Climb Upward

_*ఆ గోడ మేడ గదులకు ఎక్కిన కొలది అవి మరి వెడల్పుగా పెరిగెను, పైకెక్కిన కొలది మందిరము చుట్టునున్న యీ మేడ గదుల అంతస్థులు మరి వెడల్పగుచుండెను గనుక మందిరపు పైభాగము మరి వెడల్పుగా ఉండెను; పైకెక్కిన కొలది అంతస్థులు మరి వెడల్పుగా ఉండెను.*_ యెహెజ్కేలు 41 : 7

 

*పైకి పైపైకి సాగిపో పైకి* 

*ప్రార్ధనలో ఆరాధనలో* 

*రోజులు సంవత్సరాలు* 

*కాలాలు గతిస్తూ ఉంటే* 

*పైకి పైపైకి ప్రతి యేడు* 

*అలయక సొలయక* 

*మెట్లెక్కుతూ అడుగులేస్తూ* 

*రక్షకుడి వెంట*

*పైపైకి ఆత్మలో సాగిపో*   

*కష్టాలు రాని నష్టాలు రాని* 

*శోకాలు గుండెల్ని చీల్చనీ* 

*శోధనలే సోపానాలు క్రీస్తులో* 

*పైకి పైపైకి ఉదయమయ్యేదాకా* 

*నీడలు కరిగేదాకా* 

*స్వర్గ ద్వారాలు పిలిచేదాకా* 

*స్వర్ణ సింహాసనం ఎదుట నిలిచేదాకా*

పర్వత శిఖరం మనల్ని పిలుస్తుంటే లోయల్లోని పొగమంచులో ఆగిపోకూడదు. కొండలపై కురిసే మంచు ముత్యాలెంత స్వచ్చమైనవి! కొండగాలి ఎంత పరిశుభ్రమైనది! అక్కడ నివసించేవాళ్ళు దేవునికి సమీపంగా ఉంటారు. చాలా మంది విశ్వాసులు బొగ్గు గనుల్లో, మూసుకుపోయిన ప్రదేశాల్లో జీవితం అంతా గడిపేస్తారు. వాళ్ళు సూర్యకాంతిని చూడటానికి నోచుకోరు. పరమ తైలంతో అభిషేకించవలసిన వాళ్ళ ముఖం మీద కన్నీటి చారికలు తప్ప మరేమీ కనిపించవు. చాలామంది విశ్వాసులు అంతఃపుర సౌధాల మీద నడిచే బదులు చీకటి కొట్లలో జీవితాలు గడుపుతారు. విశ్వాసీ, నీ దీనస్థితి  నుండి మేలుకో. నీ బద్దకాన్ని, మత్తునీ, జడత్వాన్ని, చల్లారిపోయి చప్పబడిన ఆత్మనీ, క్రీస్తు యొక్క పరిశుద్ధ ప్రేమ నుండి నిన్ను ఎడబాపే మరి దేనినైనా వదిలించుకో. నీ జీవితానికి ఆయనే పరిధి, జన్మస్థానం, కేంద్ర బిందువు, సంతోష కిరణం. మరుగుజ్జు విజయాలతో సంతృప్తి చెందకు. ఇంకా ఉన్నతమైన, సంపూర్ణమైన జీవితాన్ని ఆశించు. పరలోకం వైపుకు దేవునికి దగ్గరగా సాగిపో. 

