Tuesday, November 30, 2021

In God, Not Out of Trouble

 

నీ నిమిత్తము నీవు గొప్పవాటిని వెదకుచున్నావా? వెదకవద్దు; నేను సర్వశరీరుల మీదికి కీడు రప్పించుచున్నాను, అయితే నీవు వెళ్ళు స్థలములన్నిటిలో దోపుడు సొమ్ము దొరికినట్టుగా నీ ప్రాణమును నీకిచ్చుచున్నాను (యిర్మీయా 45:5).


ఇది కష్ట సమయాల్లో ఊరటనిచ్చే వాగ్దానం. విపరీతమైన ఒత్తిడులకు లోనయ్యే సమయంలో ప్రాణాధారమైన వాగ్దానం. దోపుడు సొమ్ము దొరికినట్టుగా దొరికే ప్రాణం. కఠినంగా మారిపోతున్న ఈ రోజుల్లో, అంత్యదినాల్లో, శ్రమదినాల్లో ఈ వాగ్దానం మనకు ఆదరణ నిస్తుంది.


'దోపుడు సొమ్ము దొరికినట్టుగా' ప్రాణం దొరకడం అంటే ఏమిటి? అంటే నాశనకర్త కోరల్లోనుండి లాగేసుకున్న ప్రాణమన్న మాట. సింహం నోటిలో నుంచి దావీదు తన గొర్రెపిల్లను లాగేసుకున్నట్టన్న మాట. యుద్ధధ్వని బొత్తిగా ఆగిపోతుందని కాదు, గాని యుద్ధరంగంలో మనకు ఒక ఉన్నత స్థలం, తుఫానులో ఒక చిన్న సంరక్షణ, శత్రు దేశంలో ఒక కోట, అస్తమానమూ మనపై పీడనాలున్నా మన ప్రాణం మాత్రం నిలిచి ఉండడం జరుగుతుంది. పౌలు తన జీవితం మీద విరక్తి కలిగేటంతగా బాధలు పొందినా బాగుపడ్డాడు. ముల్లు ఇంకా ఉన్నప్పటికీ క్రీస్తు శక్తి అతనిలో ఉండి క్రీస్తు కృప అతనికి సరిపోయింది. 'దేవా, దోపుడు సొమ్ము దొరికినట్టుగా నా ప్రాణాన్ని ఇవ్వు. కష్ట సమయాల్లో నేను విజయవంతంగా నిలబడేలా సహాయం చెయ్యి’


ఆపదల నుండి విడుదల కోసం ప్రార్థిస్తుంటాము. ఇలా జరుగుతుందని నమ్ముతాం కూడా. కాని ఆపదలున్నప్పటికీ మనలను దేవుడు దేనికి ఉద్దేశించాడో అలా కావాలని ప్రార్థించం. ఆపదలు ఎంత కాలం నిలిచి ఉంటే అంత కాలం వాటి మధ్య మనం ఉంటూ దేవుడు మనకు ఆశ్రయంగా ఉన్నాడన్న నిశ్చయతను కలిగి ఉండాలి. నలభై పగళ్ళూ, రాత్రుళ్ళూ యేసుప్రభువు సైతానుతో అడవిలో ఉన్నాడు. ఇలాటి ప్రత్యేకమైన శోధన సమయంలో ఆయనకున్న మానవ ప్రవృత్తి ఆకలిదప్పుల మూలంగా ఇంకా నీరసమై పోయింది.


