Alone With God

యాకోబు ఒక్కడు మిగిలిపోయెను;  ఒక నరుడు తెల్లవారు వరకు అతనితో పెనుగులాడెను - (ఆది 32:24)

ఒక్కడే మిగిలిపోయాడు. ఈ మాటలు మన ఒక్కొక్కరిలో ఎంత భిన్నమైన అనుభవాలను గుర్తుకు తెస్తున్నాయి! కొందరికి ఒంటరితనం, చింత గుర్తొస్తాయి. కొందరికి ప్రశాంతత, విశ్రాంతి స్ఫురిస్తాయి. దేవుడు లేకుండా ఒక్కడే మిగిలిపోవడం చాలా భయంకరమైన స్థితి! కాని దేవునితో ఒంటరిగా ఉండడం పరలోకపు ఆనందానికి మారు పేరు. దేవునికి చెందినవాళ్ళు ఎక్కువ సమయాన్ని ఒంటరిగా ఆయనతో గడపగలిగితే, గతంలో లాగా ఈ కాలంలో కూడా ఆత్మలో వీరులైనవారు మనకి ఉంటారు.

మన ప్రభువే మనకి మాదిరి. దేవునితో ఒంటరిగా గడపడానికి క్రీస్తు ఎన్నిసార్లు వెళ్ళేవాడో గమనించండి. 'మీరు ప్రార్థించేటప్పుడు మీ గదిలోనికి వెళ్ళి తలుపు వేసుకుని ప్రార్థించండి' అని ఆయన ఆజ్ఞాపించడంలో చాలా గొప్ప ప్రయోజనముంది.

ఏలీయా, ఎలీషాలు దేవునితో ఒంటరిగా ఉన్నప్పుడే అద్భుత కార్యాలు జరిగాయి. యాకోబు దేవునితో ఒంటరిగా ఉన్నందువల్లే రాజవంశానికి మూలపురుషుడయ్యాడు. మనం కూడా కాగలం. దేవుడతణ్ణి దర్శించినప్పుడు యెహోషువ ఒంటరిగా ఉన్నాడు (యెహోషువ 1:1). గిద్యోను, యెఫ్తా ఒంటరిగా ఉన్నప్పుడే ఇశ్రాయేలును రక్షించమని వాళ్ళకి ఆజ్ఞ వచ్చింది (న్యాయాధి 6:11; 11:29). అరణ్యంలో మండే పొద దగ్గర మోషే ఒక్కడే ఉన్నాడు (నిర్గమ 3:1-5). దేవదూత కొర్నేలి దగ్గరకి వచ్చినప్పుడు అతను ఒక్కడే ఉండి ప్రార్థన చేసుకుంటున్నాడు (అపొ.కా. 10:2). పేతురు అన్యుల దగ్గరకి వెళ్ళమని ఆజ్ఞ వచ్చినప్పుడు మిద్దె మీద అతనితో ఎవరూ లేరు. బాప్తిస్మమిచ్చే యోహాను అరణ్యంలో ఒక్కడే ఉన్నాడు (లూకా 1:8).  ప్రియ శిష్యుడైన యోహాను పత్మసులో ఒంటరిగా దేవునికి సన్నిహితంగా ఉన్నాడు (ప్రకటన 1:9).

దేవునితో ఒంటరితనాన్ని కోరుకోండి. మనం ఆశీర్వాదాలు పొందితేనే ఇతరులకి ఆశీర్వాదకారణంగా ఉంటాము. ఒంటరి ప్రార్థనను మనం నిర్లక్ష్యం చేస్తే మనల్ని మనమే నష్టపరచుకోవడం కాకుండా ఇతరులకి దీవెనలందకుండా చేసిన వాళ్ళమవుతాము. ఒంటరి ప్రార్థనల వల్ల బయట మనం చేసే పని తగ్గవచ్చు. అయితే మనలోని శక్తి నూరంతలు పెరుగుతుంది. ఫలితంగా మనుషులు క్రీస్తునే మనలో చూస్తారు.

ఒంటరి ప్రార్థన ప్రాముఖ్యత గురించి ఎంత చెప్పినా అతిశయోక్తి కాదు.

మౌనంగా ప్రభు సన్నిధిని

ఎన్నికైన భక్తులు ఏకాంతాన

ధ్యానించక పోతే

ఎంత చేసినా సఫలం కావు

ఎంచదగ్గ దైవకార్యాలు

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

And Jacob was left alone; and there wrestled a man with him until the breaking of the day - (Gen - 32:24)

Left alone! What different sensations those words conjure up to each of us. To some they spell loneliness and desolation, to others rest and quiet. To be left alone without God, would be too awful for words, but to be left alone with Him is a foretaste of Heaven! If His followers spent more time alone with Him, we should have spiritual giants again.

The Master set us an example. Note how often He went to be alone with God; and He had a mighty purpose behind the command, “When thou prayest, enter into thy closet, and when thou hast shut thy door, pray.”

The greatest miracles of Elijah and Elisha took place when they were alone with God. It was alone with God that Jacob became a prince; and just there that we, too, may become princes—“men (aye, and women too!) wondered at” (Zech. 3:8). Joshua was alone when the Lord came to him. (Josh. 1:1) Gideon and Jephthah were by themselves when commissioned to save Israel. (Judges 6:11 and 11:29) Moses was by himself at the wilderness bush. (Exodus 3:1-5) Cornelius was praying by himself when the angel came to him. (Acts 10:2) No one was with Peter on the house top, when he was instructed to go to the Gentiles. (Acts 10:9) John the Baptist was alone in the wilderness (Luke 1:90), and John the Beloved alone in Patmos, when nearest God. (Rev. 1:9)

Covet to get alone with God. If we neglect it, we not only rob ourselves, but others too, of blessing, since when we are blessed we are able to pass on blessing to others. It may mean less outside work; it must mean more depth and power, and the consequence, too, will be “they saw no man save Jesus only.”

To be alone with God in prayer cannot be over-emphasized.

“If chosen men had never been alone,  

In deepest silence open-doored to God,  

No greatness ever had been dreamed or done.”

More Than Sufficient

 

నా కృప నీకు చాలును - (2 కొరింథీ 12:9). 

ఒకరోజు కష్టపడి పనిచేసి తిరిగి వెళ్తున్నాను. చాలా అలసటగా ఉంది. చాలా నీరసించిపోయి ఉన్నాను. హఠాత్తుగా మెరుపు మెరిసినట్లు ఈ వాక్యం నాకు తోచింది. "నా కృప నీకు చాలును." ఇంటికి చేరి నా బైబిలు తీసి చూసాను. నా కృప నీకు చాలును. నిజమే ప్రభూ. ఒక్కసారి ఆనందంతో గట్టిగా నవ్వు వచ్చింది. అబ్రాహాము ఎందుకు నవ్వుకుంటూ ఉండేవాడో అప్పుడు అర్ధం అయింది. అపనమ్మకం అనేది ఉందని కూడా నమ్మశక్యం కాలేదు. ఆ క్షణంలో ఎలా అనిపించిందంటే ఒక చిన్న చేపకి దాహం వేసింది వేసిందట. నీళ్లు తాగితే నదిలో నీళ్లన్నీ అయి పోతాయేమోనని భయపడిందట ఆ చేప. ఇలా ఉంది నా పరిస్థితి. గోదావరి అంటుంది, "ఓ చిన్న చేపా, నీ దాహం తీర్చుకో, నాలోని నీళ్లు నీకు చాలు". లేదా ఏడు సంవత్సరాల సమృద్ధి తరువాత ఓ చిట్టెలుక తాను కరువుతో చనిపోతానేమోనని భయపడినట్టుంది. యోసేపు దానితో అంటాడు "ఓ చిట్టెలుకా దిగులుపడకు, నా ధాన్యపు కొట్టులోనిది నీకు చాలు." ఇంకా ఆలోచిస్తే ఒక మనిషి పర్వతం మీద నిలబడి అనుకుంటున్నాడు "ప్రతీసారి నేను ఇంత గాలి పీల్చుకుంటున్నాను. వాతావరణంలోని ఆక్సిజన్ అంతా అయిపోతుందేమో." అయితే భూమి అంటుంది "ఓ మనిషీ, నీ ఇష్టం వచ్చినంత గాలితో మీ ఊపిరితిత్తుల్ని నింపుకో. నా చుట్టూ ఆవరించి ఉన్న వాతావరణం నీకు సరిపోతుంది."

ఓ సోదరులారా! నమ్మకం ఉంచండి. కొంచెం పాటి విశ్వాసం మీ హృదయాలను పరలోకానికి తీసుకువెళ్తుంది. గొప్ప విశ్వాసమైతే పరలోకాన్నే మీ హృదయాల్లోకి తీసుకు వస్తుంది.

ఘనకార్యాలు చేయించే

గొప్ప కృప దేవునిది

హృదయాన్ని ముంచెత్తే కెరటాలు

ఊపిరాడనియ్యని పెనుగాలులు 

అలవిగాని విపరీతాలు కూడివచ్చినా

దేవుని కృప చాలు

చిన్న పనులు చేసిపెట్టే

గొప్ప కృప దేవునిది

చిరాకు పెట్టే చిన్న చిన్న దిగుళ్ళు

జోరీగల హోరు పెట్టే శోధనలు

మనశ్శాంతిని పాడు చేసే ముళ్ళు

అన్నింటినీ మరిపిస్తాయి ఆయన కృపా పరవళ్ళు

పరలోకపు బొక్కసంలో మన పేరున పేరున చాలా మొత్తం ఉంది. విశ్వాసాన్ని చూపించి ఆ డబ్బును తీసుకోవచ్చు. ఇష్టం వచ్చినంత తీసుకోండి.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

My grace is sufficient for thee - (2 Cor - 12:9)

The other evening I was riding home after a heavy day’s work. I felt very wearied, and sore depressed, when swiftly, and suddenly as a lightning flash, that text came to me, “My grace is sufficient for thee.” I reached home and looked it up in the original, and at last, it came to me in this way, “MY grace is sufficient for thee”; and I said, “I should think it is, Lord,” and burst out laughing. I never fully understood what the holy laughter of Abraham was until then. It seemed to make unbelief so absurd. It was as though some little fish, being very thirsty, was troubled about drinking the river dry, and Father Thames said, “Drink away, little fish, my stream is sufficient for thee.” Or, it seemed after the seven years of plenty, a mouse feared it might die of famine; and Joseph might say, “Cheer up, little mouse, my granaries are sufficient for thee.” Again, I imagined a man away up yonder, in a lofty mountain, saying to himself, “I breathe so many cubic feet of air every year, I fear I shall exhaust the oxygen in the atmosphere,” but the earth might say, “Breath away, O man, and fill the lungs ever, my atmosphere is sufficient for thee.” Oh, brethren, be great believers! Little faith will bring your souls to Heaven, but great faith will bring Heaven to your souls. —C. H. Spurgeon

His grace is great enough to meet the great things  

The crashing waves that overwhelm the soul,  

The roaring winds that leave us stunned and breathless,  

The sudden storm is beyond our life’s control.  

His grace is great enough to meet the small things  

The little pin-prick troubles that annoy,  

The insect worries, buzzing and persistent,  

The squeaking wheels that grate upon our joy.  

—Annie Johnson Flint

There is always a large balance to our credit in the bank of Heaven waiting for our exercise of faith in drawing it. Draw heavily upon His resources.

Enter Into Your Inheritance

 మీరు అడుగు పెట్టు ప్రతి స్థలమును మీకు ఇచ్చుచున్నాను - (యెహోషువ 1:3).

క్రీస్తు కోసం మనం ఇంతవరకు ఆక్రమించుకోలేని స్థలాల సంగతి మాత్రమే కాక, ఇంతవరకు మనం స్వతంత్రించుకోని అనేకమైన వాగ్దానాలు ఇంకా అలాగే ఉండిపోయాయి. దేవుడు యెహోషువాతో ఏం చెప్పాడు? 'మీరు అడుగుపెట్టే ప్రతి స్థలాన్నీ నేను మీకిచ్చాను.' అటు తరువాత వాగ్దాన దేశాన్ని గురించిన వివరాలనిచ్చాడు. అదంతా వాళ్ళదే. కాని ఒక్క షరతు. వాళ్ళు ఆ దేశమంతటా అటు నుంచి ఇటు చివరిదాకా తిరగాలి‌, తమ పాదాలతో దాన్ని కొలవాలి.

అయితే మూడింట ఒక వంతు కంటే ఎక్కువ ప్రదేశాన్ని వాళ్ళు తిరిగి చూడలేదు. అందుకే మూడింట ఒక వంతు భాగమే వాళ్ళ స్వాధీనమైంది. వాళ్ళు తమ పాదాలతో కొలిచి చూసినదే వాళ్ళకి దక్కింది.

పేతురు రాసిన 2వపత్రిక లో మన కోసం తెరిచి ఉన్న వాగ్దత్త దేశం గురించి చదువుతాము. మనం విధేయత, విశ్వాసాలనే అడుగులతో వాటిని కొలిచి, విధేయత గల నమ్మికతో,  దాన్నంతటినీ మన స్వంతం చేసుకోవాలని దేవుని చిత్తం.

మనలో ఎంతమందిమి క్రీస్తుపేరట దేవుని వాగ్దానాలను స్వాధీనం చేసుకొన్నాము?

విశ్వాస భూమి ఎంతో విస్తరించి ఉంది. దాని కొనల వరకు నడిచివెళ్ళి మొత్తాన్ని స్వాధీనపరచుకోవాలి.

మన స్వాస్థ్యం మొత్తాన్ని మనం చేజిక్కించుకుందాం.  ఉత్తరానికి, దక్షిణానికీ మన కన్నులెత్తుదాం. తూర్పు పడమరలను పరికించి చూద్దాం. "నీకు కనిపించే నేలంతటినీ నీకిస్తాను" అంటున్నాడు దేవుడు.

యూదా ఎక్కడెక్కడైతే తన కాలు మోపాడో అదంతా అతనిదే. బెన్యామీను ఎంత దూరం తిరిగితే అంత దూరమూ అతని స్వంతమే. ప్రతివాడూ వెళ్ళి తన అడుగుపెట్టడం ద్వారా తన స్వాస్థ్యాన్ని పొందాలి. వీళ్ళెవరైనా ఒక చోటులో పాదమూనారంటే వాళ్ళ మనసులో ఒక నిశ్చయత ఏర్పడిపోతుంది. 'ఈ భూమి నాదే.'

