In God, Not Out of Trouble

 

నీ నిమిత్తము నీవు గొప్పవాటిని వెదకుచున్నావా? వెదకవద్దు; నేను సర్వశరీరుల మీదికి కీడు రప్పించుచున్నాను, అయితే నీవు వెళ్ళు స్థలములన్నిటిలో దోపుడు సొమ్ము దొరికినట్టుగా నీ ప్రాణమును నీకిచ్చుచున్నాను (యిర్మీయా 45:5).

ఇది కష్ట సమయాల్లో ఊరటనిచ్చే వాగ్దానం. విపరీతమైన ఒత్తిడులకు లోనయ్యే సమయంలో ప్రాణాధారమైన వాగ్దానం. దోపుడు సొమ్ము దొరికినట్టుగా దొరికే ప్రాణం. కఠినంగా మారిపోతున్న ఈ రోజుల్లో, అంత్యదినాల్లో, శ్రమదినాల్లో ఈ వాగ్దానం మనకు ఆదరణ నిస్తుంది.

'దోపుడు సొమ్ము దొరికినట్టుగా' ప్రాణం దొరకడం అంటే ఏమిటి? అంటే నాశనకర్త కోరల్లోనుండి లాగేసుకున్న ప్రాణమన్న మాట. సింహం నోటిలో నుంచి దావీదు తన గొర్రెపిల్లను లాగేసుకున్నట్టన్న మాట. యుద్ధధ్వని బొత్తిగా ఆగిపోతుందని కాదు, గాని యుద్ధరంగంలో మనకు ఒక ఉన్నత స్థలం, తుఫానులో ఒక చిన్న సంరక్షణ, శత్రు దేశంలో ఒక కోట, అస్తమానమూ మనపై పీడనాలున్నా మన ప్రాణం మాత్రం నిలిచి ఉండడం జరుగుతుంది. పౌలు తన జీవితం మీద విరక్తి కలిగేటంతగా బాధలు పొందినా బాగుపడ్డాడు. ముల్లు ఇంకా ఉన్నప్పటికీ క్రీస్తు శక్తి అతనిలో ఉండి క్రీస్తు కృప అతనికి సరిపోయింది. 'దేవా, దోపుడు సొమ్ము దొరికినట్టుగా నా ప్రాణాన్ని ఇవ్వు. కష్ట సమయాల్లో నేను విజయవంతంగా నిలబడేలా సహాయం చెయ్యి’

ఆపదల నుండి విడుదల కోసం ప్రార్థిస్తుంటాము. ఇలా జరుగుతుందని నమ్ముతాం కూడా. కాని ఆపదలున్నప్పటికీ మనలను దేవుడు దేనికి ఉద్దేశించాడో అలా కావాలని ప్రార్థించం. ఆపదలు ఎంత కాలం నిలిచి ఉంటే అంత కాలం వాటి మధ్య మనం ఉంటూ దేవుడు మనకు ఆశ్రయంగా ఉన్నాడన్న నిశ్చయతను కలిగి ఉండాలి. నలభై పగళ్ళూ, రాత్రుళ్ళూ యేసుప్రభువు సైతానుతో అడవిలో ఉన్నాడు. ఇలాటి ప్రత్యేకమైన శోధన సమయంలో ఆయనకున్న మానవ ప్రవృత్తి ఆకలిదప్పుల మూలంగా ఇంకా నీరసమై పోయింది.

అగ్నిగుండం ఏడంతలు ఎక్కువ వేడితో మండింది. కాని హెబ్రీ యువకులు ముగ్గురు కొంతసేపు ఆ మంటల్లో ఉన్నారు. వారు బయటకు వచ్చి చూస్తే అగ్ని వాసన కూడా వారికి అంటలేదని గ్రహించాను. ఒక రాత్రి దానియేలు సింహాల మధ్య కూర్చున్నాడు. ఆ గుంటలో నుండి అతణ్ణి బయటకు తీసినప్పుడు అతని శరీరంపై ఏ గాయమూ లేదు. ఎందుకంటే తన దేవుని మీద అతడు నమ్మకముంచాడు. వీళ్ళంతా శత్రువుల మధ్యనే నివాసమున్నారు. అయినా వాళ్ళు దేవుని సన్నిధిలో ఉన్నారు.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

And seekest thou great things for thyself? Seek them not: for, behold, I will bring evil upon all flesh, saith the Lord: but thy life will I give unto thee for a prey in all places whither thou goest (

Jer - 45:5)

A promise given for hard places, and a promise of safety and life in the midst of tremendous pressure, a life “for a prey.” It may well adjust itself to our own times, which are growing harder as we near the end of the age, and the Tribulation times.

What is the meaning of “a life for a prey”? It means a life snatched out of the jaws of the destroyer, as David snatched the lamb from the lion. It means not removal from the noise of the battle and the presence of our foes; but it means a table in the midst of our enemies, a shelter from the storm, a fortress amid the foe, a life preserved in the face of continual pressure: Paul’s healing when pressed out of measure so that he despaired of life; Paul’s Divine help when the thorn remained, but the power of Christ rested upon him and the grace of Christ was sufficient. Lord, give me my life for a prey, and in the hardest places help me today to be victorious. —Days of Heaven upon Earth

We often pray to be delivered from calamities; we even trust that we shall be; but we do not pray to be made what we should be, in the very presence of the calamities; to live amid them, as long as they last, in the consciousness that we are, held and sheltered by the Lord, and can therefore remain in the midst of them, so long as they continue, without any hurt. For forty days and nights, the Saviour was kept in the presence of Satan in the wilderness, and that, under circumstances of special trial, His human nature being weakened by want of food and rest. The furnace was heated seven times more than it was wont to be heated, but the three Hebrew children were kept a season amid its flames as calm and composed in the presence of the tyrant’s last appliances of torture, as they were in the presence of himself before their time of deliverance came. And the livelong night did Daniel sit among the lions, and when he was taken up out of the den, “no manner of hurt was found upon him, because he believed in his God.” They dwelt in the presence of the enemy, because they dwelt in the presence of God.

Music of the Storm

 

మరియు ప్రస్తుతమందు సమస్త శిక్షయు దుఃఖకరముగా కనబడునే గాని సంతోషకరముగా కనబడదు. అయినను దానియందు అభ్యాసము కలిగిన వారికి అది నీతియను సమాధానకరమైన ఫలమిచ్చును (హెబ్రీ 12:11). 

జర్మనీ దేశంలో ఓ కథ వాడుకలో ఉంది. ఒక రాజ వంశీయుడు తన భవనం గోడల మీద పెద్ద పెద్ద తీగెల్ని అమర్చాడట. స్వర తంతులమీద గాలి ఊదడం ద్వారా సంగీతాన్ని పుట్టించే వాయిద్యం ఒకటుంది. కాని ప్రకృతిలో వీచే గాలి సంగీతాన్ని వినిపించేలా ఆ తీగెల్ని వాయిద్యానికున్నట్టే అతడు అమర్చాడట. ఆ తంతుల మీదుగా పిల్లగాలి వీచేది గాని సంగీత ధ్వనులేవీ వినిపించేవి కావట.

ఒకరోజు పెద్ద గాలివాన వచ్చి అతి బలమైన గాలులు ఆ భవంతికేసి విసిరి కొడుతున్నాయి. ఆ ధనికుడు కిటికీ తలుపులు తెరిచి చెలరేగే ఆ తుఫాను  వంక చూస్తున్నాడు. ఆ పెనుగాలికి అతడు అమర్చిన తీగెలనుండి బ్రహ్మాండమైన సంగీతం హోరుగాలి శబ్దాన్ని మించి వినిపిస్తూ ఉంది. వాటిలో సంగీతాన్ని పుట్టించాలంటే తుఫాను  అవసరమైంది.

మనకు ఎందరో వ్యక్తుల జీవితాలు తెలుసు. వాళ్ళు క్షేమంగా, సౌఖ్యంగా జీవించినంత కాలం ఆ జీవితాల్లో నుంచి సంగీతం వినిపించ లేదు. అయితే తుఫానులు వాళ్ళను వేధించినప్పుడు తమలో నుంచి బలంగా వినిపిస్తున్న సంగీతనాదాలతో ప్రేక్షకుల్ని ఆశ్చర్యపరిచారు.

కిటికీకేసి టపటపా

*కొడుతూ పడుతున్న వానజల్లు *

కారు మబ్బుల్లోంచి వదలక

కురిసేదెందుకో అర్థం కాలేదు

పువ్వులు పువ్వులు 

వర్షం వెలిసాక విరిసే పువ్వులు 

నేలంతా పరుచుకునే పువ్వులు 

దేవుడు వివరించాడు వర్షం కురిసేదెందుకో 

మనం శ్రమలను సరియైన పధ్ధతిలో ఎదుర్కోగలిగితే శ్రమల తరువాత వచ్చే దశను గురించి మనం నిశ్చింతగా దేవునిపై ఆధారపడవచ్చు. ఎవరూ బుద్ధి చెప్పకపోతే కొంతకాలం సంతోషంగానే ఉంటుంది. అయితే తరువాతి కాలంలో ఫలితాలెలా ఉంటాయి?

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Nevertheless afterward (Heb -  12:11)

There is a legend that tells of a German baron who, at his castle on the Rhine, stretched wires from tower to tower, that the winds might convert them into an Aeolian harp. And the soft breezes played about the castle, but no music was born.

But one night there arose a great tempest, and hill and castle were smitten by the fury of the mighty winds. The baron went to the threshold to look out upon the terror of the storm, and the Aeolian harp was filling the air with strains that rang out even above the clamor of the tempest. It needed the tempest to bring out the music!

And have we not known men whose lives have not given out any entrancing music in the day of a calm prosperity, but who, when the tempest drove against them have astonished their fellows by the power and strength of their music?

“Rain, rain  

Beating against the pane!  

How endlessly it pours  

Out of doors  

From the blackened sky  

I wonder why!  

“Flowers, flowers,  

Upspringing after showers,  

Blossoming fresh and fair,  

Everywhere!  

Ah, God has explained  

Why it rained!”  

You can always count on God to make the “afterward” of difficulties, if rightly overcome, a thousand times richer and fairer than the forward. “No chastening … seemeth joyous, nevertheless afterward …” What a yield!

The Lord's Times

 ఉదయ సాయంత్రముల ఉత్పత్తులను నీవు సంతోషభరితములుగా చేయుచున్నావు (కీర్తనలు 65:8). 

ఉదయం పెందలాడే లేచి కొండ మీదికి వెళ్ళి దేవుడు ఉదయాన్ని ఎలా తయారు చేస్తాడో పరిశీలించండి. దేవుడు సూర్యుణ్ణి పైకి నెడుతున్నాడా అనిపిస్తుంది. ఆ సమయంలో ఆకాశంలో బూడిద రంగు మెల్లిమెల్లిగా కరిగిపోతుంది. అన్ని రంగులూ కాస్త కాస్త అక్కడక్కడా ప్రత్యక్షమౌతాయి. అవన్నీ క్రమంగా మిళితమై ఒకే ధవళకాంతిగా మారే వేళకు సూర్యబింబం ప్రత్యక్షమౌతుంది. దినకరుడు ఠీవిగా బయలుదేరి తన కిరణాలను భూమిపై కురిపిస్తుంటే ఆ సంధ్యారుణిమలో ప్రకృతి దేవుని మహిమను వర్ణిస్తూ గొంతెత్తి పాడే పాటను వినండి.

సంజెకాంతుల కెంజాయలో

మంజుల స్వరమొకటి విన్నాను

“దినమంతా నీతో ఉన్నాను 

సంతోషంగా ఉండు"

అనేది ఆ దేవుని స్వరం

ఉదయవేళ వ్యాపించే నిర్మలమైన కాంతి సత్యం గురించి నా హృదయం తహతహలాడేలా చేసింది. ఆ సత్యమే నన్ను ఉదయమంతా స్వచ్ఛంగా చేసే మహిమ కలది. అది ప్రకృతి ఆలపించే మధుర గీతికలో శ్రుతి కలపడానికి నాకు తోడ్పడుతుంది. ఉషోదయవేళ విసిరే గాలి నా నాసికారంధ్రాలలో జీవాన్ని ఊదిన దేవునిలో నేను నా ఆశలు నిలుపుకునేలా చేసింది. ఆయన తన ఊపిరితోను, తన మనసుతోను, తన ఆత్మతోను నన్ను నింపి ఆయన ఆలోచనలే నేను ఆలోచించేలా, ఆ జీవితాన్నే నేను జీవించగలిగేలా, అందులోనే నా బ్రతుకును నిలుపుకుని మహిమను పొందగలిగేలా, ప్రార్థించేలా చేసింది. దేవుడు ఇచ్చే ఉదయాలూ,

రాత్రిళ్ళూ లేకపోతే మానవమాత్రులం, మనమెలా బ్రతకగలం!

