This Thing is From Me

 

జరిగినది నా వలననే జరిగెను - (1రాజులు 12:24).

 “బ్రతుకులోని నిరాశలన్నీ దేవుని ప్రేమ విశేషాలే” అని రెవ. సి.ఎ.ఫాక్స్ గారు అన్నారు.

 దేవుడు ఇలా మాట్లాడుతున్నాడు. "ప్రియ కుమారుడా, ఈ రోజు నీకోసం ఒక సందేశాన్ని తీసుకొచ్చాను. దాన్ని నీ చెవిలో చెప్పనీ. ముసురుకుంటున్న కారుమబ్బులను అది మహిమ రథాలుగా మార్చేస్తుంది. నీ అడుగు పడబోతున్న ఇరుకు దారుల్ని మృదువుగా చేస్తుంది. ఈ సందేశంలో మూడు మాటలే ఉన్నాయి. దాన్ని నీ అంతరంగంలోకి ఇంకిపోనీ. నీ తలగడగా అది ఉపయోగపడనీ. ఆ సందేశమేమంటే జరిగినది నా వలననే జరిగెను.”

నీవెప్పుడన్నా ఆలోచించావా? నీకు సంబంధించిన వాటన్నిటిలో నా బాధ్యత కూడా ఉంది. “మిమ్మల్ని ముట్టుకున్నవాడు నా కనుగుడ్డును ముట్టుకున్నాడు” (జెకర్యా 2:8). (స్వేచ్ఛానువాదం). “నీవు నా దృష్టికి ప్రియుడవు” (యెషయా 43:4). అందుకని నీకు సంగతులన్నీ తెలియజెప్పడం నాకెంతో ఇష్టం.

నిన్ను శోధనలెప్పుడు అటకాయిస్తాయో నీకు తెలియజేస్తాను. శత్రువు ఎప్పుడు వరదలాగ వచ్చిపడతాడో చెప్తాను. ఇవన్నీ నావల్లనే జరుగుతాయి. నీ బలహీనతకి నాశక్తిని జోడిస్తాను. నీపక్షంగా నన్ను యుద్దం చెయ్యనివ్వడంలోనే నీకు క్షేమముంది.

నిన్ను అపార్థం చేసుకునే మనుష్యుల మధ్య కష్టకాలంలో ఉంటున్నావా? వాళ్ళు నిన్ను లెక్కచేయకుండా నిన్ను ఓ మూలకి నెట్టేస్తున్నారా? ఇదంతా చేయిస్తున్నది నేనే. ఈ పరిస్థితులన్నిటికీ ప్రభువుని నేనే. నువ్విప్పుడున్న చోటికి రావడమన్నది ఎవరి ప్రమేయం లేకుండా జరిగింది కాదు. నేను నీ కోసం నిర్దేశించిన స్థానమే ఇది.

విధేయతను నేర్పమని అడిగావు కదూ. ఆ పాఠం నేర్పే బడిలో నిన్నుంచాను. నీ పరిసరాలు, పరిస్థితులు నా ఇష్టాన్ని నెరవేరుస్తున్నాయి.

గడ్డు పరిస్థితుల్లో ఉన్నావా? నువ్వు గడించేది పొట్టకూటికే సరిపోవడం లేదా? ఇదంతా నా వలననే జరుగుతున్నది. నీ మనీ పర్సు నా చేతిలోనే ఉంది. నా మీద ఆధారపడి నా దగ్గర్నుండి డబ్బు తీసుకో. నా సంపదకి అంతులేదు (ఫిలిప్పీ 4:19). నా వాగ్దానాలను స్వంతం చేసుకో. “మీ దేవుడైన యెహోవాయందు మీరు విశ్వాస ముంచలేదు” (ద్వితీ 1:33) అనే మాట నీపట్ల నిజం కానివ్వకు.

