Appropriating Faith

 

ఆ దేశమును మేము చూచితిమి, అది బహు మంచిది, మీరు ఊరకనున్నారేమి? ఆలస్యము చేయక బయలుదేరి ప్రవేశించి ఆ దేశమును స్వాధీనపరచుకొనుడి ... దేవుడు మీ చేతికి దాని నప్పగించును, భూమిలోనున్న పదార్థములలో ఏదియు అచ్చట కొదువలేదనిరి (న్యాయాధి 18:9,10).

లేవండి! మనం చెయ్యడానికి ఒక నిర్దిష్టమైన పని ఉంది. మనం స్వాధీనపరచుకుంటే తప్ప ఏదీ మన స్వంతం కాదు. "అక్కడ యోసేపు పుత్రులైన  మనష్షే  ఎఫ్రాయిములు స్వాస్థ్యమును పొందిరి” (యెహోషువ 16:4). "యాకోబు సంతతివారు తమ స్వాస్థ్యములను స్వతంత్రించుకొందురు” (ఓబద్యా 17). నీతిమంతులు శ్రేష్ఠమైన వాటిని స్వాస్థ్యముగా పొందుదురు.

దేవుని వాగ్దానాల విషయంలో స్వాధీనపరచుకునే విశ్వాసాన్ని మనం కలిగి ఉండాలి. దేవుని మాటను మన స్వంతమైన వస్తువులా ఉంచుకోవాలి. స్వాధీనపరచుకునే విశ్వాసం ఉంటే ఏమిటి అని ఒక చిన్న పిల్లవాడిని అడిగితే “ఒక పెన్సిలు తీసుకుని 'నావి', 'నా యొక్క' అనే పదాలన్నిటినీ అండర్లైన్ చెయ్యడమే” అని జవాబిచ్చాడు. 

దేవుడు పలికిన ఏ మాటనైనా తీసుకుని “ఇది నా కోసమే” అనుకోవచ్చు. ఆ వాగ్దానం మీద నీ వేలు పెట్టి 'ఇది నాది' అనాలి. వాక్యంలోని ఎన్ని వాగ్దానాలపట్ల 'ఇది జరిగింది' అని నువ్వు అనగలవు. 'ఇది నాపట్ల నిజమైంది' అని చెప్పగలవు.

"కుమారుడా, నీవు నాతో ఉంటే నాకున్నదంతా నీదే” నీ స్వాస్థ్యాన్ని నిర్లక్ష్యం ద్వారా పోగొట్టుకోవద్దు.

విశ్వాసం అనేది మార్కెట్ కి వెళ్ళినప్పుడల్లా పెద్ద బుట్టను వెంట తీసుకెళ్తుంది.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Arise ... for we have seen the land, and behold, it is very good; and are ye still? Be not slothful to go, and enter to possess the land: for God hath given it into your hands; a place where there is no want of anything that is in the earth - (Judg - 18:9-10)

Arise! Then there is something definite for us to do. Nothing is ours unless we take it. “The children of Joseph, Manasseh, and Ephraim, took their inheritance” (Joshua 16:4). “The house of Jacob shall possess their possessions” (Obad. 17). “The upright shall have good things in possession.”

We need to have appropriating faith regarding God’s promises. We must make God’s Word our own personal possession. A child was asked once what appropriating faith was, and the answer was, “It is taking a pencil and underscoring all me’s and mine’s and my’s in the Bible.”

Take any word you please that He has spoken and say, “That word is my word.” Put your finger on this promise and say, “It is mine.” How much of the Word has been endorsed and receipted and said: “It is done.” How many promises can you subscribe and say, “Fulfilled to me.”

“Son, thou art ever with Me, and all that I have is thine.” Don’t let your inheritance go by default.

“When faith goes to market it always takes a basket.”

_*Rejoice*_

_*ఎల్లప్పుడును ప్రభువునందు ఆనందించుడి, మరల చెప్పుదును ఆనందించుడి*_ (ఫిలిప్పీ 4:4). 

*హృదయమా పాడు ఓ నిరీక్షణ పాట*

*చెట్లు చిగుళ్ళు వేస్తున్నాయి*

*పూలు వికసిస్తున్నాయి*

*పాడక తప్పదు ఈ నిరీక్షణ పాట*

*కోటి గొంతులు శ్రుతి కలవాలని చూడకు* 

*వినిపిస్తున్నది ఒంటరి పాటే* 

*తెల్లవారి రాగాలాపన మొదలెడుతుంది*

*ఒంటరి కోయిల కంఠస్వరమే.*

*మంచు పట్టిన చలి పొద్దులో* 

*మబ్బుల్నీ చలిగాలినీ చీల్చుకుంటూ* 

*చీకటి కడుపులో చిరుదివ్వె వెలిగిస్తూ* 

*హాయిగా బిగ్గరగా పాట పాడు.*

నీ పాట దేవుడికి వినిపించినప్పుడు ఆయన చిరునవ్వుతో ముందుకి వంగి అతి జాగ్రత్తగా దాన్ని ఆలకిస్తాడు. తలాడిస్తూ “ప్రియ కుమారా / కుమారీ పాడు, నేను ఆలకిస్తున్నాను. నిన్ను విడిపించడానికి వచ్చాను. నీ భారం నామీద వేసుకుంటాను. నామీద ఆనుకో, నీ దారి తేలికౌతుంది. నేను దాన్ని సరిచేస్తాను” అంటాడు.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

*Rejoice in the Lord always: and again I say, Rejoice* - (Phil - 4:4)

“Sing a little song of trust,  

Oh, my heart!  

