Spiritual Force

ఇవన్నియు నాకు ప్రతికూలముగా ఉన్నవి (ఆది 42:36). 

దేవుని ప్రేమించువారికి ... మేలుకలుగుటకై సమస్తమును సమకూడి జరుగుచున్నవని యెరుగుదుము (రోమా 8:28). 

చాలామంది శక్తిహీనులుగా ఉంటారు. అయితే శక్తి ఎలా వస్తుంది? ఒక రోజు మేము పెద్ద ఫ్యాక్టరీ మీదుగా వెళ్తూ పెద్ద ట్రాలీ ఇంజన్లు విద్యుచ్ఛక్తి ద్వారా పని చెయ్యడం చూసాం. లోపల ఎక్కడ నుంచో ఎన్నెన్నో  చక్రాలు తిరుగుతూ బ్రహ్మాండమైన రొద చేస్తున్నాయి. మాతో ఉన్న మిత్రుణ్ణి మేము అడిగాము.

“అంతటి శక్తి ఎలా పుడుతుంది?”

“ఏముంది, ఆ చక్రాలు ఒకదానికొకటి రాసుకుంటూ తిరుగుతుంటే విద్యుచ్ఛక్తి పుడుతుంది” అని అతను జవాబిచ్చాడు.

అలాగే దేవుడు మన జీవితాల్లో ఎక్కువ శక్తి నిండాలని కోరితే ఎక్కువ ఒత్తిడి కలుగజేస్తాడు. రాపిడి ద్వారా మనలో ఆత్మ సంబంధమైన శక్తిని ఉత్పత్తి చేస్తుంటాడు. కొందరికిది ఇష్టం లేక, ఇలాటి వత్తిడులనుండి పారిపోతుంటారు. ఈ వత్తిడులనాధారం చేసుకుని తమలో పుట్టే శక్తి మూలంగా ఆ శ్రమను జయించాలన్న తలంపు ఉండదు.

వ్యవహారాలు సమతూకంగా జరగాలంటే వ్యతిరేక శక్తులు తప్పనిసరిగా ఉండాలి. ఒక వస్తువు ఒక కేంద్రం చుట్టూ వేగంగా తిరుగుతూ ఉన్నప్పుడు కేంద్రం వైపుకి ఆ వస్తువుని ఆకర్షించే శక్తి, కేంద్రం నుంచి దూరంగా నెట్టేసే శక్తి, ఈ రెండు శక్తులూ సమానమైతేనే ఆ వస్తువు అదే దూరంలో అలా తిరుగుతూ ఉంటుంది. ఒక శక్తి ఆకర్షిస్తున్నది, మరొకటి వికర్షిస్తున్నది. ఒకటి చర్య, మరోటి ప్రతిచర్య. ఈ కారణం వల్లనే సూర్యుడి చుట్టూ తిరుగుతున్న భూమి అనంత శూన్యంలోకి గమ్యంలేని ప్రయాణంలోకి వెళ్ళిపోకుండా తన కక్ష్యలో సవ్యంగా తాను తిరుగుతున్నది.

ఇలానే దేవుడు మన జీవితాలు నడిపిస్తుంటాడు. ఆకర్షించే శక్తి ఎంత అవసరమో వికర్షణ శక్తి కూడా అంతే అవసరం. అందుకే దేవుడు మనల్ని కొన్నిసార్లు దూరంగా ఉంచి శోధన, శ్రమల వత్తిడులలో జీవిత సమస్యలతో పరీక్షిస్తుంటాడు. మనకి వ్యతిరేకంగా కనిపించే సంఘటనలను మనపైకి తెస్తుంటారు. కానీ నిజానికవి మన ఉనికినీ, గమనాన్నీ స్థిరపరచే శక్తులే.

ఈ రెండు రకాల శక్తుల కోసమూ దేవుణ్ణి స్తుతిద్దాం. ఆయన మనకిచ్చిన రెక్కల్ని, మనపై పెట్టిన బరువుల్నీ కూడా స్వీకరిద్దాము. ఈ విధంగా అదుపులో ఉండి విశ్వాసంతోను, ఓపికతోను పరలోకపు పిలుపుకనుగుణంగా సాగిపోదాము.

కర్మాగారంలో చక్రాలూ యంత్రాలూ తిరుగుతున్నాయి

కప్పీలు, పట్టీలు ఒకదానిలో ఒకటి ఒకదాని వెంట ఒకటి

కొన్ని మౌనంగా రంగులరాట్నంలా తిరుగుతున్నాయి

కొన్ని ముందుకి తన్నుతూ వెనక్కి లాగుతూ గోల పెడుతున్నాయి

కొన్ని మృదువుగా, కొన్ని మొద్దుగా శబ్దాలు చేస్తున్నాయి

గొడవచేస్తూ, మూలుగుతూ, గర్జిస్తూ కదులుతూ, కదిలిస్తూ.