శోకాల చీకటిలో ఉన్నావా? నేనే దానికి కారకుణ్ణి. నేను చింతలెన్నిటినో అనుభవించాను. దుఃఖమంటే ఏమిటో నాకు బాగా తెలుసు. ఇహలోకపు ఆదరణలు నీకు సహాయపడకుండా చేశాను. ఎందుకంటే నా వైపుకి తిరగడం ద్వారా నీకు శాశ్వతమైన ఓదార్పు కలుగుతుంది (2 థెస్స 2:16,17). నా కోసం ఓ గొప్ప కార్యాన్ని తలపెట్టి ఇప్పుడు బాధలో, నీరసంలో, రోగిగా ఉన్నావా? ఇది నావలన జరిగినదే. నువ్వు హడావిడిగా తిరుగుతున్న రోజుల్లో నీకు ఏదైనా చెప్పాలంటే సాధ్యపడలేదు. నీకు కొన్ని లోతైన అనుభవాలను నేర్పుదామనుకున్నాను. ఊరక నిలిచి చూస్తుండే వాళ్ళు కూడా తమ ధర్మాన్ని నిర్వర్తిస్తున్నవారే. నా సేవకుల్లో గొప్పవాళ్ళు చాలామందిని పనిచెయ్యనివ్వకుండా కొంతకాలం అలా ఉంచాను. తద్వారా ప్రార్థన అనే ఆయుధాన్ని ఉపయోగించడం వాళ్ళు నేర్చుకున్నారు.

ఈనాడు నీ చేతుల్లో ఈ నూనెపాత్రను పెడుతున్నాను. ఉచితంగా దాన్ని వాడుకో. నీకెదురయ్యే ప్రతి పరిస్థితినీ, నిన్ను గాయపరిచే ప్రతి మాటనీ, నిన్ను సహనం కోల్పోయేలా చేసే ప్రతి ఆలస్యాన్నీ, నీ బలహీనతని నువ్వు గ్రహించిన ప్రతి సమయాన్నీ ఆ నూనెతో అభిషేకించు. అన్ని విషయాల్లోనూ నా జోక్యాన్ని నువ్వు అర్థం చేసుకున్నట్టయితే నీలో కలుక్కుమనే బాధ ఉండదు.

“ఇది నావలనే" అన్నాడు రక్షకుడు

వంగి నా నుదురు ముద్దు పెట్టుకున్నాడు

నిన్ను ప్రేమిస్తున్నవాడే దీన్ని చేసాడు

నన్ను నమ్మి ఇప్పటికి ఓపిక పట్టు 

 

నీ అవసరాలు తెలుసు నీ తండ్రికి

నీకు దొరకనివాటి కోసం బాధపడకు

నేను పంపేవే నీకు క్షేమ కారకాలు

నీళ్ళు నిండిన కళ్ళతో వేడుకున్నాను.

ప్రియ ప్రభూ క్షమించు, గ్రహించలేకపోయాను

నేను వెళ్ళే ప్రతి దారిలో నాకంటే ముందు నీ పాదాలు వెళ్ళాయి

నా క్షేమానికి ఇదే సరైనది, అందుకే పాడతాను

నీ కృప నాకు సరిపోతుంది, నువ్వేర్పరచినదే నాకతిమధురం

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

This thing is from me - (1 Kgs - 12:24)

    “Life’s disappointments are veiled love’s appointments.”  —Rev. C. A. Fox

    My child, I have a message for you today; let me whisper it in your ear, that it may gild with glory any storm clouds which may arise, and smooth the rough places upon which you may have to tread. It is short, only five words, but let them sink into your inmost soul; use them as a pillow upon which to rest your weary head. This thing is from Me.

    Have you ever thought of it, that all that concerns you concerns Me too? For, “he that toucheth you, toucheth the apple of mine eye” (Zech. 2:8). You are very precious in My sight. (Isa. 43:4) Therefore, it is My special delight to educate you.

    I would have you learn when temptations assail you, and the “enemy comes in like a flood,” that this thing is from Me, that your weakness needs My might, and your safety lies in letting Me fight for you.

    Are you in difficult circumstances, surrounded by people who do not understand you, who never consult your taste, who put you in the background? This thing is from Me. I am the God of circumstances. Thou camest not to thy place by accident, it is the very place God meant for thee.

    Have you not asked to be made humble? See then, I have placed you in the very school where this lesson is taught; your surroundings and companions are only working out My will.

    Are you in money difficulties? Is it hard to make both ends meet? This thing is from Me, for I am your purse-bearer and would have you draw from and depend upon Me. My supplies are limitless (Phil.4:19). I would have you prove my promises. Let it not be said of you, “In this thing ye did not believe the Lord your God” (Deut. 1:32).

