Hedged In

 నా సహోదరులారా, మీ విశ్వాసమునకు కలుగు పరీక్ష ఓర్పును పుట్టించునని యెరిగి, మీరు నానా విధములైన శోధనలలో పడునప్పుడు, అది మహానందమని ఎంచుకొనుడి (యాకోబు 1:2,3)

దేవుడే తన వారికి కొన్ని అవరోధాలు కల్పిస్తాడు. ఇలా కల్పించడం వాళ్ళని క్షేమంగా ఉంచడానికే.  అయితే వాళ్ళు దాన్ని వ్యతిరేకమైన దృష్టితోనే చూస్తారు. ఆయన్ను అపార్ధం చేసుకుంటారు. యోబు కూడా అంతే (యోబు 3:23). ఇలాటి కంచెల వలన వాళ్ళకి చేకూరే లాభం సైతానుకి బాగా తెలుసు. యోబు 1:10లో కంచెని గూర్చి సైతాను అంటున్న మాటలు చూడండి. మనల్ని కప్పేసే ప్రతి శ్రమలోను ఎంతో కొంత ఆదరణ తప్పకుండా ఉంటుంది. మనం వాటిని ఆనుకుంటే తప్ప ముళ్ళు గుచ్చుకోవు. దేవుడి ఆజ్ఞ లేకుండా ఒక్క ముల్లు కూడా నీకు గుచ్చుకోదు. నిన్ను బాధపెట్టిన మాటలు, ఆవేదనపాలు చేసిన ఉత్తరం, నీ ప్రియ మిత్రుడు చేసిన గాయం, చేతిలో డబ్బులేక పడిన ఇబ్బంది, అన్నీ దేవుడికి తెలుసు. ఎవ్వరికీ లేనంత సానుభూతి ఆయనకి నీపట్ల ఉంది. ఆ బాధలన్నింటిలోను ఆయనపై సంపూర్ణంగా ఆనుకుంటున్నావా, లేదా అన్నది ఆయన చూస్తాడు. 

ముళ్ళకంప హద్దుపై నిలిచి అడ్డగిస్తుంది 

ఆకు రాలే కాలంలో ప్రతి కొమ్మా 

పొడుచుకొచ్చిన ముళ్ళతో 

గుడ్లురిమి చూస్తుంది 

వసంతం వస్తుంది, మోళ్ళు  చిగురిస్తాయి 

కొమ్మలన్నీ పచ్చగా ముస్తాబౌతాయి 

భయపెట్టిన కంటకాలన్నీ

పత్రహరితం మాటున దాక్కుంటాయి 

కలతలు మనల్ని కలవరపెడతాయి 

కాని మన ఆత్మలు చెదిరిపోకుండా 

మనం పెద్ద ప్రమాదంలో పడకుండా 

దేవుని కృపలే అడ్డుకుంటాయి 

నరకానికి మన పరుగును ఆపలేవు 

గులాబీ పూదండల బంధకాలు 

కసిగా గుచ్చుకునే కటికముళ్ళే ఆపగలవు 

నాశనానికి చేసే పయనాన్ని 

కాటేసి నెత్తురు చిందించే ముళ్ళ పోటుకి 

ఉలిక్కిపడి ఏడ్చి గోలపెడతాము          

దేవుడు వేసిన కంచెల కాఠిన్యం 

మనకి జఠిలంగానే ఉంటుంది

సర్వేశ్వరుడు చల్లగా చేసే వసంతం 

సణుగుడులన్నీ సర్దుకుంటాయి 

గుచ్చిన ముళ్లన్నీ చిగురిస్తాయి 

శాంతి ఫలాలు విరగ గాస్తాయి 

మన దారిని సరిచేసిన ముళ్ళ కొరకు 

పాడదాం ప్రభువుకి కీర్తనలు 

కృప, తీర్పు కలగలిపిన కంచెల కొరకు 

ఆనందం నిండిన ఆవేదన కొరకు

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

My brothers and sisters, consider it nothing but joy when you fall into all sorts of trials because you know that the testing of your faith produces endurance - (James - 1:2-3)

God hedges in His own that He may preserve them, but oftentimes they only see the wrong side of the hedge, and so misunderstand His dealings. It was so with Job (Job 3:23). Ah, but Satan knew the value of that hedge! See his testimony in chapter 1:10. Through the leaves of every trial, there are chinks of light to shine through. Thorns do not prick you unless you lean against them, and not one touches without His knowledge. The words that hurt you, the letter which gave you pain, the cruel wound of your dearest friend, shortness of money—are all known to Him, who sympathizes as none else can and watches to see, if, through all, you will dare to trust Him wholly.