దేనిదారిన అది అర్థం కాకుండా, సంబంధం లేనట్టు

ఊగుతూ లాగుతూ, తూగుతూ రేగుతూ

బ్రహ్మాండమైన చక్రంనుండి చిట్టిమేకు దాకా దేని పనిలో అది

అన్నీ కలిపి సాధించే పని ఒకటే, ప్రయోజనం ఒక్కటే.

కదలికలనూ పనులనూ నిర్దేశించే తెలివి ఒక్కటే

యంత్రబలాన్ని క్రమపరిచే హస్తం ఒక్కటే.

దైవకుమారులకి పనులన్నీ సమకూడి జరుగుతున్నాయి

కొన్ని పనులు బాధిస్తాయి. కొన్ని కష్టపెడతాయి 

కొన్ని అడ్డగిస్తాయి కొన్ని వెనక్కి లాగినట్టు కనిపిస్తాయి

కాని అన్నీ మంచి కోసమే కలిసి పనిచేస్తున్నాయి

తీరని కోరికలూ, చెదరిన ఆశలూ, అర్థంకాని పరిశోధనలూ, శాపాలూ

వీటన్నింటినీ ముందుకీ వెనక్కీ మెల్లిగా వేగంగా

నడిపిస్తూ ప్రయోగిస్తూ చక్రం తిప్పుతూ మీట నొక్కుతూ

ఉన్నది మన తండ్రి దేవుడే

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

All these things are against me (Gen -  42:36)

All things work together for good to them that love God - Rom 8:28

Many people are wanting power. Now how is power produced? The other day we passed the great works where the trolley engines are supplied with electricity. We heard the hum and roar of the countless wheels, and we asked our friend,

“How do they make the power?”

“Why,” he said, “just by the revolution of those wheels and the friction they produce. The rubbing creates the electric current.”

And so, when God wants to bring more power into your life, He brings more pressure. He is generating spiritual force by hard rubbing. Some do not like it and try to run away from the pressure, instead of getting the power and using it to rise above the painful causes.

Opposition is essential to a true equilibrium of forces. The centripetal and centrifugal forces acting in opposition to each other keep our planet in her orbit. The one propelling, and the other repelling, so act and re-act, that instead of sweeping off into space in a pathway of desolation, she pursues her even orbit around her solar center.

So God guides our lives. It is not enough to have an impelling force—we need just as much a repelling force, and so He holds us back by the testing ordeals of life, by the pressure of temptation and trial, by the things that seem against us, but really are furthering our way and establishing our goings.

Let us thank Him for both, let us take the weights as well as the wings, and thus divinely impelled, let us press on with faith and patience in our high and heavenly calling. —A. B. Simpson

In a factory building, there are wheels and gearings,  

There are cranks and pulleys, beltings tight or slack—  

Some are whirling swiftly, some are turning slowly,  

Some are thrusting forward, some are pulling back;  

Some are smooth and silent, some are rough and noisy,  

Pounding, rattling, clanking, moving with a jerk;  

In a wild confusion in seeming chaos,  

Lifting, pushing, driving—but they do their work.  

From the mightiest lever to the tiniest pinion,  

All things move together for the purpose planned;  

And behind the working is a mind-controlling,  

And a force directing, and a guiding hand.  

So all things are working for the Lord’s beloved;  

Some things might be hurtful if alone they stood;  

Some might seem to hinder; some might draw us backward;  

But they work together, and they work for good,  

All the thwarted longings, all the stern denials,  

All the contradictions are hard to understand.  

And the force that holds them, speeds them and retards them,  

Stops and starts and guides them—is our Father’s hand.  

—Annie Johnson Flint

Thankful for the Thorns

 నేనెప్పుడు బలహీనుడనో అప్పుడే బలవంతుడను గనుక క్రీస్తు నిమిత్తము నాకు కలిగిన బలహీనతలలోను నిందలలోను ఇబ్బందులలోను హింసలలోను ఉపద్రవములలోను నేను సంతోషించుచున్నాను (2 కొరింథీ 12:10).

ఈ వచనాన్ని ఉన్నదున్నట్టుగా తీసుకుంటే వచ్చే అర్థం ఒళ్ళు గగుర్పాటు కలిగించేంత స్పష్టంగా ఉంటుంది. దీని వెనక ఉన్న భావనా శక్తి ఓ పట్టాన గ్రహింపులోకి రాదు. దీని అర్థం ఏమిటంటే “నాకు బలం లేని సమయంలో నన్నెవరన్నా చీటికిమాటికి కించపరుస్తూ ఉంటే, బాధిస్తూ ఉంటే, మూలమూలకి తరిమి కొడుతూ ఉంటే నాకు సంతోషం. ఎందుకంటే ఇవన్నీ క్రీస్తు కోసం నేననుభవించేటప్పుడు నేను అగ్గిపిడుగుని."