రాత్రికి పగటికీ మధ్య

వేగుచుక్క పొడిచిన వేళ

నీడల జాడలు నిశ్శబ్దంగా

కదిలిపోతున్న వేళ

ఈ దినం చెయ్యవలసినదేమిటని

నీ గదిలో ఏకాంతంగా

ముచ్చటగా యేసుతో ముచ్చటించు*

ఆయన చిత్తమేమిటని

నిన్ను నడిపిస్తాడు

పర్వతాలు వంచుతాడు

ఎడారులు పూలు పూస్తాయి

‘మారా ధార' మధురమౌతుంది 

ఈ జీవన యాత్రంతా

తెలుసా జైత్రయాత్రని

ఉదయాన్నే ఆయన్ను ఆరాధిస్తే

నిజమే ఇది ప్రతి నిత్యం.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Thou makest the outgoing of the morning and evening to rejoice (Ps - 65:8)

Get up early and go to the mountain and watch God make a morning. The dull gray will give way as God pushes the sun towards the horizon, and there will be tints and hues of every shade, that will blend into one perfect light as the full-orbed sun bursts into view. As the King of day moves forth majestically, flooding the earth and every lowly vale, listen to the music of heaven’s choir as it sings of the majesty of God and the glory of the morning.

In the holy hush of the early dawn  

I hear a Voice  

“I am with you all the day,  

Rejoice! Rejoice!”  

The clear, pure light of the morning made me long for the truth in my heart, which alone could make me pure and clear as the morning, tune me up to the concert-pitch of the nature around me. And the wind that blew from the sunrise made me hope in the God who had first breathed into my nostrils the breath of life; that He would at length so fill me with His breath, His mind, His Spirit, that I should think only His thoughts, and live His life, finding therein my own life, only glorified infinitely. What should we poor humans do without our God’s nights and mornings? —George MacDonald

“In the early morning hours,  

’Twixt the night and day,  

While from earth the darkness passes  

Silently away;  

“Then ’tis sweet to talk with Jesus  

In thy chamber still  

For the coming day and duties  

Ask to know His will.  

“Then He’ll lead the way before you,  

Mountains laying low;  

Making desert places blossom,  

Sweet’ning Marah’s flow.  

“Would you know this life of triumph,  

Victory all the way?  

Then put God in the beginning  

Of each coming day.”

Impossible Flowers

 

దేవుడు చెప్పిన యే మాటయైనను నిరర్థకము కానేరదు (లూకా 1:37). 

హిమాలయ పర్వతాల్లో ఎక్కడో పైన ప్రతి యేడూ దేవుడు ఒక అద్భుతాన్ని చేస్తుంటాడు. మంచు కురిసిన చోట్ల మంచు గడ్డలు కట్టి మట్టిని గట్టిగా కప్పేసి ఉంటాయి. ఎండ వెలుతురు చలిరాత్రుల వణికింపు ఆ నేలను తాకదు. ఆ మంచు గడ్డలను చీల్చుకుని అత్యంత ఆకర్షణీయమైన పూలు బయటకు వచ్చి వికసిస్తాయి.

గడిచిన ఎండాకాలమంతా ఆ మొక్క నేల మీద పాకుతూ తన ఆకులను, కొమ్మలను వ్యాపింపజేస్తుంది. సూర్యరశ్మినంతా ఆత్రంగా తాగుతుంది. ఆ వేడిమినంతటినీ చలికాలం పొడుగునా తన వేళ్ళలో భద్రంగా దాచుకుంటుంది. వసంతం రాగానే మంచు గడ్డలక్రింద ఉన్న మొక్కల్లో చలనం వస్తుంది. దానిలోనుంచి పుట్టిన వేడి మంచుపొరను కొద్దికొద్దిగా కరిగిస్తూ ఆ మొగ్గ పెరుగుతుంటుంది. ఆ మొగ్గ అలా చొచ్చుకుంటూ వస్తున్నప్పుడు మంచులో చిన్న గాలి ప్రదేశం ఎప్పుడూ ఆ మొగ్గ చుట్టూ ఉంటుంది. మంచుపొరను తొలుచుకుని మొగ్గ బయటకి వచ్చిన తరువాత సూర్యరశ్మిలో ఇది అందంగా వికసిస్తుంది. ఎండలో మంచుగడ్డ తళతళలాడినట్టుగానే ఆ పుష్పపు ముఖ్ మల్ ఎరుపుదనం తళతళ లాడుతుంది.

స్ఫటికంలా, స్వచ్ఛంగా మెరిసే ఈ పువ్వు మన హృదయంతో మాట్లాడినంత స్పష్టంగా వెచ్చని వాతావరణంలో విరగబూసిన బంగారు రంగుల పూలు మాట్లాడలేవు. అసాధ్యాలు సాధ్యం కావడాన్ని చూడడానికి మనం కుతూహలపడుతుంటాం. దేవునికి కూడా ఇదే ఇష్టం.

చివరిదాకా ఎదుర్కోండి. మానవపరమైన ఆశలు, ప్రయత్నాలన్నీ దేవుని శక్తికి ఆటంకాలే. ఎదురైన కష్టాలన్నిటినీ పడేసి మూట కట్టండి. మీరు వెయ్యగలిగినన్నిటిని వేసి మోపు కట్టండి. ఇది అసాధ్యం అనే ప్రసక్తి తేవద్దు. విశ్వాసం దేవునివైపుకి చూస్తుంది. మన దేవుడు అసాధ్యాలకు దేవుడు.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

For with God nothing shall be impossible (Luke 1:37)

Far up in the Alpine hollows, year by year God works one of His marvels. The snow-patches lie there, frozen with ice at their edge from the strife of sunny days and frosty nights; and through that ice-crust come, unscathed, flowers that bloom.

Back in the days of the by-gone summer, the little soldanelle plant spread its leaves wide and flat on the ground, to drink in the sun-rays, and it kept them stored in the root through the winter. Then spring came, and stirred the pulses even below the snow-shroud, and as it sprouted, warmth was given out in such strange measure that it thawed a little dome in the snow above its head.

Higher and higher it grew and always above it rose the bell of air, till the flower-bud formed safely within it: and at last the icy covering of the air-bell gave way and let the blossom through into the sunshine, the crystalline texture of its mauve petals sparkling like snow itself as if it bore the traces of the flight through which it had come.

And the fragile thing rings an echo in our hearts that none of the jewel-like flowers nestled in the warm turf on the slopes below could waken. We love to see the impossible done. And so does God.

Face it out to the end, cast away every shadow of hope on the human side as an absolute hindrance to the Divine, heap up all the difficulties together recklessly, and pile as many more on as you can find; you cannot get beyond the blessed climax of impossibility. Let faith swing out to Him. He is the God of the impossible. 

Upper Springs

 

కాలేబు ఆమెను చూచి - నీకేమి కావలెనని ఆమెనడిగెను. అందుకామె – నాకు దీవెన దయచేయుము; నీవు నాకు దక్షిణ భూమి యిచ్చియున్నావు గనుక నీటి మడుగులను నాకు దయచేయుమనగా అతడు ఆమెకు మెరక మడుగులను పల్లపు మడుగులను ఇచ్చెను (యెహోషువ 15:18, 19). 

మెరక మడుగులు, పల్లపు మడుగులు కూడా ఉన్నాయి. అవి ఊటలు. నీళ్ళు నిలిచిన మడుగులు కాదు. ఎండ వేడిమిలో, శ్రమ, బాధలు నిండిన ఎడారిభూముల్లో పైనుండి కురిసే ఆనందాలు, ఆశీర్వాదాలు ఉన్నాయి. అక్సా కి కాలేబు దక్షిణ భూముల నిచ్చాడు. దానిలో ఎండ ఎప్పుడూ మాడ్చేస్తూ ఉంటుంది. కాని కొండల్లో నుంచి ఎండిపోని సెలయేళ్ళు వస్తున్నాయి. అవి దేశమంతటినీ చల్లార్చి సారవంతంగా చేస్తున్నాయి.

జీవితపు పల్లపు భూముల్లో ప్రవాహాలు ఉంటాయి. కఠినమైన ప్రదేశాల్లో ఎడారుల్లో ఒంటరి ప్రాంతాల్లో ఇవి ఉంటాయి. మనమెక్కడ ఉన్నా, ఈ మెరక మడుగుల్ని ఉపయోగించుకోవచ్చు.

కనాను పర్వతాల్లో అబ్రాహాము వాటిని కనుగొన్నాడు. మిద్యాను కొండల్లో మోషేకి అవి కనిపించాయి. సిక్లగులో దావీదుకున్న సర్వస్వమూ నాశనమైనప్పుడు అతని కుటుంబాన్ని అంతటినీ శత్రువులు చెరగొనిపోయినప్పుడు, అతని అనుచరులు అతణ్ణి రాళ్ళతో కొట్టబోయినప్పుడు ఈ ఊటలు అతనికి కనిపించాయి. అతడు దేవునిలో తన్ను తానే ఓదార్చుకున్నాడు.

చెట్లు ఎండిపోయినప్పుడు, పొలాలన్నీ వాడిపోయినప్పుడు హబక్కూకు ఈ ఊటలను కనుగొన్నాడు. వాటిలోనుండి దాహం తీర్చుకున్నాక అతడు పాట పాడాడు “నా రక్షణ కర్తయైన దేవునియందు నేనానందించెదను.”

సన్హెరీబు  దాడి చేసిన కాలంలో యెషయాకి ఈ ఊటలు దొరికాయి. పర్వతాలు ఎగిరి సముద్రంలో పడిపోతున్నాయన్నంత కల్లోలం కలుగుతున్నా విశ్వాసం మాత్రం తన పాట పాడుతూనే ఉంది. “దేవుని పట్టణమును -తన ధారల వలన ఆనందభరితము చేయు ఒక నది కలదు. దేవుడే దాని మధ్యనున్నాడు. అది కదిలించబడదు”

అగ్నిగుండాలలో హతసాక్షులు ఈ ఊటల్ని చూశారు. సంస్కర్తలు శత్రువులతో సంఘర్షణల మధ్య ఈ ఊటల్లోనిది తాగారు. మన హృదయాల్లో ఆదరణకర్త ఉంటే, సంవత్సరం పొడుగునా మనకు అవి అందుబాటులో ఉంటాయి. దావీదుతో కలసి చెబుదాం “నా జలధారలన్నియు, దేవా నీలో ఉన్నవి.”

ఈ ఊటలు ఎన్ని ఉన్నాయో కదా! ఎంత ప్రశస్తమైన వాగ్దానమో కదా! దేవుని పరిపూర్ణతను చేజిక్కించుకోవడం ఎంత మంచిది కదా!

ఎడారి అంతు లేకుండా ఉంది

ఎడారి బోసిగా ఉంది

దాహం తీర్చే ధారలెక్కడున్నాయి

తుఫానుకి ఆశ్రయమెక్కడ ఉంది?

ఎడారి చాలా ఒంటరి ప్రదేశం

ఆదరించే మాటలు వినబడని దేశం

నా మనసుని ఆహ్లాదపర్చి

ఓదార్చేవారు కనబడని ప్రదేశం.

భూగర్భంలో దాగిన ఊటల సవ్వడి 

గలగలా వినబడింది

పచ్చనిచెట్లు, పాడే పక్షులు

ఆ ప్రాంతమంతా నిండాయి

మృదువుగా వినిపించిందో స్వరం

కంగారు పడ్డావెందుకు

రేపేం జరుగుతుందోనని దిగులెందుకు

తండ్రికి తెలియదా నీక్కావాల్సిన సర్వం?

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

And Caleb said unto her, What wouldest thou? Who answered, give me a blessing; for thou hast given me a south land; give me also springs of water. And he gave her the upper springs, and the nether springs (Josh - 15:18-19)

There are both upper and nether springs. They are springs, not stagnant pools. There are joys and blessings that flow from above through the hottest summer and the most desert land of sorrow and trial. The lands of Achsah were “south lands,” lying under a burning sun and often parched with burning heat. But from the hills came the unfailing springs, that cooled, refreshed and fertilized all the land.

There are springs that flow in the low places of life, in the hard places, in the desert places, in the lone places, in the common places, and no matter what may be our situation, we can always find these upper springs.

Abraham found them amid the hills of Canaan. Moses found them among the rocks of Midian. David found them among the ashes of Ziklag when his property was gone, his family captives and his people talked of stoning him, but “David encouraged himself in the Lord.”

Habakkuk found them when the fig tree was withered and the fields were brown, but as he drank from them he could sing: “Yet will I rejoice in the Lord and joy in the God of my salvation.”

Isaiah found them in the awful days of Sennacherib’s invasion, when the mountains seemed hurled into the midst of the sea, but faith could sing: “There is a river whose streams make glad the city of God. God is in the midst of her: she shall not be moved.”

The martyrs found them amid the flames, and reformers amid their foes and conflicts, and we can find them all the year if we have the Comforter in our hearts and have learned to say with David: “All my springs are in thee.”

How many and how precious these springs, and how much more there is to be possessed of God’s own fulness! —A. B. Simpson

I said: “The desert is so wide!”  

I said: “The desert is so bare!  

What springs to quench my thirst are there?  

Whence shall I from the tempest hide?”  

I said: “The desert is so lone!  

Nor gentle voice, nor loving face  

Will brighten any smallest space.”  

I paused or ere my moan was done!  

I heard a flow of hidden springs;  

Before me palms rose green and fair;  

The birds were singing; all the air  

Did shine and stir with angels’ wings!  

And One said mildly: “Why, indeed,  

Take over-anxious thought for that  

The morrow bringeth! See you not  

The Father knoweth what you need?”  

God's Best

 

బాణములను పట్టుకొనుము.. నేలను కొట్టుమనినప్పుడు అతడు ముమ్మారు కొట్టి మానెను. అందు నిమిత్తము దైవజనుడు అతని మీద కోపగించి - నీవు అయిదు మారులైన ఆరుమారులైన కొట్టినయెడల సిరియనులు నాశనమగు వరకు నీవు వారిని హతము చేసియుందువు (2 రాజులు 13:18, 19). 

