మేఘాలు కమ్ముకున్న వేళ మేఘాల అంచుల్లో కనబడే శ్వేతకాంతిని చూడడం అలవాటు చేసుకోండి. ఆ శ్వేత కాంతి కనిపిస్తే దానినుండి దృష్టి మరల్చుకోవద్దు. మేఘం మధ్యలో కనిపించే కారు చీకటిని అసలే చూడొద్దు.
ఎంత ఒత్తిడి, నిస్సహాయత ఆవరించినప్పటికీ, నిసృహకి తావియ్యకండి. నిస్పృహ చెందిన హృదయం మరే పనీ చెయ్యలేదు. శత్రువు బాణాలను ఎదుర్కోవాలనే మెలకువే నశించిపోతుంది. ఇతరులను తన ప్రార్థనల ద్వారా ఆదుకోవాలనే ప్రసక్తే ఉండదిక.
సర్పం బారినుండి తప్పించుకున్నట్టుగా ఈ నిస్పృహ అనే భయంకరమైన రోగం నుండి పారిపోండి.
దేవుని వాగ్దానాల కోసం వెదకండి. ప్రతిదాన్నీ నోరారా వల్లించండి. “ఈ వాగ్దానం నాకే" అని. మీకింకా అనుమాన పిశాచం వదలకపోతే మీ హృదయాలను దేవుని సన్నిధిలో కుమ్మరించండి. మీ హృదయాన్ని పదేపదే వేధిస్తున్న శంకల్ని గద్దించమని శరణు వేడండి.
మీరు మనసారా ఇలాంటి అపనమ్మకం నిస్పృహలనుండి మొహం తిప్పేసుకున్న మరుక్షణం, పరిశుద్ధాత్మ మీ విశ్వాసానికి క్రొత్త ఊపిరి పోసి, మీ హృదయాల్లో దైవ శక్తిని నింపుతాడు.
మొదట్లో ఇది మీకు అనుభవంలోకి రాకపోవచ్చు. కాని సర్దుబాటుకి తావు లేకుండా అచంచలమైన నిశ్చయతతో మిమ్మల్ని వేధిస్తున్న అనుమానాల భూతాలను మీరు అణగదొక్కుతున్న కొద్దీ క్రమంగా అంధకార శక్తులు ఒకదానివెంట ఒకటి మీనుండి వెనక్కి తగ్గుతున్నట్టు మీకే అర్థం అవుతుంది.
పిశాచాల సైన్యాలను తిరస్కరించి దేవుని వైపుకి తిరగడానికి మనల్ని ప్రోత్సహిస్తున్న ఆ తిరుగులేని శక్తిసామర్థ్యాల పరలోక దళాలను మన నేత్రాలు చూడగలిగితే ఎంత మంచిది! మనల్ని నిస్పృహలోకి, ఆందోళన, నిరుత్సాహాల్లోకి ఈడ్చే దుర్మార్గుడైన సైతానుని మనం అసలు పట్టించుకోనే పట్టించుకోము.
దైవత్వంలోని అత్యున్నతమైన బలప్రభావాలన్నీ, క్రీస్తు పేరట, సంపూర్ణ విశ్వాసంతో, దేవునికి తన్ను తాను సమర్పించుకుని, ఆయన వైపుకి సహాయ సహకారాల కోసం తిరిగే అతి దీనుడైన విశ్వాసి పక్షమవుతాయి.
ఒకరోజు ఉదయం ఒక డేగ తుపాకి గుండు దెబ్బ తిని కూలిపోయింది. దాని కళ్ళింకా కాంతిపుంజాల్లాగా మెరుస్తూనే ఉన్నాయి. అది మరణ బాధలో అతి కష్టం మీద కళ్ళెత్తి ఆశగా, ఆబగా ఆకాశం లోనికి చూసింది. ఆ ఆకాశమే దాని ఇల్లు. అది ఆ డేగ సామ్రాజ్యమే. తన రెక్కల్లోని తేజస్సుని, బలాన్ని అక్కడ ఎన్నోసార్లు ఉపయోగించింది. ఆ ఉన్నత ప్రదేశాల్లో మెరుపుల్ని ముద్దు పెట్టుకుంది. గాలితో పందాలు వేసింది. మరి ఇప్పుడో, తన దారికి దూరంగా, నేలమీద మరణానికి దగ్గరగా పడి ఉంది. ఇది ఎలా జరిగిందంటే క్షణ కాలం ఏమరుపాటు వల్ల ఆ డేగ భూమికి దగ్గరగా ఎగిరింది. తుపాకీ దెబ్బకు గురయ్యింది. మన ఆత్మ ఈ డేగ లాటిదే, ఈ లోకం కాదు దాని నివాసం. ఆకాశ వీధుల్ని, ఆకాశం వంక దృష్టిని వదలకూడదు. విశ్వాసాన్ని, నిరీక్షణని, ధైర్యాన్ని, క్రీస్తుని ఎప్పుడూ అంటిపెట్టుకుని ఉండాలి. ఆత్మలో కంగారుపడి తప్పటడుగులు వేయాల్సిన సమయం కాదిది. ఆత్మతో చెప్పండి, “ఆకాశం వైపుకే దృష్టిసారించు” అని.