“The hawthorn hedge that keeps us from intruding,

Looks very fierce and bare

When stripped by winter, every branch protruding

Its thorns would wound and tear.

“But spring-time comes, and like the rod that budded,

Each twig breaks out in green;

And cushions soft of tender leaves are studded,

Where spines alone were seen,

“The sorrows, that to us seem so perplexing,

Are mercies kindly sent

To guard our wayward souls against sadder vexing,

And greater ills prevent.

“To save us from the pit, no screen of roses

Would serve for our defense,

The hindrance that completely interposes

Stings back like a thorny fence.

“At first when smarting from the shock, complaining

Of wounds that freely bleed,

God’s hedges of severity us paining,

May seem severe indeed.

“But afterward, God’s blessed spring-time cometh,

And bitter murmurs cease;

The sharp severity that pierced us bloometh,

And yields the fruits of peace.

“Then let us sing, our guarded way thus wending

Life’s hidden snares among,

Of mercy and of judgment sweetly blending;

Earth’s sad, but lovely song.”

Trained to Comfort

 

మీ దేవుడు సెలవిచ్చిన మాట ఏదనగా, - నా జనులను ఓదార్చుడి ఓదార్చుడి (యెషయా 40:1)

నీ దగ్గరున్న ఓదార్పును పోగుచేసుకొని ఉండు. ఇది దేవుడు యెషయా ప్రవక్తకిచ్చిన ఆజ్ఞ. ఓదార్పు లేని హృదయాలతో ప్రపంచమంతా నిండిపోయింది. ఈ గొప్ప సేవకు నీవు సరిపోతావు. అయితే నీకు ముందు కొంత శిక్షణ అవసరం. అది సామాన్యమైన శిక్షణ కాదు. నువ్వు పూర్తిగా సుశిక్షితుడివి కావాలంటే ఈనాడు ప్రపంచంలో లెక్కలేనన్ని హృదయాల్లోంచి రక్తాన్నీ, కన్నీళ్ళనీ పిండుతున్న శ్రమలనే నువ్వు కూడా ముందుగా భరించాలి. దైవసంబంధమైన ఓదార్పును ముందుగా నువ్వు నీ హృదయంలోనే అనుభవపూర్వకంగా నేర్చుకోవాలి. నీవు గాయపడాలి. నీ పరమ వైద్యుడు నీ గాయాలకు కట్లు కడుతుంటే దాన్ని చూసి నువ్వు కూడా ఇతరుల గాయాలకి చికిత్స చెయ్యడం నేర్చుకోవాలి. నీకు ఒక ప్రత్యేకమైన దుర్గతి ఎందుకు పట్టిందోనని ఆశ్చర్యపడకు. కొన్నేళ్ళు ఆగు. అలాటి స్థితిలోనే ఉన్న కొందరు ఊరడింపు కోసం నీ దగ్గరకు వస్తారు. అప్పుడు నువ్వు వాళ్ళకి చెబుతావు – ‘నాకూ ఇలాటి పరిస్థితే వచ్చింది. ఓదార్పు కూడా దొరికింది’ అని. నువ్వీ మాటలు చెబుతూ, దేవుడు ఒకప్పుడు నీకు పూసిన ఔషధాన్ని వాళ్ళకి పూస్తూ, వాళ్ళ కళ్ళల్లోని ఆశల మెరుపుల్ని, నిష్క్రమిస్తూన్న నిరాశల చీకట్లని చూసినప్పుడు – అప్పుడు దేవుణ్ణి కొనియాడతావు. నీ జీవితంలో ఆయన నేర్పిన క్రమశిక్షణ కోసం, ఆయన అనుగ్రహించిన గొప్ప అనుభవాల కోసం కృతజ్ఞుడవై ఉంటావు. 

మనల్ని దేవుడు ఓదార్చేది మనల్ని ఓదార్చడానికే కాదు, మనల్ని ఓదార్చేవాళ్ళుగా చెయ్యడానికే. 

గులాబి రేకను 

చిదిమి వెయ్యాలట

అలా చేస్తేనే వచ్చేది 

పరిమళ తైలమట 

కోయిలని పట్టి

పంజరంలో పెట్టాలట 

అప్పుడే నిశ్శబ్దంలోంచి 

దాని పాట మోగుతుందట

ప్రేమ రక్తం ఒలకాలట 

స్నేహాశ్రువులు చిందాలట

అప్పుడే వాటికి ఈ లోకంలో సార్ధకత 

విలువైన వాటన్నిటి

కథలన్నీ ఇంతేనా 

వాటి బ్రతుకుల్లో 

సుఖం లేదా ఓ రవ్వంతైనా

అవును, నలిగిన రాత్రులు 

బంధించిన పంజరాలు 

నాటుకున్న  ముళ్ళు 

ఇవే మనకు దీవెనలు

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Comfort ye, comfort ye my people, saith your God - (Isa  - 40:1)