అగ్నిగుండం ఏడంతలు ఎక్కువ వేడితో మండింది. కాని హెబ్రీ యువకులు ముగ్గురు కొంతసేపు ఆ మంటల్లో ఉన్నారు. వారు బయటకు వచ్చి చూస్తే అగ్ని వాసన కూడా వారికి అంటలేదని గ్రహించాను. ఒక రాత్రి దానియేలు సింహాల మధ్య కూర్చున్నాడు. ఆ గుంటలో నుండి అతణ్ణి బయటకు తీసినప్పుడు అతని శరీరంపై ఏ గాయమూ లేదు. ఎందుకంటే తన దేవుని మీద అతడు నమ్మకముంచాడు. వీళ్ళంతా శత్రువుల మధ్యనే నివాసమున్నారు. అయినా వాళ్ళు దేవుని సన్నిధిలో ఉన్నారు.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

And seekest thou great things for thyself? Seek them not: for, behold, I will bring evil upon all flesh, saith the Lord: but thy life will I give unto thee for a prey in all places whither thou goest (



Jer - 45:5)

A promise given for hard places, and a promise of safety and life in the midst of tremendous pressure, a life “for a prey.” It may well adjust itself to our own times, which are growing harder as we near the end of the age, and the Tribulation times.

What is the meaning of “a life for a prey”? It means a life snatched out of the jaws of the destroyer, as David snatched the lamb from the lion. It means not removal from the noise of the battle and the presence of our foes; but it means a table in the midst of our enemies, a shelter from the storm, a fortress amid the foe, a life preserved in the face of continual pressure: Paul’s healing when pressed out of measure so that he despaired of life; Paul’s Divine help when the thorn remained, but the power of Christ rested upon him and the grace of Christ was sufficient. Lord, give me my life for a prey, and in the hardest places help me today to be victorious. —Days of Heaven upon Earth

We often pray to be delivered from calamities; we even trust that we shall be; but we do not pray to be made what we should be, in the very presence of the calamities; to live amid them, as long as they last, in the consciousness that we are, held and sheltered by the Lord, and can therefore remain in the midst of them, so long as they continue, without any hurt. For forty days and nights, the Saviour was kept in the presence of Satan in the wilderness, and that, under circumstances of special trial, His human nature being weakened by want of food and rest. The furnace was heated seven times more than it was wont to be heated, but the three Hebrew children were kept a season amid its flames as calm and composed in the presence of the tyrant’s last appliances of torture, as they were in the presence of himself before their time of deliverance came. And the livelong night did Daniel sit among the lions, and when he was taken up out of the den, “no manner of hurt was found upon him, because he believed in his God.” They dwelt in the presence of the enemy, because they dwelt in the presence of God.

Monday, November 29, 2021

Music of the Storm

 

మరియు ప్రస్తుతమందు సమస్త శిక్షయు దుఃఖకరముగా కనబడునే గాని సంతోషకరముగా కనబడదు. అయినను దానియందు అభ్యాసము కలిగిన వారికి అది నీతియను సమాధానకరమైన ఫలమిచ్చును (హెబ్రీ 12:11)


జర్మనీ దేశంలో ఓ కథ వాడుకలో ఉంది. ఒక రాజ వంశీయుడు తన భవనం గోడల మీద పెద్ద పెద్ద తీగెల్ని అమర్చాడట. స్వర తంతులమీద గాలి ఊదడం ద్వారా సంగీతాన్ని పుట్టించే వాయిద్యం ఒకటుంది. కాని ప్రకృతిలో వీచే గాలి సంగీతాన్ని వినిపించేలా ఆ తీగెల్ని వాయిద్యానికున్నట్టే అతడు అమర్చాడట. ఆ తంతుల మీదుగా పిల్లగాలి వీచేది గాని సంగీత ధ్వనులేవీ వినిపించేవి కావట.


ఒకరోజు పెద్ద గాలివాన వచ్చి అతి బలమైన గాలులు ఆ భవంతికేసి విసిరి కొడుతున్నాయి. ఆ ధనికుడు కిటికీ తలుపులు తెరిచి చెలరేగే ఆ తుఫాను  వంక చూస్తున్నాడు. ఆ పెనుగాలికి అతడు అమర్చిన తీగెలనుండి బ్రహ్మాండమైన సంగీతం హోరుగాలి శబ్దాన్ని మించి వినిపిస్తూ ఉంది. వాటిలో సంగీతాన్ని పుట్టించాలంటే తుఫాను  అవసరమైంది.