దానియేలు అనే ఒక నీగ్రో వృద్ధుడు కృపలో గొప్ప అనుభవం ఉన్నవాడు. అతన్ని ఒకసారి ఎవరో అడిగారు "దానియేలు, భక్తిలో నీకు అంత సంతోషం, శాంతి ఎలా దొరుకుతున్నాయి?" అతను జవాబిచ్చాడు. 'అతి శ్రేష్టమైన, విలువైన వాగ్దానాల మీద నేను బోర్లాపడిపోతాను. వాటిలో ఉన్నవన్నీ నావే. ఎంత సంతోషం!" అవును వాగ్దానాల మీద బోర్లా పడిపోయి వాటిల్లోని ఐశ్వర్యానంతటినీ కౌగలించుకుంటే అవన్నీ మనవే.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Every place that the sole of your foot shall tread upon, that have I given unto you - (Josh - 1:3)

Beside the literal ground, unoccupied for Christ, there is the unclaimed, untrodden territory of Divine promises. What did God say to Joshua? “Every place that the sole of your foot shall tread upon, that have I given unto you,” and then He draws the outlines of the Land of Promise—all theirs on one condition: that they shall march through the length and breadth of it, and measure it off with their own feet.

They never did that to more than one-third of the property, and consequently, they never had more than one-third; they had just what they measured off, and no more.

In 2 Peter, we read of the “land of promise” that is opened up to us, and it is God’s will that we should, as it were, measure off that territory by the feet of obedient faith and believing obedience, thus claiming and appropriating it for our own.

How many of us have ever taken possession of the promises of God in the name of Christ?

Here is a magnificent territory for faith to lay hold on and march through the length and breadth, and faith has never done it yet.

Let us enter into all our inheritance. Let us lift up our eyes to the north and to the south, to the east and to the west, and hear Him say, “All the land that thou seest will I give to thee.” —A. T. Pierson

Wherever Judah should set his foot that should be his; wherever Benjamin should set his foot, that should be his. Each should get his inheritance by setting his foot upon it. Now, think you not, when either had set his foot upon a given territory, he did not instantly and instinctively feel, “This is mine”?

An old colored man, who had a marvelous experience in grace, was asked: “Daniel, why is it that you have so much peace and joy in religion?” “O Massa!” he replied, “I just fall flat on the exceeding great and precious promises, and I have all that is in them. Glory! Glory!” He who falls flat on the promises feels that all the riches embraced in them are his. —Faith Papers

The Marquis of Salisbury was criticized for his Colonial policies and replied: “Gentlemen, get larger maps.”

Hidden Workers

 

యోహాను ఏ సూచక క్రియను చేయలేదుగాని యీయనను గూర్చి యోహాను చెప్పిన సంగతులన్నియు సత్యమైనవనిరి - (యోహాను 10:41).

నీ గురించి నువ్వు చాలాసార్లు చిరాకుపడి ఉండొచ్చు. నువ్వు పెద్ద తెలివిగలవాడివి కాదు. ప్రత్యేకమైన వరాలేమీ లేవు. దేన్లోనూ నీకు ప్రత్యేకమైన ప్రావీణ్యత లేదు. నీది సగటు జీవితం. నీ జీవితంలో గడిచే రోజులన్నీ ఒకేలాగా చప్పిడిగా ఉంటున్నాయి.

అయినా పర్వాలేదు. నీ బ్రతుకు గొప్ప మహత్తుని సంతరించుకోగలదు. యోహాను ఏమీ అద్భుతాలను చెయ్యలేదు. కాని యేసుప్రభువు అతన్ని గురించి ఏమని చెప్పాడు?  'స్త్రీలు కన్నవారిలో యోహానుకన్న గొప్పవాడు లేడు.'

యోహాను ముఖ్య విధి ఏమిటంటే వెలుగును గూర్చి సాక్ష్యమివ్వడం. ఈ పనే నువ్వూ నేనూ చేపట్టాలి. అరణ్యంలో వినిపించే ఒక శబ్దంగా మాత్రమే ఉండిపోవడానికి యోహానుకు అభ్యంతరం లేదు. వినిపించడమేగాని, కనిపించని స్వరంగా ఉండి పోవడానికి సిద్ధపడు. అద్దం వెనుక వేసిన రంగు బయటికి కనిపించదు గాని అది సూర్యతేజాన్ని ప్రతిబింబిస్తుంది. సూర్యోదయమౌతూ ఉండగా పిల్లగాలి వీచి 'తెల్లారుతోంది' అంటూ ప్రకటించి తిరిగి చప్పబడిపోతుంది.

అతి సాధారణమైన, అత్యల్పమైన పనుల్ని కూడా దేవుడు నిన్ను కనిపెట్టి చూస్తున్నాడన్నట్టుగా చెయ్యి. నీకు సరిపడని మనుషులతో నివసించవలసి వచ్చినప్పుడు వాళ్ల ప్రేమను చూరగొనడానికి ప్రయత్నించు.

విత్తనాలను చల్లుతున్న మనం, చిన్నచిన్న కాలువలను తవ్వుతున్న మనం, మనుషుల్లో క్రీస్తును గురించిన చిన్నచిన్న ఆలోచనలను నాటుతున్న మనం, అనుకుంటున్న దానికంటే ఎక్కువ సేవే చేస్తున్నాము. మన ద్వారా కొంచెం సువార్త విన్నవాళ్ళు వాటిని ఒక దినాన తలుచుకుని 'ఇక్కడిదాకా రావడానికి మాకు మొట్టమొదటిసారిగా మార్గం చూపినవి ఆ మాటలే' అంటారు. మన విషయం అంటారా మన సమాధులపై తాజ్ మహల్  కట్టకపోయినా ఫర్వాలేదు. కాని మనం చనిపోయినప్పుడు సాధారణమైన వ్యక్తులు మన సమాధి చుట్టూ చేరి అంటారు. "ఇతను మంచి మనిషండీ. ఇతనేవీ అద్భుతకార్యాలు చెయ్యలేదుకాని, క్రీస్తు మాటలు మాట్లాడాడు. ఆ మాటలే నేను క్రీస్తుని తెలుసుకునేలా చేసాయి."

వసంతం పిలిచింది

రేగడి నేలలో దాగిన

హరిత పత్రాలు వికసించాయి

ఆకుల కింద దాగిన పూలు

తలలెత్తి కిలకిలా నవ్వాయి

ఎన్నెన్ని అందాలు చందాలు

చామంతులు గులాబీలు

కంటికి కనిపించని పుష్పాలు

వెలుతురు పిలిచే సరికి

ఆకుల్ని తొలగించి తొంగిచూసాయి

ఎందరెందరో చేసారు

ఎన్నెన్నో పుణ్యకార్యాలు

ఆకుమాటున విరబూసే

ఆ అందాలను అరసినంతనే

ఆనందించేదెంతమంది?

విరిగి నలిగిన చితికిపోయిన గుండెల్లో

విశ్వాస ప్రేమ పుష్పాలు

పరలోకపు కాంతుల్ని విరజిమ్ముతూ

ప్రేమ సరాగాలతో వికసించి

ఆకుమాటున దాగి అందాలీనుతాయి

నీడల్లో చీకటి జాడల్లో

వీధుల్లో శ్రమలవాడల్లో

పూసే పూలు వెదజల్లే

విశ్వాస పరిమళం

పరిశీలనకందని పరమరహస్యం

మన మసక కంటికి అందక

ఉన్న అందాలెన్నో కాదా

పరలోకపు తోటమాలి దిగివచ్చి

దాగిన అందాలను వెలికి తీసి

వెలిగిస్తే కనిపిస్తాయి.

అజ్ఞాత వ్యక్తుల్లోనుంచి దేవుడు తన సేవకుల్ని ఎన్నుకుంటాడు -  లూకా 14:23.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

John did no miracle: but all things that John spake of this man were true - (John - 10:41)

You may be very discontented with yourself. You are no genius, have no brilliant gifts, and are inconspicuous for any special faculty. Mediocrity is the law of your existence. Your days are remarkable for nothing but sameness and insipidity. Yet you may live a great life.

John did no miracle, but Jesus said that among those born of women there had not appeared a greater than he.

John’s main business was to bear witness to the Light, and this may be yours and mine. John was content to be only a voice if men would think of Christ.

Be willing to be only a voice, heard but not seen; a mirror whose surface is lost to view, because it reflects the dazzling glory of the sun; a breeze that springs up just before daylight, and says, “The dawn! the dawn!” and then dies away.

Do the commonest and smallest things as beneath His eye. If you must live with uncongenial people, set to their conquest by love. If you have made a great mistake in your life, do not let it becloud all of it; but, locking the secret in your breast, compel it to yield strength and sweetness.

We are doing more good than we know, sowing seeds, starting streamlets, giving men true thoughts of Christ, to which they will refer one day as the first things that started them thinking of Him; and, of my part, I shall be satisfied if no great mausoleum is raised over my grave, but those simple souls shall gather there when I am gone, and say,

“He was a good man; he wrought no miracles, but he spake words about Christ, which led me to know Him for myself.” —George Matheson

“THY HIDDEN ONES” (Psa. 83:3)

“Thick green leaves from the soft brown earth,  

Happy springtime hath called them forth;  

The first faint promise of summer bloom  

Breathes from the fragrant, sweet perfume,  

Under the leaves.

“Lift them! what marvelous beauty lies  

Hidden beneath, from our thoughtless eyes!  

Mayflowers, rosy or purest white,  

Lift their cups to the sudden light,  

Under the leaves.

“Are there no lives whose holy deeds—  

Seen by no eye save His who reads  

Motive and action—in silence grow  

Into rare beauty, and bud and blow  

Under the leaves?

“Fair white flowers of faith and trust,  

Springing from spirits bruised and crushed;  

Blossoms of love, rose-tinted and bright,  

Touched and painted with Heaven’s own light  

Under the leaves.

“Full fresh clusters of duty borne,  

Fairest of all in that shadow grown;  

Wondrous the fragrance that sweet and rare  

Comes from the flower cups hidden there  

Under the leaves.

“Though unseen by our vision dim,  

Bud and blossom are known to Him;  

Wait we content for His heavenly ray—  

Wait till our Master Himself one day  

Lifteth the leaves.”

“God calls many of His most valued workers from the unknown multitude” (Luke 14:23).

The Blessing of the Lion

 

గొర్రెలను కాయుచుండ సింహమును ఎలుగుబంటియును వచ్చెను - (1 సమూ 17:34).

దేవునిలో నమ్మిక  ఉంచిన యువకుడైన దావీదుతో పరిచయం కావడం మనకి బలాన్నీ ప్రోత్సాహాన్నీఇస్తుంది. దేవుని పై విశ్వాసం మూలంగా అతను ఒక సింహాన్నీ, ఎలుగుబంటినీ చంపాడు. అటుపైన బలాఢ్యుడైన గొల్యాతును హతమార్చాడు. గొర్రెల మందను చెదరగొట్టడానికి వచ్చిన ఎలుగుబంటి దావీదు పాలిట గొప్ప అవకాశమైంది. ఆ సింహం  వచ్చినప్పుడు గనుక తొట్రుపడి పారిపోయి ఉంటే దేవుడు అతని కోసం ఉంచిన అవకాశాన్ని జారవిడుచుకునేవాడే. ఇశ్రాయేలీయులకి దేవుడేర్పరచిన రాజుగా ఎన్నటికీ పట్టాభిషేకం పొందేవాడు కాడు.

సింహం రావడం దేవుని ప్రత్యేక ఆశీర్వాదమనీ ఎవరూ అనుకోరు. ఇది హడలగొట్టే సంఘటనే. కాని సింహం అనేది మారువేషంలో ఉన్న దేవుని అవకాశం. మనకెదురయ్యే ప్రతి ఆవేదనూ మనం సరైన దృష్టితో చూసినట్లయితే అవన్నీ అవకాశాలుగా మారిపోతాయి. వచ్చే ప్రతి శోధనా మన పెరుగుదలకి ఒక మెట్టు.

సింహం వచ్చినప్పుడు దాని ఆకారం ఎంత భయానకంగా ఉన్నప్పటికీ దాన్ని దేవుడు ఇచ్చిన అవకాశంగా గ్రహించండి. దేవుని సన్నిధి గుడారాన్ని మేక వెంట్రుకలతో అలంకరించారు. దాంట్లో ఏ విధమైన మహిమైనా ఉంటుందని చూసిన వాళ్ళు ఎవరనుకోగలరు? అలాంటి కంటికింపుగా లేనివాటిల్లోనే దేవుని మహిమ దాగి ఉంటుంది. శోధనల్లో, శ్రమల్లో, ఆపదల్లో, దారిద్ర్యంలో మనం దేవుణ్ణి చూడగలిగేలా ఆయన మన కన్నులు తెరుచును గాక.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

And there came a lion - (1 Sam - 17:34)

It is a source of inspiration and strength to come in touch with the youthful David, trusting God. Through faith in God, he conquered a lion and a bear and afterward overthrew the mighty Goliath. When that lion came to despoil that flock, it came as a wondrous opportunity to David. If he had failed or faltered he would have missed God’s opportunity for him and probably would never have come to be God’s chosen king of Israel. “And there came a lion.”

One would not think that a lion was a special blessing from God; one would think that only an occasion of alarm. The lion was God’s opportunity in disguise. Every difficulty that presents itself to us, if we receive it in the right way, is God’s opportunity. Every temptation that comes is God’s opportunity.

When the “lion” comes, recognize it as God’s opportunity no matter how rough the exterior. The very tabernacle of God was covered with badgers’ skins and goats’ hair; one would not think there would be any glory there. The Shekinah of God was manifest under that kind of covering. May God open our eyes to see Him, whether in temptations, trials, dangers, or misfortunes. —C. H. P.

Active Faith

 (నమ్ముట) నీవలననైతే, నమ్మువానికి సమస్తమును సాధ్యమే - (మార్కు 9:23)

మా మీటింగుల్లో ఒక నీగ్రో సోదరి ఓసారి విశ్వాసానికి నిర్వచనం చెప్పింది. ఇంతకంటే మంచి నిర్వచనం మేమెప్పుడూ వినలేదు. అవసరంలో దేవుని సహాయాన్ని ఎలా పొందాలి? అన్న ప్రశ్నకి ఆవిడ సమాధానం చెప్తూ ఈ నిర్వచనం ఇచ్చింది. ఆ ప్రశ్న అడగ్గానే ఆవిడ తన వ్రేలితో అడిగిన వ్యక్తి వైపుకి చూపిస్తూ గట్టిగా అంది. “ఆయన దాన్ని చేస్తాడు అని నమ్మాలి. నమ్మితే అది జరిగిపోతుంది." మనందరం వేసే తప్పటడుగేమిటంటే ఒక పనిని జరిగించమని దేవుణ్ణి అడిగాక అది జరిగిపోయిందని నమ్మము. ఆయనకి సహాయం చెయ్యడానికి ప్రయత్నిస్తుంటాము. లేకపోతే ఆయనకి సహాయం చెయ్యమని ఇతరులను పురిగొల్పుతుంటాము. ఆయన దాన్నెలా చెయ్యగలడో అని చూస్తుంటాము.

దేవుడు 'అవును' అన్న మాటకి విశ్వాసం 'ఆమేన్' అనే మాటను జోడిస్తుంది. తన చేతులు దులిపివేసుకుని దేవునికే అంతా వదిలేస్తుంది. “నీ మార్గములు యెహోవాకు అప్పగింపుము. ఆయనయందు నమ్మికయుంచుము. పనిచేయువాడు ఆయనే.” ఇదే నా విశ్వాస భాష. 