    Store up comfort. This was the prophet’s mission. The world is full of comfortless hearts, and ere thou art sufficient for this lofty ministry, thou must be trained. And thy training is costly in the extreme; for, to render it perfect, thou too must pass through the same afflictions as are wringing countless hearts of tears and blood. Thus thy own life becomes the hospital ward where thou art taught the Divine art of comfort. Thou art wounded, that in the binding up of thy wounds by the Great Physician, thou mayest learn how to render first aid to the wounded everywhere. Dost thou wonder why thou art passing through some special sorrow? Wait till ten years are passed, and thou wilt find many others afflicted as thou art. Thou wilt tell them how thou hast suffered and hast been comforted; then as the tale is unfolded, and the anodynes applied which once thy God wrapped around thee, in the eager look and the gleam of hope that shall chase the shadow of despair across the soul, thou shalt know why thou wast afflicted and bless God for the discipline that stored thy life with such a fund of experience and helpfulness.  —Selected

    God does not comfort us to make us comfortable but to make us comforters.  —Dr. Jowett

“They tell me I must bruise

The rose’s leaf,

Ere I can keep and use

Its fragrance is brief.

“They tell me I must break

The skylark’s heart,

Ere her cage song will make

The silence start.

“They tell me love must bleed,

And friendship weep,

Ere in my deepest need

I touch that deep.

“Must it be always so

With precious things?

Must they be bruised and go

With beaten wings?

“Ah, yes! by crushing days,

By caging nights, by scar

Of thorn and stony ways,

These blessings are!”

Shut Doors

ఆసియలో వాక్యము చెప్పకూడదని పరిశుద్ధాత్మ వారినాటంకపరచినందున…*_ (అపొ.కా. 16:6)

దేవుడు ఆ రోజుల్లో అపొస్తలులను నడిపించిన తీరు చాలా ఆసక్తిదాయకంగా ఉంటుంది. ఈ నడిపింపు ఎక్కువ భాగం అడ్డగింపులతోనే నిండి ఉంది. చాలాసార్లు దారి తప్పుతూ వెళ్ళారు ఈ అపొస్తలులు. ఎడమవైపుకి తిరిగి బితూనియకు వెళ్తుంటే మళ్ళీ ఆపాడు. తరువాత కాలంలో పౌలు జీవితం మొత్తానికి గర్వించదగ్గ సేవను ఆ ప్రదేశాల్లో చేశాడు. కాని ఇప్పుడు మాత్రం పరిశుద్ధాత్మ ఆ తలుపుల్ని మూసి ఉంచాడు. సైతాను పదిలంగా కట్టుకొన్న ఆ దుర్భేద్యమైన కోట గోడల్ని కూల్చే సమయం ఇంకా రాలేదు. ఆ పని కోసం అపొల్లో వచ్చి చేరవలసి ఉంది. ఇప్పుడు పౌలు, బర్నబాల అవసరం మరొక చోట ఉంది.  ఆసియాలో సువార్త చెప్పడం లాంటి బాధ్యతాయుతమైన పని కోసం వాళ్లకింకా శిక్షణ అవసరం. 

నీవు వెళ్ళవలసిన దారి గురించి ఏమన్నా సందేహముంటే దాన్ని వెంటనే ప్రభువుకి అప్పగించు. వెళ్ళవలసిన ద్వారం తప్ప మిగతా తలుపులన్నింటినీ మూసెయ్యమని ఆయన్నడుగు. 

“ఓ పరిశుద్ధాత్మ దేవా, దేవుని చిత్తం కాని దారుల్లో నా అడుగులు పడకుండా ఆ దారులన్నింటినీ మూసేసే బాధ్యత పూర్తిగా నీకే వదులుతున్నాను. నేను కుడి ప్రక్కకైనా ఎడమ ప్రక్కకైనా తిరిగితే నా వెనుకనుండి నీ స్వరం వినిపించు” అంటూ ప్రార్ధించాలి. 

ఈ లోపల నువ్వు నడుస్తున్న దారిలోనే సాగిపో. నీకు అందిన పిలుపుకి లోబడే ఉండు. పౌలుకి పరిశుద్ధాత్మ దేవుడు మార్గాన్ని ఎలా బోధించాడో నీకు కూడా అదే విధంగా బోధించాలని ఎదురుచూస్తున్నారు. 

