ మెరక మడుగుల్ని ఉపయోగించుకోవచ్చు.

కనాను పర్వతాల్లో అబ్రాహాము వాటిని కనుగొన్నాడు. మిద్యాను కొండల్లో మోషేకి అవి కనిపించాయి. సిక్లగులో దావీదుకున్న సర్వస్వమూ నాశనమైనప్పుడు అతని కుటుంబాన్ని అంతటినీ శత్రువులు చెరగొనిపోయినప్పుడు, అతని అనుచరులు అతణ్ణి రాళ్ళతో కొట్టబోయినప్పుడు ఈ ఊటలు అతనికి కనిపించాయి. అతడు దేవునిలో తన్ను తానే ఓదార్చుకున్నాడు.

చెట్లు ఎండిపోయినప్పుడు, పొలాలన్నీ వాడిపోయినప్పుడు హబక్కూకు ఈ ఊటలను కనుగొన్నాడు. వాటిలోనుండి దాహం తీర్చుకున్నాక అతడు పాట పాడాడు “నా రక్షణ కర్తయైన దేవునియందు నేనానందించెదను.”

సన్హెరీబు  దాడి చేసిన కాలంలో యెషయాకి ఈ ఊటలు దొరికాయి. పర్వతాలు ఎగిరి సముద్రంలో పడిపోతున్నాయన్నంత కల్లోలం కలుగుతున్నా విశ్వాసం మాత్రం తన పాట పాడుతూనే ఉంది. “దేవుని పట్టణమును -తన ధారల వలన ఆనందభరితము చేయు ఒక నది కలదు. దేవుడే దాని మధ్యనున్నాడు. అది కదిలించబడదు”

అగ్నిగుండాలలో హతసాక్షులు ఈ ఊటల్ని చూశారు. సంస్కర్తలు శత్రువులతో సంఘర్షణల మధ్య ఈ ఊటల్లోనిది తాగారు. మన హృదయాల్లో ఆదరణకర్త ఉంటే, సంవత్సరం పొడుగునా మనకు అవి అందుబాటులో ఉంటాయి. దావీదుతో కలసి చెబుదాం “నా జలధారలన్నియు, దేవా నీలో ఉన్నవి.”

ఈ ఊటలు ఎన్ని ఉన్నాయో కదా! ఎంత ప్రశస్తమైన వాగ్దానమో కదా! దేవుని పరిపూర్ణతను చేజిక్కించుకోవడం ఎంత మంచిది కదా!

ఎడారి అంతు లేకుండా ఉంది

ఎడారి బోసిగా ఉంది

దాహం తీర్చే ధారలెక్కడున్నాయి

తుఫానుకి ఆశ్రయమెక్కడ ఉంది?

ఎడారి చాలా ఒంటరి ప్రదేశం

ఆదరించే మాటలు వినబడని దేశం

నా మనసుని ఆహ్లాదపర్చి

ఓదార్చేవారు కనబడని ప్రదేశం.

భూగర్భంలో దాగిన ఊటల సవ్వడి 

గలగలా వినబడింది

పచ్చనిచెట్లు, పాడే పక్షులు

ఆ ప్రాంతమంతా నిండాయి

మృదువుగా వినిపించిందో స్వరం

కంగారు పడ్డావెందుకు

రేపేం జరుగుతుందోనని దిగులెందుకు

తండ్రికి తెలియదా నీక్కావాల్సిన సర్వం?

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

And Caleb said unto her, What wouldest thou? Who answered, give me a blessing; for thou hast given me a south land; give me also springs of water. And he gave her the upper springs, and the nether springs (Josh - 15:18-19)

There are both upper and nether springs. They are springs, not stagnant pools. There are joys and blessings that flow from above through the hottest summer and the most desert land of sorrow and trial. The lands of Achsah were “south lands,” lying under a burning sun and often parched with burning heat. But from the hills came the unfailing springs, that cooled, refreshed and fertilized all the land.

There are springs that flow in the low places of life, in the hard places, in the desert places, in the lone places, in the common places, and no matter what may be our situation, we can always find these upper springs.

Abraham found them amid the hills of Canaan. Moses found them among the rocks of Midian. David found them among the ashes of Ziklag when his property was gone, his family captives and his people talked of stoning him, but “David encouraged himself in the Lord.”

Habakkuk found them when the fig tree was withered and the fields were brown, but as he drank from them he could sing: “Yet will I rejoice in the Lord and joy in the God of my salvation.”

Isaiah found them in the awful days of Sennacherib’s invasion, when the mountains seemed hurled into the midst of the sea, but faith could sing: “There is a river whose streams make glad the city of God. God is in the midst of her: she shall not be moved.”

The martyrs found them amid the flames, and reformers amid their foes and conflicts, and we can find them all the year if we have the Comforter in our hearts and have learned to say with David: “All my springs are in thee.”

How many and how precious these springs, and how much more there is to be possessed of God’s own fulness! —A. B. Simpson

I said: “The desert is so wide!”  

I said: “The desert is so bare!  

What springs to quench my thirst are there?  

Whence shall I from the tempest hide?”  

I said: “The desert is so lone!  

Nor gentle voice, nor loving face  

Will brighten any smallest space.”  