దేవుడిచ్చిన మాటపై

ఆశ పెట్టుకున్నాను

ప్రార్థన ఆలకించాడని

ప్రణుతిస్తున్నాను

ఆయనే చూసుకుంటాడు

జీవమున్న విశ్వాసం వాగ్దానం కోసం కృతజ్ఞతలు చెప్తుంది. ఆ వాగ్దానం ఇంకా నెరవేరనప్పటికీ, దేవుడు రాసిచ్చిన ప్రమాణ పత్రాలు కరెన్సీ నోట్లంత విలువగలవే.

వాక్యం నిజమని నమ్ముతుంది మామూలు విశ్వాసం. కాని ముందడుగు వెయ్యదు. జీవం గల విశ్వాసం నమ్మి, దాని ప్రకారం పనిచెయ్యడం ప్రారంభించి నిరూపిస్తుంది.

మామూలు విశ్వాసం ఇలా అంటుంది

 - 'అవును నేను నమ్ముతున్నాను.’ ఆయన మాటలన్నీ సత్యాలే. ఆయన చెయ్యలేనిదేమీ లేదు. నెరవేర్చే ఉద్దేశం లేకపోతే ఆయన వాగ్దానం చెయ్యడు. 'ముందుకు సాగిపో' అంటూ నన్నాజ్ఞాపించాడు. కాని ఎదురుగా అడ్డుగోడ కనిపిస్తున్నది. యొర్దాను నది దారి ఇచ్చినప్పుడు కనాను దేశంలోకి ప్రవేశిస్తాను. “లేచి నీ పడకనెత్తుకొని నడువు” అంటున్న ఆయన స్వరం విన్నాను. ‘నీ చచ్చుబడిన చెయ్యి చాపు' అని ఆజ్ఞాపించడం విన్నాను. నాకు మరికాస్త బలం చిక్కాక తప్పకుండా నిలబడతాను. స్వస్థతా శక్తి నాలో ప్రవేశించిన తరువాత పనికిరాని నా చేతిని తిరిగి ఉపయోగిస్తాను. దేవుడు సమర్థుడే అని నాకు తెలుసు. సమస్తాన్నీ జరిగించడానికి ఇష్టపడుతున్నాడని తెలుసు. ఆయన చేసిన ప్రతి వాగ్దానం ఎప్పుడో ఒకప్పుడు నెరవేరుతుందని తెలుసు.

అయితే జీవం గల విశ్వాసం ఇలా అంటుంది

“నేను నమ్ముతున్నాను. వాగ్దానాలను నేను గ్రహిస్తున్నప్పుడే దేవుడు ప్రతి వాగ్దానాన్నీ నిజం చేస్తాడని నాకు తెలుసు. నీళ్ళలోకి అడుగు పెడతాను. నాకక్కడ దారి ఏర్పడుతుంది. ముందుకి సాగి దేశాన్ని స్వాధీనపరచుకుంటాను. నన్నెవ్వరూ ఆపలేరు. ఆయన ఆజ్ఞ ఇవ్వగానే లేచి నిలబడతాను. సంతోషంతో నడిచి వెళ్ళిపోతాను. నా చెయ్యి నేను చాపగానే బాగవుతుంది. ఆయన ఇచ్చిన మాట తప్పించి ఇక ఎండిపోయిన నాకు కావలసిందేముంది. సూచక క్రియల కోసం, అద్భుతాల కోసం చూడను. వ్యతిరేకపు బాధలేవీ వినను. దేవుడు సమర్ధుడని నాకు తెలుసు. ఆయన వాగ్దానాలన్నీ నిజమేనని ఈ క్షణంలోనే నమ్ముతున్నాను.”

మామూలు విశ్వాసం

పగటివేళ  వెలుగు ఉన్నప్పుడు స్తోత్రాలు చెల్లిస్తుంది.

జీవం గల విశ్వాసం

కారుచీకటిలో కూడా కీర్తిస్తుంది.

నీది ఏ రకమైన విశ్వాసం?

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

If thou canst believe, all things are possible to him that believeth - (Mark - 9:23)

Seldom have we heard a better definition of faith than was given once in one of our meetings, by a dear old colored woman, as she answered the question of a young man how to take the Lord for needed help.

In her characteristic way, pointing her finger toward him, she said with great emphasis: “You’ve just got to believe that He’s done it and it’s done.” The great danger with most of us is that, after we ask Him to do it, we do not believe that it is done, but we keep on helping Him and getting others to help Him; and waiting to see how He is going to do it.

Faith adds its “Amen” to God’s “Yea,” and then takes its hands-off, and leaves God to finish His work. Its language is, "Commit thy way unto the Lord, trust also in him; and he worketh.’ —Days of Heaven upon Earth

“I simply take Him at His word,  

I praise Him that my prayer is heard,  

And claim my answer from the Lord;  

I take, He undertakes.”  

An active faith can give thanks for a promise, though it is not as yet performed; knowing that God’s bonds are as good as ready money. —Matthew Henry

Passive faith accepts the word as true  

But never moves.  

Active faith begins the work to do,  

And thereby proves.  

Passive faith says, "I believe it! every word of God is true.  

Well, I know He hath not spoken what He cannot, will not, do.  

He hath bidden me, ’Go forward!’ but a closed-up way I see,  

When the waters are divided, soon in Canaan’s land I’ll be.  

Lo! I hear His voice commanding, ’Rise and walk: take up thy bed’;  

And, ’Stretch forth thy withered member!’ which for so long has been dead.  

When I am a little stronger, then, I know I’ll surely stand:  

When there comes a thrill of heating, I will use with ease My other hand.  

Yes, I know that ’God is able’ and full willing all to do:  

I believe that every promise, sometime, will to me come true.”

Active faith says, "I believe it! and the promise now I take,  

Knowing well, as I receive it, God, each promise, real will make.  

So I step into the waters, finding there an open way;  

Onward press, the land possessing; nothing can my progress stay.  

Yea, I rise at His commanding, walk straightway, and joyfully:  

This, my hand, so sadly shriveled, as I reach, restored shall be.  

What beyond His faithful promise, would I wish or do I need?  

Looking not for ’signs or wonders,’ I’ll no contradiction heed.  

Well, I know that ’God is able,’ and full willing all to do:  

I believe that every promise, at this moment can come true.”

Passive faith but praises in the light,  

When sun doth shine.  

Active faith will praise in the darkest night—  

Which faith is thine?

Wait With Patience

 

యెహోవా యెదుట మౌనముగానుండి ఆయన కొరకు కనిపెట్టుకొనుము - (కీర్తన 37:7). 

నువ్వు ప్రార్థించి, ప్రార్థించి, కనిపెట్టి చూసినా ఫలితమేమి లేదా? ఏవీ కదలకుండా ఉన్నవి ఉన్నచోటే ఉండిపోవడాన్ని చూసి విసుగెత్తిందా? అన్నిటినీ విసిరికొట్టి వెళ్ళిపోవాలనిపిస్తున్నదా? ఒకవేళ నువ్వు కనిపెట్టవలసిన విధంగా కనిపెట్టలేదేమో. అలాంటప్పుడు ఆయన్ని కలుసుకోవలసిన సరైన చోటున నువ్వు ఉండలేవు.

ఓపికతో దానికొరకు కనిపెట్టుదుము (రోమా 8:25). ఓపిక ఆందోళనను తొలగిస్తుంది. ఆయన వస్తానన్నాడు. ఆయన వాగ్దానాలు ఉన్నాయంటే ఆయన సన్నిధి ఉన్నట్టే. 

(1) ఓపిక నీ ఏడుపును తొలగిస్తుంది. ఎందుకు విచారంగా నిర్లిప్తంగా ఉంటావు? నీ అవసరం నీకంటే దేవునికే బాగా తెలుసు. కాని ఇప్పుడే దాన్ని నీకనుగ్రహించకుండా ఉండడంలో ఆయన ఉద్దేశమేమంటే ఆ పరిస్థితిలోనుండి ఇంకా ఎక్కువ మహిమను వెలికి తేవాలని. స్వంతగా పనిచెయ్యడాన్ని సహనం దూరం చేస్తుంది. నువ్వు చెయ్యవలసిన పని ఒక్కటే - నమ్ము (యోహాను 8:20).  నువ్వు కేవలం నమ్మితే అంతా సవ్యంగానే ఉందని గ్రహిస్తావు.

(2) ఓపిక అవసరాలన్నిటినీ తొలగిస్తుంది.

నీవు కోరుకున్నదాని గురించిన నీ అభిలాష బహుశా అది జరగడం వల్ల నెరవేరే దేవుని చిత్తంపై నీ అభిలాషకంటే గొప్పదేమో.

(3) ఓపిక బలహీనతను తీసివేస్తుంది .

ఆలస్యమవుతున్నకొద్దీ నిరాశ పెంచుకుని అడిగినదాన్ని వదిలెయ్యవద్దు. దేవుడు నువ్వడిగిన దానికంటే ఎక్కువ మొత్తం నీ కోసం సిద్ధం చేస్తున్నాడని నమ్మి దాన్ని స్వీకరించడానికి సిద్ధపడాలి.

(4) ఓపిక అనేది తత్తరపాటును నిరోధిస్తుంది.

నన్ను పట్టుకొని లేవనెత్తి నిలువబెట్టెను (దానియేలు 8:18). ఆయన ఇచ్చిన సహనం మనలో ఉంటే మనం వేచియున్న సమయమంతా స్థిరంగా ఉంటాము.

(5) ఓపిక దేవుణ్ణి ఆరాధిస్తుంది.

స్తుతులతో కూడిన ఓపిక, ఆనందముతో కూడిన పూర్ణమైన ఓర్పును, దీర్ఘశాంతమును (కొలస్సీ 1:11) అతి శ్రేష్టమైనవి.

ఓర్పు తన క్రియను కొనసాగింపనీయుడి (యాకోబు 1:4). నీవు దేవుని కొరకు కనిపెట్టే కొలది ఆత్మసమృద్ధి పొందుతావు.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Rest in the Lord, and wait patiently for him - (Ps  - 37:7)

Have you prayed and prayed and waited and waited, and still there is no manifestation?

Are you tired of seeing nothing move? Are you just at the point of giving it all up? Perhaps you have not waited in the right way? This would take you out of the right place the place where He can meet you.

“With patience wait” (Rom. 8:25). Patience takes away worry. He said He would come, and His promise is equal to His presence. Patience takes away your weeping. Why feel sad and despondent? He knows your need better than you do, and His purpose in waiting is to bring more glory out of it all. Patience takes away self-works. The work He desires is that you “believe” (John 6:29), and when you believe, you may then know that all is well. Patience takes away all want. Your desire for the thing you wish is perhaps stronger than your desire for the will of God to be fulfilled in its arrival.

Patience takes away all weakening. Instead of having the delaying time, a time of letting go, know that God is getting a larger supply ready and must get you ready too. Patience takes away all wobbling. “Make me stand upon my standing” (Daniel 8:18, margin). God’s foundations are steady; and when His patience is within, we are steady while we wait. Patience gives worship. A praiseful patience sometimes “long-suffering with joyfulness” (Col. 1:11) is the best part of it all. “Let (all these phases of) patience have her perfect work” (James 1:4), while you wait, and you will find great enrichment. —C. H. P.

Hold steady when the fires burn,  

When inner lessons come to learn,  

And from this path, there seems no turn  

“Let patience have her perfect work.”  

—L.S.P.

Victorious Living is Possible

 మీకు అసాధ్యమైనది ఏదియునుండదు - (మత్తయి 17:21). 

దేవుని శక్తి మీద ఆధారపడడానికి ఇష్టపడేవాళ్ళకి ఆయన వాగ్దానాలను ఉన్నవి ఉన్నట్టుగా నమ్మి వాటిని తమ జీవితాల్లో నిజం చేసుకోవడం సాధ్యమే. దిన దినం నీ భారాన్నంతా ఆయన మీద వేసి, శాంతిని పొందగలగడం సాధ్యమే. మన మనస్సులోని ఆలోచనలను, అభిప్రాయాలను నిజంగా పరిశుద్ధపరచుకోవడమన్నది తేలికే. ప్రతిదానిలోనూ దేవుని చిత్తాన్ని చూడడం, దానికి నిట్టూర్పుతో కాక సంగీతాలతో తలవంచడం సాధ్యమే.

దైవశక్తిని ఆశ్రయించి అంతరంగంలో బలపడడం సాధ్యమే. గతంలో మనకి బలహీనతలను కలిగించిన విషయాలనూ, పరిశుద్ధతతో, తగ్గింపు స్వభావంతో ఉందామన్న మన పట్టుదలను వమ్ముచేసిన విషయాలను గుర్తించాలి. మనల్ని ప్రేమించి మనలో తన చిత్తానికి లోబడే మనస్సుని పుట్టించి, తన శక్తిని మనలో నాటిన దేవుని ద్వారా పాపానికి మన మీద అధికారం లేకుండా చేసుకోవచ్చు. 

ఇవన్నీ దైవసంబంధంగా జరగవలసినవి. ఎందుకంటే ఇవన్నీ దేవుని పనులు. వీటిని మనం  నిజంగా అనుభవిస్తే ఆయన పాదాల దగ్గర మోకరించి ఇంకా ఇంకా ఇలాటి విషయాలను గురించి తృష్టగొంటాము.

ప్రతిదినం, ప్రతిగంట, ప్రతిక్షణం క్రీస్తులో పరిశుద్ధాత్మ శక్తి ద్వారా దేవునితో నడవడం కంటే తక్కువైన అనుభవాన్ని కోరుకోము.

మనకిష్టం వచ్చినంతగా దేవుణ్ణి మనం వాడుకోవచ్చు. తన ఖజానా తాళం చెవుల్ని క్రీస్తు మన చేతిలో పెట్టాడు. మనకిష్టం వచ్చినంత తీసుకోమన్నాడు. ఏదైనా బ్యాంకు ఇనప్పెట్టె తెరిచి ఒక మనిషిని నీ ఇష్టం వచ్చినంత తీసుకోమంటే అతను ఒక రూపాయి మాత్రం తీసుకుని బయటికి వచ్చేస్తే, అతను పేదవాడైనందున ఎవరిది తప్పు? దేవుని ఉచిత వరాలు ఈనాటి క్రైస్తవుల దగ్గర అంత తక్కువగా ఉంటున్నాయంటే ఎవరిది ఆ తప్పు?

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Nothing shall be impossible unto you - (Matt  - 17:20)

It is possible, for those who really are willing to reckon on the power of the Lord for keeping and victory, to lead a life in which His promises are taken as they stand and are found to be true.

It is possible to cast all our care upon Him daily and to enjoy deep peace in doing it.

It is possible to have the thoughts and imaginations of our hearts purified, in the deepest meaning of the word.