ఈ మాటల్లోని సందేశం ఎంత సూటిగా కనిపిస్తున్నది! యెహోయాషు తాను చెయ్యవలసిన పనిని రెండవసారి మూడవసారికూడా చేసినందుకు మురిసిపోయి ఉండవచ్చు. అతని దృష్టిలో ఇది విశ్వాస కార్యమే. అయితే దేవుడు మరియు దైవజనుడు అతడు మధ్యలో ఆపినందుకు చాలా నిరుత్సాహపడ్డారు.

అతనికి కొంత దొరికింది. చెప్పాలంటే చాలా దొరికింది. పరీక్షలో అతడు ఎంతవరకు నమ్మి, ఆశించాడో అంతవరకు దొరికింది. కాని అతనికి దక్కాలని ప్రవక్త ఆశించినదంతా అతడు పొందలేకపోయాడు. ఆశీర్వాదంలోనూ, వాగ్దానంలోనూ ఉన్న పరిపూర్ణతలోని అర్థం అతనికి తెలిసి రాలేదు. మనుషులందరూ పొందగలిగేదానికంటే ఎక్కువే పొందాడు గాని, దేవుడు ఇవ్వగలిగిన దాన్నంతటినీ పొందలేదు.

మన జీవితాల్లో ఇది ఎంత ఉపయోగకరమైన సందేశం! ఈ దేవుని వాక్యం హృదయాన్ని ఎంతగా పరిశోధిస్తుంది! చివరి దాకా ప్రార్థన చెయ్యడమనేది ఎంత ముఖ్యం. వాగ్దాన పరిపూర్ణతను, నమ్మికగల ప్రార్థనవల్ల లభించే అన్ని దీవెనలనూ స్వంతం చేసుకుందాం.

“మనలో కార్యసాధకమైన తన శక్తి చొప్పున మనము అడుగువాటన్నిటికంటెను, ఊహించువాటన్నిటికంటెను అత్యధికముగా చేయ శక్తిగల దేవునికి మహిమ కలుగును గాక” (ఎఫెసీ 3:20).

పౌలు వ్రాసిన వాటిల్లో ఇంతకంటే నొక్కి వక్కాణించిన మాటలు మరెక్కడా కనబడవు. ప్రతి మాటలోను అనంతమైన ప్రేమ, ప్రార్థించే మన పట్ల గొప్ప కార్యాలు చెయ్యగల శక్తి ఇమిడి ఉన్నాయి. అయితే ఒక్క షరతు - "మనలో కార్యసాధకమైన తన శక్తి చొప్పున” మనం ఆయన్ను ఎంతవరకు చెయ్యనిస్తే అంతవరకు చేస్తాడు. మనలను రక్షించి, తన రక్తంలో కడిగి, తన ఆత్మమూలంగా మనలను శక్తిమంతుల్ని చేసి, అనేకమైన శోధనల్లో కాపాడిన దేవుని శక్తి మన పక్షంగా అత్యవసర పరిస్థితుల్లో, అన్ని ఆపదల్లో పనిచేస్తుంది.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Take the arrows. ... Smite upon the ground. And he smote twice and stayed. And the man of God was wroth with him, and said, Thou shouldest have smitten five or six times (2 Kgs -  13:18-19)

How striking and eloquent the message of these words! Jehoash thought he had done very well when he duplicated and triplicated what to him was certainly an extraordinary act of faith. But the Lord and the prophet were bitterly disappointed because he had stopped half way.

He got something. He got much. He got exactly what he believed for in the final test, but he did not get all that the prophet meant and the Lord wanted to bestow. He missed much of the meaning of the promise and the fullness of the blessing. He got something better than the human, but he did not get God’s best.

Beloved, how solemn is the application! How heartsearching the message of God to us! How important that we should learn to pray through! Shall we claim all the fullness of the promise and all the possibilities of believing prayer? —A. B. Simpson

“Unto him that is able to do exceeding abundantly above all that we ask or think” (Eph. 3:20).

There is no other such piling up of words in Paul’s writings as these, “exceeding abundantly above all,” and each word is packed with infinite love and power to “do” for His praying saints. There is one limitation, “according to the power that worketh in us.” He will do just as much for us as we let Him do in us. The power that saved us, washed us with His own blood, filled us with might by His Spirit, kept us in manifold temptations, will work for us, meeting every emergency, every crisis, every circumstance, and every adversary. —The Alliance

The Power of Silence

 

ఊరకుండుడి - నేనే దేవుడనని తెలిసికొనుడి (కీర్తనలు 46:10).

సంగీతం మధ్యలో వచ్చే మౌనం కంటే అందమైన స్వరం ఉందా? తుఫానుకి ముందుండే ప్రశాంతత కంటే, ఏదైనా అసాధారణమైన దృగ్విషయం జరగబోయే ముందు అలుముకునే నిశ్శబ్దం కంటే గంభీరమైనది మరొకటి ఉందా? నిశ్చలతలో ఉన్న శక్తి కంటే బలంగా హృదయాన్ని తాకే శక్తి ఏదైనా ఉందా?

తన శక్తినుండి తానే తప్పించుకుని అన్ని శబ్దాలనుండి విముక్తి పొందిన హృదయంలో ఊహలకు మించిన దేవుని శాంతి ఉంటుంది. శక్తికి మూలమైన ప్రసన్నత, నిశ్చయత ఉంటాయి. ఏదీ కదిలించలేని శాంతి ఉంటుంది. ఒక దివ్యమైన విశ్రాంతి ఉంటుంది. ప్రపంచం అలాటి విశ్రాంతిని ఇవ్వలేదు. తీసుకోనూ లేదు. ఆత్మ లోతుల్లో ఎక్కడో ఒక చిన్నగది ఉంది. అందులో దేవుడుంటాడు. మనం చెవుల్లో గింగురుమనే శబ్దాలన్నింటినీ వదిలించుకుని దానిలోకి ప్రవేశించగలిగితే ఆ మెల్లని స్వరాన్ని వినగలం.

అతివేగంగా తిరిగే చక్రంలో ఇరుసు దగ్గర ఒక అతి సూక్ష్మమైన బిందువు ఉంది. అక్కడ చలనమేమీ ఉండదు. అలాగే మన హడావుడి జీవితంలో మనం దేవునితో ఉండగలిగిన ఒక చిన్న ప్రదేశం ఉంది. అక్కడంతా ప్రశాంతత, నిశ్శబ్దం. దేవుణ్ణి తెలుసుకోవడానికి ఒకటే మార్గముంది. “మౌనంగా ఉండి” తెలుసుకోవాలి. “దేవుడు తన పరిశుద్ధాలయములో ఉన్నాడు. లోకమంతయు ఆయన ఎదుట మౌనముగా ఉండును గాక."

“ప్రేమా స్వరూపియైన తండ్రీ, చాలాసార్లు మేము చీకటి రాత్రుళ్ళలో నడిచాము. చుక్కల వెలుగు, వెన్నెల మాకు సరిపడేది కాదు. చిమ్మచీకటి మరిక ఎన్నడూ తొలిగిపోదేమోనన్నంత చిక్కగా మా మీద పరుచుకుంది. ఆ చీకటిలో పగిలిన మా హృదయాలను బాగుచేసే స్వరమేదీ వినిపించేది కాదు. కనీసం ఉరుముల ధ్వని వినిపించినా సంతోషించేవాళ్ళమే. ఆ నిశ్శబ్దం మమ్మల్ని నరకయాతన పెట్టింది.

“కాని మధురధ్వనిగల వీణెల స్వరంకంటే మెల్లగా వినిపించే నీ తియ్యని స్వరమే మా గాయపడిన ఆత్మలకు హాయి గొల్పింది, మాతో మాట్లాడినది. 'నీ మెల్లని స్వరమే' మేము శ్రద్ధతో ఆలకిస్తే వినబడింది. మేము కన్నులెత్తి చూస్తే ప్రేమ కాంతిలో మెరుస్తున్న నీ వదనం కనిపించింది. నీ స్వరాన్ని విని, నీ ముఖాన్ని చూసినప్పుడు ఎండిన చెట్టుకు వర్షపు ధారలు జీవాన్నిచ్చినట్టుగా మా ఆత్మలు సేదదీరాయి.”

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Be still, and know that I am God (Ps - 46:10)

Is there any note of music in all the chorus as mighty as the emphatic pause? Is there any word in all the Psalter more eloquent than that one word, Selah (Pause)? Is there anything more thrilling and awful than the hush that comes before the bursting of the tempest and the strange quiet that seems to fall upon all nature before some preternatural phenomenon or convulsion? Is there anything that can touch our hearts as the power of stillness?

There is for the heart that will cease from itself, “the peace of God that passeth all understanding,” a “quietness and confidence” which is the source of all strength, a sweet peace “which nothing can offend,” a deep rest which the world can neither give nor take away. There is in the deepest center of the soul a chamber of peace where God dwells, and where, if we will only enter in and hush every other sound, we can hear His still, small voice.

There is in the swiftest wheel that revolves upon its axis a place in the very center, where there is no movement at all; and so in the busiest life there may be a place where we dwell alone with God, in eternal stillness, There is only one way to know God. “Be still, and know.” “God is in his holy temple; let all the earth keep silence before him.” —Selected

“All-loving Father, sometimes we have walked under starless skies that dripped darkness like drenching rain. We despaired of starshine or moonlight or sunrise. The sullen blackness gloomed above us as if it would last forever. And out of the dark there spoke no soothing voice to mend our broken hearts. We would gladly have welcomed some wild thunder peal to break the torturing stillness of that over-brooding night.

“But Thy winsome whisper of eternal love spoke more sweetly to our bruised and bleeding souls than any winds that breathe across Aeolian harps. It was Thy ’still small voice’ that spoke to us. We were listening and we heard. We looked and saw Thy face radiant with the light of love. And when we heard Thy voice and saw Thy face, new life came back to us as life comes back to withered blooms that drink the summer rain.”

Rock Flowers

 

నీ ప్రజలకు నీవు కఠిన కార్యములు చేసితివి (కీర్తనలు 60:3).

“కొన్ని విషయాలు కఠినంగా ఉన్నాయి” అని కీర్తనకారుడు దేవునితో అన్నందుకు నాకు సంతోషంగా ఉంది. ఇందులో పొరపాటేమీ లేదు. జీవితంలో కఠినమైన విషయాలెన్నో ఉన్నాయి. ఈ మధ్య నాకు ఎవరో అందమైన ఎర్రటి పూలగుత్తి ఇచ్చారు. “ఎక్కడివి?” అని అడిగాను. “ఇవి రాళ్ళలో పూసిన పూలు. నేల ఏమీ లేని రాళ్ళపైనే ఇవి వికసిస్తాయి” అని చెప్పారు. కఠినమైన పరిస్థితుల్లో దేవుని పుష్పాల గురించి ఆలోచించాను. ఇలాటి రాతి పూల విషయంలో ఆయన హృదయంలో గులాబీలపై లేని ఓ ప్రత్యేకమైన వాత్సల్యం ఉందేమోనని నేను అనుకుంటాను.

జీవితంలో ఎదురయ్యే పరీక్షలు మనలను కట్టడానికే గాని పడగొట్టడానికి కాదు. కష్టాలు ఒక మనిషి వ్యాపారాన్ని పాడుచేయవచ్చు గాని అతని వ్యక్తిత్వాన్ని బాగుచేస్తాయి. బాహ్య పురుషుడి పాలిట కత్తి దెబ్బ అంతరంగ పురుషుడికి ఆశీర్వాద కారణం కావచ్చు. కాబట్టి మన జీవితాల్లో దేవుడు ఏదన్నా శ్రమలకు అవకాశమిస్తే మనకు వాస్తవంగా జరిగే నష్టం ఏమిటంటే పెనుగులాడడం ద్వారా, తిరుగుబాటు చేయడం ద్వారా మనం పోగొట్టుకొనేదే.

కొలిమిలో దగ్ధమై

సమ్మెట దెబ్బలు తిన్నవారే యోధులౌతారు

అగ్ని పరీక్ష ద్వారానే వస్తుంది శౌర్యం

రక్తం తడిసిన నేలలోనే

పుష్పిస్తుంది పరమాత్మకి ఇష్టమైన పుష్పం 

శ్రమల కొండ ప్రాంతాలలో దేవుని సైన్యంలో చేరేందుకు పరాక్రమవంతులు దొరుకుతారు.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Thou hast shewed thy people hard things (Ps - 60:3)

I have always been glad that the Psalmist said to God that some things were hard. There is no mistake about it; there are hard things in life. Some beautiful pink flowers were given me this summer, and as I took them I said, “What are they?” And the answer came, “They are rock flowers; they grow and bloom only on rocks where you can see no soil.” Then I thought of God’s flowers growing in hard places; and I feel, somehow, that He may have a peculiar tenderness for His “rock flowers” that He may not have for His lilies and roses. —Margaret Bottome

The tests of life are to make, not break us. Trouble may demolish a man’s business but build up his character. The blow at the outward man may be the greatest blessing to the inner man. If God, then, puts or permits anything hard in our lives, be sure that the real peril, the real trouble, is what we shall lose if we flinch or rebel. —Maltbie D. Babcock

“Heroes are forged on anvils hot with pain,  

And splendid courage comes but with the test.  

