Monday, April 4, 2022

తండ్రి క్రియలను కలిగి ఉన్నావా

మనం చాల వీడియోలలో చూస్తుంటాము, అలాగే మన ఇంట్లో ఉండే పిల్లలను చూస్తుంటాము తల్లి లేదా తండ్రి ఏమి చేస్తే అదే చేస్తుంటారు, ముఖ్యంగా తండ్రి ఏది చేస్తే తమ బిడ్డలు అదే చేస్తుంటారు, తండ్రి నడిచినట్లుగానే, తండ్రి మాట్లాడినట్లుగానే, తండ్రి పడుకున్నట్లుగానే వీళ్ళు కూడా అలానే చేస్తుంటారు, అదేవిధముగా చాలామంది పిల్లలు తమ తల్లిదండ్రులు ఎంచుకున్న రంగమునే ఎంచుకుంటుంటారు. తల్లిదండ్రులు డాక్టర్స్ అయితే వీరు కూడా డాక్టర్ అవ్వాలని, వాళ్ళు టీచర్స్ అయితే వీళ్ళు కూడా టీచర్ అవ్వాలని ఇలా ప్రతిదానిలో కూడా తండ్రిని అనుసరిస్తూ ఉంటారు.  

అందుకే యేసుక్రీస్తు ప్రభువు వారు చెప్తున్నారు "కాబట్టి యేసు వారికి ఇట్లు ప్రత్యుత్తరమిచ్చెను తండ్రి యేది చేయుట కుమారుడు చూచునో, అదే కాని తనంతట తాను ఏదియు చేయనేరడు; ఆయన వేటిని చేయునో, వాటినే కుమారుడును ఆలాగే చేయును - యోహాను 5:19" 

ఆయన పరమునుండి వచ్చారు తండ్రిని చూసారు కాబట్టే ఆ తండ్రి క్రియలనే చేస్తున్నారు, చేసారు... అయితే దేవుని వాక్యము సెలవిస్తుంది "తన్ను ఎందరంగీకరించిరో వారికందరికి, అనగా తన నామమునందు విశ్వాసముంచినవారికి, దేవుని పిల్లలగుటకు ఆయన అధికారము అనుగ్రహించెను. వారు దేవునివలన పుట్టినవారే గాని, రక్తమువలననైనను శరీరేచ్ఛవలననైనను మానుషేచ్ఛవలననైనను పుట్టినవారు కారు - యోహాను 1:12,13, యేసే క్రీస్తయి యున్నాడని నమ్ము ప్రతివాడును దేవునిమూలముగా పుట్టియున్నాడు - 1యోహాను 5:1"

 యసుక్రీస్తు నందు విశ్వాసముంచి మనం కూడా ఇప్పుడు శరీరేచ్ఛవలననైనను మానుషేచ్ఛవలననైనను పుట్టక దేవుని వలన పుట్టినవారము, దేవుణ్ణి అనుభవపూర్వకంగా తెలుసుకుని ఉన్నవారము, ఆయన గుణాలక్షణాలను ఎరిగి ఉన్నవారము, ఆయన ప్రేమను రుచిచూసిన మనం... మన అంతట మనమే ఏమి చెయ్యకుండా మన పరమ తండ్రి ఏమి చేసారో, మన పరమ తండ్రి ఎలాంటి క్రియలను కలిగి ఉన్నారో, యేరీతిగా పరిశుద్ధముగా ఉన్నారో, ఏ రీతిగా ప్రేమ, జాలి, దయ కృపాసమృద్ధిగల దేవుడై యున్నారో మనం కూడా అదేరీతిగా ఉండాలి కదా మరి అలా ఉంటున్నామా... 

 మరు చీకటిలోనుండి ఆశ్చర్యకరమైన తన వెలుగులోనికి మిమ్మును పిలిచినవాని గుణాతిశయములను ప్రచురముచేయు నిమిత్తము, ఏర్పరచబడిన వంశమును, రాజులైన యాజక సమూహమును, పరిశుద్ధ జనమును, దేవుని సొత్తయిన ప్రజలునై యున్నారు - 1పేతురు 2:9

మనుష్యులు మీ సత్క్రియలను చూచి పరలోకమందున్న మీ తండ్రిని మహిమపరచునట్లు వారియెదుట మీ వెలుగు ప్రకాశింపనియ్యుడి - మత్తయి 5:16

 ననే దేవుడను మీరే నాకు సాక్షులు - యెషయా 43:12

మరి తండ్రి తండ్రి అని పిలుస్తున్న నీవు నేను తండ్రి గుణాతిశయములను ప్రచురిస్తున్నామా... తండ్రి ప్రేమను చూపిస్తున్నామా... తండ్రి క్రియలను కలిగి ఉంటున్నామా... 