It is possible to see the will of God in everything and to receive it, not with sighing, but with singing.

possible by taking complete refuge in Divine power to become strong through and through; and, where previously our greatest weakness lay, to find that things which formerly upset all our resolves to be patient, or pure, or humble, furnish today an opportunity—through Him who loved us, and works in us an agreement with His will and a blessed sense of His presence and His power—to make sin powerless over us.

These things are DIVINE POSSIBILITIES, and because they are His work, the true experience of them will always cause us to bow lower at His feet and to learn to thirst and long for more.

We cannot possibly be satisfied with anything less—each day, each hour, each moment, in Christ, through the power of the Holy Spirit—than to WALK WITH GOD. —H. C. G. Moule

We may have as much of God as we will. Christ puts the key of the treasure-chamber into our hand, and bids us take all that we want. If a man is admitted into the bullion vault of a bank, and told to help himself, and comes out with one cent, whose fault is it that he is poor? Whose fault is it that Christian people generally have such scanty portions of the free riches of God? —McLaren.

Pruned to Yield Fruit

ఫలించు ప్రతి తీగె మరి ఎక్కువగా ఫలింపవలెనని దానిలోని పనికిరాని తీగెలను తీసివేయును*_ - (యోహాను 15:2)

ఒక భక్తురాలు తనకి ఒకదానివెంట ఒకటిగా వస్తున్న కష్టాలను చూసి విస్మయం చెందుతూ ఉండేది. ఒక రోజున ఒక ద్రాక్షతోట ప్రక్కగా నడిచివెళ్తూ ఒత్తుగా ఏపుగా పెరిగిన ద్రాక్ష ఆకుల్నీ, తీగెల్నీ చూసిందామె. నేలంతా పిచ్చిమొక్కలు, గడ్డి పెరిగి ఉన్నాయి. తోటంతా తోటమాలికి ఏమీ శ్రద్ద లేదన్న విషయాన్ని చాటి చెప్తున్నది. ఈ విషయాన్ని ఆలోచిస్తుంటే పరలోకపు తోటమాలి ఆమె చెవిలో ఒక విలువైన సందేశాన్ని ఊదాడు.

“నా ప్రియకుమారీ, నీ జీవితంలో పదే పదే వస్తున్న శ్రమలకి ఆశ్చర్య పోతున్నావు కదూ. అదిగో ఆ ద్రాక్షతోటను చూసి నేర్చుకో. ఆ సంవత్సరానికి ఇక ఆ తోటవల్ల రావలసిన పంటంతా వచ్చేసిన తరువాతే తోటమాలి దాన్ని పట్టించు కోవడం మానేస్తాడు. దాని కలుపు తీయడు. ఆకుల్ని కొమ్మల్ని కత్తిరించడు. ఎరువు, మందుల్ని వేయడు, ద్రాక్షపళ్ళు కాసే కాలం అయిపోయింది గనుక ఇక ఆ తోటని అలా వదిలేస్తాడు. ఆ తోటని ఇక ఎంత బాగుచేసినా ఆ యేడు పండ్లు కాయవు. బాధలనుండి విముక్తులైన వాళ్ళు చాలామంది ఇక దేవునికి అంతగా అవసరంలేని వాళ్ళన్నమాట. అయితే నీ జీవితాన్ని కూడా పట్టించుకోకుండా వదిలెయ్యమంటావా?” శంకలు వదిలిన ఆ హృదయం అరిచింది “వద్దు ప్రభువా!”

*ఫలించే కొమ్మనే కత్తిరిస్తారు*

*ఆ కొమ్మే మరిన్ని ఫలాలనిస్తుంది*

*నీ ఆనంద జీవితం కూలిపోయిందా*

*నీ ఆశలు అడియాసలైనాయా*

*నీ కలలు, కోరికలు, ఆశయాలు నశించి*

*అణగారిపోతే ఆనందించు, ఇది దేవుని పనే*

*ఆయన చేతుల్లో కత్తెర ఉన్నది*

*కొంత ఫలించిన నీ జీవితం మరింత*

*ఫలభరితమవుతుంది*

--------------------------------------------------------------------

_*And every branch that beareth fruit he purgeth it, that it may bring forth more fruit*_ - (John - 15:2)

A child of God was dazed by the variety of afflictions which seemed to make her their target. Walking past a vineyard in the rich autumnal glow she noticed the untrimmed appearance and the luxuriant wealth of leaves on the vines, that the ground was given over to a tangle of weeds and grass, and that the whole place looked utterly uncared for; and as she pondered, the Heavenly Gardener whispered so precious a message that she would fain pass it on:

“My dear child, are you wondering at the sequence of trials in your life? Behold that vineyard and learn of it. The gardener ceases to prune, to trim, to harrow, or to pluck the ripe fruit only when he expects nothing more from the vine during that season. It is left to itself, because the season of fruit is past and further effort for the present would yield no profit. Comparative uselessness is the condition of freedom from suffering. Do you then wish me to cease pruning your life? Shall I leave you alone?” And the comforted heart cried, “No!”

—Homera Homer-Dixon

It is the branch that bears the fruit,  

That feels the knife,  

To prune it for a larger growth,  

A fuller life.  

Though every budding twig be lopped,  

And every grace  

Of swaying tendril, springing leaf,  

Be lost a space.  

O thou whose life of joy seems reft,  

Of beauty shorn;  

Whose aspirations lie in dust,  

All bruised and torn,  

Rejoice, tho’ each desire, each dream,  

Each hope of thine  

Shall fall and fade; it is the hand  

Of Love Divine  

That holds the knife, that cuts and breaks  

With tenderest touch,  

That thou, whose life has borne some fruit  

May’st now bear much.  

—Annie Johnson Flint

Faith Becomes sight

 ప్రార్థన చేయునప్పుడు మీరు అడుగుచున్న వాటినెల్లను పొందియున్నామని నమ్ముడి;  అప్పుడు అవి మీకు కలుగునని మీతో చెప్పుచున్నాను - (మార్కు 11:24).

మా చిన్న కొడుకు పదేళ్ళ వయస్సులో ఉన్నప్పుడు వాళ్ళ మామ్మ వాడికి క్రిస్మస్ బహుమతిగా ఒక స్టాంపుల ఆల్బమ్ ఇస్తానని మాట ఇచ్చింది. క్రిస్మస్ వచ్చేసింది కాని ఆల్బమ్ రాలేదు. మామ్మ దగ్గర్నునుండి ఉత్తరం కూడా రాలేదు. ఈ విషయాన్నెవరూ ప్రస్తావించ లేదు. వాడి స్నేహితులు వాడి క్రిస్మస్ బహుమతుల్ని చూడ్డానికి వచ్చారు. తనకి వచ్చిన బహుమతులన్నీ వాళ్ళకి చూపించాక అన్నాడు మావాడు “ఇవి కాక మా మామ్మ పంపించిన స్టాంపుల ఆల్బమ్.” నాకు ఆశ్చర్యమేసింది.

చాలామందితో అలానే  చెప్తూ వచ్చాడు. ఒకసారి వాడిని పిలిచి అడిగాను “జార్జ్, మామ్మగారు నీకు ఆల్బమ్ పంపించలేదు కదా, ఉందని ఎందుకు చెబుతున్నావు?”

జార్జి నావంక విచిత్రంగా చూసాడు. అసలా ప్రశ్న అడగవలసిన అవసరం ఏమొచ్చిందన్నట్టు ప్రశ్నార్థకంగా మొహం పెట్టి అన్నాడు. “అదేమిటమ్మా, మామ్మగారు పంపుతానని చెప్పిందిగా, చెప్తే పంపినట్టే" వాడి విశ్వాసాన్ని వమ్ముచేసే మాట ఏమి అనడానికి నాకు నోరు రాలేదు.

ఒక నెల గడిచిపోయింది. ఆల్బమ్ జాడలేదు. చివరికి ఒక రోజున జార్జి విశ్వాసం ఎలా ఉందో చూద్దామని కొంత, నిజంగానే ఆల్బమ్ ఎందుకు రాలేదా అనే సంశయంతో కొంత, వాణ్ణి పిలిచాను.

“మీ మామ్మగారు నీ ఆల్బమ్ గురించి మరిచిపోయినట్టుంది.” “లేదమ్మా" జార్జి స్థిరంగా జవాబిచ్చాడు. “ఎన్నటికి మర్చిపోదు.”

నమ్మకంతో వెలిగిపోతున్న ఆ పసిమొహాన్ని చూసాను. కాస్సేపు నేనన్నది నిజమేనేమో అన్న అనుమానపు నీడలు అందులో కదలాడినాయి. అంతలోకే మొహం కాంతివంతమైంది.

“అమ్మా, ఆల్బమ్ గురించి థ్యాంక్స్ చెప్తూ మామ్మగారికి ఉత్తరం రాస్తే ఎలా ఉంటుంది” అన్నాడు.

“ఏమో, ప్రయత్నించి చూడు” అన్నాను.

ఒక గొప్ప ఆధ్యాత్మిక సత్యం నాలో ఉదయించింది. జార్జి నిమిషాలమీద ఒక ఉత్తరం రాసేసి పోస్టు చేసాడు. ఈల వేసుకుంటూ మామ్మగారి మీద తనకి ఉన్న విశ్వాసంతో తేలిక హృదయంతో వెళ్ళిపోయాడు. వెంటనే జవాబు వచ్చింది.

"ప్రియమైన జార్జి, నీకు ఆల్బమ్ ఇస్తానన్న మాటను నేను మర్చిపోలేదు. నువ్వు అడిగిన ఆల్బమ్ గురించి ప్రయత్నించాను. నీకు కావల్సింది దొరకలేదు. అందుకని న్యూయార్క్ వెళ్ళాను. క్రిస్మస్ గడిచిపోయాక తిరిగి రాలేకపోయాను. అక్కడ దొరికింది కూడా నువ్వడిగింది కాదు. అందుకని మళ్ళీ మరొకదాని కోసం రాసాను. అదింకా రాలేదు. నీకిప్పుడు మూడు డాలర్లు పంపిస్తున్నాను. చికాగోలో నీక్కావలసింది కొనుక్కో” - ప్రేమతో మామ్మగారు. 

జార్జి ఆ ఉత్తరాన్ని విజయగర్వంతో చదువుకున్నాడు. “అమ్మా, నేను చెప్పలేదూ” అనిన వాడి మాట సందేహాల్లేని ఆ హృదయపు లోతుల్లోనుండి వచ్చింది. ఆ ఆల్బమ్ వస్తుందన్న వాడి ఆశ అన్ని నిరాశలనూ జయించే ఆశ. జార్జి నమ్మకంతో కనిపెడుతున్నంతసేపూ మామ్మగారు దాని కోసం పనిచేస్తూనే ఉంది. కాలం సంపూర్ణమైనప్పుడు విశ్వాసానికి రూపం వచ్చింది.

దేవుని వాగ్దానాల మీదికి అడుగు వెయ్యబోయే ముందు మనం ఎక్కడ అడుగు వేస్తున్నామో దాన్ని చూడాలనుకోవడం మానవసహజమైన బలహీనత. కాని యేసు ప్రభువు తోమాకీ, అతని తరువాత వచ్చిన ఎంతోమంది నమ్మకం లేనివారికీ చెప్పాడు, " చూచి నమ్మినవారికంటే చూడక నమ్మినవారు ధన్యులు ".

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

For this reason, I tell you, whatever you pray and ask for, believe that you have received it, and it will be yours - (Mark - 11:24)

When my little son was about ten years of age, his grandmother promised him a stamp album for Christmas. Christmas came, but no stamp album, and no word from grandmother. The matter, however, was not mentioned; but when his playmates came to see his Christmas presents, I was astonished, after he had named over this and that as gifts received, to hear him add,

“And a stamp album from grandmother.”

I had heard it several times, when I called him to me, and said, “But, Georgie, you did not get an album from your grandmother. Why do you say so?”

There was a wondering look on his face as if he thought it strange that I should ask such a question, and he replied, “Well, mamma, grandma said, so it is the same as.” I could not say a word to check his faith.

A month went by, and nothing was heard from the album. Finally, one day, I said, to test his faith, and really wondering in my heart why the album had not been sent,

“Well, Georgie, I think grandma has forgotten her promise.”

“Oh, no, mamma,” he quickly and firmly said, “she hasn’t.”

I watched the dear, trusting face, which, for a while, looked very sober, as if debating the possibilities I had suggested. Finally, a bright light passed over it, and he said,

“Mamma, do you think it would do any good if I should write to her thanking her for the album?”

“I do not know,” I said, “but you might try it.”

A rich spiritual truth began to dawn upon me. In a few minutes, a letter was prepared and committed to the mail, and he went off whistling his confidence in his grandma. In just a short time a letter came, saying:

“My dear Georgie: I have not forgotten my promise to you, of an album. I tried to get such a book as you desired, but could not get the sort you wanted; so I sent it on to New York. It did not get here till after Christmas, and it was still not right, so I sent for another, and as it has not come as yet, I send you three dollars to get one in Chicago. Your loving grandma.”

“As he read the letter, his face was the face of a victor. ”Now, mamma, didn’t I tell you?“ came from the depths of a heart that never doubted, that, ”against hope, believed in hope" that the stamp album would come. While he was trusting, grandma was working, and in due season faith became sight.

It is so human to want sight when we step out on the promises of God, but our Savior said to Thomas, and to the long roll of doubters who have ever since followed him: “Blessed are they who have not seen, and yet have believed.” —Mrs. Rounds

Believing Before Seeing

 నేను ఇశ్రాయేలీయుల కిచ్చుచున్న దేశమునకు వెళ్ళుడి - (యెహోషువ 1:2).

దేవుడిక్కడ వర్తమాన కాలంలోనే మాట్లాడుతున్నాడు. తాను 'చెయ్యబోయే పని' అనడం లేదు. కాని ఇప్పుడే ఈ క్షణమే ‘ఇస్తున్న దేశం' అంటున్నాడు. విశ్వాసం కూడా ఇలానే మాట్లాడుతుంది. దేవుడు ఇలానే ఎప్పుడూ ఇస్తుంటాడు. కాబట్టి ఈ రోజున ఇప్పుడే దేవుడు నిన్ను కలుసుకుంటున్నాడు. ఇది నీ విశ్వాసానికి పరీక్ష.  ‘విశ్వాసమనునది నిరీక్షింపబడువాటి యొక్క నిజస్వరూపమును, అదృశ్యమైనవి యున్నవనుటకు రుజువునై యున్నది.' నమ్మకమున్న ప్రార్థన చేసేవారికి ఆజ్ఞ వర్తమాన కాలంలో ఉంది. మీరు ప్రార్థన చేయునప్పుడెల్లా అడిగిన వాటిని పొందియున్నామని నమ్ముడి, అప్పుడవి మీకు అనుగ్రహింపబడును. అలాటి స్థితికి వచ్చామా? నిత్యవర్తమాన కాలంలో దేవుని ఎదుర్కొన్నామా?