Some natures ripen and some natures bloom  

Only on blood-wet soil, some souls prove great  

Only in moments dark with death or doom.”

“God gets his best soldiers out of the highlands of affliction.”

Dealing With the Past

 నేను ఇది చేయగలనని మీరు నమ్ముచున్నారా? (మత్తయి 9:28).

అసాధ్యాలను సాధ్యం చెయ్యడం దేవునికి అలవాటు. ఎవరి జీవితాల్లోనయితే అసాధ్యం అనుకున్నవి, దేవుని మహిమార్థం తప్పకుండా సాధ్యం కావాల్సి ఉన్నాయో వాళ్ళు సంపూర్ణ విశ్వాసంతో వాటిని ఆయన దగ్గరికి తీసుకెళ్ళాలి. ఏ పనీ ఆయన చెయ్యి దాటిపోయి సమయం మించిపోయిన పనికాదు. మన జీవితాల్లో తిరుగుబాటు, అపనమ్మకం, పాపం, ఆపద, ఇవన్నీ పొంచి ఉంటాయి. ఈ విచారకరమైన నిజాలను పూర్తి విధేయతతో నమ్మకంతో ఆయన ఎదుటికి తీసుకువస్తే 'ఇది చెయ్యి దాటి పోయిందని' ఆయనెప్పుడూ అనడు. క్రీస్తు మార్గం గురించి ఒక మాట ఉంది. ఇది నిజం కూడా. “క్రైస్తవ మార్గం ఒక్కటే ఒక మనిషి ఎప్పుడో చేసిన దానిని కూడా సరిదిద్దగల మార్గం.” దేవుడు “చీడ పురుగులు.. తినివేసిన సంవత్సరముల పంటను” మనకి మరల ఇవ్వగలడు. మనం మన పరిస్థితినంతటినీ, మనలనూ ఏమీ దాచుకోకుండా నమ్మికతో ఆయన చేతుల్లో పెడితేనే ఇది సాధ్యం. ఇదంతా మనం ఏమై ఉన్నామో దానివల్ల కాదుగాని తానేమై ఉన్నాడో దాని మూలంగా జరుగుతుంది. దేవుడు క్షమిస్తాడు, బాగుచేస్తాడు. తిరిగి మునుపటి స్థితిని దయచేస్తాడు. ఆయన కృపకు మూలమైన దేవుడు. ఆయన మీద నమ్మకముంచి స్తుతించుదాము.

కాదేదీ అసాధ్యం క్రీస్తుకి

లేరెవరూ ఆయనతో సాటి

అసాధ్యాలను చూసి సరదా పడే దేవుడు నాకున్నాడు. నాకేదీ అసాధ్యం కాదు.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Believe ye that I am able to do this? (Matt -  9:28)

God deals with impossibilities. It is never too late for Him to do so, when the impossible is brought to Him, in full faith, by the one in whose life and circumstances the impossible must be accomplished if God is to be glorified. If in our own life there have been rebellion, unbelief, sin, and disaster, it is never too late for God to deal triumphantly with these tragic facts if brought to Him in full surrender and trust. It has often been said, and with truth, that Christianity is the only religion that can deal with man’s past. God can “restore the years that the locust hath eaten” (Joel 2:25); and He will do this when we put the whole situation and ourselves unreservedly and believingly into His hands. Not because of what we are but because of what He is. God forgives and heals and restores. He is “the God of all grace.” Let us praise Him and trust Him. —Sunday School Times

“Nothing is too hard for Jesus  

No man can work like Him.”  

“We have a God who delights in impossibilities.” Nothing too hard for Me. —Andrew Murray

Leave It To God

 నీ మార్గమును యెహోవాకు అప్పగింపుము (కీర్తనలు 37:5). 

నిన్ను ఇబ్బంది పెడుతున్నదేదైనా వెళ్ళి తండ్రికి చెప్పు. దాన్నంతటినీ తీసుకెళ్ళి ఆయన చేతుల్లో పెట్టు. అప్పుడే ప్రపంచమంతా పరుచుకుని ఉండి నిన్ను కంగారు పెట్టే తత్తరపాటులనుండి విముక్తుడివివౌతావు. నువ్వు ఏదైనా చెయ్యవలసివస్తే, బాధను భరించవలసి వస్తే, ఏదైనా కార్యాన్ని తలపెడితే, వెళ్ళి దాని గురించి ప్రభువుతో చెప్పు. దాన్నంతటినీ ఆయనకి అప్పగించు. ఇక నీకు దిగుళ్ళేమీ ఉండవు. ఆందోళన ఉండదు. తాపీగా ప్రశాంతంగా నీ పనిలో నమ్మకంగా ఉండు. నీ కార్యభారాన్ని ఆయన మీద పడెయ్యి. నీ దిగుళ్ళన్నిటినీ, నిన్ను కూడా చాపలాగా చుట్టి నీ దేవుని వీపు మీద వెయ్యి.

"ఈ రోజు” చుట్టూ

నమ్మకమనే కంచె కట్టు

ప్రేమతో దాన్ని పూర్తిచేసి

హాయిగా దాన్లో కాపురం పెట్టు

రేపు వైపు చూడకు కన్నెత్తి

రేపే ఇస్తాడు దేవుడు

రేపును జయించే కత్తి

దేవుడు మనం నడిచే దారిని సమ్మతిస్తే దాన్ని ఆయన వశం చెయ్యడం వీలౌతుంది. తన మార్గాన్ని ప్రభువుకి అప్పగించడం విశ్వాసమున్న వాడికే సాధ్యం. మన దారి మంచి దారి కాదని ఏ మాత్రం అనుమానం ఉన్నా, విశ్వాసం ఆ ఛాయలకే రాదు. ఆయన చేతుల్లో పెట్టడమన్నది ఒక్కసారి జరిగి చేతులు దులిపేసుకునేది కాదు. ఇది ఎప్పుడూ సాగే ప్రక్రియ. ఆయన నడిపింపు ఎంత వింతగా, ఊహించలేనిదిగా కనిపించినప్పటికీ కొండ అంచుకి ఎంత దగ్గరగా ఆయన నిన్ను తీసికెళ్ళినప్పటికీ, ఆయన చేతుల్లోంచి కళ్ళాన్ని లాగేసుకోకూడదు. మన మార్గాన్ని ఆయన ఎదుట పెట్టబోయేముందు దాన్ని గురించి ఆయన ఇచ్చే తీర్పుని స్వీకరించడానికి సిద్ధపడి ఉన్నామా? అన్నిటికంటే ముఖ్యంగా ఒక క్రైస్తవుడు తన అలవాటుల్నీ, పాతుకుపోయిన తన అభిప్రాయాలను నిశితంగా పరిశీలించుకునే పరిస్థితిలో ఉండాలి.  కొందరు క్రైస్తవులు ఎందుకంత భయం భయంగా ఉంటారు? జవాబు స్పష్టం. వాళ్ళు తమ మార్గాన్ని యెహోవాకు అప్పగించ లేదు. దాన్ని దేవుని దగ్గరికి తీసుకెళ్ళారుగాని తిరిగి తమతో తెచ్చేసుకున్నారు.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Roll on Jehovah thy way (Ps - 37:5)

Whatever it is that presses thee, go tell the Father; put the whole matter over into His hand, and so shalt thou be freed from that dividing, perplexing care that the world is full of. When thou art either to do or suffer anything, when thou art about any purpose or business, go tell God of it, and acquaint Him with it; yes, burden Him with it, and thou hast done for matter of caring; no more care, but quiet, sweet, diligence in thy duty, and dependence on Him for the carriage of thy matters. Roll thy cares, and thyself with them, as one burden, all on thy God. —R. Leighton

Build a little fence of trust  

Around today;  

Fill the space with loving work  

And therein stay.  

Look not through the sheltering bars  

Upon tomorrow;  

God will help thee bear what comes  

Of joy or sorrow. —Mary Butts  

We shall find it impossible to commit our way unto the Lord, unless it be a way that He approves. It is only by faith that a man can commit his way unto the Lord; if there be the slightest doubt in the heart that “our way” is not a good one, faith will refuse to have anything to do with it. This committing of our way must be a continuous, not a single act. However extraordinary and unexpected may seem to be His guidance, however near the precipice He may take you, you are not to snatch the guiding reins out of His hands. Are we willing to have all our ways submitted to God, for Him to pronounce judgment on them? There is nothing a Christian needs to be more scrutinizing about than about his confirmed habits and views. He is too apt to take for granted the Divine approbation of them. Why are some Christians so anxious, so fearful? Evidently because they have not left their way with the Lord. They took it to Him, but brought it away with them again. 

How To Wait

కనిపెట్టుకొనువాడు ధన్యుడు (దానియేలు 12:12). 

కనిపెట్టుకొని ఉండడం తేలిక లాగే అనిపించవచ్చు, అయితే క్రైస్తవ సైనికుడు అనేక సంవత్సరాల శిక్షణ తరువాత మాత్రమే నేర్చుకోగలిగిన విన్యాసమిది. దేవుని యోధులకి నిలబడి ఉండడం కంటే వేగంగా ముందుకి సాగడమే తేలికగా వస్తుంది.

ఎటూ తోచని పరిస్థితులు కొన్ని ఎదురవుతాయి. ప్రభువుని సేవించాలని మనస్పూర్తిగా కంకణం కట్టుకున్న వాళ్ళకి కూడా తాము ఏం చెయ్యాలో అర్థం కాదు. అప్పుడేం చెయ్యాలి? చిరాకుతో గంగవెర్రులెత్తిపోవాలా? పిరికితనంతో పారిపోవాలా, భయంతో తోచిన వైపుకి తిరగాలా, మొండి ధైర్యంతో ముందుకి దూకాలా?

ఇవేవీ కావు. కేవలం నిలిచి కనిపెట్టాలి. ప్రార్థనలో కనిపెట్టాలి. దేవుని సన్నిధిలో మన పరిస్థితిని వివరించాలి. నీ కష్టాన్ని చెప్పుకోవాలి. సహాయం చేస్తానన్న ఆయన వాగ్దానం కోసం వేడుకోవాలి.

విశ్వాసంలో వేచియుండు. ఆయనలో నిశ్చలమైన నీ నమ్మకాన్ని ప్రకటించు. అర్ధరాత్రిదాకా నిన్నలాగే ఉంచినా ఆయన మాత్రం తప్పకుండా సరైన సమయంలో వస్తాడన్న నమ్మకముంచు. దర్శనం వస్తుంది. ఇక ఆలస్యం లేదు.

ఓపికతో కనిపెట్టు. ఇశ్రాయేలీయులు మోషేకు విరోధంగా సణిగినట్టు సణగకు. పరిస్థితిని ఉన్నదున్నట్టు స్వీకరించు. దాన్నలాగే నీ హృదయపూర్వకంగా స్వనీతితో కలుషితం కానియ్యకుండా నిబంధనకర్త అయిన దేవుని చేతుల్లో పెట్టి ప్రార్థించు. "తండ్రీ నా ఇష్టం కాదు, నీ ఇష్ట ప్రకారమే జరగాలి. ఏం చెయ్యాలో నాకు తెలియడం లేదు, ఆఖరు దశకి వచ్చేసాను. అయినా ప్రవాహాన్ని నువ్వు పాయలుగా విడగొట్టేవరకూ కనిపెడతాను. లేక నా శత్రువులను నువ్వు వెనక్కి తరిమే వరకు ఎదురు చూస్తాను. ఎన్ని రోజులు నువ్వు నన్నిలా ఉంచినా ఫర్వాలేదు. ఎందుకంటే ప్రభూ, నీ ఒక్కడి మీదే నా హృదయం ఆశలు పెట్టుకుని ఉంది. నువ్వే నా ఆనందం, నా రక్షణ, నా విమోచన, నా బలమైన కోట అని నా ఆత్మ పూర్తి నమ్మకంతో ఎదురుచూస్తున్నది.”

ఓపికగా ఎదురుచూడు

దేవుడాలస్యం చెయ్యడు

నీ ఆశయాలు ఆయన చేతిలో ఉన్నాయి

ఫలించే వరకు నిరీక్షించు.

నమ్ము, ఆశతో నమ్ము, దేవుడు సరిచేస్తాడు

చిక్కు ముడులు పడిన జీవితం చీకటి బ్రతుకును

వెలుగులోకి తెచ్చి పరిష్కరిస్తాడు

ఆశలు నిలిపి నమ్మకముంచు.

 

విశ్రమించు శాంతిలో క్రీస్తు రొమ్మున

నీ ఆశయాన్ని ఆయన చెవిలో చెప్పు

ఆయన వాటిని ఫలింపజేస్తాడు

శాంతితో విశ్రమించు.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Blessed is he that waiteth (Dan - 12:12)

It may seem an easy thing to wait, but it is one of the postures which a Christian soldier learns not without years of teaching. Marching and quick-marching are much easier to God’s warriors than standing still.

There are hours of perplexity when the most willing spirit, anxiously desirous to serve the Lord, knows not what part to take. Then what shall it do? Vex itself by despair? Fly back in cowardice, turn to the right hand in fear, or rush forward in presumption?

No, but simply wait. Wait in prayer, however. Call upon God and spread the case before Him; tell Him your difficulty, and plead His promise of aid.

Wait in faith. Express your unstaggering confidence in Him. Believe that if He keeps you tarrying even till midnight, yet He will come at the right time; the vision shall come, and shall not tarry.