మనకు ఎందరో వ్యక్తుల జీవితాలు తెలుసు. వాళ్ళు క్షేమంగా, సౌఖ్యంగా జీవించినంత కాలం ఆ జీవితాల్లో నుంచి సంగీతం వినిపించ లేదు. అయితే తుఫానులు వాళ్ళను వేధించినప్పుడు తమలో నుంచి బలంగా వినిపిస్తున్న సంగీతనాదాలతో ప్రేక్షకుల్ని ఆశ్చర్యపరిచారు.


కిటికీకేసి టపటపా

*కొడుతూ పడుతున్న వానజల్లు *

కారు మబ్బుల్లోంచి వదలక

కురిసేదెందుకో అర్థం కాలేదు

పువ్వులు పువ్వులు 

వర్షం వెలిసాక విరిసే పువ్వులు 

నేలంతా పరుచుకునే పువ్వులు 

దేవుడు వివరించాడు వర్షం కురిసేదెందుకో 


మనం శ్రమలను సరియైన పధ్ధతిలో ఎదుర్కోగలిగితే శ్రమల తరువాత వచ్చే దశను గురించి మనం నిశ్చింతగా దేవునిపై ఆధారపడవచ్చు. ఎవరూ బుద్ధి చెప్పకపోతే కొంతకాలం సంతోషంగానే ఉంటుంది. అయితే తరువాతి కాలంలో ఫలితాలెలా ఉంటాయి?

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Nevertheless afterward (Heb -  12:11)

There is a legend that tells of a German baron who, at his castle on the Rhine, stretched wires from tower to tower, that the winds might convert them into an Aeolian harp. And the soft breezes played about the castle, but no music was born.

But one night there arose a great tempest, and hill and castle were smitten by the fury of the mighty winds. The baron went to the threshold to look out upon the terror of the storm, and the Aeolian harp was filling the air with strains that rang out even above the clamor of the tempest. It needed the tempest to bring out the music!

And have we not known men whose lives have not given out any entrancing music in the day of a calm prosperity, but who, when the tempest drove against them have astonished their fellows by the power and strength of their music?


“Rain, rain  

Beating against the pane!  

How endlessly it pours  

Out of doors  

From the blackened sky  

I wonder why!  


“Flowers, flowers,  

Upspringing after showers,  

Blossoming fresh and fair,  

Everywhere!  

Ah, God has explained  

Why it rained!”  


You can always count on God to make the “afterward” of difficulties, if rightly overcome, a thousand times richer and fairer than the forward. “No chastening … seemeth joyous, nevertheless afterward …” What a yield!

Sunday, November 28, 2021

The Lord's Times

 ఉదయ సాయంత్రముల ఉత్పత్తులను నీవు సంతోషభరితములుగా చేయుచున్నావు (కీర్తనలు 65:8). 


ఉదయం పెందలాడే లేచి కొండ మీదికి వెళ్ళి దేవుడు ఉదయాన్ని ఎలా తయారు చేస్తాడో పరిశీలించండి. దేవుడు సూర్యుణ్ణి పైకి నెడుతున్నాడా అనిపిస్తుంది. ఆ సమయంలో ఆకాశంలో బూడిద రంగు మెల్లిమెల్లిగా కరిగిపోతుంది. అన్ని రంగులూ కాస్త కాస్త అక్కడక్కడా ప్రత్యక్షమౌతాయి. అవన్నీ క్రమంగా మిళితమై ఒకే ధవళకాంతిగా మారే వేళకు సూర్యబింబం ప్రత్యక్షమౌతుంది. దినకరుడు ఠీవిగా బయలుదేరి తన కిరణాలను భూమిపై కురిపిస్తుంటే ఆ సంధ్యారుణిమలో ప్రకృతి దేవుని మహిమను వర్ణిస్తూ గొంతెత్తి పాడే పాటను వినండి.