నిజమైన విశ్వాసం దేవుని మీద ఆధారపడి చూడకముందే నమ్ముతుంది.  సహజంగా మనమడిగింది మనకి లభించిందనడానికి ఏదో ఒక సూచన కనిపించాలి అనుకుంటాము. అయితే మనం విశ్వాసంలో ఉన్నప్పుడు దేవుని మాట తప్ప మరే సూచనా మనకి అవసరం లేదు. ఆయన మాట ఇచ్చాడు. ఇక మన నమ్మిక చొప్పున  మనకి జరుగుతుంది. మనం నమ్మాము కాబట్టి చూస్తాము. ఈ విశ్వాసమే ఇబ్బందుల్లో మనకి ఆదరణగా ఉంటుంది. పరిస్థితులన్నీ దేవుడిచ్చిన మాటకి వ్యతిరేకంగా ఉన్నపుడు మనల్ని నిలబెడుతుంది. కీర్తనకారుడు అంటున్నాడు - "సజీపుల దేశమున నేను యెహోవా దయను పొందుదునన్న నమ్మకము నాకు లేని యెడల నేనేమవుదును? తన ప్రార్థనలకి జవాబును ఇంకా చూడలేదు కాని చూస్తానని నమ్మకముంచాడు. ఆ నమ్మకమే అతన్ని సొమ్మసిల్లిపోకుండా చేసింది.

చూస్తామన్న నమ్మిక ఉంటే అది మనల్ని నిరుత్సాహానికి గురికాకుండా చేస్తుంది. అసంభవాలనుకున్నవాటిని చూసి నవ్వుతాము. ఇబ్బందినుండి మానవపరంగా విడుదల లేదనుకున్న సమయంలో ఎర్రసముద్రాన్ని దేవుడు పాయలు చేసే దృశ్యాన్ని ఆనందంతో వీక్షిస్తాము. సరిగ్గా ఇలాటి తీవ్రమైన కష్టసమయాల్లోనే మన విశ్వాసం అభివృద్ధిచెంది బలపడుతుంటుంది.

ఆందోళన చెందియున్న ఆత్మలారా, సుదీర్ఘమైన రాత్రులలోనూ, విసుగు చెందించే పగటి వేళల్లోనూ ఆయన మిమ్ములను మర్చిపోయాడేమోనని భయపడుతున్నారా? ఆత్రుతగా ఆయన కోసం ఎదురుచూస్తున్నారా? మీ తలలెత్తండి. మీ దగ్గరికి వస్తూ ఉన్న విడుదల కోసం ఇప్పుడే ఆయన్ని స్తుతించండి.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

The land which I do give them, even the children of Israel - (Josh - 1:2)

    God here speaks in the immediate present. It is not something He is going to do, but something He does do, this moment. So faith ever speaks. So God ever gives. So He is meeting you today, in the present moment. This is the test of faith. So long as you are waiting for a thing, hoping for it, looking for it, you are not believing. It may be hope, it may be earnest desire, but it is not faith; for “faith is the substance of things hoped for, the evidence of things not seen.” The command regarding believing prayer is the present tense. “When ye pray, believe that ye receive the things that ye desire, and ye shall have them.” Have we come to that moment? Have we met God in His everlasting NOW?  —Joshua, by Simpson

    True faith counts on God, and believes before it sees. Naturally, we want some evidence that our petition is granted before we believe; but when we walk by faith we need no other evidence than God’s Word. He has spoken, and according to our faith, it shall be done unto us. We shall see because we have believed, and this faith sustains us in the most trying places when everything around us seems to contradict God’s Word.

    The Psalmist says, “I had fainted, unless I had believed to see the goodness of the Lord in the land of the living” (Ps. 27:13). He did not see as yet the Lord’s answer to his prayers, but he believed to see, and this kept him from fainting.

    If we have the faith that believes to see, it will keep us from growing discouraged. We shall “laugh at impossibilities,” we shall watch with delight to see how God is going to open up a path through the Red Sea when there is no human way out of our difficulty. It is just in such places of severe testing that our faith grows and strengthens.

    Have you been waiting upon God, dear troubled one, during long nights and weary days, and have feared that you were forgotten? Nay, lift up your head and begin to praise Him even now for the deliverance which is on its way to you.  —Life of Praise

Weeping May Last For a Night

 నేను నిన్ను బాధ పరచితినే, నేను నిన్నిక బాధపెట్టను - (నహూము 1:12).

బాధకి అంతు ఉంది. దేవుడు బాధపెడతాడు. దేవుడే తీసేస్తాడు. “ఈ బాధకి అంతమెప్పుడు?” అంటూ నిట్టూరుస్తావా? ఆయన వచ్చేదాకా ఆయన సంకల్పాన్ని శిరసావహిస్తూ నిబ్బరంగా సహనంతో ఎదురు చూద్దాం. శిక్ష పొందడం వల్ల మనకి కలగవలసిన ప్రయోజనమంతా కలిగిన తరువాత దేవుడే ఆ శిక్షను తొలగిస్తాడు.

శ్రమ ఏదైనా మనల్ని పరీక్షించడానికి వస్తే, మనం ఆయన్ని స్తుతించి, ఆయన గురించి సాక్ష్యమిచ్చి, ఆయన్ని మహిమ పర్చిన తరువాత అది అంతమవుతుంది.

మనం దేవునికి ఆపాదించవలసిన ఘనత అంతా పూర్తిగా ఆపాదించకుండా ఒక శ్రమ మన నుండి తొలగిపోవాలి అని కోరుకోకూడదు. ఈ రోజున భయంకరంగా ఆకాశాన్నంటే కెరటాలు ఎప్పుడు చప్పబడిపోతాయో ఎవరికి తెలుసు? సముద్రం గాజులాగా నిర్మలంగా అయితే సముద్ర పక్షులు అలలతో ఎంత త్వరగా ఆటలు ఆడతాయో మనకేమి తెలుసు?

శ్రమకాలం గతించాక, పనలను దుళ్ళగొట్టి తూర్పారబట్టడం అయిపోయాక, గాదెల్లో ధాన్యం నిండుతుంది. ఇప్పుడు ఎంత దుఃఖంలో ఉన్నామో కొద్ది గంటలు గడిచాక అంత సంతోషభరితులమవుతాము.

రాత్రిని పగలుగా మార్చడం ప్రభువుకి కష్టమేమీ కాదు. మేఘాల్ని పంపినవాడు వాటిని వెళ్ళగొట్టగలడు కూడా. దిగులు మాని ఉత్సాహంగా ఉందాం. ముందు కాలం మంచిది. దానికోసం ఎదురుచూస్తూ స్తుతులు పాడుదాం.

మన పరమ రైతు అస్తమానమూ నలగగొడుతూనే ఉండడు. ఇది ఒక నిర్దిష్ట సమయంలో మాత్రమే. వర్షాలు త్వరలోనే వెలిసిపోతాయి. ఏడుపు కొద్దిగంటలే ఉంటుంది. తెల్లవారితే ఇక శోకం ఉండదు. మన శ్రమ క్షణికమే. శ్రమకి ఓ ప్రయోజనం ఉంది.

మనకి శ్రమ వచ్చిందన్న విషయమే మనలో దేవుడికి కావలసిన అతి ప్రశస్తమైనదేదో ఉన్నదన్న విషయానికి నిరూపణ. లేకపోతే అంత సమయం వృధా చేసి అంత శ్రద్ద మన మీద ఎందుకు చూపిస్తాడాయన? మట్టి, ఖనిజం కలిసిపోయి ఉన్నట్టు మన సహజ ప్రవృత్తిలో విశ్వాసమనే విలువగల ఖనిజం కలిసిపోయి ఉంది. కాబట్టే క్రీస్తు మనల్ని ఈ పరీక్షలకి గురిచేస్తున్నాడు. ఈ నైర్మల్యాన్నీ, పరిశుద్ధతనూ వెలికి తేవాలనే ఆయన మనల్ని కొలిమిలో వేసి కాలుస్తున్నాడు.

పీడితుల్లారా, ఓపిక పట్టండి. ఆ కష్టాలు మనలను నిత్యమహిమ వారసుల్ని చేసినట్టు మనం చూస్తాం. ఆ ఫలితం ఇప్పటి కష్టాలను మర్చిపోయేలా చేస్తుంది. దేవుడు మనల్ని మెచ్చుకుంటూ అనే ఒక్క మాట, దేవదూతల ఎదుట మనకి జరిగే సన్మానం, క్రీస్తులో మనం పొందే మహిమ, వీటన్నిటి ముందు ఈ బాధలు లెక్కలోనివా?

గోడ గడియారానికి బరువుగా వ్రేలాడే లోలకం, ఓడని స్థిరపరచడానికి వేసే బరువులు అవి సరిగా పనిచెయ్యడానికి అవసరం. మన ఆత్మీయ జీవితంలో శ్రమలు కూడా అంతే. అంతులేని వత్తిడిని ఉపయోగిస్తేనే పరిమళాలు తయారవుతాయి. ఉన్నత శిఖరాల్లో మంచు కురిసేచోట్ల కళ్ళు మిరుమిట్లు గొలిపే పూలు పూస్తాయి. కంసాలి చేతుల్లో ఎక్కువ దెబ్బలు తిన్నదే ఎక్కువ విలువగల వజ్రం. శిల్పాలు ఎంత అందంగా తయారవ్వాలంటే శిల్పిచేతిలో అన్ని ఎక్కువ ఉలి దెబ్బలు తినాలి. ఇవన్నీ నియమాలే. ఇవన్నీ అతి జాగ్రత్తగా అంచనా వేసి ముందు చూపుతో చేసేవే.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

This is what the Lord says: “Even though they are powerful – and what is more, even though their army is numerous – nevertheless, they will be destroyed and trickle away! Although I afflicted you, I will afflict you no more - (Nah -1:12 )

There is a limit to affliction. God sends it and removes it. Do you sigh and say, “When will the end be?” Let us quietly wait and patiently endure the will of the Lord till He cometh. Our Father takes away the rod when His design in using it is fully served.

If the affliction is sent for testing us, that our graces may glorify God, it will end when the Lord has made us bear witness to His praise.

We would not wish the affliction to depart until God has gotten out of us all the honor which we can possibly yield Him.

There may be today “a great calm.” Who knows how soon those raging billows will give place to a sea of glass, and the sea birds sit on the gentle waves?

After long tribulation, the flail is hung up, and the wheat rests in the garner. We may, before many hours are past, be just as happy as now we are sorrowful.

It is not hard for the Lord to turn night into day. He that sends the clouds can as easily clear the skies. Let us be of good cheer. It is better farther on. Let us sing Hallelujah by anticipation. —C. H. Spurgeon.

The great Husbandman is not always threshing. The trial is only for a season. The showers soon pass. Weeping may tarry only for the few hours of the short summer night; it must be gone at daybreak. Our light affliction is but for a moment. The trial is for a purpose, “If needs be.”

The very fact of trial proves that there is something in us very precious to our Lord; else He would not spend so many pains and time on us. Christ would not test us if He did not see the precious ore of faith mingled in the rocky matrix of our nature, and it is to bring this out into purity and beauty that He forces us through the fiery ordeal.

Be patient, O sufferer! The result will more than compensate for all our trials when we see how they wrought out the far more exceeding and eternal weight of glory. To have one word of God’s commendation; to be honored before the holy angels; to be glorified in Christ, to be better able to flash His glory on Himself—ah! that will more than repay for all. —Tried by Fire

As the weights of the clock, or the ballast in the vessel, are necessary for their right ordering, so is trouble in the soul-life. The sweetest scents are only obtained by tremendous pressure; the fairest flowers grow amid Alpine snow-solitudes; the fairest gems have suffered longest from the lapidary’s wheel; the noblest statues have borne most blows of the chisel. All, however, are under the law. Nothing happens that has not been appointed with consummate care and foresight. —Daily Devotional Commentary

Fret Not Over Evil-doers

 

మత్సరపడకుము - (కీర్తన 37:1). 

ఊరికే తాపత్రయపడిపోతూ ఆవేశపడిపోకు. వేడెక్కాల్సిన సమయమంటూ ఏదైనా ఉంటే అది ఈ కీర్తనలో మనకి కనిపించే సమయమే. దుర్మార్గులు ప్రశస్త వస్త్రాలు కట్టుకుని దినదినాభివృద్ధి చెందుతున్నారు. దుష్కార్యాలు చేసేవాళ్ళు పరిపాలకులౌతున్నారు. తమ తోటి వాళ్ళని నిరంకుశంగా అణగ దొక్కుతున్నారు. పాపులైన స్త్రీ పురుషులు దేశమంతటా విచ్చలవిడిగా గర్వంగా తిరుగుతూ సకల సంపదల్నీ అనుభవిస్తున్నారు. సాధుజనులేమో ఇదంతా చూసి సహించలేక ఆందోళన పాలౌతున్నారు.

"దుష్కార్యములు చేయు వారిని చూసి మత్సరపడకుము” ఆవేశపడవద్దు, తాపీగా ఉండు. న్యాయం నీ వైపున ఉన్నా కూడా ఆవేశానికి పోతే అనర్థాలే. మత్సరపడడం మెదడును వేడెక్కిస్తుంది గాని బండి కదలడానికి అవసరమయ్యే శక్తిని మాత్రం పుట్టించదు. రైలుబండి ఇరుసు వేడెక్కిపోతే లాభమేముంది? ఇరుసుకు ఘర్షణ తగిలినప్పుడే అది వేడెక్కుతుంది. వేడి దానికి హానికరమే. రెండు పొడి వస్తువులు రాసుకుంటుంటే ఘర్షణ పుడుతుంది. వాటి మధ్య మెత్తగా తిరగడానికి సహాయపడే చమురు ఏదైనా వెయ్యాలి.

మత్సరపడడం అనే మాటకి 'మరణం' అనే మాటకీ సంబంధం ఉండడం భావగర్భితంగా లేదూ? మత్సరపడే వాళ్ళలో దేవుని కృప అనే చమురు లేదని ఇది సూచిస్తున్నది కదా.

మనం మత్సరపడుతున్నప్పుడు సాఫీగా సాగిపోతున్న జీవన యంత్రం రాపిడితో తిరుగుతుంది. ఘర్షణవల్ల ఇరుసులు అరిగిపోతాయి. వేడి పుడుతుంది. ఇది ఎక్కడికి దారి తీస్తుందో ఊహించడమే కష్టం.

నీ జీవనయంత్రపు చక్రాన్ని వేడెక్కనియ్యకు. దేవుని కృప అనే చమురు నిన్ను సాఫీగా ఉంచుతుంది. వేడెక్కి ఆవేశం చూపించావంటే మనుషులు నిన్ను కూడా దుష్టుడిగా జమకడతారేమో.