Wait in quiet patience. Never murmur against the second cause, as the children of Israel did against Moses. Accept the case as it is, and put it as it stands, simply and with your whole heart, without any self-will, into the hand of your covenant God, saying, “Now, Lord, not my will, but Thine be done. I know not what to do; I am brought to extremities; but I will wait until Thou shalt cleave the floods, or drive back my foes. I will wait, if Thou keep me many a day, for my heart is fixed upon Thee alone, O God, and my spirit waiteth for Thee in full conviction that Thou wilt yet be my joy and my salvation, my refuge and my strong tower.” —Morning by Morning

Wait patiently wait,  

God never is late;  

Thy budding plans are in Thy Father’s holding,  

And only wait His grand divine unfolding.  

Then wait, wait,  

Patiently wait.  

Trust, hopefully trust,  

That God will adjust  

Thy tangled life; and from its dark concealings,  

Will bring His will, in all its bright revealings.  

Then trust, trust,  

Hopefully trust.  

Rest, peacefully rest  

On thy Saviour’s breast;  

Breathe in His ear thy sacred high ambition,  

And He will bring it forth in blest fruition.  

Then rest, rest,  

Peacefully rest! —Mercy A. Gladwin

Quicken Us

 

అనేకమైన కఠిన బాధలను మాకు కలుగజేసినవాడా, నీవు మరల మమ్ము బ్రదికించెదవు (కీర్తనలు 71:20). 

దేవుడు మనకు కష్టాలను చూపిస్తాడు. ఒక్కొక్కసారి దేవుడు మనకెలా శిక్షణ నిస్తాడంటే మనం భూమి పునాదులలోకంటా దిగిపోవలసి ఉంటుంది. భూగర్భపు దారుల్లో ప్రాకవలసి ఉంటుంది. చనిపోయిన వారిమధ్య సమాధిలో ఉండవలసి వస్తుంది. కాని ఆయనకూ, మనకూ మధ్య ఉన్న సహవాసపు తీగె ఎప్పుడూ బిగుతై తెగిపోదు. ఆ లోతుల్లోనుండి దేవుడు మనలను పైకి తెస్తాడు.

దేవుణ్ణి అనుమానించవద్దు. ఆయన నిన్ను వదిలేశాడనీ, మరచిపోయాడనీ ఎప్పుడూ అనుకోవద్దు. సానుభూతి లేనివాడని తలంచవద్దు. ఆయన తిరిగి బ్రతికిస్తాడు. చరఖా పై ఉన్న నూలు దారంలో ఎన్ని ముడులూ, చిక్కులు ఉన్నప్పటికీ ఎక్కడో ఒకచోట సాఫీగా చిక్కుల్లేకుండా ఉండే భాగం ఉంటుంది. చలికాలపు మంచు ఉంటుంది. ఎట్టకేలకు వసంత ఋతువు రాగానే అది తప్పకుండా విడిపోతుంది.

నిలకడగా ఉండండి. దేవుడు తప్పక మీవైపుకు తిరుగుతాడు. మిమ్మల్ని ఆదరిస్తాడు. ఆయన అలా చేసినప్పుడు కీర్తనలు మరచిపోయిన హృదయంలోనుండి తిరిగి విజయగీతం పొంగిపొరలుతుంది. అప్పుడు కీర్తనల రచయితలాగా మనం కూడా పాటలు పాడతాం. “స్వరమండల వాద్యముతో నిన్ను స్తుతించెదను. నా పెదవులును, నీవు విమోచించిన నా ప్రాణమును నిన్ను గూర్చి ఉత్సాహధ్వని చేయును.”

వర్షాలు కురిసినా గాలులు వీచినా

చలికాలపు గాలులు వణికించినా

మబ్బులు కమ్మిన ఆకాశం ఇంకా చీకటైపోయినా

ఆకులు రాలి వసంత కాలం గతించినా

నా ముఖం పై గాలివానలు కొట్టినా

నిశ్చల సంద్రంలా నా ఆత్మ నిబ్బరంగా ఉంది

దేవుడిచ్చినదేదైనా దాన్ని స్వీకరించేందుకు

నా హృదయంలో లేదు

ఆయన తీర్చలేని ఏ కోరిక.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Thou, who hast showed us many and sore troubles, wilt quicken us again (Ps -  71:20)

God shows us the troubles. Sometimes, as this part of our education is being carried forward, we have to descend into “the lower parts of the earth,” pass through subterranean passages, lie buried amongst the dead, but never for a moment is the cord of fellowship and union between God and us strained to breaking; and from the depths God will bring us again.

Never doubt God! Never say that He has forsaken or forgotten. Never think that He is unsympathetic. He will quicken again. There is always a smooth piece in every skein, however tangled. The longest day at last rings out the evensong. The winter snow lies long, but it goes at last.

Be steadfast; your labor is not in vain. God turns again, and comforts. And when He does, the heart which had forgotten its Psalmody breaks out in jubilant song, as does the Psalmist: “I will thank thee, I will harp unto thee, my lips shall sing aloud.” —Selected

“Though the rain may fall and the wind be blowing,  

And cold and chill is the wintry blast;  

Though the cloudy sky is still cloudier growing,  

And the dead leaves tell that the summer has passed;  

My face I hold to the stormy heaven,  

My heart is as calm as the summer sea,  

Glad to receive what my God has given,  

Whate’er it be.  

When I feel the cold, I can say, ’He sends it,’  

And His winds blow blessing, I surely know;  

For I’ve never a want but that He attends it;  

And my heart beats warm, though the winds may blow.”

Don't Be Offended

 

నా విషయమై అభ్యంతరపడనివాడు ధన్యుడు (లూకా 7:23).

క్రీస్తు విషయం అభ్యంతరపడకుండా ఉండడం ఒక్కొక్కసారి చాలా కష్టమైపోతూ ఉంటుంది. సమయానుసారంగా అభ్యంతరాలు కలుగుతుంటాయి. నేను జైలులో పడతాననుకోండి, లేక ఇరుకులో చిక్కుకుంటాననుకోండి, ఎన్నెన్నో అవకాశాల కోసం ఎదురుచూసే నేను వ్యాధితో మంచం పట్టాననుకోండి, అపనిందల పాలౌతాననుకోండి, అభ్యంతరపడకుండా నిగ్రహించుకోవడమెలా? అయితే నాకేది మంచిదో దేవునికి తెలుసు. నా చుట్టూ ఉన్న పరిస్థితులు ఆయన నిర్దేశించినవే. నా విశ్వాసాన్ని పెంపొందించడానికి తనతో సన్నిహిత సంబంధం ఏర్పరచుకోవడానికీ, నా శక్తిని సంపూర్ణ చెయ్యడానికి ఆయన వాటిని సంకల్పించాడు. చీకటి కొట్టులో నా ఆత్మ మాత్రం మొగ్గ తొడుగుతూ ఉంటుంది.

అభ్యంతరాలు మానసికమైనవి కావచ్చు. నా మనస్సును సమస్యలు, జవాబు దొరకని ప్రశ్నలు వేధిస్తుంటాయి. ఆయనకు నన్ను నేను సమర్పించుకొన్నప్పుడు నాకు ఇంకేమీ బాధలుండవనుకున్నాను. అయితే మాటిమాటికీ కారుమబ్బులు కమ్ముకుంటున్నాయి. కాబట్టి కష్టాలు కొనసాగుతూ ఉన్నట్టయితే ఇంకా ఇంకా ఖచ్చితంగా ఆయనలో నేను నమ్మకం ఉంచాల్సిన అవసరం ఉంటుందన్న మాట. నేను చేసే ఇలాటి ప్రయత్నాల వల్ల మిగిలిన బాధితులకు నేను మార్గదర్శిగా ఉండాలన్న మాట. 

అభ్యంతరాలు ఆధ్యాత్మికమైనవి కావచ్చు. ఆయన మందలో చేరిన నాకు శోధన చలిగాలులు తగలవని ఆశించాను. అయితే శోధనలు ఎదురవడమే మంచిదని తెలుసుకున్నాను. ఎందుకంటే శోధనలతో బాటు ఆయన కృప కూడా అధికమౌతున్నది. నా వ్యక్తిత్వం ఈడేరుతున్నది. దినదినం పరలోకం నాకు చేరువౌతున్నది. అక్కడికి చేరి వెనక్కి తిరిగి నాకు ఎదురైన సమస్యలన్నిటినీ చూస్తాను. నాకు దారి చూపిన దేవుణ్ణి స్తుతిస్తాను. కాబట్టి వచ్చే వాటిని రానియ్యండి. ఆయన చిత్తాన్ని అడ్డగించవద్దు. ప్రేమగల ప్రభువు గురించి అభ్యంతరపడడం నాకు దూరమౌనుగాక. -

అభ్యంతరపడనివాడు ధన్యుడు

అతని చుట్టూ దేవుని సన్నిధి

అతని చుట్టూ ఉన్నవారికి

విడుదల కలిగిస్తూ ఉంటుంది.

అతని శరీరం కారాగారంలో కృశించినా

తండ్రి ప్రేమను తలపోస్తూ

తృప్తిగా కాలం గడుపుతాను

అతని జీవన జ్యోతి ఆరేదాకా

పనిచేసే శక్తి ఉడిగిపోయి

చాలా రోజులు మూలనబడ్డవాళ్ళు ధన్యులు

ఇతరులకోసం ప్రార్థించడంవల్ల

శ్రమ ఫలితంలో భాగం పొందుతారు.

శ్రమలు పడే వాళ్ళు ధన్యులు

నీ శ్రమలకు కారణాలేమిటో

లేశమాత్రమైనా తెలియకపోయినా

ఆ దివ్యహస్తాలలో నీ జీవితాన్ని పెట్టు.

అవును, అభ్యంతర పడనివాళ్ళు ధన్యులు

వచ్చే ఆపదలు అర్థం కాకపోయినా

రహస్యాలు రహస్యాలుగానే మిగిలిపోయినా

గమ్యం చేరేదాకా అభ్యంతర పడనివాళ్ళు ధన్యులు.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Blessed is he, whosoever shall not be offended in me (Luke -7:23)

It is sometimes very difficult not to be offended in Jesus Christ. The offenses may be circumstantial. I find myself in a prison-house—a narrow sphere, a sick chamber, an unpopular position—when I had hoped for wide opportunities. Yes, but He knows what is best for me. My environment is of His determining. He means it to intensify my faith, to draw me into nearer communion with Himself, to ripen my power. In the dungeon my soul should prosper.

The offense may be mental. I am haunted by perplexities, questions, which I cannot solve. I had hoped that, when I gave myself to Him, my sky would always be clear; but often it is overspread by mist and cloud. Yet let me believe that, if difficulties remain, it is that I may learn to trust Him all the more implicitly—to trust and not be afraid. Yes, and by my intellectual conflicts, I am trained to be a tutor to other storm-driven men.

The offense may be spiritual. I had fancied that within His fold I should never feel the biting winds of temptation; but it is best as it is. His grace is magnified. My own character is matured. His Heaven is sweeter at the close of the day. There I shall look back on the turnings and trials of the way, and shall sing the praises of my Guide. So, let come what will come, His will is welcome; and I shall refuse to be offended in my loving Lord. —Alexander Smellie

Blessed is he whose faith is not offended,  

When all around his way  

The power of God is working out deliverance  

For others day by day;  

Though in some prison drear his own soul languish,  

Till life itself be spent,  

Yet still can trust his Father’s love and purpose,  

And rest therein content.  

Blessed is he, who through long years of suffering,  

Cut off from active toil,  

Still shares by prayer and praise the work of others,  

And thus “divides the spoil.”  

Blessed are thou, O child of God, who sufferest,  

And canst not understand  

The reason for thy pain, yet gladly leavest  

Thy life in His blest Hand.  

Yea, blessed art thou whose faith is “not offended”  

By trials unexplained,  

By mysteries unsolved, past understanding,  

Until the goal is gained. —Freda Hanbury Allen

Unanswered?

 అన్యాయస్థుడైన ఆ న్యాయాధిపతి చెప్పిన మాట వినుడి. దేవుడు తాను ఏర్పరచుకొనిన వారు దివారాత్రులు తన్నుగూర్చి మొఱ్ఱ పెట్టుకొనుచుండగా వారికి న్యాయము తీర్చడా? (లూకా 18:6,7). 

దేవుడు ఏర్పరచిన సమయం నీ ఇష్టానుసారంగా ఉండదు. కాబట్టి చెకుముకి రాయిని మొదటిసారి కొట్టినప్పుడు నిప్పు రవ్వలు రాకపోతే మళ్ళీ కొట్టాలి. దేవుడు ప్రార్థనలను వింటాడు. అయితే మనం ఊహించుకున్న సమయంలో ఆయన నుండి జవాబు రాకపోవచ్చు. వెదికే మన హృదయాలకు ఆయన తన్ను తాను కనబరచుకుంటాడు. అయితే మనం ఎదురు చూసిన సమయంలో, అనుకున్న ప్రదేశంలో కాకపోవచ్చు. అందుకే పట్టు వదలక ప్రార్థనలో గోజాడాలి.

