Gentle Leading

*నా ముందర నున్న మందలు నడువగలిగిన కొలదిని, ఈ పిల్లలు నడువ గలిగిన కొలదిని వాటిని మెల్లగా నడిపించుకొని వచ్చెదను*_ (ఆది 33:14)

మందల గురించి, పిల్లల గురించి యకోబుకు ఎంత శ్రద్ధ! ఎంత ఆపేక్ష! వాటి క్షేమాన్ని గురించిన అతని శ్రద్ధను మనకు తెలిసేలా ఎంత చక్కగా రాయబడ్డాయి ఈ మాటలు! ఒక్క రోజు కూడా వాటిని వడిగా తోలుకుపోవడానికి అతనికి మనసొప్పడం లేదు. బలవంతుడైన ఏశావు వెళ్ళినంత వేగంగా తన మందల్ని తోలడం ఇష్టం లేదు. ఆ మంద ఎంత వేగంగా వెళ్ళగలదో అంతకంటే ఎక్కువ వడిగా తోలకూడదు. ఒక రోజులో అవి ఎంత దూరం ప్రయాణం చేయగలవో అతనికి తెలుసు. ఎంత వేగంగా తోలాలన్నది దీన్నిబట్టే అతడు నిర్ణయించాడు. అదే అరణ్య ప్రదేశాల్లో కొన్ని సంవత్సరాలు క్రితం అతడు ప్రయాణించి ఉన్నాడు. కాబట్టి ఆ ప్రాంతంలోని ఉష్ణోగ్రత, ప్రయాణంలో కష్టసుఖాలు, దూరభారాలు  అతనికి తెలుసు. అందుకే ‘నేను మెల్లగా నడిపించుకొని వస్తాను’ అంటున్నాడు. “మీరు వెళ్ళు త్రోవ మీరింతకు ముందుగా వెళ్ళినది కాదు,”

ఇంతకు ముందు మనం ఈ దారిలో వెళ్ళలేదు, కాని మన ప్రభువైన యేసు వెళ్ళాడు. మనకైతే ఆ దారి తెలియదు. కాని ఆయనకైతే వ్యక్తిగతమైన అనుభవం మూలంగా దారి అంతా తెలుసు. కాళ్ళు లాగేసే పల్లాలు, ఎదురు దెబ్బలు తగిలే కోసు రాళ్ళు, నీడ అన్నది లేకుండా మైళ్ళ తరబడి ఎండలో మనం అలసిపోయే ఎడారి దారులు, దారికడ్డంగా సుడులు తిరుగుతూ ఉరకలేసే ప్రవాహాలు, వీటన్నింటి మీదుగా యేసు ప్రభువు ఇంతకు ముందు నడిచాడు. ఈ దారిలో ఈ ప్రయాణాలతో ఆయన శ్రమపడి ఉన్నాడు. ఆయన మీదుగా ఎన్నో జలాలు ప్రవహించాయి. ఆయన ప్రేమ దాహం మాత్రం తీరలేదు. ఆయన అనుభవించిన శ్రమల వల్ల సరైన మార్గదర్శిగా మనం అంగీకరించడానికి ఆయన యోగ్యుడు. మనం నిర్మితమైన రీతి ఆయనకు తెలుసు. మనం మట్టితో చేయబడ్దామని ఆయన జ్ఞాపకం చేసుకుంటూనే ఉన్నాడు. మనల్ని ఆయన మెల్లిగా నడిపిస్తున్నాడా లేదా అని ఎప్పుడన్నా అనుమానం వస్తే ఈ సంగతి జ్ఞాపకం చేసుకోండి. ఆయనకి ఎప్పుడూ గుర్తుంటుంది. నీ పాదం వెయ్యగల అడుగులు కంటే ఒక్క అడుగు కూడా ఎక్కువ ఎక్కువ వేయించడాయన. తరువాత అడుగు వెయ్యగలనా లేదా అని నీకు సందేహం కలిగితే కలగనియ్యి. ఆయనకి తెలుసు. ఆ అడుగు వెయ్యడానికి బలాన్నివ్వాలా, లేక అక్కడితో ఆపి విశ్రాంతి నివ్వాలా? – ఆయనకే తెలుసు.

*లేబచ్చిక మైదానాల్లో* 

*నా ప్రభువు నడిపిస్తాడు*

*పచ్చదనం కోల్పోయిన తావుల్లో* 

*కరుణ కవోష్ణ ధృక్కులతో నడిపిస్తాడు*

------------------------------------------------------------------*Let my lord go on ahead of his servant. I will travel more slowly, at the pace of the herds and the children, until I come to my lord at Seir.”*_ (Gen -  33:14 )

What a beautiful picture of Jacob’s thoughtfulness for the cattle and the children! He would not allow them to be overdriven even for one day. He would not lead on according to what a strong man like Esau could do and expected them to do, but only according to what they were able to endure. He knew exactly how far they could go in a day; and he made that his only consideration in arranging the marches. He had gone the same wilderness journey years before, and knew all about its roughness and heat and length, by personal experience. And so he said, “I will lead on softly.” “For ye have not passed this way heretofore” (Josh.3:4.).

We have not passed this way heretofore, but the Lord Jesus has. It is all untrodden and unknown ground to us, but He knows it all by personal experience. The steep bits that take away our breath, the stony bits that make our feet ache so, the hot shadeless stretches that make us feel so exhausted, the rushing rivers that we have to pass through—Jesus has gone through it all before us. “He was wearied with his journey.” Not some, but all the many waters went over Him, and yet did not quench His love. He was made a perfect Leader by the things which He suffered. “He knoweth our frame; he remembereth that we are dust.” Think of that when you are tempted to question the gentleness of His leading. He is remembering all the time; and not one step will He make you take beyond what your foot is able to endure. Never mind if you think it will not be able for the step that seems to come next; either He will so strengthen it that it shall be able, or He will call a sudden halt, and you shall not have to take it at all. —Frances Ridley Havergal

In “pastures green”? Not always; sometimes He

Who knowest best, in kindness leadeth me

In weary ways, where heavy shadows be.

So, whether on the hill-tops high and fair

I dwell, or in the sunless valleys, where

The shadows lie, what matter? He is there.

—Barry----------------------------------------