విశ్రాంతి లేని హృదయమా ఊరుకో

ఆవేశపడకు ఆయాసపడకు

ప్రేమ చూపించడానికి దేవునికి

వేవేల మార్గాలున్నాయి

కేవలం నమ్మకం మాత్రముంచు

ఆయన చిత్తమేమిటో తెలిసేదాకా

హాహాకారాలు మాని నిబ్బరంగా ఉండు

వణికించే చలిగాలుల్లో కూడా

ఓ ప్రయోజనాన్ని దాచి ఉంచాడాయన

ధైర్యం సమకూడే దాకా

కేవలం ఆశతో కనిపెడుతూ ఉండు

శాంతి అంటే దేవుని చల్లని చిరునవ్వే

ఆయన ప్రేమే నువ్వు పోగొట్టుకున్నవన్నీ

తిరిగి నీకు సమకూర్చి పెడుతుంది

కొంతసేపు ఓపికపట్టు

ఆయన్ని ప్రేమించి, ప్రేమిస్తూనే ఉండు

ఆయన ఎదపై హాయిగా నిదురపో

ఆయన కృపే నీకు బలం, జీవం

ఆయన ప్రేమే విరిసే పూల హారం 

ఆయన శక్తి నిన్ను కమ్ముకోగా

కేవలం విశ్రమించు చల్లగా

విడిపించుకోవాలని పెనుగులాడకు

నీ బ్రతుకులో దేవుని జీవం ఉంది

ఆయన్నుండి నువ్వు తొలగిపోకు

విశ్వాసం బలపడేదాకా

కేవలం ప్రార్థించు, ప్రార్థిస్తూనే ఉండు.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Fret not thyself - (Ps - 37:1)

     Do not get into a perilous heat about things. If ever heat were justified, it was surely justified in the circumstances outlined in the Psalm. Evil-doers were moving about clothed in purple and fine linen, and faring sumptuously every day. “Workers of iniquity” were climbing into the supreme places of power, and were tyrannizing their less fortunate brethren. Sinful men and women were stalking through the land in the pride of life and basking in the light and comfort of great prosperity, and good men were becoming heated and fretful.

    “Fret not thyself.” Do not get unduly heated! Keep cool! Even in a good cause, fretfulness is not a wise help-meet. Fretting only heats the bearings; it does not generate steam. It is no help to a train for the axles to get hot; their heat is only a hindrance. When the axles get heated, it is because of unnecessary friction; dry surfaces are grinding together, which ought to be kept in smooth co-operation by a delicate cushion of oil.

    And is it not a suggestive fact that this word “fret” is closely akin to the word “friction,” and is an indication of the absence of the anointing oil of the grace of God?

    In fretfulness, a little bit of grit gets into the bearings—some slight disappointment, some ingratitude, some discourtesy—and the smooth working of the life is checked. Friction begets heat; and with the heat, most dangerous conditions are created.

    Do not let thy bearings get hot. Let the oil of the Lord keep thee cool, lest because of unholy heat thou be reckoned among the evil-doers.  —The Silver Lining

Dear restless heart, be still; don’t fret and worry so;

God has a thousand ways His love and helps to show;

Just trust, and trust, and trust, until His will you know.

Dear restless heart, be still, for peace is God’s own smile,

His love can every wrong and sorrow reconcile;

Just love, and love, and love, and calmly wait awhile.

Dear restless heart, be brave; don’t moan and sorrow so,

He hath a meaning kind in chilly winds that blow;

Just hope, and hope, and hope, until you braver grow.

Dear restless heart, repose upon His breast this hour,

His grace is strength and life, His love is bloom and flower;

Just rest, and rest, and rest, within His tender power.

Dear restless heart, be still! Don’t struggle to be free;

God’s life is in your life, from Him you may not flee;

Just pray, and pray, and pray, till you have faith to see.

    —Edith Willis Linn

Rejoice Evermore

 

మరల చెప్పుదును ఆనందించుడి - (ఫిలిప్పీ 4:4).

ప్రభువులో ఆనందించడం మంచిది. మీరు బహుశా ఈ ప్రయత్నం చేసి మొదటి సారి విఫలులయ్యారేమో, ఫర్వాలేదు. ఏలాంటి ఆనందమూ మీకు తెలియక పోయినా ప్రయత్నిస్తూనే ఉండండి. వాతావరణం అనుకూలంగా లేకపోయినా, ఆదరణ, సౌఖ్యం లేకపోయినా ఆనందించండి. వాటన్నిటినీ ఆనందంగా ఎంచుకోండి. మీరు అనేకమైన శోధనల్లో పడేటప్పుడు అదంతా ఆనందంగా ఎంచుకోండి. దేవుడు దాన్ని నిజం చేస్తాడు. తన విజయ ధ్వజాన్నీ ఆనందాన్నీ తీసుకుని నువ్వు పోరాటంలోకి చొచ్చుకుపోతుంటే, నిన్ను శత్రువులు వెనక్కి తరిమి కొడుతూ ఉంటే, బందీగా పట్టుకుంటూ ఉంటే దేవుడు వెనకే ఉండిపోయి చూస్తూ ఉంటాడనుకుంటున్నావా? అసంభవం! నీ పురోగతిలో పరిశుద్ధాత్మ నిన్ను నిలబెడతాడు. నీ హృదయాన్ని ఉత్సాహంతోను వందన సమర్పణతోను నింపుతాడు. నీలో పొంగే సంపూర్ణతవల్ల నీ హృదయం గాలిలో తేలిపోతున్నట్టు ఉంటుంది.

అతి బలహీన విశ్వాసి, స్తోత్ర సునాదంతో ఎదురైతే

సైతాను తోక ముడిచి పరిగెడతాడు. 

"ఆత్మ పూర్ణులైయుండుడి... మీ హృదయములలో ప్రభువును గూర్చి పాడుచు కీర్తించుచు...” (ఎఫెసీ 5:18,19)

ఇక్కడ అపొస్తలుడు ఆధ్యాత్మిక జీవితానికి ప్రోత్సాహాన్నిచ్చే సాధనంగా కీర్తనలు పాడడాన్ని ఉదహరిస్తున్నాడు. శరీరరీతిగా గాక ఆత్మబలాన్నీ ప్రేరేపణనూ పొందమని హెచ్చరిస్తున్నాడు. శరీరాన్ని దృఢపర్చుకోవడం వల్లకాదు గాని ఆత్మ ఉల్లసించడం వల్లనే బలాన్ని పుంజుకొమ్మని హితవు చెబుతున్నాడు.

పాడాలని అనిపించకపోయినా పాడుతూనే ఉండాలి. ఇలా చేస్తేనే మన సీసపు కాళ్ళు తేలికై మన అలసటే శక్తిగా మారి మనకి సత్తువ వస్తుంది.

"అయితే మధ్యరాత్రివేళ పౌలును సీలయు దేవునికి ప్రార్ధించుచు కీర్తనలు పాడుచునుండిరి. ఖయిదీలు వినుచుండిరి” (అపొ.కా. 16:25). 

క్రీస్తు గుర్తుల్ని శరీరంలో కలిగియుండి దేవుణ్ణి ఇలా మహిమపరుస్తున్న పౌలు క్రైస్తవులందరికీ ఎంత ఆదర్శ పురుషుడు! చావుకి అంగుళం దూరం వరకూ అతనిని రాళ్ళతో కొట్టినప్పటి గుర్తులు, మూడుసార్లు తిన్న బెత్తపు దెబ్బల గుర్తులు, యూదులు కొట్టిన నూట తొంబై అయిదు కొరడా దెబ్బల గుర్తులు, ఫిలిప్పీ జైలులో తిన్న దెబ్బల గుర్తులు, రక్తం కారినా వాటిని కడగడానికి ఎవరూ లేనప్పుడు పడిన చారికలు. ఇవన్నీ అతని శరీరం మీద ఉన్నాయి. ఆ స్థితిలో స్తోత్రాలు చెల్లించేలా అతనికి ఆనందం ఇచ్చిన కృప అతని అన్ని అవసరాలకీ సరిపోయిన కృపే కదా.

శోధకుని బాణాలు దూసుకు వచ్చినా

ఎప్పటికీ ప్రభువులో ఆనందిద్దాము

ఎప్పటిలాగానే ఇప్పుడూ భయమే సైతానుకి

నిట్టూర్పుల కంటే పాటలెక్కువ

పాడేవాళ్ళకు అదే మక్కువ

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

And again I say, Rejoice - (Phil - 4:4)

    It is a good thing to rejoice in the Lord. Perhaps you have tried this, and the first time seemed to fail. Never mind, keep right on, and when you cannot feel any joy when there is no spring, and no seeming comfort and encouragement, still rejoice and count it all joy. Even when you fall into diverse temptations, reckon its joy and delight and God will make your reckoning good. Do you suppose your Father will let you carry the banner of His victory and His gladness on to the front of the battle, and then coolly stand back and see you captured or beaten back by the enemy? NEVER! The Holy Spirit will sustain you in your bold advance and fill your heart with gladness and praise, and you will find your heart all exhilarated and refreshed by the fullness within. Lord teach me to rejoice in Thee, and to “rejoice evermore.”  —Selected

“The weakest saint may Satan rout,

Who meets him with a praiseful shout.”

    “Be filled with the Spirit…singing and making melody in your heart to the Lord” (Eph. 5:18-19).

    Here the Apostle urges the use of singing as one of the inspiring helps in the spiritual life. He counsels his readers not to seek their stimulus through the body, but through the spirit; not by the quickening of the flesh, but by the exaltation of the soul.

“Sometimes a light surprises

The Christian while he sings.”

    Let us sing even when we do not feel like it, for thus we may give wings to leaden feet and turn weariness into strength.   —J. H. Jowett

    “At midnight Paul and Silas prayed, and sang praises unto God: and the prisoners heard them” (Acts 16:25).

    Oh, Paul, thou wondrous example to the flock, who could thus glory, bearing in the body as thou didst “the marks of the Lord Jesus”! Marks from stoning almost to the death, from thrice beating with rods, from those hundred and ninety-five stripes laid on thee by the Jews, and from stripes received in that Philippian jail, which had they not drawn blood would not have called for washing! Surely the grace which enabled thee to sing praises under such suffering is all-sufficient grace.  —J. Roach

“Oh, let us rejoice in the Lord, evermore,

When darts of the tempter are flying,

For Satan still dreads, as he oft did of yore,

Our singing much more than our sighing.”

Specialize in the Impossible

 ఆ కొండ (ప్రాంతము) మీదే*_ - (యెహోషువ 17:18).

ఉన్నతమైన ప్రదేశాల్లో మీకు చోటు ఎప్పుడూ ఉంటుంది. లోయ ప్రాంతాల్లో కనానీయులు ఉన్నప్పుడు, మిమ్మల్ని వాళ్ళు తమ ఇనుప రథాలతో అడ్డగించినప్పుడు కొండల పైకి వెళ్ళండి. ఎత్తయిన ప్రదేశాలను ఆక్రమించుకోండి. దేవుని కోసం నువ్విక పనిచెయ్యలేని సమయం వచ్చేస్తే, పనిచేసే వాళ్ళకోసం ప్రార్థన చెయ్యి. ఈ లోకాన్ని ప్రసంగాల ద్వారా ఊపెయ్యడం నీకు కుదరకపోతే, నీ ప్రార్ధనద్వారా పరలోకాన్ని ఊపెయ్యి. పల్లపు భూముల్లో నీ ఉపయోగం లేకపోతే, సేవకి తగిన బలం, ఆర్థిక సహాయం లేకపోతే, నీ చురుకుతనం పైవాటిల్లో, పరలోకంపై ప్రయోగించు.

విశ్వాసం అరణ్యాలను నరికే శక్తిగలది. కొండ ప్రాంతాలు నివాసానికి ఎంత శ్రేష్టమైనవో తెలిసినప్పటికీ, అరణ్యాలు నిండిన ఆ కొండల్ని నివాసయోగ్యంగా చెయ్యడానికి, ఆ అడవుల్ని నరకడానికి యోసేపు సంతానానికి ధైర్యం చాలేది కాదు. అయితే దేవుడు వాళ్ళకాపని అప్పగించాడు. వాళ్ళ శక్తి ఆ పనికి సరిపోతుందన్నాడు. అరణ్యాలు నిండిన ఆ కొండల్లాగా మనకి దేవుడు కేటాయించే పనులన్నీ అసాధ్యంగానే కనిపిస్తాయి. అవి మనల్ని హేళన చెయ్యడానికి కాదు గాని, మనల్ని ఘన కార్యాలకి  పురికొల్పడానికే. దేవుడు తన సన్నిధి శక్తిని మనలో నింపకపోతే మనకీ కార్యాలు అసాధ్యమే.

విశ్వాస సహిత ప్రార్థనకి జవాబుగా దేవుడు ఏమేమి చెయ్యగలడు అన్నది మనకి తెలియడానికే ఇబ్బందులు వస్తాయి. లోయలో నువ్వు ఉండలేకపోతున్నావా?  కొండల్లోకి వెళ్ళి నివసించు. బండరాళ్ళలో నుండి కొండ తేనె సంపాదించుకో. అరణ్యాలు కప్పిన కొండ చరియలను సస్యశ్యామలం చేసుకో.

*మేం దాటలేమనే నదులున్నాయా*

*తొలచలేమని వదిలేసిన పర్వతాలున్నాయా*

*అసాధ్యమనుకున్న పనులే మేం చేపట్టేది*

*చెయ్యలేమన్న వాటినే మేం చేసేది.*

--------------------------------------------------------------------

The hill country shall be thine*_ - (Josh - 17:18)

 

    There is always room higher up. When the valleys are full of Canaanites, whose iron chariots withstand your progress, get up into the hills, occupy the upper spaces. If you can no longer work for God, pray for those who can. If you cannot move earth by your speech, you may move Heaven. If the development of life on the lower slopes is impossible, through limitations of service, the necessity of maintaining others, and such-like restrictions, let it break out toward the unseen, the eternal, the Divine.

    Faith can fell forests. Even if the tribes had realized what treasures lay above them, they would hardly have dared to suppose it possible to rid the hills of their dense forest-growth. But as God indicated their task, He reminded them that they had power enough. The visions of things that seem impossible are presented to us, like these forest-covered steeps, not to mock us, but to incite us to spiritual exploits which would be impossible unless God had stored within us the great strength of His own indwelling.

    Difficulty is sent to reveal to us what God can do in answer to the faith that prays and works. Are you straitened in the valleys? Get away to the hills, live there; get honey out of the rock, and wealth out of the terraced slopes now hidden by forest.  —Daily Devotional Commentary

Got any rivers they say are uncrossable,

Got any mountains they say ’can’t tunnel through’?

We specialize in the wholly impossible,

Doing the things they say you can’t do.

—Song of the Panama builders

The Father's Hand

 మీ పరలోకపు తండ్రికి తెలియును*_ - (మత్తయి 6:32).

మూగ చెవిటి పిల్లల ఆశ్రమంలో ఒకాయన ఆ పిల్లల వినోదం కోసం కొన్ని ప్రశ్నల్ని బోర్డు మీద వ్రాస్తున్నాడు. పిల్లలు హుషారుగా వాటికి జవాబులు రాస్తున్నారు. ఉన్నట్టుండి ఆయన ఈ ప్రశ్న రాశాడు. "దేవుడు నాకు వినడానికి, మాట్లాడడానికి శక్తినిచ్చి మీకు ఎందుకివ్వలేదు?"