వెనుకటికి చెకుముకి రాతితో నిప్పు రప్పించడం, ఆ తరువాత గంధకంతో చేసిన అగ్గిపుల్లతో నిప్పు పుట్టించడం చాలా కష్టమయ్యేది. పదే పదే గీసి చేతులు నొప్పి పుట్టేవి. చివరికి నిప్పు రాజుకున్నప్పుడు హమ్మయ్య అనిపించేది. పరలోకానికి సంబంధించిన ఈవుల విషయంలో కూడా మనం ఇంత పట్టుదలగా ఉండవద్దా. చెకుముకి రాతితో నిప్పు పుట్టించడంకంటే ప్రార్థనా విజయాలను సాధించడమే తేలిక. ఎందుకంటే దేవుని వాగ్దానాలు ఆ మేరకు ముందే ఉన్నాయి.

నిరాశ చెందవద్దు. దేవుడు దయ చూపే సమయం తప్పకుండా వస్తుంది. మనం నమ్మకముంచ గలిగిన సమయం వచ్చిందంటే మన మనవులు నెరవేరే సమయం కూడా వచ్చేసిందన్నమాటే. విశ్వాసంతో అడగండి. తొట్రుపడవద్దు. నీ రాజు జవాబివ్వడం ఆలస్యం చేస్తున్నాడనుకొని విన్నవించుకోవడం చాలించవద్దు. చెకుముకి రాతిని మళ్ళీ మళ్ళీ గీస్తూ ఉండండి. నిప్పు రవ్వలు రేగినప్పుడు బొగ్గుల్ని సిద్ధంగా ఉంచుకోండి. మంట రావడానికి ఇక ఆలస్యం లేదు.

దేవుని రాజ్య చరిత్రలో సరియైన ప్రార్థనను సరియైన సమయంలో చేసినట్టయితే దానికి ఎప్పటికీ జవాబు రాకపోవడం అన్నది కేవలం అసంభవం అని నా నమ్మకం.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Hear what the unjust judge saith. And shall not God avenge his own elect which cry day and night unto him, though he bear long with them? I tell you that he will avenge them speedily (Luke - 18:6-7)

God’s seasons are not at your beck. If the first stroke of the flint doth not bring forth the fire, you must strike again. God will hear prayer, but He may not answer it at the time which we in our minds have appointed; He will reveal Himself to our seeking hearts, but not just when and where we have settled in our own expectations. Hence the need of perseverance and importunity in supplication.

In the days of flint and steel and brimstone matches we had to strike and strike again, dozens of times, before we could get a spark to live in the tinder; and we were thankful enough if we succeeded at last.

Shall we not be as persevering and hopeful as to heavenly things? We have more certainty of success in this business than we had with our flint and steel, for we have God’s promises at our back.

Never let us despair. God’s time for mercy will come; yea, it has come, if our time for believing has arrived. Ask in faith nothing wavering; but never cease from petitioning because the King delays to reply. Strike the steel again. Make the sparks fly and have your tinder ready; you will get a light before long. —C. H. Spurgeon

I do not believe that there is such a thing in the history of God’s kingdom as a right prayer offered in a right spirit that is forever left unanswered. —Theodore L. Cuyler

Your Crown of Glory

 వారు గొఱ్ఱె పిల్ల రక్తమునుబట్టియు . . . వానిని జయించియున్నారుగాని, మరణము వరకు తమ ప్రాణములను ప్రేమించిన వారు కారు (ప్రకటన 12:11).

యోహాను, యాకోబు తమ తల్లిని తీసుకుని యేసు ప్రభువు దగ్గరకు వచ్చి ఆయన రాజ్యంలో ప్రధానమైన స్థానాలను తమకు ఇవ్వమని అడిగినప్పుడు ఆయన కాదనలేదు గాని, వాళ్ళు తన పనిని నిర్వర్తించగలిగితే, తన గిన్నెలోనిది త్రాగగలిగితే, తాను పొందిన బాప్తిస్మాన్ని పొందగలిగితే అలాటి స్థానాలను ఇస్తానన్నాడు.

ఇలాటి సవాలును మనం ఎదుర్కొనగలమా? మంచి మంచి వస్తువుల చుట్టూ కర్కశమైన అవరోధాలు ఉంటాయి. మనం వెళ్దామనుకున్న ప్రదేశం చుట్టూరా కొండలూ, అరణ్యాలూ, ఇనుప రథాలూ ఉంటాయి. పట్టాభిషేకం పొందాలంటే ఆపదలను ఎదిరించి నెగ్గాలి. విజయ ద్వారాలకు గులాబి పూలు, సిల్కు దారాలు, తోరణాలు, అలంకారాలు కావు. రక్తపు మరకలూ, గాయపు మచ్చలే విజయ చిహ్నాలు. నువ్విప్పుడు ఎదుర్కొంటున్న శ్రమలన్నీ నీ కిరీటాన్ని నువ్వు గెలుచుకోవడానికి నీ దేవుడు నీకు అనుగ్రహించిన సాధనాలే.

ఎక్కడినుంచో కష్టమొస్తుందనీ, ఆకర్షణీయమైన శోధన వస్తుందనీ, మనకు సరిపడని క్లిష్ట పరిస్థితి ఎదురవుతుందనీ చూడకు. ఈ రోజే దేవుడు నీ చుట్టూ ఉంచిన వాస్తవాల సవాళ్ళను ఎదుర్కో. ఈ గంటలో, ఈ వారంలో, ఈ నెలలో నీకున్న సమస్యల సాలెగూడులోనే నీ కిరీటం చిక్కుకుని ఉంది. అతి కష్టమైన విషయాల గురించి ఈ లోకానికి ఏమీ తెలియదు. నీ అంతరంగపు లోతుల్లో యేసుకు తప్ప మరెవరికీ తెలియని, బయటకు నువ్వు ధైర్యంగా చెప్పలేని ఇబ్బంది ఒకటుంది. ప్రాణాలు పెట్టడంకంటే దుర్భరమైనది నీలో ఉన్న ఆ ముల్లు.

ప్రియ స్నేహితుడా, అందులోనే ఉంది నీ కిరీటం. ఆ శోధనను జయించి కిరీటాన్ని సంపాదించుకునేందుకు దేవుడు నీకు సహాయం చేస్తాడు.

యుద్ధమెలా సాగుతుందనే ప్రశ్న లేదు

ఎంత సేపు జరుగుతుందనే భయం లేదు

చాలించుకోకు పోరాడుతూనే ఉండు

రేపే నీ విజయ గీతం వినిపిస్తుంది.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

They overcame him by the blood of the Lamb ... and they loved not their lives unto the death (Rev -  12:11)

When James and John came to Christ with their mother, asking Him to give them the best place in the kingdom, He did not refuse their request, but told them it would be given to them if they could do His work, drink His cup, and be baptized with His baptism.

Do we want the competition? The greatest things are always hedged about by the hardest things, and we, too, shall find mountains and forests and chariots of iron. Hardship is the price of coronation. Triumphal arches are not woven out of rose blossoms and silken cords, but of hard blows and bloody scars. The very hardships that you are enduring in your life today are given by the Master for the explicit purpose of enabling you to win your crown.

Do not wait for some ideal situation, some romantic difficulty, some far-away emergency; but rise to meet the actual conditions which the Providence of God has placed around you today. Your crown of glory lies embedded in the very heart of these things—those hardships and trials that are pressing you this very hour, week and month of your life. The hardest things are not those that the world knows of. Down in your secret soul unseen and unknown by any but Jesus, there is a little trial that you would not dare to mention that is harder for you to bear than martyrdom.

There, beloved, lies your crown. God help you to overcome, and sometime wear it. —Selected

“It matters not how the battle goes,  

The day how long;  

Faint not! Fight on!  

Tomorrow comes the song.”

Through Faith

 

అత్యధిక భారమువలన కృంగిపోతిమి (2 కొరింథీ 1:8). _

క్రీస్తు శక్తి నా మీద నిలిచియుండు నిమిత్తము_ ... (2 కొరింథీ 12:9).

పెనూయేలు దగ్గర విధేయతతో యాకోబు దేవునికి సాష్టాంగ పడినప్పుడు అన్ని వైపులనుండీ ఆపదలు అతణ్ణి చుట్టుముట్టేలా చేశాడు దేవుడు. ఇంతకు ముందెన్నడూ లేనంతగా దేవునిపై ఆనుకొనేలా అతణ్ణి చెయ్యాలనే దీన్ని జరిగించాడు. ఆ ఆపదల దారిలోనే యాకోబు విశ్వాసంలోను, దేవుని గురించిన జ్ఞానంలోను విశారదుడయ్యాడు. విజయవంతమైన క్రొత్త జీవితానికి కావలసిన శక్తిని సంపాదించుకున్నాడు.

దేవుడు దావీదును బలవంతం చేశాడు. తన దేవుని విశ్వాస్యతను, అపార శక్తిని అతడు గ్రహించి విశ్వాసం, పరిశుద్ధత మొదలైన దివ్యసూత్రాలలో నిష్ణాతుడయ్యేలా అతనిని అంతులేని క్రమశిక్షణకు గురిచేశాడు. ఇశ్రాయేలుకు రాజయ్యే యోగ్యతను పొందాలంటే ఇదంతా అత్యవసరం మరి.

పౌలు అస్తమానము ఎదుర్కొంటూ వచ్చిన విపరీత విపత్తులే అతనికీ, అతని ద్వారా సంఘాలకీ ‘నా కృప నీకు చాలును' అనే దివ్య వాగ్దానపు అర్థాన్ని బోధించ గలిగాయి.

మనకు సంభవించిన శ్రమలు తప్ప మరేవీ దేవుణ్ణి ఇంతగా తెలుసుకొనేలా చెయ్యగలిగేవి కావు. ఇంతగా ఆయనలో నమ్మకం ఉంచేలా, ఆయన నుండి ఇంత కృపను పొందగలిగేలా చెయ్యగలిగేవి కావు. అందుకే మనకు సంభవించే వైపరీత్యాలు మనకు తప్పనిసరి.

ఆటంకాలు, బాధలు మన విశ్వాసం వైపు దేవుడు విసిరే సవాళ్ళు. మన విధి నిర్వహణలో ఆటంకాలేర్పడినప్పుడు వాటిని మనం విశ్వాసపు పాత్రలుగా గుర్తించి వాటిలో క్రీస్తు శక్తిని, పరిపూర్ణతను నింపాలి. ఆయన మీద ఆధారపడి మనం ముందుకు వెళ్తే మనకు పరీక్షలు ఎదురుకావచ్చు. ఓర్పు అవసరం కావచ్చు. కాని ఎట్టకేలకు ఆ అడ్డుబండ తొలగిపోతుంది. మనం ఎదుర్కొన్న అగ్నిపరీక్షలో మనకు జరిగిన నష్టానికి రెండింతల దీవెనలు ఇవ్వడానికి దేవుడు ఎదురుచూస్తూ కనిపిస్తాడు.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Pressed out of measure (2 Cor - 1:8)

That the power of Christ may rest upon me (2 Cor - 12:9)

God allowed the crisis to close around Jacob on the night when he bowed at Peniel in supplication, to bring him to the place where he could take hold of God as he never would have done; and from that narrow pass of peril, Jacob became enlarged in his faith and knowledge of God, and in the power of a new and victorious life.

God had to compel David, by a long and painful discipline of years, to learn the almighty power and faithfulness of his God, and grow up into the established principles of faith and godliness, which were indispensable for his glorious career as the king of Israel.

Nothing but the extremities in which Paul was constantly placed could ever have taught him, and taught the Church through him, the full meaning of the great promise he so learned to claim, “My grace is sufficient for thee.”

And nothing but our trials and perils would ever have led some of us to know Him as we do, to trust Him as we have, and to draw from Him the measures of grace which our very extremities made indispensable.

Difficulties and obstacles are God’s challenges to faith. When hindrances confront us in the path of duty, we are to recognize them as vessels for faith to fill with the fullness and all-sufficiency of Jesus; and as we go forward, simply and fully trusting Him, we may be tested, we may have to wait and let patience have her perfect work; but we shall surely find at last the stone rolled away, and the Lord waiting to render unto us double for our time of testing. —A. B. Simpson

Only Through Death

 

గోధుమ గింజ భూమిలో పడి చావకుండిన యెడల అది ఒంటిగానే యుండును; అది చచ్చిన యెడల విస్తారముగా ఫలించును (యోహాను 12:24).

నార్త్ ఆంప్టన్ లో ఉన్న సమాధుల్లోకి వెళ్ళి డేవిడ్ బ్రెయినార్డ్ సమాధినీ, అతడు ప్రేమించినప్పటికీ పెళ్ళి చేసుకోలేకపోయిన అందాల రాశి జెరూషా ఎడ్వర్డ్సు సమాధినీ చూడండి.

ఆ యువ మిషనరీతో పాటే ఎన్ని ఆశలు, క్రీస్తు కోసం ఎన్ని ఆశయాలు ఆ సమాధిలోకి వెళ్ళిపోయాయో. అతని మిషనరీ సేవ గురించిన జ్ఞాపకాలన్నీ తెరమరుగయ్యాయి. అయితే తన కుమార్తె జెరూషాను అతనికిద్దామనుకున్న దైవజనుడు జోనాథాన్ ఎడ్వర్డు గారు అతని జీవిత విశేషాలను సంగ్రహించి చిన్న పుస్తకం రాశారు.ఆ పుస్తకం అట్లాంటిక్ సముద్రం దాటి కేంబ్రిడ్జిలో విద్యనభ్యసిస్తున్న హెన్రీ మార్టిన్ కంటబడింది.