 మనుష్యకుమారునిగా పుట్టిన యేసుక్రీస్తు ప్రభువు వారు తండ్రిని లోకానికి చూపించారు, తండ్రి ప్రేమను లోకానికి తెలియజేసారు, తండ్రి చిత్తాన్ని పూర్తిగా సంపూర్తిచేసారు.... మరి ఆతండ్రికి వారసులమైన మనం మన రక్షకునివలె తండ్రిని లోకానికి కనపరుస్తున్నామా... ఆ తండ్రివలె జీవిస్తున్నామా.... లేక పెదవులతో తండ్రి అని పిలుస్తూ హృదయాన్ని తండ్రికి దూరముగా ఉంచుకుని, తండ్రిని బాధపెడుతూ, మన వలన మన పరమతండ్రికి చెడ్డపేరువచ్చేలా జీవిస్తున్నామా... ఒక్కసారి ఆలోచిద్దాము.....  

Sunday, April 3, 2022

Honor Him in the Trials

 

అగ్నిలో యెహోవాను ఘనపరచుడి (యెషయా 24:15 ).

లో (లోపల) అనే చిన్ని మాటని గమనించండి. శ్రమల్లో మనం దేవుని ఘనపరచాలి. అగ్నిలో నడిచే తన పరిశుద్ధుల్ని కాలిపోకుండా దేవుడు నడిపించిన ఘట్టాలు కొన్ని ఉన్నప్పటికీ, సాధారణంగా అగ్ని కాలుస్తుంది.

అయితే ఇలాటి సందర్భాల్లోనే మనం దేవుని కీర్తించాలి. ఇదంతా మన మీదికి రప్పించడంలో మనపై ఆయనకున్న ప్రేమను, దయను విశ్వాసంతో తలచుకోవాలి.

పైగా మనకి సంభవించిన ఈ ఘోర శ్రమ ద్వారా ఆయనకి ఘనత దక్కే అవకాశం వచ్చిందని నమ్మాలి.

కొన్ని కొన్ని అగ్నిగుండాల్లోంచి వెళ్ళాలంటే అంతులేని విశ్వాసం కావాలి. అల్ప విశ్వాసం పనిచెయ్యదు. అగ్ని గుండంలోనే మనకి విజయం చేకూరుతుంది.

ఒక వ్యక్తిలోని నమ్మకం అంతా అతని కష్టకాలంలోనే బయటపడుతుంది. కొందరు మనుషులు మండే అగ్ని గుండంలో త్రోయబడ్డారు. ఎలా వెళ్ళారో అలానే బయటికి వచ్చారు. వాళ్ళ చేతులకి ఉన్న బంధకాలు తప్ప.

కొన్ని అగ్నిగుండాల్లో ఎంత అద్భుతంగా తప్పిస్తాడు దేవుడు! వాళ్ళ శరీరాలకు గాయాలుండవు. కనీసం చర్మం బొబ్బలెక్కదు. వాళ్ళ వస్త్రాలు కమిలిపోవు. అగ్ని వాసన కూడా వాళ్ళనంటదు. అగ్ని గుండాల్లోంచి క్రైస్తవులు బయటపడవలసిన తీరు ఇదే. బంధకాలు తెగిపోవాలి. కాని, అగ్ని జ్వాలలు వాళ్ళనంటకూడదు.

నిజమైన విజయం అంటే ఇదే. అస్వస్థతలో దానిని జయించడం, మరణ శయ్యపై మరణం మీద విజయం సాధించడం, ప్రతికూల పరిస్థితుల్లో వాటిని ఓడించడం.