    Are you passing through a night of sorrow? This thing is from Me. I am the Man of Sorrows and acquainted with grief. I have let earthly comforters fail you, that by turning to Me you may obtain everlasting consolation (2 Thess. 2:16, 17). Have you longed to do some great work for Me and instead have been laid aside on a bed of pain and weakness? This thing is from Me. I could not get your attention in your busy days and I want to teach you some of my deepest lessons. “They also serve who only stand and wait.” Some of My greatest workers are those shut out from active service, that they may learn to wield the weapon of all—prayer.

    This day I place in your hand this pot of holy oil. Make use of it free, my child. Let every circumstance that arises, every word that pains you, every interruption that would make you impatient, every revelation of your weakness be anointed with it. The sting will go as you learn to see Me in all things.  —Laura A. Barter Snow

“’ This is from Me,’ the Saviour said,

As bending low He kissed my brow,

’For One who loves you thus has led.

Just rest in Me, be patient now,

Your Father knows you need this,

Tho’, why perchance you cannot see.

Grieve not for things you’ve seemed to miss.

The thing I send is best for thee.’

“Then, looking through my tears, I plead,

’Dear Lord, forgive, I did not know,

’Twill not be hard since Thou dost tread,

Each path before me here below.

And for my good, this thing must be,

His grace was sufficient for each test.

So still I’ll sing, ”Whatever be

God’s way for me is always best.“’”

Quietness

 

ఆయన సమాధానము కలుగజేయును (యోబు 34:29)

తుఫాను ఊపేసే వేళ సమాధానం! ఆయనతో మనం సముద్రాన్ని దాటుతున్నాము. సముద్రం మధ్య, తీరానికి దూరంగా, చీకటి ఆకాశం క్రింద, హఠాత్తుగా పెద్ద తుపాను రేగింది. నింగీ, నేల ఏకమై ఎదురు నిలిచినట్టు హోరుగాలి, వర్షం, లేచే ప్రతి అలా మనల్ని మింగేసేటట్టు ఉంది. అప్పుడాయన నిద్ర లేస్తాడు. గాలిని, అలలను గద్దిస్తాడు. విలయతాండవం చేసే ప్రకృతిని తన చెయ్యి చాపి నిమ్మళింపజేస్తాడు. గాలివేసే వికృతమైన ఈలలకు పైగా, పడి లేచే పెను కెరటాల హోరుకంటే బిగ్గరగా ఆయన స్వరం వినిపిస్తుంది “ప్రశాంతంగా ఉండండి.” నీకు ఆ స్వరం ఎప్పుడైనా వినిపించిందా? వెంటనే గొప్ప ప్రశాంతత అలుముకుంటుంది. ఆయన సమాధానం కలుగజేస్తాడు. మనలను మనం ఓదార్చుకోలేని సమయాల్లో తన సమాధానాన్ని మనకిస్తాడు. మన సంతోషాలు, మన ఆదర్శాలు, ఆశయాలు వీటన్నిటిని చూసుకుని మనం తృప్తి పడుతుంటాము. కాని ఆయన కృప చొప్పున మనం వీటన్నిటికీ ఆయనకీ ఉన్న తేడా గుర్తించగలిగేలా మనకి సహాయం చేస్తాడు. మనల్ని చేరదీసి తాను మనతోనే ఉన్నాడన్న ధైర్యాన్ని కలిగిస్తాడు. మన మనస్సులోను, హృదయంలోను అంతులేని నిశ్చలత పరచుకుంటుంది. సమాధానాన్నిస్తాడాయన.

ఎవరి పాదాలు బాధల బాటను నడిచాయో

ఎవరి హస్తాలు మన కలతలను మోసాయో 

అన్నా! ఆయనే మనకి శాంతినిస్తాడు 

మన నష్టాన్నే లాభంగా చేస్తాడు. 

నీ దీవెనలన్నిటిలో ఆదరణలన్నిటిలో

ప్రభూ, నే కోరుకునేదొక్కటే

మోగుతున్న యుద్ధభేరుల మధ్య

నీ స్వరం వినాలనీ, విశ్రాంతి పొందాలనీ

పిల్లగాలులు వీచే విశ్వాసపు శుభ దినాన

భయాలు నా ప్రశాంతతను భంగపరచవు

చీకటి మూసిన దారుల్లో చేతిలో చేతితో

నీ వెంట సాగితే శోకాలు నన్నంటవు

చీకట్లు సమసే ఉదయం వస్తుంది

ఇది తెలిసి ఆశతో ఎదురు చూస్తాను

అశాంతిగా మార్చగలవారెవరు

నువ్విచ్చిన నిత్యశాంతిని?