పాపం మార్టిన్! అతనికి వస్తున్న ఉపకారవేతనాన్ని, అతని తెలివితేటల్నీ, విజ్ఞాన సముపార్జననీ ఎందుకు వదిలేశాడు? ఇండియాకు మిషనరీగా వెళ్ళి ఆరోగ్యం పాడైనప్పటికీ లెక్కచేయ్యకుండా ఉత్తరదిశగా ఎందుకు ప్రయాణించాడు? టర్కీ ఎడారి ప్రాంతాలగుండా నల్ల సముద్రం దాకా వెళ్ళి, మాడిపోతున్న జ్వరం నుండి కాస్తంత చల్లదనం కోసం ఆ ఎడారి ఇసుకల్లో గుర్రం కళ్ళేల క్రింద తలదాచుకుని ఒంటరి చావు చావవలసిన అగత్యం ఏముంది?

ఎందుకిలా మనుషులు వ్యర్థంగా నశించడం? యవ్వన ప్రాయంలో చనిపోయిన బ్రెయినార్డు సమాధి నుండి, నల్ల సముద్రం ఇసుకలో ఉన్న మార్టిన్ ఒంటరి సమాధి దాకా వేలమంది ఆధునిక మిషనరీలు ఎంతెంతమందో! అందుకని.

ఎడారి ఉందా ఎల్లలులేని సముద్రముందా

ప్రభూ నన్నెక్కడికి పంపుతావు?

నరకవలసిన దేవదారు మ్రాను ఉందా

పగలగొట్టాల్సిన బండ ఉందా?

లేక పొలంలో చల్లేందుకు

పిడికెడు గింజలున్నాయా?

అవి ఫలించి పంట పండితే

పంచి పెట్టడానికి నీ ప్రజలున్నారా?

తండ్రీ! ఎడారినైనా సాగరాన్నైనా

చూపించు, నన్ను పంపించు నీ ఇష్టమైతే

నా తనువు రాలిన తరువాత

తండ్రీ! నన్ను విశ్వాసుల్లో లెక్కించు.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Except a grain of wheat fall into the ground and die, it remains a single grain, but if it dies away in the ground, the grain is freed to spring up in a plant bearing many grains (John - 12:24)

Go to the old burying ground of Northampton, Mass., and look upon the early grave of David Brainerd, beside that of the fair Jerusha Edwards, whom he loved but did not live to wed.

What hopes, what expectations for Christ’s cause went down to the grave with the wasted form of that young missionary of whose work nothing now remained but the dear memory, and a few score of swarthy Indian converts! But that majestic old Puritan saint, Jonathan Edwards, who had hoped to call him his son, gathered up the memorials of his life in a little book, and the little book took wings and flew beyond the sea, and alighted on the table of a Cambridge student, Henry Martyn.

Poor Martyn! Why should he throw himself away, with all his scholarship, his genius, his opportunities! What had he accomplished when he turned homeward from “India’s coral strand,” broken in health, and dragged himself northward as far as that dreary khan at Tocat by the Black Sea, where he crouched under the piled-up saddles, to cool his burning fever against the earth, and there died alone?

To what purpose was this waste? Out of that early grave of Brainerd, and the lonely grave of Martyn far away by the splashing of the Euxine Sea, has sprung the noble army of modern missionaries. —Leonard Woolsey Bacon

“Is there some desert, or some boundless sea,  

Where Thou, great God of angels, wilt send me?  

Some oak for me to rend, Some sod for me to break,  

Some handful of Thy corn to take  

And scatter far afield,  

Till it in turn shall yield  

Its hundredfold  

Of grains of gold  

To feed the happy children of my God?

“Show me the desert, Father, or the sea;  

Is it Thine enterprise? Great God, send me!  

And though this body lies where ocean rolls,  

Father, count me among all faithful souls.”

He Knows Us

 

తన పిల్లలును, తన యింటివారును నీతి న్యాయములు జరిగించుచు, యెహోవా మార్గమును గైకొనుటకు అతడు వారి కాజ్ఞాపించునట్లు నేనతని నెరిగియున్నాననెను (ఆది 18:19). 

బాధ్యత గల వ్యక్తులు దేవునికి కావాలి. అబ్రాహాము గురించి ఏమంటున్నాడో చూడండి. 'తన పిల్లలకు అతడు ఆజ్ఞాపిస్తాడని నాకు తెలుసు.' ఇది యెహోవా దేవుడు “అబ్రాహామును గురించి చెప్పినది అతనికి కలుగజేయునట్లు చేసింది.” దేవుడు నమ్మదగినవాడు. మనం కూడా అంత నమ్మకస్థులుగా, స్థిరులుగా కావాలని కోరుతున్నాడు. విశ్వాసమంటే సరిగ్గా ఇదే.

తన ప్రేమ భారం, తన శక్తి, తన నమ్మదగిన వాగ్దానాల భారం మోసే నిమిత్తం తగిన మనుషుల కోసం దేవుడు వెదుకుతున్నాడు. మనం తగిలించే ఎంత బరువునైనా తన వైపుకు ఆకర్షించుకోగలిగే యంత్రాలు ఆయన వద్ద ఉన్నాయి. కాని దురదృష్టవశాత్తూ మన ప్రార్థనలను దేవుని యంత్రాలకు కలిపే ఇనుప తీగె బలహీనంగా ఉంది. అందుకే దేవుడు మనకు స్థిరత్వాన్ని, దారుఢ్యాన్ని చేకూర్చడానికి విశ్వాస జీవితంలో శిక్షణనిస్తున్నాడు. మన పాఠాలను సరిగ్గా నేర్చుకొని స్థిరులై ఉందాము.

శ్రమను నువ్వు తట్టుకోగలవని దేవునికి తెలుసు. అలా కాదనుకుంటే ఆయన ఆ శ్రమను నీ మీదికి పంపించేవాడు కాదు. శ్రమలు ఎంత తీవ్రమైనవైనా ఆయన మీద నీకున్న నిరీక్షణే వాటికి జవాబు. దేవుడు మన శక్తిని ఆఖరు అంగుళం వరకు కొలిచిన తరువాతే దానికి పరీక్ష పెడతాడు. ఆయనలో మనకున్న శక్తిని మించిన పరీక్ష ఎప్పుడూ మనకు రాదు.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

I know him, that he will command his children (Gen - 18:19)

God wants people that He can depend upon. He could say of Abraham, “I know him, that he will command his children … that the Lord may bring upon Abraham that which he hath spoken.” God can be depended upon; He wants us to be just as decided, as reliable, as stable. This is just what faith means.

God is looking for men on whom He can put the weight of all His love and power and faithful promises. God’s engines are strong enough to draw any weight we attach to them. Unfortunately the cable which we fasten to the engine is often too weak to hold the weight of our prayer; therefore God is drilling us, disciplining us to stability and certainty in the life of faith. Let us learn our lessons and stand fast. —A. B. Simpson

God knows that you can stand that trial; He would not give it to you if you could not. It is His trust in you that explains the trials of life, however bitter they may be. God knows our strength, and He measures it to the last inch; and a trial was never given to any man that was greater than that man’s strength, through God, to bear it.

Unadorned Life

 

వారు కుమ్మరివాండ్లయి నెతాయీమునందును గెదేరానందును కాపురముండిరి; రాజు నియమము చేత అతని పని విచారించుటకై అచ్చట కాపురముండిరి (1 దిన 4:23).

మన రాజు కోసం పని చెయ్యడం కోసం ఎక్కడైనా మనం కాపురముండడానికి జంక కూడదు. ఇందు కోసం మనం అననుకూలమైన స్థలాలకు వెళ్ళవలసి రావచ్చు. పల్లెటూళ్ళలో, రాజు సన్నిధి ఎక్కువగా కనిపించని ప్రదేశాల్లో, ఆటంకాలున్న ప్రాంతాల్లో పనిచెయ్యవలసి రావచ్చు. దానికి తోడు మన చేతి నిండా మనం చెయ్యవలసిన కుండలూ, పని భారంతో ఉండవచ్చు.

ఫర్వాలేదు. మనలను అక్కడ ఉంచిన మన రాజు తానే వచ్చి మనతో ఉంటాడు. అక్కడున్న అడ్డు గోడలన్నీ మన మేలు కోసమే. లేకపోతే వాటినెప్పుడో తొలగించేవాడుగా. అలాగే మన దారికి అడ్డుగా ఉన్నవి ఒకవేళ ఆ దారికి భద్రత కలిగించడానికే అక్కడ ఉన్నాయేమో. కుమ్మరి పని మాటేమిటి? మనకు దేవుడు అప్పగించాలనుకున్న పని అదే అయితే ఇక వాదాలెందుకు. కాబట్టి ప్రస్తుతానికి మన పని ఇదే.

ప్రియా, తోటలోకి తిరిగి వెళ్ళు

సాయంత్రమయ్యేదాకా శ్రమించు

పాదులు త్రవ్వి పందిళ్ళు కట్టు

యజమాని పిలిచేదాకా పని చేపట్టు

నీ చేతనైనంత సింగారించు నీ తోటను

నీ శ్రమ వ్యర్థం కాదు

నీ ప్రక్కన ఉన్న మరో పనివాడు

నిన్ను చూసైనా ఒళ్ళు వంచుతాడేమో

రంగు రంగుల సూర్యాస్తమయాలు, చుక్కలు పొదిగిన ఆకాశం, అందమైన పర్వతాలు, మెరిసే సముద్రం, పరిమళం నిండిన అరణ్యాలు, కోటి కాంతుల పుష్పాలు... ఇవేవీ క్రీస్తు కోసం ప్రేమతో పాటుపడుతున్న హృదయానికి సాటి రావు.

రచయితలు గానో, ఇతరులు శ్లాఘించేలా ఘనకార్యాలు చేసినవాళ్ళు గానో ఎన్నడూ ప్రఖ్యాతి చెందని వాళ్ళలో నిజమైన పరిశుద్ధులు ఎందరో ఉన్నారు. వాళ్ళంతా తమ అంతరంగాలలో పవిత్ర జీవనం నెరిపారు. ఎక్కడో మనుష్య సంచారంలేని లోయల్లో, కొండవాగుల ఒడ్డున విరబూసిన పుష్పగుచ్ఛంలాగా తన పరిమళాలు వెదజల్లి వెళ్ళి పోయారు.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

These were the potters, and those that dwelt among plants and hedges: there they dwelt with the king for his work (1 Chr - 4:23)

Anywhere and everywhere we may dwell “with the king for his work.” We may be in a very unlikely and unfavorable place for this; it may be in a literal country life, with little enough to be seen of the “goings” of the King around us; it may be among the hedges of all sorts, hindrances in all directions; it may be furthermore, with our hands full of all manner of pottery for our daily task.

No matter! The King who placed us “there” will come and dwell there with us; the hedges are right, or He would soon do away with them. And it does not follow that what seems to hinder our way may not be for its very protection; and as for the pottery, why, that is just exactly what He has seen fit to put into our hands, and therefore it is, for the present, “His work.”—Frances Ridley Havergal

“Go back to thy garden-plot, sweetheart!  

Go back till the evening falls,  

And bind thy lilies and train thy vines,  

Till for thee the Master calls.  

“Go make thy garden fair as thou canst,  

Thou workest never alone;  

Perhaps he whose plot is next to thine  

Will see it and mend his own.”  

The colored sunsets and starry heavens, the beautiful mountains and the shining seas, the fragrant woods and painted flowers, are not half so beautiful as a soul that is serving Jesus out of love, in the wear and tear of common, unpoetic life. —Faber

The most saintly spirits are often existing in those who have never distinguished themselves as authors, or left any memorial of themselves to be the theme of the world’s talk; but who have led an interior angelic life, having borne their sweet blossoms unseen like the young lily in a sequestered vale on the bank of a limpid stream. —Kenelm Digby

Lawn Care

 

గడ్డి కోసిన బీటి మీద కురియు వానవలెను భూమిని తడుపు మంచి వర్షము వలెను అతడు విజయము చేయును (కీర్తనలు 72:6). 

గడ్డి కోయడాన్ని గురించి ఆమోసు రాసాడు. మన రాజు దగ్గర చాలా కొడవళ్ళు ఉన్నాయి. ఆయన నిత్యమూ తన గడ్డి భూముల్ని కోస్తున్నాడు. ఆకురాయి మీద కొడవలి పదును పెడుతున్న సంగీతానికి పరపరా గడ్డి కోస్తున్న శబ్దాలు తోడౌతున్నాయి. పచ్చని గడ్డిపరకలు, చిన్న చిన్న రంగు రంగుల పూలు ఇంత క్రితమే కళకళలాడుతూ ఉన్నాయి. ఇప్పుడు తెగి కుప్పలు కుప్పలుగా పడి ఉన్నాయి. మానవ జీవితంలో కూడా బాధ అనే కొడవలి, నిరాశ అనే కత్తిరింపు రాకముందు మనం చాలా ధైర్యంగా, దర్జాగా నిలబడి ఉంటాం.

అయితే పట్టు తివాచీలాంటి పచ్చిక పెరగాలంటే ప్రతిదినం ఆ గడ్డిని కోస్తూ ఉండడమే మార్గం. దేవుని కొడవలి మన మీదికి రానిదే మనలో వాత్సల్యం, సానుభూతి, గంభీరత రావు. దేవుని వాక్యం ఎప్పుడూ మనిషిని గడ్డితోను, అతని మహిమను గరిక పువ్వుతోను పోలుస్తూ ఉంటుంది. గడ్డి కోసినప్పుడు, దాని లేత పరకలన్నీ తెగిపడినప్పుడు, పూలు పూసిన చోట అంతా సర్వనాశనం తాండవమాడినట్టు అనిపించినప్పుడు అదే మెత్తగా, వెచ్చగా వాన చినుకులు పడవలసిన సమయం.