పాదాల చుట్టూ కెరటాలు నురగలు కడితే
ఆ దేవుడే చూసుకుంటాడు! అదే మన నినాదం
పైవాటినే లక్ష్య పెట్టండి, పైకి చూడండి
ఆత్మని అంధకారం ఆవరించినప్పుడు
దేవుని దివ్యకాంతి ఆత్మని వెలిగిస్తుంది
పైవాటినే లక్ష్యపెట్టండి, పైకే చూడండి
అంతులేని పోరాటాలతో అలసినప్పుడు
ఆదరిస్తాడు సైన్యాల అధిపతియైన నీ దేవుడు
పైవాటినే లక్ష్యపెట్టండి, పైకే చూడండి.
పశ్చిమ దిక్కుకి ఎంతకాలం చూసినా సూర్యోదయం కనిపించదు.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
They looked...and behold, the glory of the Lord appeared in the cloud ( Exod - 16:10)
Get into the habit of looking for the silver lining of the cloud and when you have found it, continue to look at it, rather than at the leaden gray in the middle.
Do not yield to discouragement no matter how sorely pressed or beset you may be. A discouraged soul is helpless. He can neither resist the wiles of the enemy himself, while in this state, nor can he prevail in prayer for others.
Flee from every symptom of this deadly foe as you would flee from a viper. And be not slow in turning your back on it, unless you want to bite the dust in bitter defeat.
Search out God’s promises and say aloud of each one: “This promise is mine.” If you still experience a feeling of doubt and discouragement, pour out your heart to God and ask Him to rebuke the adversary who is so mercilessly nagging you.
The very instant you whole-heartedly turn away from every symptom of distrust and discouragement, the blessed Holy Spirit will quicken your faith and inbreathe Divine strength into your soul.
At first, you may not be conscious of this, still, as you resolutely and uncompromisingly “snub” every tendency toward doubt and depression that assails you, you will soon be made aware that the powers of darkness are falling back.
Oh, if our eyes could only behold the solid phalanx of strength, of power, that is ever behind every turning away from the hosts of darkness, God-ward, what scant heed would be given to the effort of the wily foe to distress, depress, discourage us!
All the marvelous attributes of the Godhead are on the side of the weakest believer, who in the name of Christ, and in simple, childlike trust, yields himself to God and turns to Him for help and guidance. —Selected
On a day in the autumn, I saw a prairie eagle mortally wounded by a rifle shot. His eye still gleamed like a circle of light. Then he slowly turned his head and gave one more searching and longing look at the sky. He had often swept those starry spaces with his wonderful wings. The beautiful sky was the home of his heart. It was the eagle’s domain. A thousand times he had exploited there his splendid strength. In those far away heights he had played with the lightning, and raced with the winds, and now, so far away from home, the eagle lay dying, done to the death, because for once he forgot and flew too low. The soul is that eagle. This is not its home. It must not lose the skyward look. We must keep the faith, we must keep hope, we must keep courage, we must keep Christ. We would better creep away from the battlefield at once if we are not going to be brave. There is no time for the soul to stampede. Keep the skyward look, my soul; keep the skyward look!
“Keep looking up—
The waves that roar around thy feet,
Jehovah-Jireh will defeat
When looking up.
“Keep looking up—
Though darkness seems to wrap thy soul;
The Light of Light shall fill thy soul
When looking up.
“Keep looking up—
When worn, distracted by the fight;
Your Captain gives you conquering might
When you look up.”
We can never see the sunrise by looking into the west. —Japanese Proverb