దేవుడు మన పక్షాన ఉంటే మరే కొదువ లేదన్న సంతృప్తిలో ఉన్న రహస్యం ఇదే. మనమున్న పరిస్థితులతో మనకిక పనిలేదు. ఇలాంటి స్థితికి మనం చేరినప్పుడు మనం ఎదుర్కొంటున్న హింసని బట్టి, దారిద్ర్యాన్ని బట్టి మనుషుల సానుభూతిని కోరము. ఎందుకంటే సాక్షాత్తూ ఈ పరిస్థితులే మన ఆశీర్వాద కారణాలని మనకర్థమువుతుంది. ఈ పరిస్థితుల్లో మనం దేవుని వైపుకి తిరిగి ఇవి మనకి సంభవించాయి గనుక ఆయన మనకి ప్రతిగా చెయ్యవలసిన దానిని పొందే హక్కు కోసం ఎదురుచూస్తాం.

స్కాట్లాండ్ దేశంలో తనువు చాలించిన ప్రఖ్యాత అంధ సువార్తకుడు జార్జి మాథిసన్ గారు ఓసారి ఇలా అన్నారు, “ప్రభూ నాలో నీవుంచిన ముల్లు విషయం నీకెన్నడూ కృతజ్ఞతనర్పించ లేదు. నాకిచ్చిన గులాబీల కోసం చాలాసార్లు నిన్ను స్తుతించాను. గాని, ముల్లు కోసం ఒకసారి కూడా స్తుతించ లేదు. నేను మోస్తున్న సిలువకి ప్రతిఫలంగా నిత్య జీవితంలో నాకు దొరికే భాగ్యం కోసమే ఎదురుచూసాను గాని, ఇప్పుడు మోస్తున్న శిలువే నాకు ఇక్కడే మహిమకరమైన దీవెన అని గ్రహించలేక పోయాను."

“నీ సిలువ మహాత్యాన్ని నాకు తెలియజెయ్యి. నా ముల్లులోని విలువను నాకు తెలియజెప్పు. నా శ్రమల మార్గంలోగుండా నేను నిన్ను చేరుకున్న విషయం నాకు బోధపరుచు. నా కన్నీళ్ళలో వెలిసిన ఇంద్రధనుస్సులను నాకు చూపించు.”

ముళ్ళ కంచెల చిటారు కొమ్మల్లో

చుక్క తళుక్కుమన్నది

చూసే కన్ను నీకుంటే కనిపిస్తానన్నది

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Therefore I take pleasure in infirmities, in reproaches, in necessities, in persecutions, in distresses for Christ's sake: for when I am weak, then am I strong (2 Cor - 12:10)

The literal translation of this verse gives a startling emphasis to it and makes it speak for itself with a force that we have probably never realized. Here It Is: “Therefore I take pleasure in being without strength, in insults, in being pinched, in being chased about, in being cooped up in a corner for Christ’s sake; for when I am without strength, then am I dynamite.”

Here is the secret of Divine all-sufficiency, to come to the end of everything in ourselves and in our circumstances. When we reach this place, we will stop asking for sympathy because of our hard situation or bad treatment, for we will recognize these things as the very conditions of our blessing, and we will turn from them to God and find in them a claim upon Him. —A. B. Simpson

George Matheson, the well-known blind preacher of Scotland, who recently went to be with the Lord, said: "My God, I have never thanked Thee for my thorn. I have thanked Thee a thousand times for my roses, but not once for my thorn. I have been looking forward to a world where I shall get compensation for my cross, but I have never thought of my cross as itself a present glory.

“Teach me the glory of my cross; teach me the value of my thorn. Show me that I have climbed to Thee by the path of pain. Show me that my tears have made my rainbows.”

“Alas for him who never sees  

The stars shine through the cypress trees.”

Inward Stillness

 

ఊరకుండుటయే వారి బలము (యెషయా 30:7)  (ఇంగ్లిష్ బైబిల్ నుండి స్వేచ్ఛానువాదం). 

దేవుణ్ణి నిజంగా తెలుసుకోవడానికి అంతరంగంలో నిశ్చలంగా ఉండడం అత్యవసరం. నేను దీన్ని మొదటిసారి నేర్చుకున్న సందర్భం నాకు గుర్తుంది. ఆ కాలంలో నా జీవితంలో అతి దుర్భరమైన పరిస్థితి తలెత్తింది. నాలోని అణువణువు ఆందోళనతో కంపించసాగింది. అత్యవసరంగా శక్తి సామర్థ్యాలన్నీ వెచ్చించి ఏదో ఒకటి చెయ్యవలసిన పరిస్థితుల్లో కనీసం కాలు కదపడానికి కూడా శక్తి లేనట్టుగా అయిపోయింది. పరిష్కరించవలసిన వ్యక్తేమో మెదలకుండా ఊరుకున్నాడు. 