"ఓ హృదయమా, నిన్ను కూడా దేవుడు కత్తిరించాడు. చాలాసార్లు నీ రాజు తన కొడవలితో నీ దగ్గరకు వచ్చాడు. కొడవలికి భయపడకు. వెంటనే వర్షం కురుస్తుంది.”

దౌర్భాగ్యపు మనసులో

విచారపు కెరటాలు పొంగాయి 

రేపు అనేది నిరాశ నిండిన నిశీధి అయ్యింది

తుఫాను అదుపు లేకుండా ఎగిసింది

ఇహలోకపు సౌఖ్యాలు

నోటికి చేదయ్యాయి

ఆశలు పేలవంగా కూలిపోతూ

వ్యధ నిండిన మదిని వెక్కిరించాయి

కుములుతున్న మదిలో నిట్టూర్పును

మదిలో నిండిన శూన్యాన్ని

ఎవరాపగలరు? ఎవరు మాపగలరు?

శాంతిని ఎవరు నింపగలరు?

ఎవరి హృదయం గాయపడి పగిలిపోయిందో

ఎవరు ముళ్ళకిరీటధారియై సిలువ మోశారో

మన కోసం తన జీవం ఎవరు ధారపోశారో

ఆయన ప్రేమ వాక్కులే శాంతి ప్రదాతలు

పరమ వైద్యుడా! తేలికచెయ్యి మా భారాలు

శాంతిని, నీ శాంతిని మాలో స్థాపించు

తెల్లారేదాకా నీతో తిరగనీ

నీడలు పోయేదాకా మాకు నీడగా ఉండు.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

He shall come down like rain upon the mown grass (Ps - 72:6)

Amos speaks of the king’s mowings. Our King has many scythes, and is perpetually mowing His lawns. The musical tinkle of the whetstone on the scythe portends the cutting down of myriads of green blades, daisies and other flowers. Beautiful as they were in the morning, within an hour or two they lie in long, faded rows.

Thus in human life we make a brave show, before the scythe of pain, the shears of disappointment, the sickle of death.

There is no method of obtaining a velvety lawn but by repeated mowings; and there is no way of developing tenderness, evenness, sympathy, but by the passing of God’s scythes. How constantly the Word of God compares man to grass, and His glory to its flower! But when grass is mown, and all the tender shoots are bleeding, and desolation reigns where flowers were bursting, it is the most acceptable time for showers of rain falling soft and warm.

O soul, thou hast been mown! Time after time the King has come to thee with His sharp scythe. Do not dread the scythe—it is sure to be followed by the shower. —F. B. Meyer

“When across the heart deep waves of sorrow  

Break, as on a dry and barren shore;  

When hope glistens with no bright tomorrow,  

And the storm seems sweeping evermore;  

“When the cup of every earthly gladness  

Bears no taste of the life-giving stream;  

And high hopes, as though to mock our sadness,  

Fade and die as in some fitful dream,  

“Who shall hush the weary spirit’s chiding?  

Who the aching void within shall fill?  

Who shall whisper of a peace abiding,  

And each surging billow calmly still?  

“Only He whose wounded heart was broken  

With the bitter cross and thorny crown;  

Whose dear love glad words of Joy had spoken,  

Who His life for us laid meekly down.  

“Blessed Healer, all our burdens lighten;  

Give us peace, Thine own sweet peace, we pray!  

Keep us near Thee till the morn shall brighten,  

And all the mists and shadows flee away!”

Faith Triumphs

 నిరీక్షణకు ఆధారము లేనప్పుడు అతడు నిరీక్షణ కలిగి నమ్మెను (రోమా 4:18).

అబ్రాహాము నిరీక్షణ దేవుని శక్తికి, ఆయన విశ్వాస్యతకు సరిగ్గా అతికినట్టు సరిపోయింది. అప్పుడు ఉన్న అతని పరిస్థితుల్ని బట్టి చూస్తే వాగ్దానం నెరవేరుతుందని ఎదురు చూడడం బొత్తిగా అర్థంలేని పని అనిపిస్తుంది. అయినా అబ్రాహాము దేవుణ్ణి నమ్మాడు. తన సంతానం ఆకాశ నక్షత్రాల్లాగా విస్తరిల్లే సమయం కోసం ఎదురు చూశాడు.

అయితే ఓ నా హృదయమా, అబ్రాహాము లాగ నీకు దేవుడు ఒక్క వాగ్దానమిచ్చి ఊరుకోలేదు. వేలకొలది వాగ్దానాలు నీకు ఉన్నాయి. ఇంతకుముందు వాటిని నమ్మి లాభం పొందిన ఎంతోమంది విశ్వాసులున్నారు కూడా. అందువల్ల దేవుని మాట మీద నమ్మకముంచి ఆయన మీద ఆధారపడడమే నీకు తగినది. ఒకవేళ ఆయన నీకు జవాబియ్యడం ఆలస్యం చేసినప్పటికీ, నీకు జరుగుతున్న కీడు నానాటికి పెరిగినప్పటికీ బలహీనుడివై పోకుండా ఇంకా బలం, ధైర్యం తెచ్చుకుంటూ సంతోషిస్తూ ఉండు. ఎందుకంటే దేవుని వాగ్దానాల్లో అతి శ్రేష్టమైనవి ఎలా నెరవేరుతుంటాయంటే, దాని నెరవేర్పుకు అనువైన పరిస్థితులు లేశమాత్రమైనా లేని పరిస్థితుల్లో దేవుడు ప్రత్యక్షమై వాటిని జరిగిస్తాడు.

మనం ప్రమాదంలో చిక్కుకుని ఆఖరు దశలో ఉన్నప్పుడు వచ్చి సహాయం చేస్తాడు. ఎందుకంటే ఇలా చేస్తేనే ఆయన జోక్యం కలుగజేసుకున్నాడన్న సత్యం బయటకు కనిపిస్తుంది. పైగా అలవాటు చొప్పున కంటికి కనిపించే వాటి మీద నమ్మకం పెట్టుకోకుండా కేవలం ఆయన ఇచ్చిన మాట మీదే సర్వకాల, సర్వావస్థల్లో మనం ఆధారపడాలని కూడా ఆయన ఇలా చేస్తాడు.

దారీ తెన్నూ తోచనప్పుడే విశ్వాసం రంగంలోకి దిగవలసి ఉంటుంది. కష్టాలు ఎంత భరించరానివైతే విశ్వాసం ఉంచడం అంత తేలికౌతూ ఉంటుంది. మనకై మనం తప్పించుకునే మార్గం కనబడుతున్నంతవరకూ విశ్వాసం స్థిరపడలేదు.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Under hopeless circumstances he hopefully believed (Rom - 4:18)

Abraham’s faith seemed to be in a thorough correspondence with the power and constant faithfulness of Jehovah. In the outward circumstances in which he was placed, he had not the greatest cause to expect the fulfillment of the promise. Yet he believed the Word of the Lord, and looked forward to the time when his seed should be as the stars of heaven for multitude.

O my soul, thou hast not one single promise only, like Abraham, but a thousand promises, and many patterns of faithful believers before thee: it behooves thee, therefore, to rely with confidence upon the Word of God. And though He delayeth His help, and the evil seemeth to grow worse and worse, be not weak, but rather strong, and rejoice, since the most glorious promises of God are generally fulfilled in such a wondrous manner that He steps forth to save us at a time when there is the least appearance of it.

He commonly brings His help in our greatest extremity, that His finger may plainly appear in our deliverance. And this method He chooses that we may not trust upon anything that we see or feel, as we are always apt to do, but only upon His bare Word, which we may depend upon in every state. —C. H. Von Bogatzky

Remember it is the very time for faith to work when sight ceases. The greater the difficulties, the easier for faith; as long as there remain certain natural prospects, faith does not get on even as easily as where natural prospects fail. —George Mueller

Seek Communion

 అతని నీడయందు నివసించువారు మరలివత్తురు. ధాన్యమువలె వారు తిరిగి మొలుతురు, ద్రాక్ష చెట్టువలె వారు వికసింతురు (హోషేయ 14:7). 

ఆ రోజు జోరుగా వాన కురిసింది. మా తోటలోని చెట్లన్నీ వంగిపోయాయి. తోటలో నాకు ఎక్కువ ఇష్టమైన ఒక పువ్వును చూశాను. దాని అందంతో అది నన్ను ఆకట్టుకుంది. దాని పరిమళం నన్ను మత్తెక్కించేది. ఇప్పుడు అది ఆ జడివాన పాలయింది. దాని రేకులన్నీ ముడుచుకుపోయి, వాడిపోయి వేలాడుతుంది. దాని అందమంతా పోయింది. 'ఇంత అందమైన పువ్వును మళ్ళీ చూడాలంటే వచ్చే సంవత్సరం దాకా ఆగాలి' అనుకున్నాను.

ఆ రాత్రి గడిచి తెల్లవారింది. సూర్యుడు ఉదయించాడు. ఉదయంతో పాటే ఆ పువ్వుకి ఏదో క్రొత్త బలం వచ్చింది. సూర్యకాంతి ఆ పువ్వు మీద పడింది. పువ్వు దాని వంకకి చూసింది. అవి రెండూ ఏమి గుసగుసలాడుకున్నాయో, సూర్య కిరణాలలోని ఏ శక్తి ఆ పువ్వుకు సోకిందో, అది తన తలను పైకెత్తి రేకుల్ని విప్పి నిటారుగా నిలిచి తన అందాన్నంతటినీ మళ్ళీ ప్రదర్శించింది. ఇదివరకటి కంటే ఇంకా అందంగా ఉన్నట్టు అనిపించింది. ఇదెలా జరిగింది! అని నాకాశ్చర్యం వేస్తూ ఉంటుంది. వడలి వేలాడిపోయిన ఈ పువ్వుకు చైతన్యవంతమైన కిరణాలు తాకే సరికి ఆ పువ్వు వాటి శక్తిని పొందింది.

నా హృదయంలోకి దేవుని శక్తిని ఎలా గ్రహించగలనో, ఆయనతో ఎలా సంబంధం పెట్టుకోగలనో తెలియదుగాని ఇది వాస్తవంగా జరిగిందని మాత్రం చెప్పగలను.

నిన్ను అణచివేసే శ్రమలో, ఆపదలో ఉన్నావా? క్రీస్తుతో ఈ సంబంధాన్ని ఏర్పరచుకో. నీకు శక్తి లభిస్తుంది. శ్రమలను జయించగలుగుతావు. “నేను నిన్ను బలపరుస్తాను” అన్నాడు దేవుడు. 

నిన్నటి వానలే నేడు గులాబి రేకపై వైఢూర్యం

తామరాకు పైన మంచి ముత్యం

నిన్నటి శోకం ఈనాటి దేవుని ప్రేమ

హృదయంపై చెక్కిన స్వర్ణ శిలాక్షరం.

నిన్నటి వర్షం కొండ చరియలను

నేడు తళతళలాడించింది

గడ్డిని మిసమిసలాడించింది.

నిన్నటి శోకం హృదయానికి పాఠం నేర్పింది

ఎన్ని గాలులు వీచినా నిత్యానందం

మనసులో గుసగుసలాడుతూనే ఉంది.

అల్పవిశ్వాసీ, నేటి వర్షం రేపు నిన్ను పరిశుద్ధుడిని చేస్తుంది

అది ముళ్ళపొదల్లో చిక్కుకున్న ముత్యాలహారం వంటిది

ఈనాడు శోకం కలవరపెట్టినా

ఉదయమయ్యేసరికి అది అందమైన ఆనందమౌతుంది.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

They that dwell under his shadow shall return; they shall revive as the corn and grow as the vine (Hos - 14:7)

The day closed with heavy showers. The plants in my garden were beaten down before the pelting storm, and I saw one flower that I had admired for its beauty and loved for its fragrance exposed to the pitiless storm. The flower fell, shut up its petals, dropped its head; and I saw that all its glory was gone. “I must wait till next year,” I said, “before I see that beautiful thing again.”

That night passed, and morning came; the sun shone again, and the morning brought strength to the flower. The light looked at it, and the flower looked at the light. There was contact and communion, and power passed into the flower. It held up its head, opened its petals, regained its glory, and seemed fairer than before. I wonder how it took place—this feeble thing coming into contact with the strong thing, and gaining strength!

I cannot tell how it is that I should be able to receive into my being a power to do and to bear by communion with God, but I know It is a fact.

Are you in peril through some crushing, heavy trial? Seek this communion with Christ, and you will receive strength and be able to conquer. “I will strengthen thee.”

YESTERDAY’S GRIEF

The rain that fell a-yesterday is ruby on the roses,  

Silver on the poplar leaf, and gold on willow stem;  

The grief that chanced a-yesterday is silence that incloses  

Holy loves when time and change shall never trouble them.  

The rain that fell a-yesterday makes all the hillsides glisten,  

Coral on the laurel and beryl on the grass;  

The grief that chanced a-yesterday has taught the soul to listen  

For whispers of eternity in all the winds that pass.  

O faint-of-heart, storm-beaten, this rain will gleam tomorrow,  

Flame within the columbine and jewels on the thorn,  

Heaven in the forget-me-not; though sorrow now be sorrow,  

Yet sorrow shall be, beauty in the magic of the morn.