ఈ భయంకరమైన ప్రశ్న చెంపదెబ్బ లాగ వాళ్ల ముఖాలకి తగిలింది. 'ఎందుకు?' అనే ప్రశ్న వాళ్ళని ప్రతిమల్లాగా చేసేసింది. అంతలో ఒక చిన్న పాప లేచింది. 

ఆమె చిన్న పెదాలు వణుకుతున్నాయి ఆమె కళ్ళల్లో నీళ్లు నిండుతున్నాయి. నేరుగా బోర్డు దగ్గరికి నడిచి చాక్ పీస్ ని అందుకుంది.  స్థిరమైన చేతితో ఈ జవాబును రాసింది. "తండ్రీ,  ఇది నీ దృష్టికి సరైనది గనుక ఇది ఇలానే ఉండనియ్యి."

ఎంత ధన్యకరమైన జవాబు! ఇది నిత్య సత్యం. తల నెరసిపోయిన విశ్వాసి దగ్గర్నుండి దేవునిలో అప్పుడే పుట్టిన చంటి పిల్లల దాకా దీని మీద ఆధారపడవచ్చు. దేవుడు మన తండ్రి అనేదే సత్యం. నిజంగా దీన్ని నమ్ముతున్నావా?

నువ్వు నిజంగా ఈ సత్యాన్ని నమ్మితే నీ విశ్వాస విహంగం అశాంతిగా అటూ ఇటూ ఎగిరిపోక తన నిత్య విశ్రాంతి స్థానంలో గూడుకట్టుకుని ఉంటుంది. దేవుడు నీ తండ్రి.

అందరి జీవితాల్లో ఎప్పుడో ఒకప్పుడు ఈ విషయం మనకి అర్థమయ్యే రోజు వస్తుందనుకుంటాను.

*కారణం లేకుండా రాలేదు నాకీ కష్టాలు* 

*ఉంది దీని వెనుక దేవుని హస్తం*

*నేను చూడలేనిది ఆయనకవగతమే*

*ప్రతి నొప్పి వెనుకా ఉందొక ప్రయోజనం*

*ఈ లోకంలో నష్టం, పై లోకంలో లాభం* 

*అల్లిక వెనుక వైపంతా దారాలు అల్లిబిల్లిగా* *ముందువైపు అంతా అందంగా*

*కళాకారుని కలలు పండిన కళ*

*ప్రభూ, నువ్వు చిత్రకారుడివి*

*నీ ఆకారం ముద్రించు*

*నీ మహిమార్థం నామీద*

-------------------------------------------------------------------

Your heavenly Father knoweth*_ - (Matt - 6:32)

    A visitor at a school for the deaf and dumb was writing questions on the blackboard for the children. By and by he wrote this sentence: “Why has God made me to hear and speak, and made you deaf and dumb?”

    The awful sentence fell upon the little ones like a fierce blow in the face. They sat palsied before that dreadful “Why?” And then a little girl arose.

    Her lip was trembling. Her eyes were swimming with tears. Straight to the board she walked, and, picking up the crayon, wrote with firm hand these precious words: “Even so, Father, for so it seemed good in thy sight!” What a reply! It reaches up and lays hold of an eternal truth upon which the maturest believer as well as the youngest child of God may alike securely rest—the truth that God is your Father.

    Do you mean that? Do you really and fully believe that? When you do, then your dove of faith will no longer wander in weary unrest, but will settle down forever in its eternal resting place of peace. “Your Father!”

    I can still believe that a day comes for all of us, however far off it may be, when we shall understand; when these tragedies, that now blacken and darken the very air of heaven for us, will sink into their places in a scheme so august, so magnificent, so joyful, that we shall laugh for wonder and delight.  —Arthur Christopher Bacon

No chance hath brought this ill to me;

’Tis God’s own hand, so let it be,

He seeth what I cannot see.

There is a need-be for each pain,

And He one day will make it plain

That earthly loss is heavenly gain.

Like as a piece of tapestry

Viewed from the back appears to be

Naught but threads tangled hopelessly;

But in the front a picture fair

Rewards the worker for his care,

Proving his skill and patience rare.

Thou art the Workman, I the frame.

Lord, for the glory of Thy Name,

Perfect Thine image on the same. 

Word Was GOD

 

🏮 నీ జీవితాన్ని కట్టాలని దేవుడు ఆశకలిగి ఉన్నారు 🏮 

🌐 ఇశ్రాయేలీయులు దేవుని మాటకు అవిధేయత చూపిస్తూ వస్తున్నారు ఎంతమంది ప్రవక్తల ద్వారా దేవుడు వారిని హెచ్చరిస్తున్నప్పటికీ కూడా వారు దేవుని మాటకు చెవి యొగ్గలేదు, దేవుని గద్ధింపును స్వీకరించలేదు అయితే దేవుడు కల్దీయుల చేతికి వారిని అప్పగించారు,  వారికి పరిశుద్ధస్థలముగానున్న మందిరములోనే వారి యౌవనులను ఖడ్గము చేత సంహరించెను. అతడు యౌవనులయందైనను, యువతులయందైనను, ముసలి వారియందైనను, నెరసిన వెండ్రుకలుగల వారియందైనను కనికరింపలేదు. దేవుడు వారినందరిని అతనిచేతి కప్పగించెను. దేవుని మందిరమును తగులబెట్టి, యెరూషలేము ప్రాకారమును పడగొట్టి, దానియొక్క నగరులన్నిటిని కాల్చివేసిరి. దానిలోని ప్రశస్తమైన వస్తువులన్నిటిని బొత్తిగా పాడు చేసిరి. మరియు బబులోనురాజు పెద్దవేమి చిన్నవేమి దేవుని మందిరపు ఉపకరణములన్నిటిని, యెహోవా మందిరపు నిధులలోనిదేమి రాజు నిధులలోనిదేమి అధిపతుల నిధులలోనిదేమి, దొరకిన ద్రవ్యమంతయు బబులోనునకు తీసికొనిపోయెను. అదియుగాక కల్దీయులు దేవుని మందిరమును తగులబెట్టి, యెరూషలేము ప్రాకారమును పడగొట్టి, దానియొక్క నగరులన్నిటిని కాల్చివేసిరి. దానిలోని ప్రశస్తమైన వస్తువులన్నిటిని బొత్తిగా పాడు చేసిరి - 2దినవృ 36:17-20

🌐 అయితే ఆ దినములలో దేవుడు విడిచిపెట్టేసిన యెరూషలేమునకు ప్రాకారము లేదు, దానిని రక్షించువారు లేరు, దానిని కావాలి కాయు వారు లేరు, జనాలందరు కల్దీయుల దాసోహం అయ్యారు, కానీ యెరూషలేములోని ప్రజలు చెల్లాచెదురైపోయారు.... అయితే ఆ సమయములో దేవుడే వారియెడల ప్రేమ గలవారై కాల్చివేయబడిన, చెల్లాచెదురైన వారిని తిరిగి చెరలో నుండి రప్పిస్తానని, పడిపోయిన దావీదు గుడారమును తిరిగి కడతానని దేవుడే వాగ్దానం చేసారు.  

🚨 పడిపోయిన దావీదు గుడారమును ఆ దినమున నేను లేవనెత్తి దాని గోడను బాగుచేసి దాని పోయిన చోట్లను బాగుచేసి, ఎదోము శేషమును నా నామము ధరించిన అన్యజనులనందరిని నా జనులు స్వతంత్రించుకొనునట్లు పూర్వపురీతిగా దానిని మరల కట్టుదును; ఈలాగు జరిగించు యెహోవా వాక్కు ఇదే - ఆమోసు 9:11,12

🚨 మరియు శ్రమనొందుచున్న నా జనులగు ఇశ్రాయేలీయులను నేను చెరలోనుండి రప్పింతును, పాడైన పట్టణములను మరల కట్టుకొని వారు కాపురముందురు, ద్రాక్షతోటలు నాటి వాటి రసమును త్రాగుదురు, వనములువేసి వాటి పండ్లను తిందురు. వారి దేశమందు నేను వారిని నాటుదును, నేను వారికిచ్చిన దేశములోనుండి వారు ఇక పెరికివేయబడరని నీ దేవుడైన యెహోవా సెలవిచ్చుచున్నాడు - ఆమోసు 9:14,15

🌐 అయితే దేవుడు నిన్ను నన్ను తన మందిరములో ఒలీవ మొక్కలవలె నాటారు. అయితే నీవు నేను కూడా  బహుశా విగ్రహారాధనతో, వ్యభిచారముతో, శరీర క్రియలతో, లోకాచారములతో మన ఆధ్యాత్మిక గుడారమును పాడు చేసుకుని ఉండచ్చు, మన ఆధ్యాత్మిక గుడారము యెరూషలేమువలె ప్రాకారము లేనిదిగా కాల్చివేయబడి ఉండచ్చు. తిరిగి ఎలా బాగుపడాలో తెలియక, తిరిగి ఎలా దేవుని యొద్దకు రావాలో తెలియక, దేవుణ్ణి ఎదుర్కొనలేక నీవు సతమతం అవుతుండవచ్చు అయితే నేడు ప్రేమగల దేవుడు నీతోనే మాట్లాడుతున్నారు "పడిపోయిన దావీదు గుడారమును ఆ దినమున నేను లేవనెత్తి దాని గోడను బాగుచేసి దాని పోయిన చోట్లను బాగుచేసి, నా జనులు స్వతంత్రించుకొనునట్లు పూర్వపురీతిగా దానిని మరల కట్టుదును" అని అలాగే "నీవు కట్టబడునట్లు నేనికమీదట నిన్ను కట్టింతును; నీవు మరల తంబురలను వాయింతువు, సంభ్రమపడువారి నాట్యములలో కలిసెదవు - యిర్మియా 31:4" 

🌐 దేవుడే నీ జీవితాన్ని కట్టాలని అనుకుంటున్నారు, దేవుడే నీ గుడారమును బాగుచెయ్యాలి అనుకుంటున్నారు కారణం ఏమిటంటే ఆయన మనల్ని ఎంతగానో ప్రేమించారు అందుకే తన ఒక్కగానొక్క కుమారుణ్ణి సైతం మన నిమిత్తం సిలువకు అప్పగించారు కాబట్టి ఇంతగా ప్రేమిస్తున్న దేవుని యొద్దకు చేరి మన జీవితం వాక్యమనే బండపై స్థిరముగా కట్టబడునట్లు దేవుని యొద్దకు తిరిగి వద్దాము, దేవుని చెంతకు చేరుదాము. ఇట్టి కృప దేవుడు మన అందరికి అనుగ్రహించును గాక... ఆమేన్...

Strong Composure

ప్రియులారా, మీకు మీరే పగ తీర్చుకొనకుడి - (రోమా 12:19)

కొన్ని కొన్ని సందర్భాలలో లేచి ఏదో ఒకటి చెయ్యడం కంటే చేతులు ముడుచుకుని కూర్చోవడమే కష్టంగా ఉంటుంది. తొణకకుండా ఉండగలగడం గొప్ప శక్తిగలవాళ్ళకి చెందిన లక్షణం. అతి నీచమైన, అన్యాయమైన నేరారోపణలకు యేసు ప్రభువు మౌనం ద్వారానే జవాబిచ్చాడు. దానిని చూసినవాళ్ళు, న్యాయాధికారులు కూడా నిర్ఘాంతపోయారు. ఆయన పొందినంత నికృష్టమైన అవమానం, హింసాత్మకమైన దండన, అవహేళన మరెవరైనా పొంది ఉంటే ఎంత పిరికివాడికైనా రోషం వచ్చి చిందులేస్తాడు. ప్రభువైతే మౌనంగా మాట తూలకుండా నిర్లిప్తత వహించాడు. నీలాపనిందలపాలైన వాళ్ళకి, ఏ తప్పు చెయ్యకపోయినా నిందలు పొందిన వాళ్ళకి అర్ధమవుతుంది, దేవుని ఎదుట మౌనంగా ఉండిపోగలగడానికి ఎంత అసామాన్యమైన శక్తి అవసరమో.

మనుషులు నిన్నపార్థం చేసుకోవచ్చు

నిందించే నెపం వెదకవచ్చు

అభియోగం మోపవచ్చు

తొణకక బెణకక మౌనం వహించు

క్రీస్తే న్యాయాధికారి! వాళ్ళు కాదు

భయం వదలి వీ మౌనబలం చూపించు 

పరిశుద్ధుడైన పౌలు అన్నాడు కదా, 'ఇవేవీ నన్ను కదిలించలేవు.' అని. 

'ఇవేవీ నన్ను గాయపరచవు' అనలేదు. గాయపరచడం వేరు, కదిలించడం వేరు. పౌలుది చాలా సున్నితమైన హృదయం. పౌలు విలపించినంతగా మరి యే అపొస్తలుడు విలపించినట్లు కనబడడు. యేసు ప్రభువు కన్నీళ్ళు కార్చాడు. లోకంలో ఉన్న మగవాళ్ళందరిలోకీ ధీరత్వం గలవాడు ప్రభువు. అందుకనే 'ఇవేవీ నన్ను గాయపరచవు' అనడం లేదు పౌలు. గాయమవుతుంది గాని తాను నమ్మినదానినుండి కదలి వేరైపోకూడదని పౌలు దృఢనిశ్చయం. మన అభిప్రాయాలు కావు పౌలుకున్న అభిప్రాయాలు. సుఖవంతమైన జీవితం గురించి అతడు అర్రులు చాచలేదు. ఇహలోకం గురించి ఆశలేమీ లేవు. క్రీస్తుకి నమ్మకమైన సేవకుడుగా ఉండాలన్నదే అతని ఏకైక ఆశయం. దేవుని పనే పౌలుకి దొరికే జీతం. దేవుని చిరునవ్వే స్వర్గం.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Dearly beloved, avenge not yourselves - (Rom - 12:19)

     There are seasons when to still demand immeasurably higher strength than to act. Composure is often the highest result of power. To the vilest and most deadly charges, Jesus responded with deep, unbroken silence, such as excited the wonder of the judge and the spectators. To the grossest insults, the most violent ill-treatment and mockery that might well bring indignation into the feeblest heart, He responded with voiceless complacent calmness. Those who are unjustly accused, and causelessly ill-treated know what tremendous strength is necessary to keep silent to God.

“Men may misjudge thy aim,

Think they have cause to blame,

Say, thou art wrong;

Keep on thy quiet way,

Christ is the Judge, not they,

Fear not, be strong.”

    St. Paul said, “None of these things move me.”