సంజెకాంతుల కెంజాయలో

మంజుల స్వరమొకటి విన్నాను

“దినమంతా నీతో ఉన్నాను 

సంతోషంగా ఉండు"

అనేది ఆ దేవుని స్వరం


ఉదయవేళ వ్యాపించే నిర్మలమైన కాంతి సత్యం గురించి నా హృదయం తహతహలాడేలా చేసింది. ఆ సత్యమే నన్ను ఉదయమంతా స్వచ్ఛంగా చేసే మహిమ కలది. అది ప్రకృతి ఆలపించే మధుర గీతికలో శ్రుతి కలపడానికి నాకు తోడ్పడుతుంది. ఉషోదయవేళ విసిరే గాలి నా నాసికారంధ్రాలలో జీవాన్ని ఊదిన దేవునిలో నేను నా ఆశలు నిలుపుకునేలా చేసింది. ఆయన తన ఊపిరితోను, తన మనసుతోను, తన ఆత్మతోను నన్ను నింపి ఆయన ఆలోచనలే నేను ఆలోచించేలా, ఆ జీవితాన్నే నేను జీవించగలిగేలా, అందులోనే నా బ్రతుకును నిలుపుకుని మహిమను పొందగలిగేలా, ప్రార్థించేలా చేసింది. దేవుడు ఇచ్చే ఉదయాలూ,

రాత్రిళ్ళూ లేకపోతే మానవమాత్రులం, మనమెలా బ్రతకగలం!


రాత్రికి పగటికీ మధ్య

వేగుచుక్క పొడిచిన వేళ

నీడల జాడలు నిశ్శబ్దంగా

కదిలిపోతున్న వేళ


ఈ దినం చెయ్యవలసినదేమిటని

నీ గదిలో ఏకాంతంగా

ముచ్చటగా యేసుతో ముచ్చటించు*

ఆయన చిత్తమేమిటని


నిన్ను నడిపిస్తాడు

పర్వతాలు వంచుతాడు

ఎడారులు పూలు పూస్తాయి

‘మారా ధార' మధురమౌతుంది 


ఈ జీవన యాత్రంతా

తెలుసా జైత్రయాత్రని

ఉదయాన్నే ఆయన్ను ఆరాధిస్తే

నిజమే ఇది ప్రతి నిత్యం.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Thou makest the outgoing of the morning and evening to rejoice (Ps - 65:8)

Get up early and go to the mountain and watch God make a morning. The dull gray will give way as God pushes the sun towards the horizon, and there will be tints and hues of every shade, that will blend into one perfect light as the full-orbed sun bursts into view. As the King of day moves forth majestically, flooding the earth and every lowly vale, listen to the music of heaven’s choir as it sings of the majesty of God and the glory of the morning.


In the holy hush of the early dawn  

I hear a Voice  

“I am with you all the day,  

Rejoice! Rejoice!”  


The clear, pure light of the morning made me long for the truth in my heart, which alone could make me pure and clear as the morning, tune me up to the concert-pitch of the nature around me. And the wind that blew from the sunrise made me hope in the God who had first breathed into my nostrils the breath of life; that He would at length so fill me with His breath, His mind, His Spirit, that I should think only His thoughts, and live His life, finding therein my own life, only glorified infinitely. What should we poor humans do without our God’s nights and mornings? —George MacDonald


“In the early morning hours,  

’Twixt the night and day,  

While from earth the darkness passes  

Silently away;  


“Then ’tis sweet to talk with Jesus  

In thy chamber still  

For the coming day and duties  

Ask to know His will.  


“Then He’ll lead the way before you,  

Mountains laying low;  

Making desert places blossom,  

Sweet’ning Marah’s flow.  


“Would you know this life of triumph,  

Victory all the way?  

Then put God in the beginning  

Of each coming day.”