I paused or ere my moan was done!  

I heard a flow of hidden springs;  

Before me palms rose green and fair;  

The birds were singing; all the air  

Did shine and stir with angels’ wings!  

And One said mildly: “Why, indeed,  

Take over-anxious thought for that  

The morrow bringeth! See you not  

The Father knoweth what you need?”  

God's Best

 

బాణములను పట్టుకొనుము.. నేలను కొట్టుమనినప్పుడు అతడు ముమ్మారు కొట్టి మానెను. అందు నిమిత్తము దైవజనుడు అతని మీద కోపగించి - నీవు అయిదు మారులైన ఆరుమారులైన కొట్టినయెడల సిరియనులు నాశనమగు వరకు నీవు వారిని హతము చేసియుందువు (2 రాజులు 13:18, 19). 

ఈ మాటల్లోని సందేశం ఎంత సూటిగా కనిపిస్తున్నది! యెహోయాషు తాను చెయ్యవలసిన పనిని రెండవసారి మూడవసారికూడా చేసినందుకు మురిసిపోయి ఉండవచ్చు. అతని దృష్టిలో ఇది విశ్వాస కార్యమే. అయితే దేవుడు మరియు దైవజనుడు అతడు మధ్యలో ఆపినందుకు చాలా నిరుత్సాహపడ్డారు.

అతనికి కొంత దొరికింది. చెప్పాలంటే చాలా దొరికింది. పరీక్షలో అతడు ఎంతవరకు నమ్మి, ఆశించాడో అంతవరకు దొరికింది. కాని అతనికి దక్కాలని ప్రవక్త ఆశించినదంతా అతడు పొందలేకపోయాడు. ఆశీర్వాదంలోనూ, వాగ్దానంలోనూ ఉన్న పరిపూర్ణతలోని అర్థం అతనికి తెలిసి రాలేదు. మనుషులందరూ పొందగలిగేదానికంటే ఎక్కువే పొందాడు గాని, దేవుడు ఇవ్వగలిగిన దాన్నంతటినీ పొందలేదు.

మన జీవితాల్లో ఇది ఎంత ఉపయోగకరమైన సందేశం! ఈ దేవుని వాక్యం హృదయాన్ని ఎంతగా పరిశోధిస్తుంది! చివరి దాకా ప్రార్థన చెయ్యడమనేది ఎంత ముఖ్యం. వాగ్దాన పరిపూర్ణతను, నమ్మికగల ప్రార్థనవల్ల లభించే అన్ని దీవెనలనూ స్వంతం చేసుకుందాం.

“మనలో కార్యసాధకమైన తన శక్తి చొప్పున మనము అడుగువాటన్నిటికంటెను, ఊహించువాటన్నిటికంటెను అత్యధికముగా చేయ శక్తిగల దేవునికి మహిమ కలుగును గాక” (ఎఫెసీ 3:20).

పౌలు వ్రాసిన వాటిల్లో ఇంతకంటే నొక్కి వక్కాణించిన మాటలు మరెక్కడా కనబడవు. ప్రతి మాటలోను అనంతమైన ప్రేమ, ప్రార్థించే మన పట్ల గొప్ప కార్యాలు చెయ్యగల శక్తి ఇమిడి ఉన్నాయి. అయితే ఒక్క షరతు - "మనలో కార్యసాధకమైన తన శక్తి చొప్పున” మనం ఆయన్ను ఎంతవరకు చెయ్యనిస్తే అంతవరకు చేస్తాడు. మనలను రక్షించి, తన రక్తంలో కడిగి, తన ఆత్మమూలంగా మనలను శక్తిమంతుల్ని చేసి, అనేకమైన శోధనల్లో కాపాడిన దేవుని శక్తి మన పక్షంగా అత్యవసర పరిస్థితుల్లో, అన్ని ఆపదల్లో పనిచేస్తుంది.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Take the arrows. ... Smite upon the ground. And he smote twice and stayed. And the man of God was wroth with him, and said, Thou shouldest have smitten five or six times (2 Kgs -  13:18-19)

How striking and eloquent the message of these words! Jehoash thought he had done very well when he duplicated and triplicated what to him was certainly an extraordinary act of faith. But the Lord and the prophet were bitterly disappointed because he had stopped half way.

He got something. He got much. He got exactly what he believed for in the final test, but he did not get all that the prophet meant and the Lord wanted to bestow. He missed much of the meaning of the promise and the fullness of the blessing. He got something better than the human, but he did not get God’s best.

Beloved, how solemn is the application! How heartsearching the message of God to us! How important that we should learn to pray through! Shall we claim all the fullness of the promise and all the possibilities of believing prayer? —A. B. Simpson

“Unto him that is able to do exceeding abundantly above all that we ask or think” (Eph. 3:20).

There is no other such piling up of words in Paul’s writings as these, “exceeding abundantly above all,” and each word is packed with infinite love and power to “do” for His praying saints. There is one limitation, “according to the power that worketh in us.” He will do just as much for us as we let Him do in us. The power that saved us, washed us with His own blood, filled us with might by His Spirit, kept us in manifold temptations, will work for us, meeting every emergency, every crisis, every circumstance, and every adversary. —The Alliance