అయితే ఆయన నిన్ను ఒక పని చెయ్యనియ్యకుండా ఏ మాత్రం అడ్డుపెట్టినా విధేయుడవ్వడానికి నువ్వు సిద్ధంగా ఉండాలి. నమ్మకం కలిగి ప్రార్ధన చేసిన తరువాత అడ్డంకులేవి కనిపించని పక్షంలో తేలిక హృదయంతో ముందడుగు వెయ్యి. కొన్ని సార్లు నీ ప్రార్ధనకి జవాబుగా ఒక తలుపు మూసుకుపోతే ఆశ్చర్యపోవద్దు. ఎడమకి కుడికి వెళ్ళే తలుపులు మూసుకుపోతే త్రోయ ప్రదేశానికి వెళ్ళే తలుపు తెరిచి ఉంటుంది. అక్కడ లూకా మీ కోసం ఎదురుచూస్తున్నాడు. దర్శనాలు మీకు కర్తవ్యాన్ని బోధిస్తాయి. అక్కడ అవకాశాలు పుష్కలంగా ఉన్నాయి. స్నేహితులు మీ కోసం ఎదురుచూస్తున్నారు. 

*నీ జీవితంలో విడదీయరాని చిక్కుందా?* 

*ఛేదించలేని రహస్యపు దిక్కుందా?* 

*నిజాలు వెలికి తీసే దేవుడున్నాడు* 

*ఆయన చేతిలోనే ఆ తాళముంది* 

*తండ్రిచేత మూయబడిన తలుపు నీ ముందుందా?* 

*అది తెరుచుకోవాలని నీ అంతరంగం ఉవ్విళ్ళూరుతుందా?* 

*ఆయనే ఆ తలుపు మూసినవాడు* 

*అది తిరిగి తీసేవాడు ఆయనే* 

*నెమ్మదిగల దేవునిపట్ల ఓర్పుగలిగి ఉండవద్దా?*

*సర్వజ్ఞాని ఆయనేననడానికి అభ్యంతరముందా?* 

*నీ భవిష్యజ్జీవితం నిర్ణయించినవాడు* 

*ఆయనే దాని తలుపుల్ని తెరిచేచాడు* 

*ధన్యకరమైన తాళం చెవి* 

*ఆయన దగ్గరుందని గుర్తిస్తే* 

*కడకు నీకే అది లభిస్తుంది* 

*ధన్యత అనేది ఆదరణ విశ్రాంతిగా మారుతుంది*.

---------------------------------------------------------------------

They were forbidden of the Holy Ghost to preach the Word in Asia*_ - (Acts - 16:6)

    It is interesting to study the methods of His guidance as it was extended towards these early heralds of the Cross. It consisted largely in prohibitions, when they attempted to take another course than the right. When they would turn to the left, to Asia, He stayed them. When they sought to turn to the right, to Bithynia, again He stayed them. In after years Paul would do some of the greatest work of his life in that very region; but just now the door was closed against him by the Holy Spirit. The time was not yet ripe for the attack on these apparently impregnable bastions of the kingdom of Satan. Apollos must come there for pioneer work. Paul and Barnabas are needed yet more urgently elsewhere, and must receive further training before undertaking this responsible task.

    Beloved, whenever you are doubtful as to your course, submit your judgment absolutely to the Spirit of God, and ask Him to shut against you every door but the right one. Say,

    “Blessed Spirit, I cast on Thee the entire responsibility of closing against my steps any and every course which is not of God. Let me hear Thy voice behind me whenever I turn to the right hand or the left.”

    In the meanwhile, continue along the path which you have been already treading. Abide in the calling in which you are called, unless you are clearly told to do something else. The Spirit of Jesus waits to be to you, O pilgrim, what He was to Paul. Only be careful to obey His least prohibition; and where, after believing prayer, there are no apparent hindrances, go forward with enlarged heart. Do not be surprised if the answer comes in closed doors. But when doors are shut right and left, an open road is sure to lead to Troas. There Luke awaits, and visions will point the way, where vast opportunities stand open, and faithful friends are waiting.  —Paul, by Meyer

Is there some problem in your life to solve,

Some passage seeming full of mystery?

God knows, who brings the hidden things to light.

He keeps the key.

Is there some door closed by the Father’s hand

Which widely opened you had hoped to see?

Trust God and wait—for when He shuts the door

He keeps the key.

Is there some earnest prayer unanswered yet,

Or answered NOT as you had thought ’twould be?

God will make clear His purpose by-and-by.

He keeps the key.

Have patience with your God, your patient God,

All wise, all knowing, no long tarrier He,

And of the door of all thy future life

He keeps the key.

Unfailing comfort, sweet and blessed rest,

To know of EVERY door He keeps the key.

That He at last when just HE sees ’tis best,

Will give it THEE.

—Anonymou