*ఉన్నత శిఖరాలనెక్కాలి*

*ఉజ్వల మహిమోదయం చూడాలి* 

*పరలోకం కనిపించేదాకా ప్రార్ధించాలి* 

*దేవా, నీవే పైకి నడిపించాలి* 

మనలో చాలామంది గడపవలసినంత ఆశీర్వాదకరమైన జీవితం గడపడం లేదు. మనం కొండలెక్కడానికి సంకోచించి క్రిందనే ఉండిపోతున్నాం. ఆ కొండల గాంభీర్యం, ఎత్తూ, మనల్ని కంగారుపెడుతున్నాయి. అందుకని లోయల్లో, పొగ మంచులో నిలిచిపోతున్నాం. కొండ శిఖరాల పైన మర్మమైన విషయాలు మనకి తెలియడం లేదు. ఇలా మనం సోమరితనంగా ఉండడంవల్ల మనకి కలిగే నష్టం మనకర్ధం కావడం లేదు. ఆ కొండలనెక్కగలిగే ధైర్యం ఉంటే ఎంతటి మహిమ మన కోసం వేచి ఉందో, ఎన్ని ఆశీర్వాదాలు ఎదురుచూస్తున్నాయో కళ్ళారా చూడగలం.

---------------------------------------------------------------------

_*The side chambers surrounding the temple were wider at each successive story; for the structure HVsurrounding the temple went up story by story all around the temple. For this reason the width of the temple increased as it went up, and one went up from the lowest story to the highest by the way of the middle story.*_ (Ezek -  41:7 )

“Still upward be thine onward course:

For this I pray today;

Still upward as the years go by,

And seasons pass away.

“Still upward in this coming year,

Thy path is all untried;

Still upward may’st thou journey on,

Close by thy Savior’s side.

“Still upward e’en though sorrow come,

And trials crush thine heart;

Still upward may they draw thy soul,

With Christ to walk apart.

“Still upward till the day shall break,

And shadows all have flown;

Still upward till in Heaven you wake,

And stand before the throne.”

We ought not to rest content in the mists of the valley when the summit of Tabor awaits us. How pure are the dews of the hills, how fresh is the mountain air, how rich the fare of the dwellers aloft, whose windows look into the New Jerusalem!

Many saints are content to live like men in coal mines, who see not the sun. Tears mar their faces when they might anoint them with celestial oil. Satisfied I am that many a believer pines in a dungeon when he might walk on the palace roof, and view the goodly land and Lebanon. Rouse thee, O believer, from thy low condition! Cast away thy sloth, thy lethargy, thy coldness, or whatever interferes with thy chaste and pure love to Christ. Make Him the source, the center, and the circumference of all thy soul’s range of delight. Rest no longer satisfied with thy dwarfish attainments. Aspire to a higher, a nobler, a fuller life. Upward to heaven! Nearer to God! —Spurgeon

“I want to scale the utmost height,

And catch a gleam of glory bright;

But still I’ll pray, till heaven I’ve found,

Lord, lead me on to higher ground!”

Not many of us are living at our best. We linger in the lowlands because we are afraid to climb the mountains. The steepness and ruggedness dismay us, and so we stay in the misty valleys and do not learn the mystery of the hills. We do not know what we lose in our self-indulgence, what glory awaits us if only we had courage for the mountain climb, what blessing we should find if only we would move to the uplands of God. —J. R. M

“Too low they build who build beneath the stars.”

_*New Year*_

*మీరు నది దాటి స్వాధీన పరచుకొనుటకు వెళ్లుచున్న దేశము కొండలు లోయలు గల దేశము. అది ఆకాశ వర్ష జలము త్రాగును. అది నీ దేవుడైన యెహోవా లక్ష్యపెట్టు దేశము. నీ దేవుడైన యెహోవా కన్నులు సంవత్సరాది మొదలుకొని సంవత్సరాంతము వరకు ఎల్లప్పుడు దానిమీద ఉండును*_ (ద్వితీ 11 :11-12) 