నిజంగా చెప్తున్నాను, ఆవేదనలో మనల్ని విజేతలుగా చేసే శక్తి ఒకటున్నది. చేరవలసిన ఉన్నత స్థానాలు ఉన్నాయి. అక్కడనుండి క్రిందికి చూస్తూ మనం ఎక్కి వచ్చిన దారిని తలుచుకుని విజయగీతాలు పాడే చోటు ఉంది. మనం పేదలుగా ఉన్నప్పటికీ, మనుషులు మనల్ని ధనికులుగా భావించేలా చేసే మార్గం ఉంది. మన పేదరికంలో ఎంతో మందిని ధనవంతులుగా చెయ్యగలిగే పద్దతి ఉంది. మన విజయ రహస్యం ఏమిటంటే మనల్ని ఓడించబూనుకున్న పరిస్థితిలో నిలిచి ఉండే విజయం సాధించడం. క్రీస్తు సాధించిన విజయం ఆయన పొందిన అవమానాల్లోనే. అలానే మన విజయం కూడా మనం పొందిన అవమానాల్లోనే దాగి ఉంది.

అనేకమైన ఇబ్బందుల్లో మునిగి ఉండి కూడా చురుకుగా ఉండే హృదయం కలిగియున్న వాళ్ళని చూస్తే ఎంత ముచ్చటగా ఉంటుంది! భయంకరమైన శోధనల ఊబిలో కూరుకుపోయి కూడా జయశీలిగా బ్రతికేవాళ్ళ జీవితం ఇతరులకి ఎంత ఆదర్శప్రాయంగా, ప్రోత్సాహకరంగా ఉంటుంది! శరీరం అంతా నలగగొట్టబడినా వసివాడని సహనంతో మెరిసిపోయే బాటసారిని చూస్తే ఎంత ఆదరణగా ఉంటుంది! దేవుడు మనకెప్పుడూ తన కృపామృతాన్ని ప్రసాదిస్తాడన్న దానికి ఇవన్నీ ఎంత చక్కటి నిదర్శనాలు!

ఇహలోకపు ఆధారాలన్నీ కూలిపోయినప్పుడు

బ్రతుకంతా అల్లకల్లోల సాగరమైనప్పుడు

దేవుడు ఇచ్చే వింత సంతోషముందా నీకిప్పుడు?

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Glorify ye the Lord in the fires   ( Isa - 24:15)

Mark the little word “in”! We are to honor Him in the trial—in that which is an affliction indeed and though there have been cases where God did not let His saints feel the fire, yet, ordinarily, fire hurts.

But just here we are to glorify Him by our perfect faith in His goodness and love that has permitted all this to come upon us.

And more than that, we are to believe that out of this is coming something more for His praise than could have come but for this fiery trial.

We can only go through some fires with a large faith; little faith will fail. We must have the victory in the furnace. —Margaret Bottome

A man has as much religion as he can show in times of trouble. The men who were cast into the fiery furnace came out as they went in—except for their bonds.

How often in some furnace of affliction God strikes them off! Their bodies were unhurt—their skin not even blistered. Their hair was unsinged, their garments not scorched, and even the smell of fire had not passed upon them. And that is the way Christians should come out of furnace trials—liberated from their bonds, but untouched by the flames.

“Triumphing over them in it” (Col. 2:15).

That is the real triumph—triumphing over sickness, in it; triumphing over death, dying; triumphing over adverse circumstances, in them. Oh, believe me, there is a power that can make us victors in strife. There are heights to be reached where we can look down and over the way we have come, and sing our song of triumph on this side of Heaven. We can make others regard us as rich, while we are poor, and make many rich in our poverty. Our triumph is to be in it. Christ’s triumph was in His humiliation. Possibly our triumph, also, is to be made manifest in what seems to others humiliation. —Margaret Bottome

Is there not something captivating in the sight of a man or a woman burdened with many tribulations and yet carrying a heart as sound as a bell? Is there not something contagiously valorous in the vision of one who is greatly tempted, but is more than a conqueror? Is it not heartening to see some pilgrim who is broken in body, but who retains the splendor of unbroken patience? What a witness all this offers to the enduement of His grace! —J. H. Jowett

“When each earthly prop gives under,  

And life seems a restless sea,  

Are you then a God-kept wonder,  

Satisfied and calm and free?”

Saturday, April 2, 2022

Do Not Yield to Discouragement

 

వారు అరణ్యము వైపు చూచిరి, అప్పుడు యెహోవా మహిమ ఆ మేఘములో వారికి కనబడెను (నిర్గమ 16:10). 