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

He giveth quietness - (Job  - 34:29)

     Quietness amid the dash of the storm. We sail the lake with Him still; and as we reach its middle waters, far from land, under midnight skies, suddenly a great storm sweeps down. Earth and hell seem arrayed against us, and each billow threatens to overwhelm. Then He arises from His sleep, and rebukes the winds and the waves; His hand waves benediction and repose over the rage of the tempestuous elements. His voice is heard above the scream of the wind in the cordage and the conflict of the billows, “Peace, be still!” Can you not hear it? And there is instantly a great calm. “He giveth quietness.” Quietness amid the loss of inward consolations. He sometimes withdraws these, because we make too much of them. We are tempted to look at our joy, our ecstasies, our transports, or our visions, with too great complacency. Then love for love’s sake withdraws them. But, by His grace, He leads us to distinguish between them and Himself. He draws nigh and whispers the assurance of His presence. Thus an infinite calm comes to keep our heart and mind. “He giveth quietness.”

“He giveth quietness.” O Elder Brother,

Whose homeless feet have pressed our path of pain,

Whose hands have borne the burden of our sorrow,

That in our losses we might find our gain.

“Of all Thy gifts and infinite consolings,

I ask but this: in every troubled hour

To hear Thy voice through all the tumults stealing,

And rest serenely beneath its tranquil power.

“Cares cannot fret me if my soul be dwelling

In the still air of faith’s untroubled day;

Grief cannot shake me if I walk beside thee,

My hand in Thine along the darkening way.

“Content to know there comes a radiant morning

When from all shadows I shall find release,

Serene to wait for the rapture of its dawning—

Who can make trouble when Thou sendest peace?”

Refreshing Dew

 

చెట్టునకు మంచు ఉన్నట్లు నేనతనికుందును (హోషేయ 14:5) 

మంచు కురవడం వల్ల ఎంత తాజాదనం! భూమిని నూతన పరచడానికి ఇది ప్రకృతి అందించే కానుక. మంచు రాత్రిలో కురుస్తుంది. ఇది లేకుంటే మొక్కలు ఎదగవు. బైబిల్లో ఈ మంచుకున్న విలువకి గుర్తింపు ఉంది. దీన్ని ఆత్మీయ తాజాదనానికి సాదృశ్యంగా వాడారు. ప్రకృతి మంచును కురిపించినట్టే దేవుడు తన ప్రజలకు క్రొత్త శక్తిని ఉత్సాహాన్ని ఇస్తుంటాడు. తీతు 3:5లో ఈ ఆత్మీయ తాజాదనాన్ని గురించిన ప్రసక్తి పరిశుద్ధాత్ముని పరిచర్య గురించి చెప్పే సందర్భంలో కనిపిస్తుంది. "పరిశుద్ధాత్మ నూతన స్వభావమును కలుగజేయును."

చాలామంది దైవ సేవకులు కూడా ఈ పరలోకపు మంచు కున్న ప్రాముఖ్యత గురించి పట్టించుకోరు. అందువల్ల వాళ్లలో స్వచ్ఛత, చురుకుదనం ఉండవు. ఆధ్యాత్మిక మంచు లేకపోవడంతో వాళ్ల ఆత్మలు తోటకూరకాడల్లాగా వేలాడుతూ ఉంటాయి. 