  ప్రియమైన స్నేహితులారా, రాబోయే కాలంలో జరగబోయేదాన్ని గురించి ఆలోచిస్తే అంతా అగమ్యగోచరం. క్రొత్త సంవత్సరం మన ఎదుట ఉంది. దాన్ని స్వాధీనపర్చుకునేందుకు మనం బయలుదేరుతున్నాం. మనకేం ఎదురవనున్నదో ఎవరు చెప్పగలరు? మనకి కలుగబోయే క్రొత్త అనుభవాలు, జరుగనున్న మార్పులు, క్రొత్తగా తలెత్తనున్న అవసరాలు ఎవరూహించగలరు? కాని మన పరలోకపు తండ్రి ఇక్కడ మనకొక ఉత్సాహభరితమైన ఆనంద  సందేశాన్ని  అందిస్తున్నాడు. *“అది నీ దేవుడైన యెహోవా లక్ష్యపెట్టు దేశము. నీ దేవుడైన యెహోవా కన్నులు సంవత్సరాది మొదలుకొని సంవత్సరాంతము వరకు ఎల్లప్పుడు దాని మీద ఉండును”.* మన అవసరాలన్నీ దేవుడే తీరుస్తాడట. ఎప్పటికీ ఎండిపోని నీటి బుగ్గలు అయనలో ఉన్నాయి. ఆనకట్టలు లేని సెలయేళ్ళు, జలధారలు ఆయన దగ్గర నుండి ప్రవహిస్తూ ఉన్నాయి.  ఆ ప్రవాహానికి అంతం లేదు. ఈ ప్రవాహం ఎండకి, అనావృష్టికి  ఎండిపోదు. ఈ ప్రవాహం దేవుని పట్టణాన్ని సస్యశ్యామలం చేస్తుంది.

  మనం అడుగుపెట్టబోతున్న దేశం కొండలు, లోయలు ఉన్న దేశం. అంతా చదునుగానూ ఉండదు. అంతా పల్లంగానూ ఉండదు. జీవితం చదునుగా, ఎత్తు పల్లాలు లేకుండా ఉంటే అది నిస్సారం అవుతుంది. కొండలు ఉండాలి, లోయలు ఉండాలి. కొండలు వర్షధారల్ని పోగుచేసి లోయల్లోకి ప్రవహింప జేస్తాయి. మన జీవితాల్లోనూ ఇంతే. కొండలు ఎదురైనప్పుడే మనం కృపాసింహాసనం ఎదుట మోకాళ్ళూని ఆశీర్వాద వర్షధారల్ని  పొందుతాము. కష్టాల పర్వతాలను చూసి దిగులు పడతాము, సణుగుకుంటాము.  కాని ఈ పర్వతాలే మనపై వర్షాలు కురవడానికి కారణం. 

  అరణ్యంలో, చదును ప్రదేశంలో ఎంతమంది నశించిపోయారో! అదే కొండలు లోయలున్న ప్రాంతాల్లో వాళ్ళంతా ఉంటే బ్రతికి అభివృద్ధి పొందేవాళ్ళు కదా. మైదానాల్లో ఎముకలు కొరికేసే చలిగాలులు అడ్డూ అదుపు  లేకుండా వీస్తూ చెట్లనూ చేమలనూ నేలమట్టం చేస్తుంటే ఎంతమంది నశించిపోయారో!  కాని దృడమైన, తలవంచని, అజేయమైన కొండ ప్రదేశాల్లో, శత్రువుల నుండి రక్షణ కలిగించే కొండచరియల్లో ఉండేవారు క్షేమంగా ఉన్నారు. జీవితంలో మనకెదురయ్యే కష్టాలు దేవుడు మన యెదుట నిలువబెట్టే కొండల్లాంటివి. వీటి వల్లనే మన జీవితాలు సంపూర్ణం అయి దేవునికి దగ్గరగా మనం వెళ్ళగలుగుతున్నాము. మనకి ఎలాంటి భాధలు, వేదన, శ్రమలు ఎదురవుతాయో తెలియదు. *‘కేవలం నమ్మకం ఉంచు’.*  ఈ హెచ్చరికను అనుసరించి అలా చేస్తే ఈ రోజు దేవుడు మన దగ్గరకి వచ్చి మన చెయ్యి పట్టుకొని ముందుకు నడిపిస్తాడు. ఇది మంచి సంవత్సరం. దీవెనకరమైన క్రొత్త సంవత్సరం.