మేఘాలు కమ్ముకున్న వేళ మేఘాల అంచుల్లో కనబడే శ్వేతకాంతిని చూడడం అలవాటు చేసుకోండి. ఆ శ్వేత కాంతి కనిపిస్తే దానినుండి దృష్టి మరల్చుకోవద్దు. మేఘం మధ్యలో కనిపించే కారు చీకటిని అసలే చూడొద్దు.

ఎంత ఒత్తిడి, నిస్సహాయత ఆవరించినప్పటికీ, నిసృహకి తావియ్యకండి. నిస్పృహ చెందిన హృదయం మరే పనీ చెయ్యలేదు. శత్రువు బాణాలను ఎదుర్కోవాలనే మెలకువే నశించిపోతుంది. ఇతరులను తన ప్రార్థనల ద్వారా ఆదుకోవాలనే ప్రసక్తే ఉండదిక.

సర్పం బారినుండి తప్పించుకున్నట్టుగా ఈ నిస్పృహ అనే భయంకరమైన రోగం నుండి పారిపోండి.

దేవుని వాగ్దానాల కోసం వెదకండి. ప్రతిదాన్నీ నోరారా వల్లించండి. “ఈ వాగ్దానం నాకే" అని. మీకింకా అనుమాన పిశాచం వదలకపోతే మీ హృదయాలను దేవుని సన్నిధిలో కుమ్మరించండి. మీ హృదయాన్ని పదేపదే వేధిస్తున్న శంకల్ని గద్దించమని శరణు వేడండి.

మీరు మనసారా ఇలాంటి అపనమ్మకం నిస్పృహలనుండి మొహం తిప్పేసుకున్న మరుక్షణం, పరిశుద్ధాత్మ మీ విశ్వాసానికి క్రొత్త ఊపిరి పోసి, మీ హృదయాల్లో దైవ శక్తిని నింపుతాడు.

మొదట్లో ఇది మీకు అనుభవంలోకి రాకపోవచ్చు. కాని సర్దుబాటుకి తావు లేకుండా అచంచలమైన నిశ్చయతతో మిమ్మల్ని వేధిస్తున్న అనుమానాల భూతాలను మీరు అణగదొక్కుతున్న కొద్దీ క్రమంగా అంధకార శక్తులు ఒకదానివెంట ఒకటి మీనుండి వెనక్కి తగ్గుతున్నట్టు మీకే అర్థం అవుతుంది. 

పిశాచాల సైన్యాలను తిరస్కరించి దేవుని వైపుకి తిరగడానికి మనల్ని ప్రోత్సహిస్తున్న ఆ తిరుగులేని శక్తిసామర్థ్యాల పరలోక దళాలను మన నేత్రాలు చూడగలిగితే ఎంత మంచిది! మనల్ని నిస్పృహలోకి, ఆందోళన, నిరుత్సాహాల్లోకి ఈడ్చే దుర్మార్గుడైన సైతానుని మనం అసలు పట్టించుకోనే పట్టించుకోము.

దైవత్వంలోని అత్యున్నతమైన బలప్రభావాలన్నీ, క్రీస్తు పేరట, సంపూర్ణ విశ్వాసంతో, దేవునికి తన్ను తాను సమర్పించుకుని, ఆయన వైపుకి సహాయ సహకారాల కోసం తిరిగే అతి దీనుడైన విశ్వాసి పక్షమవుతాయి.

ఒకరోజు ఉదయం ఒక డేగ తుపాకి గుండు దెబ్బ తిని కూలిపోయింది. దాని కళ్ళింకా కాంతిపుంజాల్లాగా మెరుస్తూనే ఉన్నాయి. అది మరణ బాధలో అతి కష్టం మీద కళ్ళెత్తి ఆశగా, ఆబగా ఆకాశం లోనికి చూసింది. ఆ ఆకాశమే దాని ఇల్లు. అది ఆ డేగ సామ్రాజ్యమే. తన రెక్కల్లోని తేజస్సుని, బలాన్ని అక్కడ ఎన్నోసార్లు ఉపయోగించింది. ఆ ఉన్నత ప్రదేశాల్లో మెరుపుల్ని ముద్దు పెట్టుకుంది. గాలితో పందాలు వేసింది. మరి ఇప్పుడో, తన దారికి దూరంగా, నేలమీద మరణానికి దగ్గరగా పడి ఉంది. ఇది ఎలా జరిగిందంటే క్షణ కాలం ఏమరుపాటు వల్ల ఆ డేగ భూమికి దగ్గరగా ఎగిరింది. తుపాకీ దెబ్బకు గురయ్యింది. మన ఆత్మ ఈ డేగ లాటిదే, ఈ లోకం కాదు దాని నివాసం. ఆకాశ వీధుల్ని, ఆకాశం వంక దృష్టిని వదలకూడదు. విశ్వాసాన్ని, నిరీక్షణని, ధైర్యాన్ని, క్రీస్తుని ఎప్పుడూ అంటిపెట్టుకుని ఉండాలి. ఆత్మలో కంగారుపడి తప్పటడుగులు వేయాల్సిన సమయం కాదిది. ఆత్మతో చెప్పండి, “ఆకాశం వైపుకే దృష్టిసారించు” అని.