ఇక నాలో రేగే బడబాగ్నికి నేను ఆహుతి అయిపోతానేమో అన్నంత ప్రమాదం రాగా, నా ఆత్మ లోతుల్లో ఒక మెల్లని స్వరం ఇలా పలికింది. “నేను దేవుడినని తెలుసుకుని ఊరకనే ఉండు.” ఆ మాటల్లో ఎంతో శక్తి ఉంది. నేను లోబడ్డాను. నా శరీరాన్ని, నా ఆత్మను సముదాయించి నిశ్చలంగా స్థిరంగా పైకి చూస్తూ కనిపెట్టాను. అప్పుడు నాకు అర్ధమయింది అంత అత్యవసర పరిస్థితిలో నా నిస్సహాయతలో దాన్ని ఎదుర్కోవడానికి వచ్చినది నా దేవుడే అని. ఆయనలో సేదదీరాను. ఎన్ని భాగ్యాలనైనా ఆ అనుభవం కోసం వదిలెయ్యడానికి నేను సిద్దమే. ఆ నిశ్చలతలో నుండి అత్యవసర స్థితిని కడతేర్చేందుకు ఓ వింత శక్తి పుట్టుకొచ్చింది. నా సమస్యంతా విజయవంతంగా పరిష్కారమైంది. ఊరకనే ఉండడంలోనే నా బలం ఉందని నేర్చుకున్నాను.

ఇలా నిశ్చలంగా ఉండడమూ, సోమరితనమూ ఒకటి కాదు. ఇది దేవునిపై గల నమ్మకంలోనుంచి పుట్టిన నిశ్చలత. నిశ్శబ్దంగా ఆందోళన చెందడం నమ్మకం కిందికి రాదు. అది కేవలం మూత బిగించిన ఆందోళనే.

విలయతాండవమాడే గాలివానలో కాదు

నాలుకలు చాపే అగ్నిలో, భూకంపంలో కాదు

భయాలు తొలగేది నా నిశ్శబ్దంలోనే

చల్లని మెల్లని స్వరం వినవచ్చేది మౌనంలోనే

దేవుని కొండపై ఓ హృదయమా మౌనంగా ఉండుమా

భయాలు మెండుగా, అవసరాలు దండిగా ఉండగా

వాంఛలు, విన్నపాలు వెలుగు నోచుకోక ఉండగా

అండయైన దేవుని నిండు మాటలు ఆలకించుమా

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Their strength is to sit still (Isa - 30:7)

In order really to know God, inward stillness is absolutely necessary. I remember when I first learned this. A time of great emergency had risen in my life, when every part of my being seemed to throb with anxiety, and when the necessity for immediate and vigorous action seemed overpowering; and yet circumstances were such that I could do nothing, and the person who could, would not stir.

For a little while, it seemed as if I must fly to pieces with the inward turmoil, when suddenly the still small voice whispered in the depths of my soul, “Be still, and know that I am God.” The word was with power, and I hearkened. I composed my body to perfect stillness, and I constrained my troubled spirit into quietness, and looked up and waited; and then I did “know” that it was God, God even in the very emergency and in my helplessness to meet it; and I rested in Him. It was an experience that I would not have missed for worlds; and I may add also, that out of this stillness seemed to arise a power to deal with the emergency, that very soon brought it to a successful issue. I learned then effectually that my “strength was to sit still.” —Hannah Whitall Smith

There is a perfect passivity that is not indolence. It is a living stillness born of trust. Quiet tension is not trusting. It is simply compressed anxiety.

Not in the tumult of the rending storm,  

Not in the earthquake or devouring flame;  

But in the hush that could all fear transform,  

The still, small whisper to the prophet came.  

0 Soul, keep silence on the mount of God,  

Though cares and needs throb around thee like a sea;  

From supplications and desires unshod,  

Be still, and hear what God shall say to thee.  

All fellowship hath interludes of rest,  

New strength maturing in each poise of power;  

The sweetest Alleluias of the blest  

Are silent, for the space of half an hour.  

0 rest, in utter quietude of soul,  

Abandon words, leave prayer and praise awhile;  

Let thy whole being, hushed in His control,  

Learn the full meaning of His voice and smile.  

Not as an athlete wrestling for a crown,  

Not taking Heaven by the violence of will;  

But with thy Father as a child sit down,  

And know the bliss that follows His “Be Still!”  

—Mary Rowles Jarvis