*అగమ్యగోచరమైన దారులగుండా* 

*అయన నిన్ను నడిపిస్తాడు*

*అడుగులు తడబడినా*

*అలసట పైబడినా పైపైకి పైపైకి*

*అంధకారం దారి మూసినా*

*గాలివానలు గోలచేసినా*

*మబ్బులు విడిపోతాయి*

*ముందుకు నడిపిస్తాడు*

*కాల కల్లోలాల ఊహాలోకాల్లో*

*అనుమానాల్లో భయాల్లో*

*అల్లిబిల్లిగా అల్లుకుపోయిన ముళ్ళ కంచెల్లో*

*చెయ్యిపట్టి నడిపిస్తాడు*

*మబ్బు కమ్మిన వేళల్లో*

*కష్టంలో నష్టంలో*

*తన చిత్తం నెరవేరుస్తాడు*

*తానే ముందుకు నడిపిస్తాడు*

----------------------------------------------------------------*Instead, the land you are crossing the Jordan to occupy is one of hills and valleys, a land that drinks in water from the rains, a land the Lord your God looks after. He is constantly attentive to it from the beginning to the end of the year.*_ (Deut - 11:11-12 )

Today dear friends, we stand upon the verge of the unknown. There lies before us the new year and we are going forth to possess it. Who can tell what we shall find? What new experiences, what changes shall come, what new needs shall arise? But here is the cheering, comforting, gladdening message from our Heavenly Father, “The Lord thy God careth for it.” “His eyes are upon it away to the ending of the year.”

All our supply is to come from the Lord. Here are springs that shall never dry; here are fountains and streams that shall never be cut off. Here, anxious one, is the gracious pledge of the Heavenly Father. If He be the Source of our mercies they can never fail us. No heat, no drought can parch that river, “the streams whereof make glad the city of God.”

The land is a land of hills and valleys. It is not all smooth nor all down hill. If life were all one dead level the dull sameness would oppress us; we want the hills and the valleys. The hills collect the rain for a hundred fruitful valleys. Ah, so it is with us! It is the hill difficulty that drives us to the throne of grace and brings down the shower of blessing; the hills, the bleak hills of life that we wonder at and perhaps grumble at, bring down the showers. How many have perished in the wilderness, buried under its golden sands, who would have lived and thriven in the hill-country; how many would have been killed by the frost, blighted with winds, swept desolate of tree and fruit but for the hill-stern, hard, rugged, so steep to climb. God’s hills are a gracious protection for His people against their foes!

We cannot tell what loss and sorrow and trial are doing. Trust only. The Father comes near to take our hand and lead us on our way today. It shall be a good, a blessed new year!

He leads us on by paths we did not know;

Upward He leads us, though our steps be slow,

Though oft we faint and falter on the way,

Though storms and darkness oft obscure the day;

Yet when the clouds are gone,

We know He leads us on.

He leads us on through all the unquiet years;

Past all our dreamland hopes, and doubts and fears,

He guides our steps, through all the tangled maze

Of losses, sorrows, and o’erclouded days;

We know His will is done;

And still He leads us on.

—N.L. Zinzendorf

Hitherto

యింతవరకు యెహోవా మనకు సహాయము చేసెను (1సమూ 7:12).

ఇంత వరకు అనే మాట గడిచిన కాలంలోకి చూపిస్తున్న చెయ్యి. ఇరవై ఏళ్ళు కానివ్వండి. డెబ్భై ఏళ్ళు కానివ్వండి. గడిచిన కాలమెంతైనా ఇంత వరకు దేవుడు మనకి సహాయం చేసాడు. కలిమిలోను, లేమిలోను, ఆరోగ్య అనారోగ్యాల్లో, ఇంటా బయటా, భూమి మీదా, నీళ్ళ మీదా, గౌరవంలో, అగౌరవంలో, కంగారులో, ఆనందంలో, శ్రమలో, విజయంలో, ప్రార్థనలో, శోధనలో - ఇంత వరకు దేవుడు మనకు సహాయము చేసెను.