పాదాల చుట్టూ కెరటాలు నురగలు కడితే

ఆ దేవుడే చూసుకుంటాడు! అదే మన నినాదం

పైవాటినే లక్ష్య పెట్టండి, పైకి చూడండి


ఆత్మని అంధకారం ఆవరించినప్పుడు

దేవుని దివ్యకాంతి ఆత్మని వెలిగిస్తుంది

పైవాటినే లక్ష్యపెట్టండి, పైకే చూడండి


అంతులేని పోరాటాలతో అలసినప్పుడు

ఆదరిస్తాడు సైన్యాల అధిపతియైన నీ దేవుడు

పైవాటినే లక్ష్యపెట్టండి, పైకే చూడండి.

పశ్చిమ దిక్కుకి ఎంతకాలం చూసినా సూర్యోదయం కనిపించదు.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

They looked...and behold, the glory of the Lord appeared in the cloud ( Exod -  16:10)

Get into the habit of looking for the silver lining of the cloud and when you have found it, continue to look at it, rather than at the leaden gray in the middle.

Do not yield to discouragement no matter how sorely pressed or beset you may be. A discouraged soul is helpless. He can neither resist the wiles of the enemy himself, while in this state, nor can he prevail in prayer for others.

Flee from every symptom of this deadly foe as you would flee from a viper. And be not slow in turning your back on it, unless you want to bite the dust in bitter defeat.

Search out God’s promises and say aloud of each one: “This promise is mine.” If you still experience a feeling of doubt and discouragement, pour out your heart to God and ask Him to rebuke the adversary who is so mercilessly nagging you.

The very instant you whole-heartedly turn away from every symptom of distrust and discouragement, the blessed Holy Spirit will quicken your faith and inbreathe Divine strength into your soul.

At first, you may not be conscious of this, still, as you resolutely and uncompromisingly “snub” every tendency toward doubt and depression that assails you, you will soon be made aware that the powers of darkness are falling back.

Oh, if our eyes could only behold the solid phalanx of strength, of power, that is ever behind every turning away from the hosts of darkness, God-ward, what scant heed would be given to the effort of the wily foe to distress, depress, discourage us!

All the marvelous attributes of the Godhead are on the side of the weakest believer, who in the name of Christ, and in simple, childlike trust, yields himself to God and turns to Him for help and guidance. —Selected

On a day in the autumn, I saw a prairie eagle mortally wounded by a rifle shot. His eye still gleamed like a circle of light. Then he slowly turned his head and gave one more searching and longing look at the sky. He had often swept those starry spaces with his wonderful wings. The beautiful sky was the home of his heart. It was the eagle’s domain. A thousand times he had exploited there his splendid strength. In those far away heights he had played with the lightning, and raced with the winds, and now, so far away from home, the eagle lay dying, done to the death, because for once he forgot and flew too low. The soul is that eagle. This is not its home. It must not lose the skyward look. We must keep the faith, we must keep hope, we must keep courage, we must keep Christ. We would better creep away from the battlefield at once if we are not going to be brave. There is no time for the soul to stampede. Keep the skyward look, my soul; keep the skyward look!

“Keep looking up—  

The waves that roar around thy feet,  

Jehovah-Jireh will defeat  

When looking up.  


“Keep looking up—  

Though darkness seems to wrap thy soul;  

The Light of Light shall fill thy soul  

When looking up.  


“Keep looking up—  

When worn, distracted by the fight;  

Your Captain gives you conquering might  

When you look up.”  

We can never see the sunrise by looking into the west. —Japanese Proverb