నాతోటి సేవకులారా, భోజనం చేయకుండా శ్రమించి పని చేస్తుంటే కూలివాడి గతి ఏమవుతుందో మీకు తెలుసు కదా. అలానే పరలోకపు మన్నాను తినకుండా తన తోటివారికి వాక్య పరిచర్య చేయబూనుకునేవాళ్ల గతి కూడా అంతే. అప్పుడప్పుడూ ఆత్మీయాహారం తీసుకుంటామంటే కుదరదు. ప్రతినిత్యం పరిశుద్ధాత్మ సహాయంతో నువ్వు నూతనత్వం పొందాలి. నీలో ప్రతి అణువు జీవంతో ఉట్టిపడుతూ ఉరకలేస్తున్న స్థితికీి, నువ్వు నీరసించిపోయి కళ్ళు తేలేసిన స్థితికీ తేడా నీకే తెలుస్తుంది గదా. నిశ్చలమైన ధ్యానం, వాక్యాన్ని వంటబట్టించుకునే శ్రద్ధ నీ మీద మంచు కురవడానికి సహాయం చేస్తాయి. రాత్రివేళల్లో ఆకులన్నీ నిశ్చలంగా ఉన్నపుడు వాటి రంద్రాలు తెరుచుకుని ఆకాశపు మంచును జుర్రుకుంటాయి. ఆత్మసంబంధమైన మంచు దేవుని సన్నిధిలో నిర్మలమైన ధ్యానంవల్ల నీ మీద కురుస్తుంది. ఆయన సన్నిధిలో ధ్యాన ముద్ర వహించు. తొందరపాటు మంచును అడ్డగిస్తుంది. నీ ఆకులన్నీ మంచులో తడిసేదాకా ఆయన సన్నిధిలో వేచి ఉండు. ఆ పైన నీ విధి నిర్వహణకు తాజాదనంతో క్రీస్తులో చురుకుదనంతో ఉత్సాహంతో బయలుదేరి వెళ్ళు.  

వేడిమి గాని, గాలి గాని ఉన్నపుడు మంచు కురవదు, వాతావరణం చల్లారాలి.  గాలి స్తంభించాలి. పరిసరాలన్నీ చల్లగా, నిశ్చలంగా అయిపోతేనే గాని గాలిలోని తేమ మంచు ముత్యాలుగా మారి ఆకులమీద, పువ్వుల మీద కురవదు. అలానే మనిషి హృదయం కూడా ఆ ప్రశాంత గంభీర ముద్ర వహించి మౌనంగా, నిశ్చలంగా ఉన్నపుడే పరిశుద్ధాత్మ ఆ హృదయంలోకి దిగి వస్తాడు.

నీ నిశ్చలత్వపు మంచు కురిపించు

ప్రభూ నా అసహనాన్ని ఖండించు

కదులుతూ మెదులుతూ కలవరపడే

నా మనస్సులో నీ శాంతిని స్థాపించు

కోరికలతో వేసారిన నా హృదయంలోకి

నీ చల్లని ఊపిరి పంపించు

భూకంప అగ్నిజ్వాలల్లో

వినబడే నీ కోమల స్వరాన్ని వినిపించు

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

I will be as the dew unto Israel - (Hos - 14:5 )

     The dew is a source of freshness. It is nature’s provision for renewing the face of the earth. It falls at night, and without it, the vegetation would die. It is this great value of the dew which is so often recognized in the Scriptures. It is used as the symbol of spiritual refreshing. Just as nature is bathed in dew, so the Lord renews His people. In Titus 3:5 the same thought of spiritual refreshing is connected with the ministry of the Holy Ghost—“renewing of the Holy Ghost.”

    Many Christian workers do not recognize the importance of the heavenly dew in their lives, and as a result, they lack freshness and vigor. Their spirits are drooping for lack of dew.

    Beloved fellow-worker, you recognize the folly of a laboring man attempting to do his day’s work without eating. Do you recognize the folly of a servant of God attempting to minister without eating the heavenly manna? Nor will it suffice to have spiritual nourishment occasionally. Every day you must receive the renewing of the Holy Ghost. You know when your whole being is pulsating with the vigor and freshness of Divine life and when you feel jaded and worn. Quietness and absorption bring the dew. At night when the leaf and blade are still, the vegetable pores are open to receive the refreshing and invigorating bath; so spiritual dew comes from quiet lingering in the Master’s presence. Get still before Him. Haste will prevent your receiving the dew. Wait before God until you feel saturated with His presence; then go forth to your next duty with the conscious freshness and vigor of Christ.  —Dr. Pardington

    Dew will never gather while there is either heat or wind. The temperature must fall, and the wind ceases, and the air come to a point of coolness and rest—absolute rest, so to speak—before it can yield up its invisible particles of moisture to bedew either herb or flower. So the grace of God does not come forth to rest the soul of man until the still point is fairly and fully reached.

“Drop Thy still dews of quietness,

Till all our strivings cease:

Take from our souls the strain and stress;

And let our ordered lives confess

The beauty of Thy peace.

“Breathe through the pulses of desire

Thy coolness and Thy balm;

Let sense be dumb, its beats expire:

Speak through the earthquake, wind, and fire,

O still small voice of calm!”