చెట్లు వరసగా బారులు తీర్చి ఉంటే చూడడానికి ఇంపుగా ఉంటాయి. వాటి కొమ్మలు, కాండాలు, ఈ చివరినుండి ఆ చివరికి ఒకే ఆకారంలో ఒకదానివెంట ఒకటి ఉండడం కంటికింపుగా ఉంటుంది. అలాగే గడిచిన నీ సంవత్సరాల వరసల్ని ఒక్కసారి వెనుదిగిరి చూడు. కరుణాహరితం నింపుకున్న ఆకుల్ని, దేవుడు ప్రేమబలంతో స్థిరంగా నిలిపిన కాండాలనూ, సంతోషాల కొమ్మలనూ చూడు.

ఆ కొమ్మల్లో పాటలు పాడుతున్న పక్షులు కనిపించడం లేదా. అవును, ఎన్నెన్నో ఉన్నాయి. ఇంతవరకు నీ జీవితంలోనికి ప్రసరించిన కృపనుబట్టి అవి పాటలు పాడుతున్నాయి.

ఇంత వరకు అనే మాట ముందుకి కూడా చూపిస్తున్నది. కొంతదూరం నడిచిన తరువాత 'ఇంత వరకు' అని అతను రాసాడంటే గమ్యం ఇంకా చేరలేదన్నమాట. దాటాల్సిన దూరం ఇంకా ఉంది. శ్రమలూ, ఆనందాలు, శోధనలు, విజయాలు, ప్రార్థనలు, జవాబులు, కష్టాలు, శక్తి, పోరాటాలు, అస్వస్థతలు, ముదిరే వయసు, మరణం ఇలా ఇంకెన్నో ఉన్నాయి.

అంతేనా? లేదు. ఇంకా ఉంది. యేసు పోలిక లోనికి మేలుకొలుపు. సింహాసనాలు, వీణెలు, స్తుతిగీతాలు, కీర్తనలు, తెల్లని వస్త్రాలు, యేసు ముఖారవిందం, పరిశుద్ధుల సహవాసం, దేవుని మహిమ, నిత్యత్వపు సంపూర్ణత ఇవన్నీ ఉన్నాయి. ధైర్యం తెచ్చుకోండి, గొప్ప ఆత్మ విశ్వాసంతో మీ ఎబినేజరును నిలబెట్టండి.

ఇంత వరకు వెంటనున్న వాడు 

ఇక పైన జంటగా ఉంటాడు.

ఈ “ఇంత వరకు”ను పరలోకపు కాంతిలో చూసి అర్థం చేసుకుంటే ఎంత అద్భుతాశ్చర్యపూరితంగా ఉంటుంది!

ఆల్ప్ పర్వత శ్రేణుల్లోని గొల్లవాళ్ళకి ఓ మంచి అలవాటు ఉంది. ప్రతిరోజూ ఒకరికొకరు వీడ్కోలు గీతాలు పాడుకుంటారు. అక్కడి గాలి పరిశుభ్రంగా ఉండడంవల్ల వాళ్ళ పాటలు చాలా దూరం వినబడతాయి. కనుచీకటి కమ్ముతున్నప్పుడు మందలన్నింటినీ పోగుచేసి ఆ కొండదారులగుండా క్రిందికి నడిపిస్తూ వాళ్ళు పాడుకుంటారు. “ఇంతవరకు దేవుడు కాపాడాడు! ఆయన నామానికి స్తోత్రాలు!”

చివరగా ఎంతో మర్యాదతో ఒకరినొకరు స్నేహపూర్వకంగా వీడ్కోలు చెప్పుకుంటారు. "గుడ్ నైట్, గుడ్ నైట్” ఈ మాటలు ప్రతిధ్వనిస్తుంటే ప్రక్కనే పాట సాగుతూ ఉంటే ఆ సంగీతం హాయిగా తేలివస్తూ దూర తీరాల్లో మెల్లిగా లీనమైపోతుంది.