    He did not say, none of these things hurt me. It is one thing to be hurt, and quite another to be moved. St. Paul had a very tender heart. We do not read of any apostle who cried as St. Paul did. It takes a strong man to cry. Jesus wept, and He was the manliest man that ever lived. So it does not say, none of these things hurt me. But the apostle had determined not to move from what he believed was right. He did not count as we are apt to count; he did not care for ease; he did not care for this mortal life. He cared for only one thing, and that was to be loyal to Christ, to have His smile. To St. Paul, more than to any other man, His work was waged, His smile was Heaven.  —Margaret Bottome

Trust Amid the Silence

అందుకాయన ఆమెతో ఒక్క మాటయైనను చెప్పలేదు - (మత్తయి 15:23).

ఊహించని విధంగా హృదయవిదారకమైన వేదన వచ్చిపడి, ఆశలు పూర్తిగా అడుగంటుకుపోయి, మనసు వికలమైపోయేటంత దీనస్థితి దాపురించి, క్రుంగిపోయి ఉన్న వారెవరన్నా ఈ మాటలు చదువుతున్నారేమో. నీ దేవుడు చెప్పే ఓదార్పు మాటల కోసం ఆశగా ఎదురు చూస్తున్నావేమో. కాని నిశ్శబ్దమే నీకు ఎదురు కావచ్చు. అంతా అయోమయంగా ఇంకా కొంతకాలం అనిపించవచ్చు. - “అందుకాయన ఆమెతో ఒక్క మాటైనను చెప్పలేదు.”

బలహీనమైన హృదయాలు ఓపిక పట్టలేక పిలిచే హృదయవిదారకమైన పిలుపులకు దేవుని సున్నితమైన హృదయం ఎంతగా నొచ్చుకుంటోందో! ఎందుకంటే ఆయన సమాధానం ఇవ్వకుండా ఉండవలసి వచ్చినది మన మంచి కోసమే.

యేసు ప్రభువు నిశ్శబ్దం ఆయన మాటలకంటే ఎక్కువ అర్థవంతంగా ఉంది. ఇది ఒక సూచన కావచ్చు. తిరస్కారానికి కాదుగాని, సమ్మతికే. నిన్ను మరింతగా ఆశీర్వదించడం కోసమే.

* "నా ప్రాణమా నీవేల కృంగియున్నావు? ఇంకను నేనాయన్ని స్తుతిస్తాను* ". ఆయన మౌనం కోసం చెప్పే ఒక పాతకాలపు కథ ఉంది. ఒకావిడకి కల వచ్చిందట. ఆ కలలో ముగ్గురు ప్రార్థన చేస్తున్నారు. దేవుడు వాళ్ళ చెంతకి వచ్చాడు.

మొదటి స్త్రీ దగ్గరకి వచ్చి కరుణతో, కృపతో, వదనంలో వెల్లివిరిసిన చిరునవ్వు ప్రేమను కురిపిస్తూ  ఉండగా ఆమెతో మృదువుగా మధురంగా మాట్లాడాడు. 

ఆమెని వదలి రెండో ఆమె దగ్గరికి వెళ్ళాడు. ఆమె నుదుటి మీద ఒక్కక్షణం  చెయ్యివేసి ఒక్కసారి ప్రశంసాపూర్వకమైన ప్రేమ దృక్కులతో ఆమెను చూసాడు.

 మూడో ఆమెవైపు చూడనైనా చూడకుండా ఆగకుండా దాటి వెళ్లిపోయాడు. ఆ కలలో ఆ కలకంటున్న ఆమె అనుకుందట - 'దేవుడు మొదటి స్త్రీని ఎంత ప్రేమించాడు! రెండో ఆవిడని కూడా మెచ్చుకున్నాడు. కాని మొదటి ఆమె పట్ల చూపించిన ప్రేమను చూపించలేదు. మూడవ స్త్రీ మాత్రం ఆయన్ని ఎంతో బాధపెట్టి ఉంటుంది, అందుకే ఆమెతో మాట్లాడలేదు సరికదా కనీసం ఆమెవంక చూడనైనా చూడలేదు.’

ఏం చేసిందో ఆమె. ఆ ముగ్గురి మధ్య అంత తేడాలెందుకు చూపించాడు ప్రభువు? దేవుడలా ఎందుకు చేసాడో, ఆమె ఆలోచిస్తూ ఉండగా ఆయనే వచ్చి ఆమెతో ఇలా అన్నాడు - “నన్నెంత తప్పుగా అంచనా వేసావు! మొదటి స్త్రీ నా మార్గంలో నడవాలంటే నా ప్రేమ, నా అపేక్ష ఆమెకి అవసరం. దినంలో ప్రతిక్షణం నేను నా ప్రేమతో ఆమెని వెంటాడుతూ ఆమె ఆలోచనల్ని చక్కబరుస్తూ ఉండాలి. లేకపోతే ఆమె దారి తప్పిపోయి పడిపోతుంది.”

“రెండో ఆమె విశ్వాసం కాస్తంత గట్టిది. ఆమె ప్రేమ లోతైనది. పరిస్థితులు ఎలాటివైనా, మనుషులు ఏం చేసినా ఆమె నా మీద విశ్వాసముంచుతుందన్న నమ్మకం నాకుంది.”

“నేను నిర్లక్ష్యం చేసినట్టు, పట్టించుకోనట్టు ఉన్న ఆ మూడో స్త్రీకి ఉన్న విశ్వాసం, ప్రేమ అతి శ్రేష్ఠమైనవి. నేనే ఆమెకు అత్యున్నతమైన, బాధ్యతాయుతమైన సేవ కోసం అతి కఠినమైన పద్ధతులను ప్రయోగించి శిక్షణనిస్తున్నాను.”

“ఆమె నన్ను అతి సన్నిహితంగా తెలుసుకుంది. మనసంతటితో నా మీద విశ్వాసముంచింది. చూపుల్లోగాని, మాటల్లోగాని, చేష్టల్లోగాని నా మెప్పుదల కనిపించకపోయినా ఆమె విశ్వాసం చెక్కుచెదరదు. నేను ఎలాంటి పరిస్థితులు కల్పించినా ఆమె నిబ్బరంగా, నిస్సందేహంగా దాటిపోతుంది. స్వభావసిద్ధంగా ఆమెలోని అణువణువూ ఆమె మనస్సు, జ్ఞానమూ వ్యతిరేకించినా నా మీద నిరీక్షణను మాత్రం వదులుకోదు. ఎందుకంటే నేనామెను నిత్యత్వం కొరకు సిద్ధపరుస్తున్నాననీ, నేను చేస్తున్నది ఇప్పుడామెకి అర్థం కాకపోయినా ఇకముందు అర్థమవుతుందనీ ఆమెకి తెలుసు.”

“నా ప్రేమలో నేను మౌనంగా ఉంటానెందుకంటే నా ప్రేమ మాటల్లో చెప్పలేనిది. మానవ హృదయం అర్థం చేసుకోలేనిది. బాహ్య సంబంధమైన వాటివల్లకాక ఆత్మలో బాధనొందిన మీరు కూడా సహజంగా నా ప్రేమకి స్పందించి నా మీద విశ్వాసముంచాలన్నదే నా ఆకాంక్ష.”

ఆయన మౌనంలోని అంతరార్థం నువ్వు తెలుసుకుని ఆయన్ని స్తుతిస్తూ ఉంటే ఆయన నీ ద్వారా అద్భుతాలు చేస్తాడు. తన బహుమానాలను ఇవ్వకుండా దాచి పెట్టిన ప్రతి సందర్భంలోనూ ఆ దాతను నువ్వు మరింత లోతుగా అర్థం చేసుకోగలగాలి.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

He answered her not a word - (Matt - 15:23)

He will be silent in his love - Zeph 3:17  

    It may be a child of God who is reading these words who has had some great crushing sorrow, some bitter disappointment, some heart-breaking blow from a totally unexpected quarter. You are longing for your Master’s voice bidding you “Be of good cheer,” but only silence and a sense of mystery and misery meet you —“He answered her not a word.”

    God’s tender heart must often ache to listen to all the sad, complaining cries which arise from our weak, impatient hearts because we do not see that for our own sakes He answers not at all or otherwise than seems best to our tear-blinded, short-sighted eyes.

    The silences of Jesus are as eloquent as His speech and maybe a sign, not of His disapproval, but of His approval and of a deep purpose of blessing for you.

    “Why art thou cast down, O…soul?” Thou shalt yet praise Him, yes, even for His silence. Listen to an old and beautiful story of how one Christian dreamed that she saw three others at prayer. As they knelt the Master drew near to them.

    As He approached the first of the three, He bent over her in tenderness and grace, with smiles full of radiant love, and spoke to her in accents of purest, sweetest music.

    Leaving her, He came to the next, but only placed His hand upon her bowed bead, and gave her one look of loving approval.

    The third woman passed almost abruptly without stopping for a word or glance. The woman in her dream said to herself, "How greatly He must love the first one, to the second He gave His approval, but none of the special demonstrations of love He gave the first; and the third must have grieved Him deeply, for He gave her no word at all and not even a passing look.

    “I wonder what she has done, and why He made so much difference between them?” As she tried to account for the action of her Lord, He stood by her and said: "O woman! how wrongly hast thou interpreted Me. The first kneeling woman needs all the weight of My tenderness and care to keep her feet in My narrow way. She needs My love, thought, and help every moment of the day. Without it, she would fail and fall.

    “The second has stronger faith and deeper love, and I can trust her to trust Me however things may go and whatever people do.

    “The third, whom I seemed not to notice, and even to neglect, has faith and love of the finest quality, and here I am training by quick and drastic processes for the highest and holiest service.

    “She knows Me so intimately and trusts Me so utterly, that she is independent of words or looks or any outward intimation of My approval. She is not dismayed nor discouraged by any circumstances through which I arrange that she shall pass; she trusts Me when sense and reason and every finer instinct of the natural heart would rebel;—because she knows that I am working in her for eternity and that what I do, though she knows not the explanation now, she will understand hereafter.

    “I am silent in My love because I love beyond the power of words to express, or of human hearts to understand, and also for your sakes that you may learn to love and trust Me in Spirit-taught, spontaneous response to My love, without the spur of anything outward to call it forth.”

    He “will do marvels” if you will learn the mystery of His silence, and praise Him, for every time He withdraws His gifts that you may better know and love the Giver.  —Selected

Hope vs. Fear

యేసు - ఇదిగో నేను యుగసమాప్తి వరకు సదాకాలము మీతో కూడ ఉన్నానని వారితో చెప్పెను - (మత్తయి 28:20).

జీవితంలో సంభవించే మార్పులు, సంఘటనల గురించి భయం భయంగా కనిపెట్టకు. నువ్వు దేవునికి చెందినవాడివి గనుక ఆయన వాటన్నిటినుండి నిన్ను విమోచిస్తాడన్న నిరీక్షణతో ఎదురు చూడు. ఇప్పటిదాకా నిన్ను ఆయన కాపాడాడు. ఆయన చేతిని గట్టిగా పట్టుకొని ఉండు. అన్ని ఆపదలలోనూ క్షేమంగా నడిపిస్తాడు. నువ్వు నిల్చోడానికి కూడా శక్తి లేకుండా ఉన్నప్పుడు తన చేతుల్లోకి నిన్ను ఎత్తుకుంటాడు.

రేపేం జరుగుతుందో అని దిగులుపడకు. నిన్ను ఈ రోజంతా కాపాడిన నీ నిత్యుడైన తండ్రి రేపు, రాబోయే అన్ని రోజుల్లోనూ నిన్ను కాపాడతాడు. నిన్ను శ్రమల నుండి తప్పిస్తాడు. లేక శ్రమను భరించే శక్తినిస్తాడు. నిబ్బరంగా ఉండు. ఆందోళనకరమైన ఆలోచనల్ని ఊహల్ని కట్టి పెట్టు.

యెహోవా నా కాపరి

‘ఒకప్పుడు నా కాపరి’ కాదు, ‘మరెప్పుడో నా కాపరి’ కాదు, 'ఇప్పుడు’ యెహోవా నా కాపరి. ఆదివారం, సోమవారం అన్ని రోజుల్లో ఆయన నా కాపరి. జనవరి నుండి డిసెంబరు దాకా, ఇక్కడైనా, చైనాలోనైనా, శాంతికాలంలోనైనా, యుద్ధంలోనైనా, సమృద్ధిలోనైనా, కరువులోనైనా యెహోవా నా కాపరి.

నీకోసం మౌనంగా ఏర్పాట్లు ఆయనే చేస్తాడు

పొంచి ఉన్న వలలో నువ్వు పడకుండా

నీ మార్గదర్శి ఆయనే

ఆయన సంరక్షణలో ఉన్నావు నీవు

నీకోసం ఏర్పాట్లు తప్పకుండా చేస్తాడు

నిన్ను విస్మరించడు

దేవుని విశ్వాస్యతలో నిశ్చింతగా ఉండు

ఆయనలో నీవు వర్ధిల్లుతావు

నీ కోసం మౌనంగా ఏర్పాట్లు చేస్తాడు

అవి ఆశ్చర్యకారకాలైన అనురాగ బహుమతులు 

కనీవినీ ఎరుగని అద్భుతాలు

నీ కోసమే వాటిని చేసాడు

నీ కోసం మౌనంగా ఏర్పాట్లు చేస్తాడు

తండ్రి సంరక్షణలో కేరింతలు కొట్టే పాపలా

ఆయన ప్రేమలో మరెవరికీ వంతులేదు

నువ్వే ఆయనకి ఇష్టుడివి 

నీ విశ్వాసం దేవుని గురించి ఎలా అర్థం చేసుకుంటే ఆయన అలాగే ఉంటాడు.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Lo, I am with you all the appointed days - (Matt - 28:20)

    Do not look forward to the changes and chances of this life in fear. Rather look at them with full hope that, as they arise, God, whose you are, will deliver you out of them. He has kept you hitherto; do you but hold fast to His dear hand, and He will lead you safely through all things; and when you cannot stand, He will bear you in His arms.

    Do not look forward to what may happen tomorrow. The same everlasting Father who cares for you today will take care of you tomorrow, and every day. Either He will shield you from suffering, or He will give you unfailing strength to bear it. Be at peace, then, put aside all anxious thoughts and imaginations.  —Frances do Sales

    “The Lord is my shepherd.”

    Not was, not maybe, nor will be. “The Lord is my shepherd,” is on Sunday, is on Monday, and is through every day of the week; is in January, is in December, and every month of the year; is at home, and is in China; is in peace, and, is in war; in abundance, and in penury.  —J. Hudson Taylor

He will silently plan for thee,

Object thou of omniscient care;

God Himself undertakes to be

Thy Pilot through each subtle snare.

He WILL silently plan for thee,

So certainly, He cannot fail!

Rest on the faithfulness of God,

In Him, thou surely shalt prevail.

He will SILENTLY plan for thee

Some wonderful surprise of love.

Eye hath not seen, nor ear hath heard,

But it is kept for the above.

He will silently PLAN for thee,

His purposes shall all unfold;

The tangled skein shall shine at last,

A masterpiece of skill untold.

He will silently plan FOR THEE,

Happy child of a Father’s care,

As though no other claimed His love,

But thou alone to Him were dear.

—E. Mary Grimes

    Whatever our faith says God is, He will be.