Sing it just because you must,  

As leaves start;  

As flowers push their way through the dust;  

Sing, my heart, because you must.  

“Wait not for an eager throng  

Bird on the bird;  

’Tis the solitary song  

That is heard.  

Every voice at dawn will start,  

Be a nightingale, my heart!  

“Sing across the winter snow,  

Pierce the cloud;  

Sing when mists are drooping low  

Clear and loud;  

But sing sweetest in the dark;  

He who slumbers not will hark.”  

“An’ when He hears yo’ sing, He bends down wid a smile on His kin’ face an’ listens mighty keerful, an’ He says, ’Sing on, chile, I hear, an’ I’m comin’ down to deliver yo’: I’ll tote dat load fer yo’; jest lean hawd on Me and de road will get smoother bime by.”’

_*Iron Saints*_

*ఇనుము అతని ప్రాణమును బాధించెను*_ (కీర్తన 105:18). 

దీన్నే మరో విధంగా చెప్పాలంటే అతని హృదయం ఇనుము లాగా దృఢం అయింది. చిన్నతనంలోనే ఎన్నో బాధ్యతలు నెత్తిన పడడం, న్యాయంగా రావలసింది రాకపోవడం, ఆత్మలో పొంగే హుషారుకి ఎప్పుడూ ఆనకట్ట పడుతూ ఉండడం ఇవన్నీ దృఢ చిత్తాన్నీ, అచంచల నిశ్చయతనూ, ధీరత్వాన్ని, అన్నిటికి తట్టుకుని నిలబడగలిగే దీక్షనూ ఇస్తాయి. వ్యక్తిత్వం విలక్షణం కావడానికి ఇవన్నీ సోపానాలే.

శ్రమల నుండి దూరంగా పారిపోకండి. మౌనంగా, ఓపికగా వాటిని సహించండి. వీటి ద్వారానే దేవుడు మీ హృదయాల్లోకి ఇనుమును ప్రవేశపెడతాడు. దేవునికి ఉక్కు మనుషులు, ఇనుప కత్తులు, ఇనుములాగా దృఢమైన మనస్తత్వాలూ కావాలి. ఇనుప పరిశుద్ధులు కావాలి. అయితే మానవ హృదయాన్ని ఇనుము లాగా చెయ్యడానికి శ్రమలు తప్ప వేరే ఉపాయం లేదు. గనుక దేవుడు మనుషుల్ని శ్రమలపాలు చేస్తాడు.

నీ జీవితంలోని అతి శ్రేష్ఠమైన సంవత్సరాలు నిస్త్రాణంగా గతించిపోతున్నాయా? అడుగడుక్కీ అపార్థాలూ, ప్రతిఘటనలూ, దూషణలూ ఎదురవుతున్నాయా? నిరుత్సాహ పడవద్దు. ఈ సమయమంతా వ్యర్థం అనుకోవద్దు. దేవుడు ఈ సమయమంతా నిన్ను ఉక్కు మనిషిగా చెయ్యడానికి వాడుకుంటున్నాడు. శ్రమలు అనే ఇనుప కిరీటాన్ని ధరించ గలిగితేనే మహిమ అనే పసిడి కిరీటం దక్కుతుంది. నీ హృదయాన్ని దృఢతరం, ధైర్యవంతం చెయ్యడానికే ఇనుము నీ హృదయంలోకి ప్రవేశిస్తున్నది.

*దారిలోని ఆటంకాలను లెక్కచెయ్యకు*

*చలినీ, రోజంతా వీచే వడగాలుల్నీ పరిగణించకు*

*కుడికి గాని ఎడమకి గాని తిరగకు. రాత్రి నిన్నాప లేదు*

*దారి ఇంటిదారే కాబట్టి తిన్నగా సాగిపోతావు.*

-------------------------------------------------------------------

*His soul entered into iron* - (Ps - 105:18)

Turn that about and render it in our language, and it reads thus, “Iron entered his soul.” Is there not a truth in this? That sorrow and privation, the yoke borne in the youth, the soul’s enforced restraint, are all conducive to an iron tenacity and strength of purpose, and endurance or fortitude, which are the indispensable foundation and framework of a noble character.

Do not flinch from suffering; bear it silently, patiently, resignedly; and be sure that it is God’s way of infusing iron into your spiritual life. The world wants iron dukes, iron battalions, iron sinews, and thews of steel. God wants iron saints; and since there is no way of imparting iron to the moral nature but by letting people suffer, He lets them suffer.

Are the best years of your life slipping away in enforced monotony? Are you beset by opposition, misunderstanding, and scorn, as the thick undergrowth besets the passage of the woodsman pioneer? Then take heart; the time is not wasted; God is only putting you through the iron regimen. The iron crown of suffering precedes the golden crown of glory. And iron is entering into your soul to make it strong and brave. —F. B. Meyer

“But you will not mind the roughness nor the steepness of the way,  

Nor the chill, unrested morning, nor the searness of the day;  

And you will not take a turning to the left or the right,  

But go straight ahead, nor tremble at the coming of the night,  

For the road leads home.”