ఈ చీకటిలో మనం కూడా ఒకర్నొకరం పిలుచుకుందాం. యాత్రికుల గుంపును ఆహ్వానిస్తూ చీకటే పాటై ప్రోత్సాహమిస్తుంది. ఆ ప్రతిధ్వనులన్నీ ఏకమై హల్లెలూయలు ఉరుము శబ్దంలా మారుమ్రోగి దేవుని పచ్చల సింహాసనాన్ని చేరాలి. ఆపైన ఉదయమై నప్పుడు స్ఫటిక సముద్రపు అంచున మనముంటాము. విమోచన పొందిన వాళ్ళతో కలిసి “సింహాసనాససీనుడైన వానికి, గొర్రెపిల్లకూ మహిమ, ఘనత సదాకాలము కలుగును గాక” అంటూ ఉత్సాహగానం చేస్తాము.

యుగయుగాలకూ ఇదే నా పాట

యేసు చూపించాడు నాకు బాట

“మరి రెండవసారి వారు - ప్రభువును స్తుతించుడి అనిరి” (ప్రకటన 19:3).

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Hitherto hath the Lord helped us - (1 Sam - 7:12)

The word “hitherto” seems like a hand pointing in the direction of the past. Twenty years or seventy, and yet “hitherto hath the Lord helped us!” Through poverty, through wealth, through sickness, through health; at home, abroad, on the land, on the sea; in honor, in dishonor, in perplexity, in joy, in a trial, in triumph, in prayer, in temptation—“hitherto hath the Lord helped!”

We delight to look down a long avenue of trees. It is delightful to gaze from one end of the long vista, a sort of verdant temple, with its branching pillars and its arches of leaves. Even so look down the long aisles of your years, at the green boughs of mercy overhead, and the strong pillars of lovingkindness and faithfulness which bear up your joys.

Are there no birds in yonder branches singing? Surely, there must be many, and they all sing of mercy received “hitherto.”

But the word also points forward. For when a man gets up to a certain mark and writes “hitherto,” he is not yet at the end; there are still distances to be traversed. More trials, more joys; more temptations, more triumphs; more prayers, more answers; more toils, more strength; more fights, more victories; and then come sickness, old age, disease, death.

Is it over now? No! there is more yet—awakening in Jesus’ likeness, thrones, harps, songs, psalms, white raiment the face of Jesus, the society of saints, the glory of God, the fullness of eternity, the infinity of bliss. Oh, be of good courage, believer, and with grateful confidence raise thy “Ebenezer,” for,

“He who hath helped thee hitherto  

Will help thee all thy journey through.”  

When read in Heaven’s light, how glorious and marvelous a prospect will thy “hitherto” unfold to thy grateful eye. —C. H. Spurgeon

The Alpine shepherds have a beautiful custom of ending the day by singing to one another an evening farewell. The air is so crystalline that the song will carry long distances. As the dusk begins to fall, they gather their flocks and begin to lead them down the mountain paths, singing, “Hitherto hath the Lord helped us. Let us praise His name!”

And at last with a sweet courtesy, they sing to one another the friendly farewell: “Goodnight! Goodnight!” The words are taken up by the echoes, and from side to side the song goes reverberating sweetly and softly until the music dies away in the distance.

So let us call out to one another through the darkness, till the gloom becomes vocal with many voices, encouraging the pilgrim host. Let the echoes gather till a very storm of Hallelujahs breaks in thundering waves around the sapphire throne, and then as the morning breaks we shall find ourselves at the margin of the sea of glass, crying, with the redeemed host, “Blessing and honor and glory be unto him that sitteth on the throne and to the Lamb forever and ever!”

“This my song through endless ages,  

Jesus led me all the way.”